2ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Θέσεις, προτάσεις και συμμαχίες

Ο ΣΥΡΙΖΑ εν όψει του 2ου Συνεδρίου - Στα βασικά θέματα που τέθηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο και θα απασχολήσουν το συνέδριο, πέρα από την -αυτονόητη- αναγκαιότητα ενός επικαιροποιημένου πολιτικού σχεδίου για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση, είναι και η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία.

Μπροστά στο πιο κρίσιμο συνέδριο της ιστορίας του βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένων και των συνεδρίων του βασικότερου προκατόχου του πολιτικού φορέα, του Συνασπισμού.

Και αυτό όχι γιατί προμηνύονται θυελλώδεις εσωκομματικές συγκρούσεις, όπως συνέβαινε παλιότερα με το Αριστερό Ρεύμα και ακόμη πιο παλιά με την Ανανεωτική Πτέρυγα. Αυτή τη φορά, η κρισιμότητα του συνεδρίου έγκειται στην πολύ πυκνή πολιτική εμπειρία των προηγούμενων δύο - τριών χρόνων, για την οποία πρέπει να γίνει απολογισμός. Ακόμη περισσότερο κρίσιμο καθιστούν το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (το οποίο θα διεξαχθεί στο γήπεδο του Tαε Κβον Ντο από την Πέμπτη έως την Κυριακή με πρόβλεψη για περίπου 2.300 εκλεγμένους συνέδρους) οι δύσκολες επιλογές που πρέπει να γίνουν για τη συνέχεια, η οποία πλέον είναι κυβερνητική και μάλιστα επικεντρωμένη σε θέματα καθημερινότητας και όχι στη διαπραγμάτευση.

Τα κρίσιμα σημεία

Βασικά θέματα που τέθηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο και θα απασχολήσουν το συνέδριο, πέρα από την -αυτονόητη- αναγκαιότητα ενός επικαιροποιημένου πολιτικού σχεδίου για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση, είναι τα ακόλουθα:

α) Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας του κόμματος να αυξήσει τον αριθμό των μελών του, να συμμετάσχει ενεργά στους μαζικούς χώρους και να εμπνεύσει κινήματα, όσο και της επαφής του με την κοινωνία, με δεδομένο ότι οι επόμενοι μήνες θα χαρακτηρίζονται από την κορύφωση των μέτρων του Μνημονίου, ενώ μόλις θα έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται η οικονομική ανάκαμψη.

β) Οι σχέσεις του κόμματος με τη σοσιαλδημοκρατία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σε εγχώριο. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, αναζητείται η λεπτή γραμμή που θα πρέπει να τεθεί ως όριο στο κτίσιμο των συμμαχιών με τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες, δεδομένου όμως ότι όλες οι πλευρές στο κόμμα έχουν αναγνωρίσει τη χρησιμότητα αυτών των συμμαχιών.

Σε ό,τι αφορά την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, λόγω της επιμονής των επίσημων φορέων της να ταυτίζονται με τη Ν.Δ. Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να απευθυνθεί απευθείας πολιτικά σε αυτόν τον χώρο, ενδεχομένως και με την προσέλκυση προβεβλημένων στελεχών αυτού του χώρου, ή αν θα πρέπει να επιμείνει στη γραμμή των συνεργασιών βάσει προγραμματικών συγκλίσεων.

γ) Η βελτίωση που απαιτείται στην αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ορισμένα αρνητικά συμπτώματα που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σε πρακτικές άσκησης εξουσίας. Επίσης το συνέδριο θα πρέπει να προχωρήσει τις προγραμματικές επεξεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, να δώσει κάποιες γενικές κατευθύνσεις για την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και να καταστήσει πιο αποτελεσματική τη σύνδεση κόμματος - κυβέρνησης αναβαθμίζοντας το πρώτο.

