Ας δούμε πρώτα την κατανομή των εδρών για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση, σύμφωνα με τα στοιχεία του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών, και τα ποσοστά των χθεσινών εκλογών:
Το Republique en Marche (REM) του Μακρόν καταλαμβάνει 308 έδρες και το σύμμαχο του MoDem 42, εξασφαλίζοντας την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Η Δεξιά (Les Republicains – LR) καταλαμβάνει 113 έδρες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα 29, το UDI (Union des democrates et independants- Ένωση Δημοκρατών και Ανεξάρτητων) 18, η Ανυπότακτη Γαλλία 17,το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο 8, τα μικρότερα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται αριστερά 12, το Κομμουνιστικό Κόμμα 10, διάφορα μικρότερα κόμματα της Δεξιάς 6, το PRG (Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς) 3 κ.α. Στο δεύτερο γύρο το Republique en Marche (REM) του Μακρόν έλαβε 43,06% και το σύμμαχο του MoDem το 6,06%. Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν 8,75%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 5,68%, η Ανυπότακτη Γαλλία το 4,86%, το UDI το 3,04%, το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1,20% κ.α. Δείτε τα αποτελέσματα των αποτελεσμάτων (με τους σχετικούς πίνακες) από το γαλλικό υπουργείο εσωτερικών εδώ.
«Μακρόν- μανία» χωρίς νέους και εργάτες…
Ορισμένα στοιχεία για την αποχή στις χθεσινές εκλογές, σύμφωνα με την εταιρεία Ipsos Steria (δείτε εδώ αναλυτικά τα στοιχεία με πίνακες όπως τα δημοσίευσε το info-war.gr):
Παρατηρείται, μεταξύ άλλων, πως σε ηλικίες από 18 έως 34 ετών υπάρχουν τα υψηλότερα ποσοστά αποχής, πάνω από 70% (18-24 αποχή 74% και 25 -34 αποχή 70%). Επίσης, σε σχέση με άλλα επαγγέλματα οι εργάτες είχαν μεγάλο ποσοστό αποχής, 69%. Χαρακτηριστικό είναι πως όσο μικρότερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερα είναι τα ποσοστά αποχής. Συγκεκριμένα, μεγαλύτερα ποσοστά αποχής για εκείνους που παίρνουν λιγότερα από 1250 ευρώ μηνιαίως (68%) και μικρότερα για εκείνους που λαμβάνουν παίρνουν από 3.000 ευρώ και πάνω (50%).
Επίσης, υπενθυμίζουμε ότι το το ποσοστό της αποχής ήταν μεγάλο (51,29%) και στα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση (την περασμένη Κυριακή).
Δεν χρειάζονται και φοβερές γνώσεις στα μαθηματικά για να καταλάβουμε πως η «Μακρον – μανία» που παρουσιάζεται από τα γαλλικά και διεθνή ΜΜΕ …αγνοεί πάνω από το μισό πληθυσμό της Γαλλίας, που δεν συμμετείχε στις εκλογές.
Ζήτω, λοιπόν, το παραπλανητικό κλίμα για το «σωτήρα» Μακρόν!
Κατασκευαστές υποψηφιοτήτων… συνιστούν Μακρόν
Ας θυμηθούμε λίγο πώς προέκυψε ο «σωτήρας» Μακρόν, ο οποίος – μέχρι να εκλεγεί πρόεδρος – δεν είχε, επίσημα, κάποιο κόμμα να τον στηρίζει. Είχε, όμως, άλλα πιο σημαντικά πράγματα: Τη στήριξη ισχυρών συμφερόντων στη Γαλλία, που «κατασκεύασαν» την υποψηφιότητα του με περίτεχνο τρόπο.
Αλήθεια, πόσοι ξέραμε λεπτομέρειες για σημερινό πρόεδρο της Γαλλίας πριν λίγους μήνες;…
Τα πράγματα, βέβαια, δεν γίνονται ούτε τυχαία, ούτε χωρίς σκοπό. Το παλιό πολιτικό κατεστημένο στη Γαλλία αντιμετώπιζε τριγμούς κι εκεί που η λύση φαινόταν ο δεξιός υποψήφιος Φρανσουά Φιγιόν (που εξελέγη ως έκπληξη στις εσωκομματικές εκλογές τις Δεξιάς) το παιχνίδι άλλαξε . Τα σκάνδαλα γύρω από το όνομα του Φιγιόν, τα δημοσιεύματα για την εικονική απασχόληση μελών της οικογένειας του ( η αργομισθία της συζύγου του και η πρόσληψη των παιδιών του όταν ήταν γερουσιαστής) έφεραν την κατηγορία για «κατάχρηση δημοσίων κεφαλαίων». Ο Φιγιόν δεν παραιτήθηκε από υποψήφιος πρόεδρος. Η προεκλογική εκστρατεία συνεχίστηκε και και δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο. Πέρασαν ο «ανεξάρτητος» «σωτήρας» Μακρόν και η καμουφλαρισμένη φασίστρια Λεπέν. Στο δεύτερο γύρο ο τραπεζίτης Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας έναντι της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, με ποσοστό πάνω από 66%. Για τις υποψηφιότητες του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών διαβάστε εδώ.
Ο «σπασμός του συστήματος» λατρεύει το σύστημα που τον έφτιαξε
Για τον κύριο Μακρόν, λοιπόν, τον «σπασμό του συστήματος», όπως χαρακτηρίστηκε, πριν τις προεδρικές εκλογές, σε άρθρο της Le Monde diplomatique (του Frédéric Lordon) ας επαναφέρουμε ορισμένα στοιχεία:
Πρώην μεγαλοστέλεχος της επενδυτικής τράπεζας Ρότσιλντ, υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση Μανουέλ Βαλς – επί προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ – ο Μακρόν, με το προφίλ του «νέου και επιτυχημένου», έχει ένα πολιτικό πρόγραμμα ακραία νεοφιλελεύθερο, μαζί με ένα σούπερ μάρκετ ιδεών και προτάσεων από εδώ κι από εκεί. Αυτός είναι ο «επαναστάτης» που έγινε ο «σταρ» στα κυρίαρχα γαλλικά ΜΜΕ. Τέτοιος «επαναστάτης» που η προβολή του δεν έχει προηγούμενο. Αμέτρητα πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες και περιοδικά, ύμνοι μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές και ραδιόφωνα, και ο τραπεζίτης έγινε ένας μικρός «ήρωας» που θα φέρει το «νέο» στη Γαλλία. Δείτε εδώ ένα βίντεο για τον Μακρόν και τους (πολιτικούς) φίλους του, το μέρος του κεφαλαίου στη Γαλλία που τον στήριξε πριν τις προεδρικές εκλογές.
Ο Μακρόν πλέον, αφού «σάρωσε» και στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση (λαμβάνοντας υπόψη όπως αναφέραμε το λιγότερο από το μισό πληθυσμό της Γαλλίας) θεωρείται πως έχει τη δύναμη να εφαρμόσει τα πολιτικά οράματα του. Πολιτικά οράματα τόσο παλιά και τόσο αντιδραστικά, με το περιτύλιγμα του «μοντέρνου».Ορισμένα βασικά σημεία για το όραμα του Μακρόν:
Γκρέμισμα κάθε εργασιακού δικαιώματος στη Γαλλία (απ’ όσα είχαν απομείνει από τους προηγούμενους) για να «ευχαριστήσει» τους καλούς επενδυτές που τον στήριξαν. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ο Μακρόν είχε… διαπρέψει για να περάσει στη συνέχεια ο αντεργατικός νόμος Ελ Κομρί, παρά τις λαϊκές αντιδράσεις.
Πέρα από το ιλουστρασιόν προσωπείο του ο Μακρόν είναι ένας νεοφιλελεύθερος (τζάμπα θα πήγαινε η θητεία στην τράπεζα Ρότσιλντ;…), υπέρμαχος της γνωστών θεωριών περί αύξησης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας (με λίγα λόγια κέρδη για το κεφάλαιο), σμπαράλιασμα των εργασιακών δικαιωμάτων και μείωση στο ελάχιστο του εργατικού κόστους, με σχέσεις εργασίας κάτι παραπάνω από λάστιχο.
Παράλληλα, ο Μακρόν θα χειριστεί και το ζήτημα της ασφάλειας στη Γαλλία, μετά και τις τραγωδίες στη χώρα από τρομοκρατικές επιθέσεις, επιχειρώντας να παρατείνει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, άλλωστε, που οι «καλές» χώρες της Δύσης, που δεν έπαιξαν και τον πιο «αθώο» ρόλο στην έξαρση της τρομοκρατίας, εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια για να διαμορφώσουν κλίμα αυταρχισμού από τις δυνάμεις καταστολής. Δυστυχώς, το έχουμε ξαναζήσει: Οι δυνάμεις καταστολής αξιοποιούνται, τελικά, για την πάταξη των λαϊκών αντιδράσεων και όχι για την, επί της ουσίας, ασφάλεια στη χώρα. Και – «φυσικά», παράλληλα, οι «μπίζνες» συνεχίζονται.
Μια ακόμα υπενθύμιση, σε σχέση με τις «μπίζνες» της Γαλλίας, παράλληλα με τα μέτρα ασφαλείας και καταπολέμησης της της τρομοκρατίας: Ο Μακρόν, στο τελευταίο – ντιμπέιτ πριν τις προεδρικές εκλογές στήριξε την επέμβαση των Αμερικανών στη Συρία, υιοθετώντας όλη την προπαγάνδα των ΗΠΑ. Συμφώνησε σε επιθέσεις με στρατιωτικούς στόχους στην περιοχή. Είχε μόνο ένα παράπονο: Δεν ήθελε η Γαλλία να είναι έξω από το παιχνίδι και να ενημερώνεται μετά.
1 σχόλιο:
Κατ αντιστοιχία συμβαίνει και στη χώρα μας με τον 40άρη Πρίγκιπα που πλέον όντως βασιλεύει καθώς ο λαός απογοητευμένος απέχει από κάθε διαδικασία..
Μάλλον η Ευρώπη διανύει την περίοδο των προκάτ πολιτικών..
Δημοσίευση σχολίου