Πώς θα είναι ο κόσμος το 2035 σύμφωνα με τη CIA

Οι προβλέψεις της CIA για το μέλλον του πλανήτη δεν είναι αισιόδοξες, κάθε άλλο. Η αναφορά των αμερικανικών υπηρεσιών, η οποία δημοσιεύεται κάθε 4 χρόνια έχει φέτος τίτλο «Ο κόσμος το 2035, σύμφωνα με την CIA: Το παράδοξο της ανάπτυξης».

Πρόκειται για μια αναφορά 300 σελίδων και έχει ήδη επιδοθεί στο Οβάλ Γραφείο. Προβλέπει εντάσεις μεταξύ κρατών αλλά και στο εσωτερικό χωρών τα πέντε επόμενα χρόνια, αύξηση της τρομοκρατικής απειλής ενώ οικονομικά βλέπει επιβράδυνση της ανάπτυξης.

Στην συνέχεια η CIA περιγράφει τρία φανταστικά σενάρια για την κατάσταση του κόσμου μεταξύ του 2020 και 2035: «νησίδες», «δορυφόροι» και «κοινότητες».

Σενάριο 1ο: Ένας κόσμος από απομονωμένες νησίδες

Στο σενάριο αυτό ο κόσμος υφίσταται τις συνέπειες μιας άτονης ανάπτυξης και μιας καταρρέουσας παγκοσμιοποίησης. Είκοσι χρόνια μετά την οικονομική κρίση του 2008, οι οικονομολόγοι του κόσμου παρατηρούν προβληματικά κράτη σε πορεία απομονωτισμού και προστατευτισμού, με αύξηση των ανισοτήτων και του λαϊκισμού. 

«Ο συνδυασμός όλων αυτών των στοιχείων γέννησε έναν κόσμο διαμοιρασμένο και αμυντικό, όπου ανήσυχα τα Κράτη ψάχνουν μεταφορικά και κυριολεκτικά να υψώσουν τοίχους για να προστατευθούν από τα εξωτερικά προβλήματα, δημιουργώντας έτσι «νησίδες» μέσα σε έναν ωκεανό αστάθειας», γράφει η αναφορά της CIA.

Σύμφωνα με το σενάριο σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική τα κράτη δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν στις κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις ενώ το οικονομικό μπουμ των αναπτυσσόμενων χωρών σταματά. Η μεσαία τάξη πλήττεται και πέφτει σε συνθήκες μεσαίας φτώχιας. Η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης διαταράσσει τις κοινωνίες και η ανεργία αυξάνεται. 

Μετά από αυτές τις απογοητευτικές διαπιστώσεις, η CIA βλέπει, σε 20 χρόνια, «την έναρξη μιας νέας εποχής ανάπτυξης και ευημερίας» με όχημα την τεχνολογική καινοτομία και τη συνεργασία μεταξύ ανθρώπων και μηχανών. Οι χώρες που θα τα καταφέρουν καλύτερα είναι αυτές που θα επενδύσουν στην έρευνα και στην καινοτομία και θα κατορθώσουν να κρατήσουν τα μυαλά και τα ταλέντα στις χώρες τους.

Σενάριο 2ο: Στρατιωτική κλιμάκωση και… ατομική βόμβα 

Το δεύτερο σενάριο της CIA αποκαλείται «Δορυφόροι». Περιγράφεται από κάποιον «εθνικό σύμβουλο ασφαλείας», ο οποίος φαντάζεται τον κόσμο στην αυγή του 2032, τη στιγμή που ολοκληρώνεται η θητεία ενός κάποιου κυρίου «Smith» στην προεδρία των ΗΠΑ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 2020 αυξάνονται κατακόρυφα οι εντάσεις μεταξύ τοπικών δυνάμεων. Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν επωφελούνται από την εσωστρέφεια των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή και επιβάλλουν «οικονομική, πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία» στις αντίστοιχες περιοχές επιρροής τους. Οι εντάσεις περιορίζονται καταρχήν σε οικονομικά και διπλωματικά αντίποινα, σε πόλεμο προπαγάνδας και κυβερνοεπιθέσεις, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. Τα fake news κυριαρχούν και διαχέονται μέσω των social media. 

Στην πρώτη θητεία αυτού του προέδρου «Smith», οι ΗΠΑ επιχειρούν να επιστρέψουν στην διεθνή σκηνή, αλλά μπαίνουν αμέσως σε διένεξη με την Κίνα, την Ρωσία και το Ιράν, με αποτέλεσμα να υπάρχει στα τέλη του 2020 ένα κλίμα Ψυχρού Πολέμου. Η αιτία; Μια κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν το 2028, η οποία καταλήγει με την ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας από το 1945. Η κρίση τελικά αποδυναμώνεται χάρη στις ΗΠΑ με την βοήθεια της Κίνας. Η στρατιωτική και πυρηνική απειλή αποφεύγεται. Όπως έγινε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι μεγάλες δυνάμεις επαναβεβαιώνουν τη σχέση εμπιστοσύνης και επανακινούν την συνεργασία τους στα θέματα άμυνας.

Σενάριο 3ο: Οι κοινότητες διοικούν τον κόσμο

Οι «κοινότητες» και οι τοπικές ομάδες παίρνουν το πάνω χέρι σε σχέση με τις εθνικές κυβερνήσεις καθώς αυτές χάνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών. 

Η εξωτερική πολιτική, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και η εθνική άμυνα παραμένουν αρμοδιότητες των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά η παιδεία, η οικονομία και η υγεία περιέρχεται στα χέρια της τοπικής εξουσίας. Οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν τα θέματα παιδείας, υγείας και κατοικίας των εργαζομένων. 

Αυτό δεν γίνεται σε όλο τον κόσμο. Στη Μέση Ανατολή, οι νέοι επαναστατούν εναντίον των φανατικών και ξεκινά μια νέα Αραβική Άνοιξη. Αλλά στην Κίνα και στη Ρωσία, παρόμοια κινήματα δεν έχουν την ίδια επιτυχία. Οι εν λόγω αλλαγές γίνονται πιο εύκολα στις δυτικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. 

Πηγή: tvxs.gr