Αμβούργο: προπύργιο της Αριστεράς και της δημοκρατίας

«Θα ήταν μια προειδοποίηση για τα γεράκια του πολέμου ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν αντιμετωπίζονται με τα καλά λόγια, αλλά οι υπεύθυνοί τους πρέπει ακόμη και έπειτα από 70 χρόνια να επανορθώσουν και οικονομικά για το κακό που έκαναν, όσο ισχυροί και αν έχουν γίνει στο μεταξύ». «AK Distomo», Αμβούργο, Φεβρουάριος 2015

Στα τέλη του Αυγούστου, μια μικρή ομάδα εκπροσώπων των Ενώσεων Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής Ρεθύμνου και Βιάννου επισκεφθήκαμε το Αμβούργο, ανταποκρινόμενοι σε επίμονη πρόσκληση της ομάδας Γερμανών δημοκρατών και αντιφασιστών «AK Distomo».

Τύχαμε θερμής υποδοχής και φιλοξενίας· μια ηλιόλουστη και πανέμορφη πόλη ύστερα από ένα βροχερό καλοκαίρι φόρεσε, θαρρείς, τα γιορτινά της για να μας υποδεχτεί.

Το Αμβούργο, με πλούσια ιστορία εργατικών αγώνων και εξεγέρσεων, μοιάζει να αποτελεί μιαν άλλη Γερμανία: δημοκρατική και ανεκτική, με αλληλεγγύη και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων -και των μεταναστών και προσφύγων.

Οι κάτοικοι της δεύτερης σε πληθυσμό πόλης της Γερμανίας έχουν «αποκλίνουσα», δημοκρατική συμπεριφορά από τους νεοφιλελεύθερους «ιερούς κανόνες» της σιδηράς πειθαρχίας και της ισόβιας λιτότητας, που επιβάλλει η ελίτ του Βερολίνου.

Οχι τυχαία, οι οπαδοί των δύο ποδοσφαιρικών ομάδων της πόλης (Σεντ Πάουλι και HSV) πριν από ένα χρόνο διαδήλωσαν από κοινού εναντίον του ναζισμού, την ώρα που σκληροπυρηνικοί οπαδοί της Λειψίας συνεχίζουν να χαιρετούν ναζιστικά!

Το Αμβούργο, άλλωστε, μας χάρισε μια σπάνια ιστορία θάρρους, ανυπακοής κι αλληλεγγύης τις μαύρες μέρες του ναζισμού: ο August Landmesser, πρώην μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και αρραβωνιασμένος με την Εβραία Irma Eckler, ήταν ο μοναδικός εργάτης που δεν χαιρέτησε ναζιστικά τον Χίτλερ που επισκέφθηκε το ναυπηγείο Blohm & Voss στις 13 Ιουνίου 1936.

Ενδεικτικό είναι ότι την κρίσιμη περίοδο 1919-1933 η Αριστερά (SPD, DDP, USPD, KPD) αναδεικνυόταν συνεχώς πρώτη πολιτική δύναμη στο Αμβούργο, με συνολικά εκλογικά ποσοστά από 50%-80% (!) ενώ ακόμη και το 1933, στις εκλογές–παρωδία μετά τον εμπρησμό στο Ράιχσταγκ κράτησε το 44,5%.

Στο επίκεντρο της συζήτησής μας με τους Γερμανούς δημοκράτες της «AK Distomo», που αγωνίζονται με συνέπεια από το 2001 για την απόδοση των γερμανικών οφειλών στην Ελλάδα, οι δικαστικές αποφάσεις υπέρ χιλιάδων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στην Κρήτη και οι αναγκαίοι νομικοί και πολιτικοί χειρισμοί.

Οι ξεχασμένες αυτές αποφάσεις του Πρωτοδικείου Ρεθύμνης του 1999 έχουν καταστεί αμετάκλητες, είναι σε ισχύ και αποτελεί αυτονόητο καθήκον για κάθε κράτος δικαίου αλλά και πρόκληση για το πολιτικό σύστημα της χώρας μας η εκτέλεσή τους.

