Ολυμπιακό «άθλημα» και η πορνεία;

Χιλιάδες γυναίκες έφυγαν από τις επαρχίες τους αφήνοντας πίσω τους οικογένειες, παιδιά, ακόμη και σπουδές για να έρθουν στο Ρίο για τους Αγώνες.

Δεν θα μπουν σε κανένα γήπεδο, ούτε θα δουν κάποιον αγώνα. Ηρθαν εδώ για να προσφέρουν το σώμα τους έναντι χρημάτων.

Περιμένουν έξω από τα πολυτελή ξενοδοχεία, στέκονται στις κεντρικές λεωφόρους, καραδοκούν στα μπαρ για τους πολυπόθητους πελάτες.

Μισούν αυτή τη δουλειά, αλλά ελπίζουν να βγάλουν μια μικρή περιουσία όσο οι άλλοι στα γήπεδα θα αναστενάζουν. Οπως ονειρεύονται ότι θα κάνουν μια καινούργια αρχή και ότι μετά τους Αγώνες η ζωή θα τους χαμογελάσει.

Οι μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις φέρνουν πολλούς τουρίστες, αθλητές, δημοσιογράφους, εργαζόμενους και συγχρόνως αυξάνουν την... κατανάλωση πορνείας και ευνοούν τη διακίνηση ανθρώπων, καταγγέλλει η Συμμαχία κατά της Διακίνησης Γυναικών και Κοριτσιών στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική (CATWLAC).

«Σε μια χώρα σαν τη Βραζιλία, όπου ο σεξουαλικός τουρισμός ενδημεί κι όπου η κυβέρνηση έχει νομιμοποιήσει την πορνεία, οι Ολυμπιακοί, όπως συνέβη και με το Μουντιάλ, εντείνουν τα φαινόμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης».

Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες ήρθαν στο Ρίο με διακινητές. Τις στοιβάζουν σε δωμάτια ξενοδοχείων, τις μεταφέρουν τα πρωινά στις πλαζ και στα εμπορικά κέντρα και τις νύχτες στα πολυσύχναστα λόγω των Αγώνων κλαμπ και μπαρ, συνοδεία μπράβων που ελέγχουν κάθε τους κίνηση. Στις πλάτες τους κουβαλούν σαν ανεξίτηλο τατουάζ θλιβερές ιστορίες καμουφλαρισμένες κάτω από το βαρύ λαμπερό μακιγιάζ.

Γυναίκες σαν την 32χρονη Λουίζα, που έζησε σε ορφανοτροφείο ώς τα 19, όταν και άρχισε να εκδίδεται για να απολαύσει την πολυτέλεια λίγου κρέατος ή ενός σολομού. Δέκα χρόνια είχε σταματήσει τον δρόμο, όπου επέστρεψε πέρσι όταν χώρισε. Οταν έμαθε πως ζητούν «συνοδούς» για τους Αγώνες, δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: ελπίζει ότι με τα λεφτά που θα κερδίσει θα ανοίξει ένα εστιατόριο.

Σαν την 22χρονη Κάρολ, που όταν αρρώστησε ο πατέρας της πούλησε το μηχανάκι της για να πληρώσει τους γιατρούς, από τότε συντηρεί την οικογένειά της με την πορνεία και, αν και δεν μετανιώνει που με αυτόν τον τρόπο βοηθά τους δικούς της, «δεν θα συνιστούσα σε καμία γυναίκα αυτό που ζω. Ακόμη πιο δύσκολο από το να κοιμάμαι με αγνώστους και άντρες που δεν μου αρέσουν, είναι το ότι είμαι απόλυτα μόνη μου», λέει ελπίζοντας πως ώς τα τέλη των Αγώνων θα έχει μαζέψει αρκετά για να ξεφύγει από την πορνεία και να μπορέσει να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια και να δουλέψει κάπου αξιοπρεπώς.

Η βετεράνα

Σαν την 22χρονη Μάρτα, που ήρθε από το Σάο Πάολο, αναζητώντας απεγνωσμένα ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη που τη μεγαλώνει μόνη της.

Αρχισε να εκδίδεται πριν από δύο μήνες, όταν δεν είχε πια χρήματα ούτε για το γάλα του μωρού γιατί «δεν μπορείς να μεγαλώσεις ένα παιδί με τα 280 ευρώ που μου έδιναν στο μαγαζί όπου δούλευα».