δ) Αναφορικά με την αποτίμηση των προηγούμενων χρόνων (ιδιαίτερα των τελευταίων δύο), σημαντικό θεωρείται το ζήτημα της λανθασμένης εικόνας που είχε το κόμμα για τους συσχετισμούς δυνάμεων κατά τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, αλλά και ορισμένοι μαξιμαλισμοί που περιέχονταν στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Γκρίνια για τις τάσεις παρά την άμβλυνση των εντάσεων

Σε ό,τι αφορά το θέμα των τάσεων και άλλων ομαδοποιήσεων, αυτή τη φορά μοιάζουν να συγκροτούνται περισσότερο με χαρακτηριστικά ομοσπονδιών, ενώ σχετικά μεταβλητή είναι και η γεωμετρία συγκρότησης πλειοψηφιών στο σύνολο του κόμματος, μολονότι είναι αρκετά πιο συχνή η συμφωνία μεταξύ της Ενωτικής Κίνησης και της Πλατφόρμας 2010, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι “53+” δεν πλειοψηφούν, σε ορισμένα ζητήματα, σε συνεργασία με μία από τις άλλες δύο τάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, εδώ και έναν χρόνο, η σύνθεση απόψεων και η ομοφωνία ήταν το πιο συνηθισμένο φαινόμενο στη λήψη αποφάσεων και στις θέσεις για το συνέδριο. Θα πρέπει, δε, να σημειωθεί ότι στις τελευταίες συσκέψεις της Πολιτικής Γραμματείας συμφωνήθηκε όλες οι πλευρές να συμβάλουν στο να μην δημιουργηθούν τεχνητές πολώσεις.

Παρόλα αυτά, η βάση του κόμματος είναι πιο κριτική προς τις τάσεις -υπάρχει δυστυχώς πικρή εμπειρία-, ενώ εκτιμάται ότι ένα μεγάλο μέρος των συνέδρων δεν θέλει να συντάσσεται με κάποια από αυτές. Το τελευταίο θα έχει μάλλον ως αποτέλεσμα ότι οι ψηφοφορίες που θα διεξαχθούν θα είναι πιο πολύ ανοιχτές στην επιχειρηματολογία που θα ασκηθεί επί τόπου από τις διάφορες πλευρές.

Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι σχεδόν όλα τα κεντρικά στελέχη του κόμματος τάσσονται υπέρ της ύπαρξης τάσεων ως στοιχείου που συγκροτεί την εσωκομματική δημοκρατία, τονίζοντας, όμως, τη σημασία να παραμένουν ιδεολογικά ρεύματα και όχι μηχανισμοί ανάδειξης στελεχών και να λαμβάνονται μέτρα ενίσχυσης του “κόμματος των μελών”.

Σε αυτή τη λογική δεν αναμένεται κατάθεση ξεχωριστού ψηφοδελτίου από κάποια τάση.

Ενωτική Κίνηση

Η κεντρική τάση του κόμματος είναι η Ενωτική Κίνηση, που της αποδίδεται ο χαρακτήρας της «προεδρικής» πτέρυγας. Μολονότι είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο πολυάριθμη τάση, έχει πιο έντονο ομοσπονδιακό χαρακτήρα και σημαντικό βαθμό εσωτερικών διαφοροποιήσεων. Εξάλλου τα ίδια τα στελέχη της επισημαίνουν τον χαλαρό χαρακτήρα συγκρότησής της, τον οποίον θεωρούν πιο υγιή τρόπο οργάνωσης στο εσωτερικό του κόμματος.

Η Ενωτική τάσσεται υπέρ ενός πιο στιβαρού συστήματος κατανομής χρεώσεων και απολογισμού της δουλειάς που γίνεται από τα στελέχη και τα όργανα του κόμματος, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει πιο παραγωγικά. Επίσης στελέχη της προτείνουν τη δημιουργία περιφερειακής δομής του κόμματος αλλά και αλλαγής της οργάνωσης των τμημάτων του. Επίσης, υπογραμμίζουν την ανάγκη αριθμητικής ενίσχυσης του κόμματος, ειδικά μέσω της συμμετοχής των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους.