Μεγάλο, επίσης, το ενδιαφέρον των Γερμανών συναγωνιστών μας για τις εξελίξεις στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, ιδίως μετά το πόρισμα της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής και την ομιλία του πρωθυπουργού στο Κομμένο· κοινή η αγωνία αλλά και η ελπίδα μας ότι τα γεγονότα αυτά σηματοδοτούν την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προσχωρήσει αποφασιστικά, χωρίς άλλες αναβολές και δισταγμούς, στον αγώνα της διεκδίκησης.

Η επίσκεψή μας στη Βρέμη, μια πόλη επίσης με δημοκρατική παράδοση, και η συνάντησή μας με τον σπουδαίο καθηγητή Christophe Schminck – Gustavus, τον άνθρωπο που τεκμηρίωσε το Ολοκαύτωμα των Λυγκιάδων, μας έδωσε πρόσθετη χαρά.

Ο «ξυπόλητος ιστορικός», όπως αρέσκονταν να τον αποκαλούν ειρωνικά κάποιοι συστημικοί κύκλοι στην ίδια του την πατρίδα, έπειτα από 25 χρόνια έρευνας, έλαβε δημοσίως τα εύσημα από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Γιόακιμ Γκάουκ για την πολύτιμη στη δημοκρατία και τη συλλογική μνήμη προσφορά του, κατά την ομιλία του τελευταίου στις 7.3.2014 στους Λυγκιάδες.

Ο Schminck – Gustavus συνεχίζει να θέτει τις δυνάμεις του στην υπηρεσία του κοινού μας αγώνα. Πριν από λίγους μήνες άλλωστε συνυπέγραψε κείμενο–καταπέλτη εναντίον του θλιβερού κ. Ρίχτερ [1], αποδομώντας την προσπάθεια αναθεώρησης και αντιδραστικής συγγραφής της Ιστορίας, που δυστυχώς κάποιοι στην Ελλάδα έσπευσαν να αγκαλιάσουν.

Σταθμός στο οδοιπορικό μας η επίσκεψη στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Neuengamme, λίγο έξω από το Αμβούργο. Ενα επιστημονικά σχεδιασμένο κάτεργο όπου την περίοδο 1938-1945 βασανίστηκαν εκατό χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και Γερμανοί πολιτικοί κρατούμενοι.

Ανάμεσα σε όσους υπέφεραν στο κολαστήριο και 1.200 Ελληνες: αγωνιστές του ΕΑΜ οι περισσότεροι, που μεταφέρθηκαν εκεί από το Χαϊδάρι στις 11 Ιουνίου του 1944. Τα καθημερινά βασανιστήρια ήταν πέραν κάθε φαντασίας, όπως και η εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας προς όφελος γνωστών γερμανικών επιχειρήσεων, που θησαύριζαν από το ανθρώπινο αίμα. Αποτέλεσμα: αν και δεν υπήρχαν θάλαμοι αερίων στο Neuengamme, οι μισοί κρατούμενοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο!

«Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!»: οι συναγωνιστές μας από το Αμβούργο καλούν τη Γερμανία να εκκαθαρίσει τις σχέσεις της με το ναζιστικό της παρελθόν, με μια αναγκαία πράξη ειρήνης και δικαιοσύνης, επανορθώνοντας για τη λεηλασία και διάλυση της Ελλάδας από το Γ' Ράιχ.

Με τις προσπάθειες του Μανώλη Γλέζου και του Εθνικού Συμβουλίου έχουν δημιουργηθεί πυρήνες Γερμανών υποστηρικτών των ελληνικών διεκδικήσεων και στο Βερολίνο, το Χανάου, τη Φρανκφούρτη, σε όλη τη Γερμανία.

Οι Γερμανοί δημοκράτες υποστηρίζουν το αυτονόητο: ότι δηλαδή η σύγχρονη Γερμανία θα απαλλαγεί από το άγος των εγκλημάτων του Γ' Ράιχ μόνο αναλαμβάνοντας πλήρως και έμπρακτα την ευθύνη γι’ αυτά. Ελπιδοφόρο, αντιφασιστικό μήνυμα αλληλεγγύης με πολλούς αποδέκτες!

1. Μαζί με τους Hagen Fleisher και Karl Heinz Roth: http://www.efsyn.gr/arthro/na-plirosoyn-ta-thymata-ki-ohi-oi-thytes

Συντάκτης: Αριστομένης Ι. Συγγελάκης - διδάκτορος του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και της Ενωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου, aristomenis.syngelakis@gmail.com

Πηγή: efsyn.gr