Συμβάσεις «μηδενικών ωρών»: Το βρετανικό νέο μοντέλο της εργασιακής «κόλασης»

Οι Βρετανοί είπαν όχι στην ΕΕ. Εργαζόμενοι, άνεργοι, φτωχολογιά, ψήφισαν Brexit. Η πολιτική ετυμηγορία εκατομμυρίων Βρετανών, αν και αποτέλεσε ηχηρό πολιτικό μήνυμα, δεν έφερε κάποια ουσιαστική ανατροπή προς όφελος των εργαζομένων.

Γιατί το λέμε αυτό; Η Βρετανία έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που οι εργοδότες της, επιβάλλουν τις συμβάσεις των «μηδενικών ωρών»! Πρόκειται για «θέσεις εργασίας» που ανανεώνονται στην κυριολεξία με την …ώρα, αφού οι εργαζόμενοι υπογράφουν ιδιωτικά συμφωνητικά ωρών, τα οποία φυσικά δεν προσφέρουν καμιά απολύτως εξασφάλιση.

Οι εργοδότες στη Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο τις συγκεκριμένες συμβάσεις. Ο αριθμός των Βρετανών που δηλώνουν ότι εργάζονται με συμβάσεις «μηδενικών ωρών», αυξήθηκαν κατά 20% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν.

Συγκεκριμένα με βάσει τα επίσημα αρχεία της βρετανικής Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS), 903.000 άτομα, που αντιστοιχούν στο 2,9% του εργατικού δυναμικού στη Βρετανία, εργάζονταν με τέτοιου είδους συμβάσεις το δεύτερο τρίμηνο του 2016, συγκριτικά με 747.000, ή 2,4%, ένα χρόνο νωρίτερα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων που συνάπτουν τέτοια συμβόλαια είναι κυρίως φοιτητές, μαθητές ή μακροχρόνια. Σύμφωνα με την ONS, πάνω από το ένα τρίτο των εργαζομένων που απασχολούνται με συμβάσεις μηδενικών ωρών είναι ηλικίας 16-24.

Ωστόσο σχεδόν το ήμισυ της αύξησης που καταγράφηκε τα τελευταία χρόνια στον αριθμό αυτών των εργαζομένων αφορά άτομα ηλικίας 25-64 ετών. Άνθρωποι που έχουν μείνει χωρίς εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα, εξαναγκάζονται στην υπογραφή των «ωριαίων συμβάσεων», προκειμένου να εισπράξουν λίγες λίρες.

«Είναι ανησυχητικό που μεγάλο μέρος της αύξησης καταγράφεται ανάμεσα σε εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας, κάποιοι εκ των οποίων ίσως δυσκολεύονται με τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό εάν το εισόδημά τους διαφοροποιείται, καθώς δεν έχουν εγγυημένες ώρες εργασίας», ανέφερε ο Κόνορ Ντ’ Άρσι, αναλυτής στο ινστιτούτο Resolution Foundation.

Επί της ουσίας πρόκειται για ανθρώπους που δεν ξέρουν αν την επόμενη ώρα, μέρα ή στην καλύτερη περίπτωση μήνα θα έχουν εργασία. Η περιβόητη «ευελιξία» σε όλο το μεγαλείο της. Τα αφεντικά ορίζουν τις τύχες και τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, με την ώρα!

Πηγή: imerodromos.gr