Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

• Έχει επικριθεί πολλές φορές η στάση της επίσημης (με ό,τι σημαίνει ο όρος αυτός) ορθόδοξης εκκλησίας απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που σε μεγάλο βαθμό κυμαίνεται από αδιαφορία μέχρι εχθρότητα (η διάκριση για την ορθόδοξη εκκλησία γίνεται, επειδή η ευαγγελική εκκλησία είναι από την πρώτη μέρα παρούσα στον καταυλισμό της Ειδομένης). Από τη θέση αυτή εξ άλλου έχουμε καταγγείλει τον ξενοφοβικό, ρατσιστικό και ουσιαστικά αντιχριστιανικό (βλ. ενδεικτικά όσα είπε ο Θ. Παπαθανασίου στην ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών στις 6-3-2016) λόγο κάποιων (ευτυχώς λίγων) ιεραρχών (βλ. π.χ. το τελευταίο κήρυγμα μίσους του μητροπολίτη Καλαβρύτων, που φοβάται ότι «θα μολυνθεί η περιοχή του» από τα «στίφη των ισλαμιστών»). 

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, πρέπει να πούμε ότι, εκτός από τα παραπάνω, υπάρχει και η αντίθετη συμπεριφορά. Όχι μόνο των απλών Χριστιανών, που μεμονωμένα βοηθούν πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά τελευταία (έστω και ως εξαίρεση) οργανωμένα της εκκλησίας. Εξηγούμαστε: 

Την περασμένη εβδομάδα μια ομάδα νέων ανθρώπων από ενορία της πόλης μας με επικεφαλής ιερείς μετέφερε και μοίρασε στην Ειδομένη εκατοντάδες μερίδες φαγητού (που είχαν μαγειρέψει ενορίτες και ενορίτισσες), σάντουιτς και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Κι αυτό έγινε διακριτικά, σεμνά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μακριά από κάμερες, κατά το ευαγγελικό «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». Την άλλη μέρα οι ίδιοι άνθρωποι έστειλαν ένα κρεβάτι σε πρόσφυγα στον καταυλισμό του Πολυκάστρου, που λόγω προβλημάτων υγείας ταλαιπωρούνταν καθώς κοιμόταν στο έδαφος. Κι ένα άλλος ιερέας έδωσε ανώνυμα ένα χρηματικό ποσό στην ομάδα μας για αγορά αναγκαίων πραγμάτων.

Δυο γεγονότα πάντως αξίζει να μνημονευθούν:

α) Ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισαν στην Ειδομένη και το Πολύκαστρο οι πρόσφυγες τους ιερείς. Και δεν αναφερόμαστε στους λίγους Χριστιανούς που τους φιλούσαν το χέρι, αλλά στη συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων (αυτών που «ήρθαν για να μας εξισλαμίσουν» [!], οι οποίοι τους χαιρετούσαν με ευγένεια ή και σηκώνονταν όρθιοι, όταν περνούσαν από μπροστά τους.

β) Ο αυτοκριτικός λόγος ενός ιερέα μετά το σοκ της Ειδομένης: «Αργήσαμε να ευαισθητοποιηθούμε».

Επισημαίνουμε τα παραπάνω, όχι μόνο επειδή σήμερα τα αυτονόητα για τη χριστιανική πίστη, δηλαδή η αγάπη και η συμπαράσταση προς τους φτωχούς, τους ξένους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τους διωκόμενους κ.λπ., κατάντησαν ζητούμενα, αλλά και επειδή η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα αφ’ ενός μεν να κινητοποιήσει αρκετούς ανθρώπους στο έργο της αλληλεγγύης, αφ’ ετέρου δε, καθώς απευθύνεται σ’ ένα συνήθως συντηρητικό ακροατήριο που εύκολα το αγγίζουν εθνικιστικές και ξενοφοβικές απόψεις, να επηρεάσει θετικά τους ανθρώπους αυτούς με έναν λόγο καταλλαγής, φιλάνθρωπο και αγαπητικό προς τον άλλο, τον ξένο, τον διαφορετικό..

• Άμεση ήταν η ανταπόκριση των συμπολιτών μας στο κάλεσμα για συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης (βρεφικό γάλα και παιδικές τροφές, είδη ατομικής υγιεινής κ.λπ.) για τους πρόσφυγες που ήρθαν στην πόλη μας. Ήδη συγκεντρώθηκαν ποσότητες που μπορούν να καλύψουν με επάρκεια τις ανάγκες των πρώτων ημερών. Ο αξιωματικός του στρατού, που προς το παρόν έχει την ευθύνη λειτουργίας του κέντρου φιλοξενίας, ένιωσε έκπληξη και δήλωσε πως η μια αποθήκη του έχει γεμίσει.

• Μεμονωμένοι φαρμακοποιοί των Γιαννιτσών και οργανωμένα ο φαρμακευτικός σύλλογος Πέλλας πήγαν χθες αρκετές ποσότητες φαρμάκων και άλλων ειδών στο ιατρείο του καταυλισμού.

• Το νοσοκομείο αλλά και ιδιώτες γιατροί της πόλης εθελοντικά πρόσφεραν και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ασθενείς πρόσφυγες. Απ’ ό,τι πληροφορούμαστε και ο ιατρικός σύλλογος Πέλλας ετοιμάζεται οργανωμένα να κινητοποιήσει τα μέλη του για τη δωρεάν παροχή ιατρικών υπηρεσιών στο κέντρο φιλοξενίας.

• Συμπατριώτισσά μας που ζει σε χώρα της Ευρώπης συγκέντρωσε από φίλους της και έστειλε σε συγγενή της στα Γιαννιτσά σημαντικό ποσό για την αγορά ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες.

• Δεκάδες συμπολίτες μας δήλωσαν διαθέσιμοι να προσφέρουν όχι μόνο πράγματα αλλά και όποια προσωπική υπηρεσία χρειαστεί στο κέντρο φιλοξενίας.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ … Ή ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.

ΥΓ. Όσα αναφέρονται πιο πάνω είναι μόνο όσα υπέπεσαν στην αντίληψή μας και προφανώς αδικούν κάθε άλλη αφανή πράξη αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και μετανάστες.