Ρεσιτάλ εθνοσπέκουλας

Αν η κυβερνητική συνοχή μπαίνει σε σοβαρές περιπέτειες με την ευθύνη ενός συγκυβερνώντος ηγέτη ιδιαιτέρως εύθικτου επί των «εθνικών» ζητημάτων, με αφορμή ένα «λεκτικό σφάλμα» ενός άξιου και διεθνώς αναγνωρισμένου υπουργού για την οποία μάλιστα δόθηκαν και όλες οι απαραίτητες διευκρινήσεις, τότε τα πράγματα είναι όντως σκούρα για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Ξέρω ότι πολλοί θα θέλανε να μην είχαν πάρει τέτοιες διαστάσεις οι διαφορές της «πατριωτικής» συνιστώσας με τη «διεθνιστική» κυβερνητική πτέρυγα και ότι θα πρέπει να κλείσει αμέσως το θέμα για το καλό της κυβέρνησης που προσπαθεί φιλότιμα κάτω από αντίξοες συνθήκες να αντιμετωπίσει παράλληλα τη χρεοκοπία και την προσφυγική κρίση. Επίσης γνωρίζω και παρακολουθώ τον ενθουσιασμό της αντιπολίτευσης μείζονος και ελάσσονος, με τον οποίο υποδέχτηκαν την φωτιά που άναψε στο πολιτικό σκηνικό ο «μακεδονομάχος» Πάνος Καμμένος. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είδε την ευκαιρία για να φθείρει μέχρι πτώσεως την κυβέρνηση Τσίπρα, ζητώντας, να αποχωρήσει οπωσδήποτε είτε ο κ. Μουζάλας, είτε ο κ. Καμμένος. Το «Ποτάμι» επίσημα τοποθετείται υπέρ του Γιάννη Μουζάλα, αν και ο βουλευτής του, Χάρης Θεοχάρης δήλωσε ότι «ένα λάθος τέτοιου μεγέθους δε μπορεί να λυθεί, παρά μόνο με την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού για θέματα μετανάστευσης». Το μετά-ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά λέει με λίγα λόγια στον ΣΥΡΙΖΑ ότι... υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, θέτοντας τις βάσεις για τη σταδιακή του απομάκρυνση από τη συμμαχία με τη Δεξιά και την επαναπροσέγγισή του (μέσω και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας) με την ευρωπαϊκή Αριστερά και τον Αλέξη Τσίπρα, αν και διαφωνεί η πτέρυγα Λοβέρδου και άλλων στελεχών του κινήματος που έχουν καθηλωθεί στο πλαίσιο «Ναι σε όλα» της τρόικας Εσωτερικού. Ο Βασίλης Λεβέντης της «Ενωσης Κεντρώων» θέτει όπως πάντα ένα πονηρό ερώτημα του είδους: μήπως η ενδοκυβερνητική κρίση για την υπόθεση Μουζάλα αποτελεί ένα σικέ σχέδιο διαφωνίας;  Και το ΚΚΕ, με τη δική του ανάλυση, καταλήγει ότι η κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς επιβεβαιώνει την πλήρη ευθυγράμμισή της σε όλα με την πολιτική των εταίρων της στην ΕΕ. 

Μια τοποθέτηση, ικανή να λήξει το συναγερμό ήρθε, παραδόξως ίσως, από τον Κώστα Ζουράρι, έναν άνθρωπο που έχει απόλυτη γνώση και άφθονες εμπειρίες επί πολλά χρόνια από τον «πατριωτικό χώρο» και την αδιέξοδη και ανόητη πολιτική σπέκουλα των «μακεδονομάχων» - δεξιόστροφων ή (και φερομένων ως) αριστερόστροφων. Ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛΛ. είπε απλώς το αυτονόητο: Δεν είναι δυνατόν να εμμένουμε σε τέτοια θέματα, περί όνου σκιάς. Και απέδωσε την «γκάφα» του κ. Μουζάλα στην κόπωση αλλά και στις συνεχείς επαφές του υπουργού με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ και τους παράγοντες των Βρυξελλών, οι οποίοι συστηματικά, όπως ανέφερε, αποκαλούν «Μακεδονία» τα Σκόπια. Οπως άλλωστε  γίνεται καθημερινά και με τους επίσημους ή τους απλούς πολίτες άλλων εκατόν τριάντα τόσων χωρών μελών του ΟΗΕ που έχουν αποδεχτεί τη γειτονική χώρα με το Συνταγματικό της όνομα και συνομιλούν ή αναφέρονται μαζί της.

Μακάρι ο κ. Ζουράρις να συμμαζέψει τον αρχηγό του. Η χώρα και η κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί από τις ανοικονόμητες εθνικιστικές φαντασιώσεις του Πάνου Καμμένου.

Συντάκτης: Δημήτρης Τρίμης 

Πηγή: efsyn.gr