Την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, εφόσον η χώρα μας
«συνεχίσει να ασχολείται σοβαρά με τις μεταρρυθμίσεις», ζητεί με άρθρο
του ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Μάλιστα, τη
συνδέει γενικότερα με τη συνολικά ακολουθούμενη πολιτική στην Ευρωπαϊκή
Ένωση, λέγοντας πως υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε «αποσύνθεση στην
Ευρώπη και όχι ανάπτυξη και θέσεις εργασίας».
Ο Γερμανός αντικαγκελάριος, στο άρθρο του που δημοσιεύεται σε
τέσσερις μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες (El Pais - Ισπανία, Le Monde -
Γαλλία, La Republica - Ιταλία και Frankfurter Allgemeine Zeitung -
Γερμανία), προειδοποιεί πως υπάρχει κίνδυνος οι συνεχιζόμενες περικοπές
να οδηγήσουν σε κοινωνική αναταραχή και να καταστήσουν τη χώρα μη
κυβερνήσιμη.
Επίσης, χαρακτηρίζει «σχεδόν κυνικές» τις προειδοποιήσεις προς την
Ελλάδα για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, ή τις απειλές για έξοδο της
χώρας από τη Σένγκεν, ενώ υπενθυμίζει ότι τα περισσότερα χρήματα που
έχουν δοθεί ως βοήθεια στην Ελλάδα κατέληξαν στους διεθνείς δανειστές
και όχι στην ελληνική οικονομία.
Οικονομικές και κοινωνικές αντιφάσεις
Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ θέτει το ελληνικό ζήτημα στο πλαίσιο της
συνολικής κρίσης που χτύπησε την Ευρώπη και το κοινό νόμισμα, ως
συνέπεια της κρίσης στις διεθνείς αγορές.
Όπως υποστηρίζει, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι κοινωνικές,
οικονομικές και πολιτικές αντιφάσεις Ε.Ε. έχουν γίνει αντικειμενικά
μεγαλύτερες, και πως η αναταραχή που προκλήθηκε από την τραπεζική κρίση
και στο ξέσπασμά της η κρίση χρέους, «χτύπησε όλες τις πραγματικές
οικονομίες, κατέπνιξε επενδύσεις, αύξησε την ανεργία και χτύπησε τόσο τα
ατομικά εισοδήματα όσο και τα έσοδα του κράτους».
Ωστόσο, επισημαίνει ότι τα προγράμματα διάσωσης που επιβλήθηκαν, με
την εφαρμογή περικοπών στους προϋπολογισμούς, είχαν ως αποτέλεσμα
κάποιες πολύ σκληρές μειώσεις στην κοινωνική ασφάλεια, αλλά και
προβλήματα «κατανόησης» και επικοινωνίας μεταξύ των χωρών που κατόρθωσαν
να βγουν αλώβητες από την κρίση -όπως η Γερμανία- και εκείνων που
χτυπήθηκαν σκληρά από αυτήν.
Μείωση ελληνικού χρέους
Σύμφωνα με τον Γερμανό αντικαγκελάριο, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει
στο ευρώ, βάση του προγράμματος διάσωσης που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι
του 2015 και «αν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει να ασχολείται σοβαρά με
τις μεταρρυθμίσεις, θα χρειαστεί να βρούμε τρόπους προκειμένου να
μειώσουμε περαιτέρω τα χρέη της Ελλάδας».
Όπως επισημαίνει, «δεν έχει σημασία αν θα το αποκαλέσουμε “κούρεμα” ή θα εφεύρουμε διαφορετικό όνομα».
«Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ελάφρυνση χρέους π.χ. με τη μορφή
μεγαλύτερων χρόνων και μειωμένων επιτοκίων», τονίζει ο Ζίγκμαρ
Γκάμπριελ.
Όπως υποστηρίζει, στο ελληνικό πρόγραμμα έχει «δοθεί μεγαλύτερο βάρος
σε επενδύσεις, ανάπτυξη και πιο δίκαιη κατανομή βαρών» και «δεν απαιτεί
απλώς η Ελλάδα να συνεχίσει την εξυγίανση των δημοσιονομικών της, αλλά
αναγνωρίζει και ότι μια χώρα σε βαθιά ύφεση, θα γονατίσει με μη
ρεαλιστικούς στόχους προϋπολογισμού».
Να σπάσει ο φαύλος κύκλος
Ζητά, λοιπόν «να προσαρμόζουμε τους στόχους λιτότητας σε ό,τι είναι
πραγματικά εφικτό» και να «εξακολουθήσουμε να προσπαθούμε να σπάσουμε
τον φαύλο κύκλο του αβάσταχτα υψηλού παλιού χρέους και της ύφεσης».
Ο Γερμανός αντικαγκελάριος σημειώνει ότι οι «συνεχόμενες περικοπές
εισοδήματος δεν θα βοηθήσουν την οικονομία να αναπτυχθεί, αλλά,
αντιθέτως, θα έχουν ως αποτέλεσμα κοινωνικές διαμαρτυρίες και θα κάνουν
τη χώρα μη κυβερνήσιμη».
Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ θυμίζει ότι «από τα περισσότερα των 200 δισ. ευρώ
βοήθειας που πήγε στην Ελλάδα την περίοδο 2010-2015, τα περισσότερα
-περίπου 145 δισεκατομμύρια ευρώ - πήγαν στους διεθνείς δανειστές για να
εξοφληθούν παλιά δάνεια». Και τονίζει ότι αυτά τα 145 δισεκατομμύρια
βγαίνουν τελικά από τις τσέπες των φορολογούμενων στις χώρες των
δωρητών.
