Η θέσπιση του διαγωνίσματος 1ου τετραμήνου (Ιανουάριος), που είναι κοινό για όλους τους υποψήφιους, έχει ως βασικό στόχο να αποδραματοποιήσει τις τελικές εξετάσεις του Ιουνίου, να μειώσει το άγχος που προκαλεί η ιδέα ότι τα πάντα κρίνονται σε μια τρίωρη εξέταση. Η απόδοση του Ιανουαρίου θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό μόνον αν βελτιώνει τον βαθμό του Ιουνίου, άρα είναι μία εξέταση που θα λειτουργεί ευνοϊκά για τους μαθητές. Δίνει, δηλαδή, μια ευκαιρία για τη βελτίωση του βαθμού του Ιουνίου, δίνει ένα «μπόνους» που επιτρέπει στους υποψήφιους να μην αντιμετωπίζουν με το σημερινό δέος τη δοκιμασία των τελικών εξετάσεων.
Τα πλεονεκτήματα, όμως, του διαγωνίσματος 1ου τετραμήνου (Ιανουάριος) δεν περιορίζονται στην «ελάφρυνση» της αγωνίας των υποψηφίων και την ψυχολογική βοήθεια που αυτή συνεπάγεται. Λειτουργεί, ταυτόχρονα, και ως ένας «αντικειμενικός» δείκτης για την αξιολόγηση του υποψηφίου από τον εκπαιδευτικό, συμβάλλει συνεπώς στην εγκυρότητα της βαθμολογίας του τετραμήνου (όπως και η εκτενής εργασία που θα παραπέμπεται σε εξωτερικό αξιολογητή) και εν τέλει στο κύρος και στην αξιοπιστία του απολυτηρίου.
Τέλος, το διαγώνισμα του Ιανουαρίου (για το οποίο επαναλαμβάνουμε η απόδοσή του δεν θα μετρά αν δεν βελτιώνει το βαθμό του Ιουνίου) βοηθά τους μαθητές/τριες να αντιληφθούν κατά πόσο η προετοιμασία τους βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση, ενώ παράλληλα μειώνει τις πιέσεις των γονιών προς τους/τις εκπαιδευτικούς για υψηλούς βαθμούς που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές επιδόσεις των παιδιών τους.
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να περάσει κανείς στα… ΑΕΙ για να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν «εις διπλούν εξετάσεις», ούτε ότι «οι πανελλαδικές πολλαπλασιάζονται». Αν πολλαπλασιάζεται κάτι είναι η προστασία των μαθητών και των γονιών από τα συστήματα παραπαιδείας. Αλλά γι’ αυτά κουβέντα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου