Κώστας Μελάς: Όσα «ξέχασε» ο Τόμσεν

«Δεν μπορείς να συγκρίνεις την Ελλάδα με τη Γερμανία. Αυτή η σύγκριση οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα», σημειώνει στο tvxs.gr, ο καθηγητής οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κώστας Μελάς, σχολιάζοντας τη νέα παρέμβαση του επικεφαλής Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν. «Αν εφαρμόζαμε αυτά που λέει τότε η μέση σύνταξη θα έπεφτε κάτω από τα 400 ευρώ», τονίζει και επισημαίνει όσα «ξέχασε» να αναφέρει στη νέα του παρέμβαση ο «αρχιτέκτονας» των δύο πρώτων προγραμμάτων στην Ελλάδα.

Στο άρθρο του ο Τόμσεν υποστηρίζει πως θα πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης με μείωση του αφορολόγητου ορίου και μειώσεις σε συντάξεις. Μάλιστα στηρίζει τους ισχυρισμούς του παραθέτοντας στοιχεία της γερμανικής οικονομίας.

Ο κ. Κώστας Μελάς απαντάει στους ισχυρισμούς Τόμσεν:

Ισχυρισμός πρώτος: Το ποσοστό αναπλήρωσης στην Ελλάδα είναι 81% σχεδόν διπλάσιο από το επίπεδο της Γερμανίας 43%. Οι συντάξεις στην Ελλάδα είναι πολύ γενναιόδωρες.

Καταρχάς οι συντάξεις σήμερα είναι πολύ μικρότερες από αυτές που αναφέρει, καθώς επικαλείται το 2013. Σχετικά με τα ποσοστά αναπλήρωσης, και βάσει των σημερινών μισθών, με το 80% η μέση σύνταξη βγαίνει περίπου στα 720 - 730 ευρώ. Αν πάμε στο 40% τότε η σύνταξη βγαίνει κάτω από 400 ευρώ. Το να συγκρίνουμε την Ελλάδα με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης δεν μας οδηγεί σε σωστά συμπεράσματα. Στη Γερμανία οι μισθοί είναι πολύ υψηλοί και άρα με ποσοστό αναπλήρωσης 40% βγάζει υψηλή σύνταξη, πάνω από 1.000 ευρώ.

Επίσης αυτό που δεν λέει ο Τόμσεν είναι πως σε όλη την Ευρώπη ισχύει ότι αν βάλω στο ασφαλιστικό σύστημα «100», βάσει του αναλογικού συστήματος, θα πάρω πίσω περίπου «85», αφαιρώντας και τα κόστη του ασφαλιστικού συστήματος. Όμως με τις προτάσεις Τόμσεν θα βάζουμε «100» και θα παίρνουμε «55». Ήδη αυτό το έχει πετύχει στην Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό.

Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι το εξής. Λέει: «Έχετε υψηλές συντάξεις, κόψτε τις και δώστε τα χρήματα σε κοινωνικές παροχές». Βγάζει δηλαδή τελείως έξω από τη συζήτηση το θέμα της ανάπτυξης, χωρίς παράλληλα να λαμβάνει υπόψη το θέμα της μη κανονικότητας, στην οποία βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία. Το ΔΝΤ αντιλαμβάνεται τις κρατικές δαπάνες για ασφάλιση ως καταναλωτικές ενώ στην ουσία οι δαπάνες είναι αναπαραγωγικές. Δηλαδή συμβάλουν στο σύστημα.

Ισχυρισμός δεύτερος: Πάνω από τους μισούς μισθωτούς απαλλάσσονται από την καταβολή  φόρου εισοδήματος. Χρειάζεται μείωση του αφορολόγητου ορίου.

Ο Τόμσεν λέει πως οι μισοί μισθωτοί εξαιρούνται από το φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα λόγω του αφορολόγητου. Σε περίπτωση που το αφορολόγητο όριο μειωθεί περαιτέρω πολλοί άνθρωποι θα χάσουν επιπλέον εισόδημα. Και επειδή το εισόδημα είναι ήδη πολύ χαμηλό στην Ελλάδα περισσότεροι άνθρωποι θα εξωθηθούν στα όρια της φτώχειας ή κάτω από αυτά. Ο Τόμσεν, όπως κάθε τεχνοκράτης, δεν λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα.

Η κατάργηση του αφορολόγητου θα επιβαρύνει περισσότερο τα φτωχότερα στρώματα. Αν για παράδειγμα το αφορολόγητο πάει στα 5.500 σημαίνει πως θα υπάρξει μείωση στα χαμηλά εισοδήματα κατά περίπου 200 ευρώ το μήνα. Στην παρούσα φάση η μείωση του αφορολόγητου με αντάλλαγμα τη μείωση κάποιων φόρων, θα επιβαρύνει περισσότερο τα χαμηλότερα εισοδήματα και θα ευνοήσει συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες, κυρίως αυτές με τα υψηλότερα εισοδήματα.  Μια τεχνοκρατική αλήθεια δεν σημαίνει πως ανταποκρίνεται και στην πραγματική αλήθεια της οικονομίας.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ελλάδα είναι αυτοαπασχολούμενοι. Ίσως έχουμε και ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά αυτοαπασχολούμενων στην ΕΕ. Η φοροδιαφυγή στους αυτοαπασχολούμενους - όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο - είναι εγγενής και δεν πιάνεται εύκολα. Όχι πως αυτό αποτελεί δικαιολογία αλλά επί της ουσίας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Φοροδιαφυγή υπάρχει και στη Γερμανία, περίπου στο 17%, και με μικρότερο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων. Στην Ελλάδα εκτιμάται περίπου στο 26%. Μη νομίζει κανείς ότι ο Γερμανός δεν φοροδιαφεύγει. Κάθε λύση θα πρέπει να στηρίζεται στην πραγματικότητα κάθε χώρας. Εξάλλου η διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέχρι σήμερα έχει πενιχρά αποτελέσματα. Αυτό ίσως οφείλεται σε αδυναμία του μηχανισμού, αλλά ίσως και στην πραγματικά εγγενή αδυναμία. Πάντως η λύση δεν μπορεί να είναι η μείωση του αφορολόγητου. Δεν είναι εφικτή.

Ισχυρισμός τρίτος: Ο Πολ Τόμσεν παραδέχεται πως οι φορολογικοί συντελεστές (εισοδήματος, ΦΠΑ, εταιρικοί κλπ) και οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα είναι σε μη βιώσιμο επίπεδο. Ζητάει μείωση των συντελεστών και κατηγορεί τις κυβερνήσεις πως λανθασμένα τους έχουν αυξήσει.

Ορθά ο Τόμσεν επισημαίνει πως ο φόροι είναι υψηλοί. Το θέμα όμως είναι «γιατί;». Για ποιο στόχο; Η απάντηση είναι για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Ο στόχος είναι να υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα συγκεκριμένης τάξεως κάτι που «ξεχνάει» να αναφέρει. (σημείωση: Υπενθυμίζεται πως τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα αποτελούσαν βασικό δομικό στοιχείο των προγραμμάτων «αρχιτεκτονικής» Τόμσεν αλλά και μια πάγια επιταγή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε). 

Πηγή: tvxs.gr