Αλλά και σαν την 29χρονη Ταμάρα, βετεράνα του δρόμου και γι’ αυτό πιο προσγειωμένη ή πιο απελπισμένη: μόνο με ναρκωτικά αντέχει αυτή τη δουλειά που άρχισε επειδή ήθελε λεφτά για να πάει πανεπιστήμιο «αλλά δεν πήγα ποτέ. Δεν είναι εύκολο χρήμα, αλλά είναι γρήγορο και σου γίνεται εμμονή. Θέλω να ξεφύγω, αλλά ξέρω πια ότι τα περί πρώην πόρνης είναι μύθος, σταματάς για λίγο κι έπειτα επιστρέφεις γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις αλλιώς».

Επιδημία η σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων

Τον τελευταίο μήνα η αστυνομία έκανε δύο μεγάλες επιχειρήσεις για την εξάρθρωση κυκλωμάτων διακίνησης ανηλίκων.

Το ένα προσέλκυε μέσω διαδικτύου κοπέλες με την υπόσχεση υποτροφιών για να γίνουν μοντέλα, ηθοποιοί, τραγουδίστριες: τις κλείδωνε σε πολυτελή δωμάτια ξενοδοχείων δίπλα στο Ολυμπιακό Πάρκο υπό την επίβλεψη καμερών σε 24ωρη βάση και κάθε βράδυ οργάνωνε πάρτι με πελάτες πρόθυμους να πληρώσουν αδρά για κορίτσια 14-21 ετών.

Δύο εβδομάδες νωρίτερα σε άλλη επιχείρηση, οι αρχές κατάφεραν να διασώσουν από τα κυκλώματα τρία ανήλικα κορίτσια.

Μια 17χρονη, που εγκατέλειψε το σχολείο στα 11 και μπήκε στην πορνεία στα 12: δεν έχει συγγενείς ούτε κανέναν να τη βοηθήσει να επιζήσει. Αλλη συνομήλική της, που άρχισε να εκδίδεται πριν από έναν χρόνο όταν η μητέρα της την πέταξε από το σπίτι γιατί της είπε πως ο πατριός της προσπάθησε να τη βιάσει.

Και μια 16χρονη, που ψάχνει πελάτες στους δρόμους εδώ κι ένα χρόνο, όταν η μητέρα της έχασε τη δουλειά της ως καθαρίστρια, «γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε να φάμε». Μόνο αυτές κατάφεραν να διασώσουν από τα 40 κορίτσια που αυτό το κύκλωμα όχι μόνο τα διακινεί, αλλά και τα υποχρεώνει να πληρώνουν περίπου 14 ευρώ την ημέρα για να μπορούν να κάνουν πιάτσα στον δρόμο.

Οι λιγοστές επιχειρήσεις σαν κι αυτές -χωρίς μάλιστα συγκεκριμένες και μακροπρόθεσμες πολιτικές για την ουσιαστική διάσωση των παιδιών από τα δίκτυα της πορνείας- δεν είναι μόνο αναποτελεσματικές αλλά ισοδυναμούν με σταγόνα στον ωκεανό.

Το φαινόμενο της παιδικής πορνείας αποκτά διαστάσεις επιδημίας με τους Ολυμπιακούς, έλεγε εισαγγελέας του Ρίο στην εφημερίδα «Ο Globo». «Δυστυχώς, αναμένεται αύξηση της σεξουαλικήςεκμετάλλευσης και ανηλίκων λόγω των Αγώνων και προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε κάθε πληροφορία για να εξαρθρώσουμε αυτά τα δίκτυα».

Ολα αυτά, ενώ η Βραζιλία ήδη τείνει να γίνει η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό ανήλικων θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης στον κόσμο», λέει η CATWLAC.

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Μπραζίλια, το ένα τέταρτο των τουριστικών προορισμών της χώρας διαθέτει μια τεράστια αγορά σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, ενώ η Unicef εκτιμά σε περισσότερους από 250.000 τους έφηβους που εξαναγκάζονται στην πορνεία στη Βραζιλία.

Στη διάρκεια του Μουντιάλ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έκαναν εκστρατεία για να σταματήσουν οι μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις να συνδυάζονται με την κατανάλωση αγοραίου σεξ. Δύο χρόνια μετά, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες προ των πυλών, συνεχίζεται η καμπάνια με τίτλο «Η αγορά του σεξ δεν είναι άθλημα!» Δεν συμφωνεί ιδιαίτερα η Ολυμπιακή Επιτροπή της Βραζιλίας, που στο πλαίσιο του πώς αντιλαμβάνονται οι διοργανωτές (όπως συνέβη και σε προηγούμενους Ολυμπιακούς) τα αθλητικά ιδεώδη προσφέρει στους 10.500 αθλητές που θα μένουν στο Ολυμπιακό Χωριό 450.000 δωρεάν προφυλακτικά: 42 ανά αθλητή για το σύντομο διάστημα που θα μείνει στο Ρίο.

Συντάκτης: Χριστίνα Πάντζου

Πηγή: efsyn.gr