Εντροπία: «Φίλε ξύπνα»

Την μέρα που γνώρισα για πρώτη φορά την έννοια της εντροπίας, ένα κρυμμένο μέρος του κόσμου φανερώθηκε ξαφνικά μπροστά μου. Γράφοντας αυτό το άρθρο στόχος μου είναι να σε ξεναγήσω σε αυτό το μέρος και έπειτα να σε αφήσω μόνο σου να ανακαλύψεις τα μυστικά του. Θα αποφύγω τα σκληροπυρηνικά μαθηματικά. Σου το υπόσχομαι.

Μια σύντομη εισαγωγή

Οι ορισμοί για την έννοια της εντροπίας ποικίλλουν, καθώς ποικίλλει και η εφαρμογή της. Από την θερμοδυναμική εντροπία ως την εντροπία του Shannon κανείς μπορεί να διαβάσει ορισμούς οι οποίοι είναι φαινομενικά διαφορετικοί μεταξύ τους. Η βάση τους όμως είναι μια και κοινή.

Εντροπία ονομάζουμε το μέτρο της αταξίας ή αβεβαιότητας σε ένα σύστημα. Με πιο απλά λόγια, εντροπία ονομάζουμε τον λόγο που το σπίτι μας συνεχώς τείνει να αποδιοργανωθεί, το σώμα μας συνεχώς γερνάει, η σχέση μας με οικογένεια, φίλους και ετερον ήμισυ τείνει συνεχώς να χαλάσει -αν δεν αναλάβουμε δράση. Η εντροπία μοιάζει λοιπόν να είναι σχεδόν συνώνυμη με την έννοια του χάους.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο ρυθμός που ένα σύστημα οδεύει προς το χάος, την αποδιοργάνωση.

Ένας συνταξιδιώτης στην ζωη

Η εντροπία υπάρχει πάντα και παντού. Κάθε στιγμή κάθε ημέρας, καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι μαζί της.

Είναι ο λόγος που όταν ένας άνθρωπος μένει αδρανής, αρχίζει και μαραζώνει. Το άθροισμα λοιπόν της εντροπίας και της αδράνειας είναι κατά μία έννοια ο θάνατος.

Συνεπαγωγικά, είναι ο λόγος που ένας άνθρωπος ενεργεί -αν βέβαια έχει βούληση να ζήσει. Το άθροισμα λοιπόν της δράσης και της εντροπίας είναι κατά μια έννοια η ανάπτυξη. Η ανάπτυξη είναι συνώνυμο της ζωής.

Ο Αριστοτέλης έβλεπε την εντροπία με τα μάτια του πνεύματος του όταν είπε το “Αγαθά κόποις κτώνται”. Το υπέρτατο αγαθό, η ευδαιμονία απαιτεί κόπο, ενέργεια, δράση. Απαιτεί μια δύναμη αντίθετης κατεύθυνσης και μεγαλύτερου μέτρου από αυτήν που ασκεί η εντροπία στην ζωή μας.

Η εντροπία είναι ένας φίλος καρδιακός, ένας φίλος που ανιδιοτελώς βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό μας και μας δείχνει τον δρόμο στην ζωή. Όσο εμείς τον αγνοούμε, τόσο περισσότερο αυτός παλεύει για να μας ξαγρυπνήσει. Ο ψίθυρος και το χάδι, γίνεται σκούντηγμα και σιγανή φωνή. Το σκούντηγμα και η φωνή σπρώξιμο και ουρλιαχτό. Τα νιούτον και τα ντεσιμπέλ αυξάνονται με τον καιρό. Κάθε φορά όμως μας λέει την ίδια πρόταση, με σταθερό ρυθμό:

“Ξύπνα ξύπνα φίλε ξύπνα, μιά στιγμή είναι η ζωή

αν τα μάτια δεν ανοίξεις, θα την χάσεις και αυτή.”

_____________________

~ Κείμενο: Δημήτρης Πρασάκης

Πηγή: greekgeek.gr