Επομένως, αυτά τα τεράστια ποσά «έμειναν στον κύκλο του χρέους και
επί της ουσίας μάλλον δεν συνέβαλαν στην αναγέννηση της ελληνικής
οικονομίας».
Αυξανόμενη δυσαρέσκεια
Σημειώνει δε ενώ κινητοποιούμε «δισεκατομμύρια διάσωσης προκειμένου
να σταθεροποιήσουμε το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα (...) αποτυγχάνουμε
να βελτιώσουμε την πραγματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση των
ανθρώπων που ζουν στις χώρες που λαμβάνουν τη βοήθεια». Και αυτό έχει ως
συνέπεια «την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για τα προγράμματα διάσωσης, τόσο
σε αυτούς που δίνουν όσο και σε αυτούς που λαμβάνουν τη βοήθεια», λέει ο
Γκάμπριελ.
Έτσι, εξηγεί, όπου η οικονομική βάση είναι εύθραυστη, θα καταρρεύσει και το επιστέγασμα των ιδεών.
Συνεπεία των παραπάνω, αυτό που έκανε ελκυστική την Ευρώπη για όλους
και οδηγούσε την εμβάθυνση και την διεύρυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης
και ήταν η υπόσχεση της ευημερίας χάνει τη δύναμή του και «πάρα πολλοί
άνθρωποι απομακρύνονται και πιστεύουν τώρα ότι θα είναι καλύτερα αν οι
χώρες τους ενεργήσουν μόνες τους», τονίζει.
«Είναι παράλογο: εκείνοι που βρίσκονται σε πιο αδύναμη οικονομική
θέση δεν έχουν πειστεί ότι η ευρωπαϊκή βοήθεια τους βοηθά πραγματικά.
Εκείνοι που βρίσκονται σε ισχυρότερη θέση αισθάνονται ότι τους ζητούν να
δώσουν πάρα πολλά», λέει ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Και καταλήγει ότι οι άνθρωποι στις χρεωμένες χώρες «πιστεύουν ότι
χειραγωγούνται και ότι τους συμπεριφέρονται άσχημα, ενώ εκείνοι στις
χώρες με πλεόνασμα είναι όλο και πιο θυμωμένοι επειδή πρέπει να
δανείζουν όλο και πιο πολλά χρήματα. Αυτό δεν μπορεί να αποδώσει νέα
συναίσθηση της αξίας της αλληλεγγύης».
Ελλάδα και προσφυγικό
Εν όψει της συνολικής οικονομικής κατάστασης, ο Γερμανός
αντικαγκελάριος υποστηρίζει ότι «οι συνεχιζόμενες προειδοποιήσεις των
τελευταίων εβδομάδων που λένε στην Ελλάδα να κάνει περισσότερα για να
διασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. ακούγονται σχεδόν κυνικές».
Επιπλέον, ενώ τονίζει ότι η Γερμανία σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος της
υποδοχής και της φροντίδας των προσφύγων, διαπιστώνει ότι ακόμη και «οι
πιο ισχυρές χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μια τόσο μεγάλη πρόκληση
μόνες τους»
Για τον λόγο αυτό, ζητά την πολιτική στήριξη άλλων εταίρων στην Ε.Ε.
Για τον λόγο αυτό, ζητά την πολιτική στήριξη άλλων εταίρων στην Ε.Ε.
Εντιμότητα και ακεραιότητα
Σύμφωνα με τον Ζίγκαμρ Γκάμπριελ, αυτό που χρειάζεται είναι
«περισσότερη εντιμότητα και ακεραιότητα στην αντιπαράθεση» και «το να
εξαιρέσουμε ένα κράτος-μέλος από την περιοχή Σένγκεν ή το να πάρουμε
μέτρα τα οποία βασικά το απομονώνουν - αυτή είναι η απειλή που
αντιμετωπίζει η Ελλάδα από τους συντηρητικούς που θέλουν να χτίσουν
φράχτες κατά μήκος των συνόρων με την ΠΓΔΜ - αυτές δεν είναι λύσεις».
«Δεν μπορείς απλώς να ξαναχαράξεις τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης
-και να το κάνεις χωρίς να λάβεις υπ' όψιν τις χώρες που θα
επηρεαστούν», αναφέρει.
Αντιθέτως, «χρειάζεται να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τις αποφάσεις
που λάβαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να ανοικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη
μεταξύ των χωρών μας: χρειαζόμαστε πλήρη καταγραφή, επαρκή διαμονή και
μια συντεταγμένη κατανομή των προσφύγων».
Τέλος, δηλώνει απόλυτα πεπεισμένος ότι «μπορούμε να πετύχουμε μια νέα
αρχή στην προσφυγική πολιτική» και αυτό θα επιτευχθεί προσφέροντας
ευρωπαϊκές απαντήσεις, αντί να προσπαθούμε να βρούμε απαντήσεις σε
εθνική βάση. Αλλά δεν βλέπουμε αυτή η μεγάλη ώθηση για μια ευρωπαϊκή
λύση να συμβαίνει στην προσφυγική και μεταναστευτική κρίση».
«Έχουμε στήσει ταμεία δισεκατομμυρίων ευρώ για να διασώσουμε τις
τράπεζες», λέει. «Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για να σώσουμε
ανθρώπους;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου