Πωλείται χρυσωρυχείο σε τιμή ευκαιρίας...

Θα πουλούσατε ποτέ ένα αενάως ανατροφοδοτούμενο χρυσωρυχείο στην τιμή των κερδών μόνο ενός έτους;

Κι όμως, αυτό πρόκειται να συμβεί βλέποντας την προκήρυξη της Τράπεζας Πειραιώς σχετικά με την πώληση των δύο εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης που λειτουργούν στη Σερβία -Crvenka και Sajkaska- στην περιοχή της Βοϊβοντίνα.

Σύμφωνα με την προκήρυξη, το ελάχιστο ποσό εκκίνησης του πλειστηριασμού έχει οριστεί στα 25 εκατομμύρια ευρώ.

Μόνο που το ποσό αυτό είναι τα καθαρά κέρδη προ φόρων -έχουν εξοφληθεί ήδη οι εργαζόμενοι και οι αγρότες- των δύο εργοστασίων για την προηγούμενη χρονιά.

Πρόκειται φυσικά για ένα αναπάντεχο αλλά υπαρκτό θαύμα, μια αναγέννηση που ήρθε μέσα από τις στάχτες του ομίλου -το πλιάτσικο που συντελέστηκε και ερευνάται ήδη από τις εισαγγελικές αρχές- και από το οποίο «αρδεύονται» ήδη και οι Ελληνες τευτλοπαραγωγοί, οι οποίοι πρόκειται να εξοφληθούν από τα χρήματα αυτά τις επόμενες μέρες.

Κι όμως, τούτο το χρυσωρυχείο βγαίνει σε πλειστηριασμό στην τιμή των κερδών ενός έτους, ενώ, σύμφωνα με τους όρους έστω της αγοράς, θα έπρεπε να οριστεί ποσό έναρξης τουλάχιστον στο πενταπλάσιο.

Βέβαια, μπορούμε, να αναγνωρίσουμε ένα ελαφρυντικό στην τράπεζα, διότι τον Ιούλιο του 2015 τα δύο εργοστάσια παρουσίαζαν αρνητικές χρήσεις.

Ωστόσο, αλίμονο αν μια τράπεζα δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, και μάλιστα όταν αυτές έχουν να κάνουν με τα ίδια της τα συμφέροντα.

Το θαύμα φυσικά έχει ονοματεπώνυμο και είναι ο διευθυντής των εργοστασίων της ΕΒΖ στη Σερβία, Πέτρος Γεμιντζής, ο οποίος έπιασε δουλειά μόλις τον Ιούλιο του 2015.

Εννοείται ότι δεν χρήζει άλλης αποδείξεως το γεγονός ότι δεν είναι και λίγο να παραλαμβάνει κάποιος αρνητικά στοιχεία και να σου φέρνει σε ένα χρόνο 25 εκατομμύρια στο ταμείο, οπότε είναι απολύτως λογικό η διοίκηση της ΕΒΖ να πίνει νερό στ’ όνομά του.

Ο ίδιος φυσικά είναι πολύ συγκρατημένος μιλώντας στην «Εφ.Συν.», λέγοντας ότι «το 2015 ήταν κακές οι συγκυρίες, υπήρχε έλλειψη ρευστότητας κι είχαν γίνει προπωλήσεις σε χαμηλές τιμές».

Ελέγχοντας όμως τις κακές συγκυρίες, πήρε ανάσα, αρκετή για την ερχομένη ανάταση.

«Η αλήθεια είναι ότι όλοι έβλεπαν χάος. Εμείς οργανωθήκαμε και παλέψαμε. Πέρυσι σπάρθηκαν 180.000 στρέμματα, βγάλαμε 180.000 τόνους ζάχαρη και αυξήσαμε το μερίδιό μας στην εσωτερική αγορά της Σερβίας καθώς έλειψε ο δεύτερος ανταγωνιστής. Αξιοποιήσαμε την ευκαιρία - ήταν να σπαρθούν 130.000 στρέμματα και τα αυξήσαμε, επεκταθήκαμε και με χαμηλό κόστος, δεν έχουμε ούτε ευρώ δανεισμό και κάναμε το μεγάλο άλμα».

Επιβεβαιώνοντας ότι… τρώγοντας έρχεται η όρεξη, ο κ. Γεμιντζής έχει ετοιμάσει νέο, ακόμη πιο επιθετικό πλάνο, αφού διαβάζει στα συμφραζόμενα της αγοράς:

«Η ζάχαρη είναι παγκόσμιο προϊόν, κάθε χρόνο υπάρχει αύξηση κατανάλωσης που μετρά και στο Ακαθάριστο Προϊόν των χωρών. Στα Βαλκάνια υπάρχουν σήμερα τρεις εταιρείες: δύο ιδιωτικές και η ΕΒΖ. Οι απαιτήσεις των βαλκανικών χωρών είναι περίπου 1.400.000 τόνοι. Το κενό που υπάρχει είναι τεράστιο. Γι’ αυτό κι εμείς είμαστε έτοιμοι για την επόμενη περίοδο να αυξήσουμε κι άλλο τις καλλιεργούμενες εκτάσεις σε 210.000 στρέμματα και, μάλιστα, τα νέα είναι ακόμη καλύτερα αφού κλείνουμε ήδη συμφωνίες σε καλύτερες τιμές από το 2016».

Με δεδομένο ότι και τα εγχώρια εργοστάσια της ΕΒΖ σταθεροποιήθηκαν και υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, είναι να απορεί κανείς πώς η δανείστρια τράπεζα, η οποία έχει λαμβάνειν 160 εκατομμύρια από την ΕΒΖ, δεν αντιλαμβάνεται ότι με βάση αυτούς τους ρυθμούς σε πέντε χρόνια θα πάρει πίσω τα λεφτά της, τα οποία είναι διπλάσια από όσα έδωσε για να εξαγοράσει την Αγροτική Τράπεζα…

Για να μην υπολογίσουμε τα 50 εκατομμύρια ανείσπρακτα από τρεις εταιρείες, υπόθεση για την οποία έχει ήδη παραγγελθεί εισαγγελική δίωξη.

Φυσικά, μια σειρά ιδιώτες σπεύδουν εδώ και καιρό με στοχευμένα δημοσιεύματα να εμφανιστούν ως «σωτήρες» της ΕΒΖ, που σχεδόν θα μας κάνουν και τη χάρη να αγοράσουν τα εργοστάσια στη Σερβία.

Μόνο που ο σωτήρας είναι η ίδια η ποιότητα της επιχείρησης και, πέρα από το τι θα γίνει στον τρέχοντα διαγωνισμό, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου αξίζει να ξανασκεφτούν το αύριο της επιχείρησης η οποία συνδέεται παράλληλα με χιλιάδες Ελληνες αγρότες και εργαζόμενους.

Συντάκτης: Απόστολος Λυκεσάς

Πηγή: efsyn.gr