Με την Ενωτική Κίνηση συντάσσονται, διατηρώντας έναν βαθμό αυτονομίας που πιθανόν να εκφραστεί με διακριτό τρόπο στο συνέδριο, και τα περισσότερα πασοκογενή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, της Σοσιαλιστικής Τάσης τα οποία ασκούν κριτική στην παλιά στελέχωση της Κομουνδούρου για φόβο ανοίγματος στην κοινωνία.

"53+"

Οι «53+», διατηρώντας την ταυτότητά τους, εμφανίζονται να βρίσκονται σε συναντίληψη με κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που προέρχονται από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού, τα οποία έχουν διαχρονική σχέση με τον πρόεδρο του κόμματος. Επιπλέον έχουν χτίσει σημαντικές γέφυρες με τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ορισμένες πλευρές της Ενωτικής Κίνησης. Πέρα από σύμπνοια σε πολιτικά θέματα, αυτό το υπό διαμόρφωση μέτωπο χαρακτηρίζεται από έντονο προβληματισμό για θέματα νοοτροπιών και προσωπικών στρατηγικών.

Βεβαίως και στους “53+” καταγράφονται κάποιες εσωτερικές διαφοροποιήσεις, με ορισμένα μέλη τους να ασκούν πιο σκληρή κριτική για επιλογές της κυβέρνησης.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν οι “53+” στην ανάγκη εμβάθυνσης του παράλληλου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και σε “αξιακά” ζητήματα για την Αριστερά και σε μεταρρυθμιστικές τομές. Ξεκαθαρίζουν, επίσης, ότι σε καμία περίπτωση το Μνημόνιο δεν θα πρέπει να θεωρηθεί κάτι καλό και μέρος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πλατφόρμα 2010

Η Πλατφόρμα 2010 αποτελεί την περισσότερο μετριοπαθή τάση, που υιοθετεί αρκετές θέσεις και της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας, γεγονός που την καθιστά πολλές φορές και τον φορέα υλοποίησης των ανοιγμάτων του ΣΥΡΙΖΑ προς αυτή την κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων και των ευρωπαϊκών συμμαχιών, αλλά και της προσέλκυσης παλιών στελεχών του Συνασπισμού που είχαν περάσει στη ΔΗΜ.ΑΡ. Η Πλατφόρμα θεωρεί εαυτήν μέρος της «λειτουργικής πλειοψηφίας» του κόμματος, αν και η Ενωτική έχει στο παρελθόν αρνηθεί να υπάρξει συγχώνευση των δύο τάσεων.

Στην Πλατφόρμα είναι επίσης υπέρμαχοι της στροφής του ΣΥΡΙΖΑ στον ρεαλισμό, για την οποία επισημαίνουν πως είχαν επιχειρηματολογήσει και προετοιμάσει το έδαφος πολύ έγκαιρα. Και στην Πλατφόρμα συμφωνούν με την άποψη για τον προσανατολισμό του κόμματος σε τομείς και την αξία να απολογίζεται η δουλειά που γίνεται στα διάφορα όργανα.

Τέλος, η Πλατφόρμα έχει κάνει πρόταση οι τάσεις να συγκροτούνται κάθε τρία χρόνια στο συνέδριο, ανάλογα με την τοποθέτηση του κάθε μέλους στις αποφάσεις του συνεδρίου.

Στελέχωση οργάνων

Να σημειωθεί πως ο απερχόμενος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας προέρχεται από την Πλατφόρμα 2010, αλλά ως γραμματέας έχει κρατήσει μια έντονα ενωτική και συνθετική κομματική στάση, η οποία αναγνωρίζεται από όλους, όπως και η εργατικότητά του.

Όσον αφορά τη συγκρότηση των κορυφαίων οργάνων του κόμματος και τη θέση του γραμματέα, αναπτύχθηκε προβληματισμός να ενισχυθεί το κόμμα με στελέχη από την κυβέρνηση, κάτι που σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες δεν είναι σίγουρο αν θα υλοποιηθεί. Στη βάση και αυτής της εξέλιξης, δεν αποκλείεται να διατηρηθεί το ίδιο περίπου ηγετικό προφίλ στην Κουμουνδούρου.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

Πηγή: avgi.gr