Τα στοιχεία συγκλονίζουν κάθε φορά, ειδικά αν σκεφτούμε πως η κάθε μονάδα αυτών των στοιχείων αποτελούν μια ολόκληρη ανθρώπινη ζωή, αν σκεφτουμε πως για τον ξεριζωμό υπάρχουν υπεύθυνοι.
«Κανείς δεν διάλεξε να γίνει πρόσφυγας» γράφει το πλακάτ που φαίνεται στη φωτογραφία μας. Η αιτία για τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων έχει αιτία και ονοματεπώνυμο, είναι το ονοματεπώνυμο ενός συστήματος που μοιράζει τον κόσμο σε «αγορές», που λεηλατεί τον πλούτο των χωρών προς όφελος των οικονομικά ισχυρότερων, που οδηγεί στην αποκτήνωση του ανθρώπου για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, που τσαλαπατάει τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα για να διασφαλίσει την παντοκρατορία των μονοπωλίων. Και το όνομα αυτού: Καπιταλισμός!
65,6 εκατομμύρια ξεριζωμενοι
Σύμφωνα την έρευνα που δημοσίευσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.), απ’ όπου προκύπτει και το πρώτο στοιχείο που αναφέραμε:
– 65,6 εκατομμύρια αναγκαστικά εκτοπισμένοι παγκοσμίως στα τέλη του 2016 – σχεδόν 300.000 περισσότεροι από την περσινή χρονιά. Ο αριθμός των 65,6 εκατομμυρίων περιλαμβάνει:
Πρόσφυγες, στα 22,5 εκατομμύρια, τον υψηλότερο αριθμό που έχει σημειωθεί ποτέ [από αυτούς, τα 17,2 εκατομμύρια εμπίπτουν στην εντολή της Υ.Α. και οι υπόλοιποι είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που έχουν καταγραφεί από τον οργανισμό UNWRA. Η Συρία, εξαιτίας του πολέμου, εξακολουθεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη χώρα προέλευσης προσφύγων (5,5 εκατομμύρια). Ωστόσο το 2016 υπήρξε μια νέα μεγάλη κρίση: στο Νότιο Σουδάν, η καταστροφική κατάρρευση των ειρηνευτικών προσπαθειών τον Ιούλιο οδήγησε στον ξεριζωμό 739.900 ανθρώπων μέχρι τα τέλη του έτους (1,87 εκατομμύρια σήμερα).Εσωτερικά εκτοπισμένους, που έφτασαν τα 40,3 εκατομμύρια στα τέλη του 2016, σε σύγκριση με 40,8 εκατομμύρια το 2015. Οι μεγαλύτερες καταστάσεις εσωτερικού εκτοπισμού σημειώθηκαν στη Συρία, το Ιράκ αλλά και μέσα στην Κολομβία. Παρ’ όλα αυτά, το πρόβλημα του εσωτερικού εκτοπισμού είναι παγκόσμιο και αντιστοιχεί σχεδόν στα δύο τρίτα του παγκόσμιου συνόλου των εσωτερικά εκτοπισμένων.Αιτούντες άσυλο, άνθρωποι που αναζητούν διεθνή προστασία ως πρόσφυγες. Έως τα τέλη του 2016, ο αριθμός των ανθρώπων που αναζήτησαν άσυλο σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν 2,8 εκατομμύρια.
«Κανένας δεν διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων»
Πριν προχωρήσουμε στα υπόλοιπα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας θα περιγράψουμε, χωρίς αριθμούς, τον ξεριζωμό. Για την ακρίβεια, δεν θα το κάνουμε εμείς. Θα επαναφέρουμε ένα περσινό μήνυμα από το Γενικό Λύκειο της Άμφισσας… Εννέα μαθήτριες της Β’ Λυκείου και τρεις καθηγήτριες είχαν φτιάξει ένα βίντεο, τον Μάρτιο του 2016, που αξίζει να το δούμε ξανά. Οι μαθήτριες μιλούν, μιλούν με το ποίημα της Warsan Shire. Η Warsan Shire γεννήθηκε το 1988. Είναι Σομαλή, γεννήθηκε στην Κένυα και ….βρέθηκε στο Λονδίνο μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής της. Μετά το βίντεο ακολουθεί και ολόκληρο το ποίημα της Warsan Shire.
"ΣΠΙΤΙΚανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρίατρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπειςολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνηοι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σέναμε την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τουςτο αγόρι που ήταν συμμαθητής σουπου σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκουκρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του.Αφήνεις την πατρίδαμόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγάφωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σουζεστό αίμα στην κοιλιά σουδεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανεςμέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σουκαι ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνοανάμεσα στα δόντια σουκαι σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίωνκλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιούδηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.Πρέπει να καταλάβειςότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκαεκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηράκανένας δεν καίει τις παλάμες τουκάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνιακανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγούτρώγοντας εφημερίδεςεκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύεισημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.κανένας δε σέρνεταικάτω από φράχτεςκανένας δε θέλει να τον δέρνουννα τον λυπούνταικανένας δεν διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγωνή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημείαόπου το σώμα σου πονούσεή τη φυλακή,επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερηαπό μια πόλη που φλέγεταικαι ένας δεσμοφύλακας το βράδυείναι προτιμότερα από ένα φορτηγόγεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σουκανένας δε θα το μπορούσεκανένας δε θα το άντεχεκανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρόγια να ακούσει τα:γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροιπρόσφυγεςβρωμομετανάστεςζητιάνοι ασύλουπου ρουφάτε τη χώρα μαςαράπηδες με τα χέρια απλωμέναμυρίζετε περίεργααπολίτιστοικάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετενα κάνετε και τη δική μαςπώς δε δίνουμε σημασίαστα λόγιαστα άγρια βλέμματαίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλάαπό το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιούή τα λόγια είναι πιο τρυφεράαπό δεκατέσσερις άντρεςανάμεσα στα πόδια σουή οι προσβολές είναι πιο εύκολονα καταπιείςαπό τα χαλίκιααπό τα κόκαλααπό το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.Θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρίαπατρίδα είναι η κάνη ενός όπλουκαι κανένας δε θα άφηνε την πατρίδαεκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτέςεκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορανα αφήσεις πίσω τα ρούχα σουνα συρθείς στην έρημονα κολυμπήσεις ωκεανούςνα πνιγείςνα σωθείςνα πεινάσειςνα εκλιπαρήσειςνα ξεχάσεις την υπερηφάνειαη επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναιμια ιδρωμένη φωνή στο αυτί σουπου λέειφύγε,τρέξε μακριά μου τώραδεν ξέρω τι έχω γίνειαλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλούθα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ."
Σημείωση: Ολόκληρο το ποίημα, μεταφρασμένο, το βρήκαμε στην ιστοσελίδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ένας άνθρωπος εκτοπίζεται κάθε τρία δευτελόπτα
Συνεχίζουμε, τώρα, με τα υπόλοιπα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας…:
Από τα 65,6 εκατομμύρια που έχουν αναγκαστεί να εκτοπιστούν παγκοσμίως, 10,3 εκατομμύρια εκτοπίστηκαν μέσα στο 2016, από τους οποίους τα 2/3 (6,9 εκατομμύρια) εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της χώρας τους. Αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος εκτοπίζεται κάθε τρία δευτερόλεπτα – σε μικρότερο διάστημα από αυτό που χρειάζεται για να διαβάσει κανείς αυτή την πρόταση, όπως αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία.
Από πλευράς πληθυσμού, η Συρία εξακολουθεί να έχει τον μεγαλύτερο αριθμό εκτοπισμένων στον κόσμο, με 12 εκατομμύρια (σχεδόν τα 2/3 του πληθυσμού της) να έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας ή να έχουν ξεριζωθεί σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες ή αιτούντες άσυλο. Αν εξαιρέσει κανείς την μακρόχρονη κατάσταση των Παλαιστίνιων προσφύγων, όπως καταγράφει η Ύπατη Αρμοστεία, η Κολομβία (7,7 εκατομμύρια) και το Αφγανιστάν (4,7 εκατομμύρια) παραμένουν η δεύτερη και τρίτη στη σειρά χώρες με τον μεγαλύτερο πληθυσμό εκτοπισμένων. Ακολουθεί το Ιράκ με 4,2 εκατομμύρια και το Νότιο Σουδάν (όπου ο αριθμός των εκτοπισμένων αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό παγκοσμίως, με 3,3 εκατομμύρια να έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους ως τα τέλη του 2016).
Είναι τραγικό ότι 75.000 αιτήματα ασύλου έχουν υποβληθεί από παιδιά που ταξίδευαν μόνα τους ή ήταν χωρισμένα από την οικογένειά τους, επισημαίνεται. Σημειώνεται πως περίπου 37 χώρες υποδέχτηκαν 189.300 πρόσφυγες στο πλαίσιο της επανεγκατάστασης. Περίπου 500.000 άλλοι πρόσφυγες μπόρεσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και περίπου 6,5 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένοι μπόρεσαν να επιστρέψουν στις εστίες τους – αν και πολλοί δεν επέστρεψαν σε τόσο ιδανικές συνθήκες και το μέλλον τους παραμένει αβέβαιο. Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, η πλειοψηφία των προσφύγων – το 84% – βρισκόταν σε χώρες μικρού ή μεσαίου εισοδήματος στα τέλη του 2016, με έναν στους τρεις (4,9 εκατομμύρια) να φιλοξενείται στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Τέλος, η Ύπατη Αρμοστεία εκτιμά ότι τουλάχιστον 10 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν υπηκοότητα ή διακινδύνευαν να γίνουν ανιθαγενείς στα τέλη του 2016. Ωστόσο, σύμφωνα με στοιχεία που έχουν καταγράψει οι κυβερνήσεις και έχουν δοθεί στην Υ.Α., οι ανιθαγενείς περιορίζονται στα 3,2 εκατομμύρια σε 75 χώρες.
Πηγή: imerodromos.gr
Πηγή: imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου