Σημαντικά συμπεράσματα για την πορεία της ανεργίας, την εξάπλωση της
φτώχειας και τις οικονομικές ανισότητες στον πληθυσμό της χώρας,
περιλαμβάνει η ετήσια έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ με τίτλο «Η ελληνική οικονομία και η απασχόληση».
Όπως αναφέρεται από τους συγγραφείς της, στην έκθεση αποτυπώνεται η εύθραυστη κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας:
το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε., η
μακροχρόνια ανεργία ξεπερνά το 70% του συνόλου της ανεργίας, η ποιότητα
των θέσεων εργασίας υποβαθμίζεται, οι άτυπες και μη ηθελημένες μορφές
μερικής απασχόλησης αυξάνονται, η αδήλωτη εργασία αφαιρεί πολύτιμους
πόρους από το δημοσιονομικό και το ασφαλιστικό σύστημα.
Μεταξύ άλλων στην έκθεση περιλαμβάνονται τα εξής στοιχεία και συμπεράσματα:
⇒ Η ασκούμενη πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας έχει φτάσει σε ακραία όρια τόσο
ως προς τη μείωση των κοινωνικών δαπανών όσο και ως προς την
υπερφορολόγηση. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα υπονομεύσει περαιτέρω
τις βασικές δημοσιονομικές λειτουργίες, τη φερεγγυότητα του δημόσιου
τομέα και τη βιωσιμότητα του χρέους.
⇒ Η ένταση της δημοσιονομικής λιτότητας τα αμέσως
επόμενα χρόνια, κατά τα οποία η οικονομία καλείται να πετύχει πολύ υψηλά
πρωτογενή πλεονάσματα, θα επηρεάσει αρνητικά τη φοροδοτική ικανότητα των νοικοκυριών, τη δυνατότητα κάλυψης των δανειακών τους υποχρεώσεων και την κατανάλωση. Αυτό θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την επιδείνωση του προβλήματος φερεγγυότητας του τραπεζικού τομέα, αν δεν ενεργοποιηθούν αντισταθμιστικές δυνάμεις, και της επεκτατικής προοπτικής του πραγματικού τομέα της οικονομίας.
⇒ Παρατηρείται ένας μικρού μεγέθους και αργός
μετασχηματισμός της σύνθεσης των επενδύσεων με τον κύριο όγκο να
προέρχεται από επιχειρήσεις σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο, που
προερχόταν από τα νοικοκυριά. Οι επιχειρήσεις έχουν υποστεί απώλεια κεφαλαιακού αποθέματος
ύψους 33,9 δισ. ευρώ στο διάστημα β΄ τρίμηνο 2009-β΄ τρίμηνο 2016, ενώ
για το σύνολο της οικονομίας το αντίστοιχο μέγεθος υπερβαίνει τα 76 δισ.
ευρώ.
⇒ Τα μεγέθη της απασχόλησης και της ανεργίας κατά το
2016 συνεχίζουν με τον ίδιο ρυθμό την τάση οριακής βελτίωσης που
ξεκίνησε το 2014 και συνεχίστηκε και το 2015... Αυτό που θα μπορούσαμε
να χαρακτηρίσουμε ως «πραγματικό» ποσοστό ανεργίας φτάνει το 29,6%.
⇒ Η μακροχρόνια ανεργία συνεχίζει να κινείται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70%...
O συνδυασμός υψηλής ανεργίας, και ειδικά της υψηλότατης μακροχρόνιας
ανεργίας, με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις για την κάλυψη των ανέργων
οδηγεί σε εντεινόμενη εργασιακή ανασφάλεια, χαμηλή εισοδηματική ποιότητα
και αύξηση της έντασης εργασίας.
⇒ Τα δεδομένα καθιστούν την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων... απολύτως αναποτελεσματική,
καθώς θα οδηγούσε σε παραπέρα κατακερματισμό και συνεπακόλουθη αύξηση
των ανισοτήτων μεταξύ των διαφορετικών ομάδων των εργαζομένων, γεγονός
που θα είχε αρνητική επίπτωση και στην εξέλιξη της παραγωγικότητας της
εργασίας.
⇒ Σε σχέση με το επίπεδο του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέα
παρατηρούμε από την επεξεργασία των στοιχείων της Έρευνας Εργατικού
Δυναμικού (β΄ τρίμηνο του 2016) την εξής κατανομή των καθαρών μηνιαίων
αποδοχών και του ποσοστού των μισθωτών, που αμείβονται αντίστοιχα: κάτω
των 800 ευρώ ποσοστό 51,6% (15,2% μέχρι 499 ευρώ, 23,6% μεταξύ 500-699
ευρώ και 12,8% μεταξύ 700-800 ευρώ), μεταξύ 800-999 ευρώ ποσοστό 17,3%
και άνω των 1.000 ευρώ ποσοστό 17,8% (11,1% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 6,7% άνω των 1.300 ευρώ). Αντίστοιχα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα:
κάτω των 800 ευρώ ποσοστό 11% (3,1% έως 499 ευρώ, 3,5% μεταξύ 500-699
ευρώ και 4,4% μεταξύ 700-799 ευρώ), μεταξύ 800-999 ευρώ ποσοστό 23,6%
και άνω των 1.000 ευρώ ποσοστό 54,4% (38,5% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 15,7% άνω των 1.300 ευρώ).
⇒ Οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση έχουν υποχωρήσει από 79% το 2009 σε 45,3% το 2016. Παράλληλα, ενώ το 2009 οι προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας αντιστοιχούσαν στο 21% του συνόλου των προσλήψεων, το 2016 αντιστοιχούν στο 54,7%.
⇒ Η περίοδος 2010-2015 συνοδεύτηκε από ιδιαίτερα αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, όπως εκφράζονται από τους σχετικούς δείκτες φτώχειας και ανισότητας.
Ο δείκτης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε από
27,7% το 2010 σε 35,7% το 2015. Όπως ήταν αναμενόμενο, το μεγαλύτερο
ποσοστό εντοπίζεται στους ανέργους, το οποίο αυξήθηκε την περίοδο
2010-2015 κατά 14,3%.
⇒ Το γεγονός ότι οι συνταξιούχοι αποτελούν μια από τις πολυπληθέστερες κοινωνικές ομάδες συνέβαλε σημαντικά στη συγκράτηση του συνολικού ποσοστού φτώχειας.
⇒ Το ποσοστό των εργαζομένων στο όριο της φτώχειας που έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι περίπου τριπλάσιο από
εκείνο των εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Τα ευρήματα αυτά
καθιστούν προφανές πως οι σταθερές σχέσεις απασχόλησης όχι
μόνο περιορίζουν την αβεβαιότητα των εργαζομένων ως προς το εργασιακό
μέλλον τους, αλλά ταυτόχρονα εξασφαλίζουν και ένα σαφώς καλύτερο βιοτικό
επίπεδο... Η σύναψη συμβάσεων αορίστου χρόνου θωρακίζει τους εργαζομένους από τη γενικότερη τάση επιδείνωσης των όρων διαβίωσης και φτωχοποίησής τους.
⇒ Η κρίση στην Ελλάδα έπληξε περισσότερο τα χαμηλότερα τμήματα
της εισοδηματικής κατανομής. Όξυνση της ανισότητας παρατηρείται σε όλες
τις κοινωνικοοικονομικές ομάδες του πληθυσμού, με εξαίρεση τους
δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.
⇒ Ιδιαίτερα ανησυχητική κρίνεται η εκρηκτική αύξηση
της ανισότητας μεταξύ των ανέργων, η οποία αποδίδεται στη μείωση
του αριθμού των δικαιούχων επιδόματος ανεργίας σε συνδυασμό με την
εκτόξευση της μακροχρόνιας ανεργίας. Η ανισότητα στη χώρα μας θα ήταν
οξύτερη χωρίς τις κοινωνικές μεταβιβάσεις και ειδικά τις συντάξεις.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου