Οπτιμιστικός νιχιλισμός

Το σύμπαν δημιουργήθηκε χονδρικά, πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια λόγω της μεγάλης έκρηξης (big bang). Η γη, το σπίτι μας, δεν σχηματίστηκε παρά μόνο πριν από 4,5 δισεκατομμύρια  χρόνια πριν. H ζωή, στην μορφή μικροοργανισμών, ξεκίνησε να εμφανίζεται στον γαλάζιο πλανήτη πριν από 4.5 εκατομμύρια χρόνια.

Κάνω ένα άλμα στον χρόνο και στις διάφορες περιόδους που έχουν χωρίσει οι επιστήμονες την ιστορία των έμβιων οργανισμών στην γη και φτάνω στην περίοδο που υπολογίζεται ότι έκανε την «είσοδο» του το ανθρώπινο είδος στην ιστορία της ύπαρξης. Δηλαδή πριν από 200.000 χρόνια. Μάλιστα αν συμπυκνώσουμε την ιστορία της γης σε ένα εικοσιτετράωρο, οι άνθρωποι εμφανίζονται μόλις το τελευταίο δίλεπτο, σαν αργοπορημένοι επισκέπτες σε μια συνάντηση που δεν ήταν ποτέ και πολύ ευπρόσδεκτοι.

Όταν ξεκινήσαμε βέβαια την πορεία μας σαν ενσυνείδητα όντα, ήμασταν σίγουροι πως τα πάντα γύρω μας είχαν φτιαχτεί για εμάς, σαν κοστούμι ραμμένο από προσωπική μοδίστρα. Μια στρογγυλή, ζεστή ,κίτρινη μπάλα στον ουρανό μας ζέσταινε, χιλιάδες μικρά φώτα την νύχτα μας βοηθούσαν να βλέπουμε και κάποιο ανώτερο ον φρόντιζε για την ευπορία και την ασφάλεια μας. Ο χρόνος όμως δεν μπορούσε να μας αφήσει σε αυτή την κατάσταση. Παρόλο που η άγνοια είναι ευτυχία, οι άνθρωποι ήταν πάντα άπληστοι.

Έτσι «σπρώξαμε» μέσα στον περιορισμένο νου μας όσα μπορούσαμε. Καταλάβαμε σταδιακά πως η κίτρινη μπάλα στον ουρανό βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας και είναι ένας κίτρινος αστέρας παρόμοιος με άλλους άπειρους αστέρες, οι οποίοι μάλιστα είναι τα «φώτα» που καίνε στον νυχτερινό ουρανό. Συνειδητοποιήσαμε ότι ζούμε σε έναν μικρό υγρό πλανήτη και ότι οι πιθανότητες μας να βγούμε «έξω» έστω από το ηλιακό μας σύστημα είναι μηδαμινές. Αλλά όλα αυτά δεν είχαν καμία σημασία γιατί ό,τι μας έδινε ο χρόνος, το χρέωνε και μάλιστα ακριβά. Μας εκδικήθηκε με την εφήμερη φύση μας. Τον θάνατο. Εκδίκηση ή…

Δώρο. Ναι ,δώρο! Άσε με να εξηγήσω. Αν υποθέσουμε ότι είσαι είκοσι πέντε χρονών αυτή την στιγμή και ζήσεις μέχρι τα ογδόντα, σου απομένουν γύρω στις τρεις χιλιάδες εβδομάδες. Ακούγονται πολλές; Δεν είναι. Όταν τελειώσουν αυτές οι εβδομάδες το άλλοτε δυναμικό σχήμα που ήσουν και αποκαλούσες «εγώ», θα πάψει να διατηρεί ζωτικές λειτουργίες και θα πάψει να είναι δυναμικό. Αν υποθέσουμε πως δεν υπάρχει κάποιο ανώτερο ον που μας παρακολουθεί διαρκώς και καταγράφει τις πράξεις μας για να μας φερθεί αναλόγως στην «ζωή μετά θάνατον», τότε «εσύ» σαν έμβιο ον θα περάσεις στην ανυπαρξία. Καμία σκέψη, κανένα συναίσθημα. Τίποτα. Αλλά δεν πρέπει να σε φοβίζει αυτό το κενό…

Θυμάσαι τα 14 δισεκατομμύρια χρόνια στα οποία το σύμπαν υπήρχε και συνέχιζε να υπάρχει; Ναι, τα χρόνια που εσύ δεν υπήρχες. Η απάντηση είναι όχι γιατί δεν ήσουν ζωντανός, ένα δυναμικό σχήμα. Για σένα αυτά τα χρόνια μπορεί να πέρασαν ακόμη και σε ένα δευτερόλεπτο, μεταπηδώντας κατευθείαν στην γέννηση σου. Σε διαβεβαιώνω λοιπόν πως όταν εξαντλήσεις τον χρόνο σου στην γη, όσα χρόνια, χιλιετίες, αιώνες και αν περάσουν, πάλι για σένα θα περάσουν σαν σε ένα δευτερόλεπτο και δεν θα έχουν καμία σημασία. Κλείσε τα μάτια και μέτρα ως το ένα. Κάντο. Αυτό ήταν η αιωνιότητα μετά τον θάνατο σου. Σιγά έτσι; Ακόμη ανησυχείς όμως; Ας μιλήσουμε για την έννοια του οπτιμιστικού νιχιλισμού(μηδενισμού)…
Αν λοιπόν τίποτα δεν έχει φτιαχτεί για εμάς και το σύμπαν απλά υπάρχει τυχαίνοντας  να ευνοεί την συντήρηση της ζωής μας , είμαστε τα μόνα θύματα ενός κακόγουστου αστείου. Και λέω τα μόνα διότι αποκλειστικά εμείς είμαστε κάτοχοι της λογικής που μας «βοηθά» να εμπεδώσουμε τέτοιες ιδέες. Αν λοιπόν και αυτό σταματήσει να υπάρχει κάποτε, τότε και όλα τα λάθη και τα καλά που έκανες, όλη η ντροπή θα διαγραφεί Για περίμενε… Εφόσον το σύμπαν «απλά υπάρχει» αυτό το ίδιο συνεπάγεται πως δεν έχει κάποιο σκοπό και από ό,τι ξέρουμε ούτε λογική. Άρα οι άνθρωποι σαν τα μόνο έλλογα όντα στην ιστορία της ύπαρξης, μπορούν να δώσουν σκοπό στα πάντα παρά τον περιορισμένο τους χρόνο! Ναι, θα πεθάνεις. Ναι, δεν  πρόκειται να υπάρχεις για πολύ ακόμα. Όμως, το σύμπαν στερείται από σκοπό και είναι στο χέρι σου να του δώσεις έναν!
Βγες λοιπόν έξω, κάνε λάθη, δημιούργησε, κατέστρεψε, σκέψου ,νιώσε, μίλα σε εκείνο το κορίτσι που σου αρέσει. Ό,τι στο διάολο μας προσέφερε την  ζωή, είμαι σίγουρος πως δεν μας έδωσε την λογική για στολίδι. Σαν τα μόνα έλλογα όντα σε ολόκληρη την «πλάση», πρέπει να δώσουμε κάτι παραπάνω. Και αυτό το παραπάνω είναι τα πάντα, είναι ο σκοπός. Γιατί όταν δεν υπάρχει σκοπός δεν υπάρχει νόημα και όταν δεν υπάρχει νόημα δεν υπάρχει ζωή. Μην ξοδέψεις τις ημέρες που σου μένουν στην αδράνεια. Σπίλωσε τα πάντα γύρω σου όπως εσύ θες, ολοκλήρωσε τον εαυτό σου. Μην ανησυχείς, αργότερα «εσύ»  θα έχεις άφθονο χρόνο να «ξεκουραστείς», όμως ό,τι αφήσεις πίσω σου είναι αυτό που θα δίνει λόγο σε ολόκληρη την ύπαρξη. Άντε τι περιμένεις; Δεν σου έμεινε πολύς χρόνος!

Γιώργος Γιακουμάκης 

Πηγή: http://antikleidi.com