Την προηγούμενη Παρασκευή η αποστολή μας στην Ειδομένη ήταν από τις πιο «φτωχές».
Είναι λογικό μετά από τόσο καιρό να υπάρχει κάποια κόπωση και οικονομική δυσκολία, ιδίως όταν η βοήθεια προέρχεται από τους ίδιους και τους ίδιους.
Εκείνο όμως που κυριολεκτικά μας εξέπληξε και μας ανησύχησε ήταν η απάντηση κάποιων συμπολιτών μας, που συστηματικά μέχρι τώρα βοηθούσαν τους πρόσφυγες: «Δεν θα ξαναπροσφέρουμε, διότι δεν είναι Χριστιανοί».
Πιστεύουμε πως δεν ήταν τυχαίο ότι μια τέτοια δήλωση συνέπεσε με την εκδήλωση «Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι» που διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στο «Βελλίδειο».
Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε το δάσκαλο σε κανέναν, σε συνέχεια της περικοπής από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, που αναφέραμε στο προηγούμενο σημείωμά μας, παραθέτουμε σήμερα δύο σχετικά με το θέμα μας κείμενα, που μνημονεύονται από τον Θανάση Παπαθανασίου (διδάκτορα Θεολογίας, αρχισυντάκτη του θεολογικού περιοδικού «Σύναξη») στο βιβλίο του «Ο Θεός μου ο αλλοδαπός» (η απόδοση στα νεοελληνικά είναι του ίδιου).
►Το πρώτο:
«Ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε γύρω μας να αφθονούν οι γυμνοί και οι άστεγοι. Είναι πάμπολλοι οι πρόσφυγες που χτυπούν την πόρτα μας. Πάμπολλοι είναι και οι ξένοι και οι μετανάστες. Όπου κι αν κοιτάξεις, θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι έχουν το ύπαιθρο. Κατάλυμα βρίσκουν στις στοές, τις παρόδους και τα ερημικότερα σημεία της αγοράς. Φωλιάζουν σε τρύπες, όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες. Το ρούχο τους είναι διάτρητα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη διάθεση όσων δίνουν ελεημοσύνη. Για τροφή, ό,τι τύχει. Πίνουν νερό από τις κρήνες όπως τα ζώα και για ποτήρια έχουν τις χούφτες τους. Για αποθήκη έχουν την κοιλιά τους, όσο μπορεί αυτή να συγκρατήσει ό,τι μπαίνει μέσα. Τραπέζι τους είναι τα γόνατά τους διπλωμένα. Κρεβάτι, το έδαφος. Μπάνιο, κάποιος ποταμός ή λίμνη, όπως τα έχει προσφέρει ακατέργαστα και κοινά σε όλους ο Θεός. Η ζωή τους είναι πλέον γεμάτη μετακινήσεις και αγριάδα, όμως δεν ήταν έτσι εξαρχής. Ας όψονται η συμφορά και η ανάγκη».
►Και το δεύτερο:
«Αν χτυπήσει κάποιος την πόρτα σου που πασχίζει να αντιμετωπίσει την ανάγκη του, μη ζυγίσεις τα πράγματα με ανώμαλο τρόπο. Μην πεις, δηλαδή, “Αυτός είναι φίλος, είναι ομόφυλος, με έχει ευεργετήσει παλιότερα, ενώ ο άλλος είναι ξένος, αλλόφυλος, άγνωστος”. Αν κρίνεις άνισα, ούτε συ θα ελεηθείς. Μία είναι η ανθρώπινη φύση∙ και ο ένας και ο άλλος είναι άνθρωπος∙ κοινή είναι και στους δύο η ανάγκη, κοινή η φτώχεια. Πρόσφερε και στον αδελφό και στον ξένο∙ στον μεν αδελφό σου να μη γυρίσεις την πλάτη, τον δε ξένο κάν’ τον αδελφό σου, Ο Θεός θέλει να στηρίζεις τους αναγκεμένους κι όχι να κάνεις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους∙ δεν θέλει να δίνεις στον ομόφυλο και να αποδιώχνεις τον ξένο∙ όλοι είναι ομόφυλοι, όλοι είναι αδέρφια, όλοι είναι παιδιά ενός πατέρα. Υπάρχει κόσμος που τον ξερίζωσε κάποια συμφορά και δεν του έχει απομείνει τίποτα, παρά μόνο η ψυχή και το σώμα του∙ εμείς όμως, όσοι έχουμε γλυτώσει άγευστοι συμφορών, ας μοιραστούμε με εκείνους την ευημερία μας. Ας αγκαλιάσουμε τους αδελφούς μας, που μόλις και μετά βίας έχουν διασωθεί».
Τα κείμενα αυτά έχουν γραφτεί πριν από δεκαεπτά περίπου αιώνες. Το πρώτο είναι του αγίου Γρηγορίου Νύσσης («Περί φιλοπτωχίας και ευποιίας λόγος Α΄») και το δεύτερο του Μεγάλου Βασιλείου («Περί ελεημοσύνης λόγος Δ΄»). Κι όμως είναι τραγικά επίκαιρα: σαν να γράφτηκαν σήμερα, σαν να περιγράφουν σημερινές καταστάσεις, σαν να απευθύνονται στους σημερινούς ανθρώπους.
Αν μπορείτε λοιπόν και θελήσετε να βοηθήσετε (και μη Χριστιανούς!), για να πάμε στην Ειδομένη και την επόμενη Παρασκευή, να ξέρετε ότι χρειάζονται:
α) μπουφάν, παντελόνια, χοντρές μπλούζες, ζακέτες, σκουφιά, γάντια, κάλτσες, κασκόλ και παπούτσια,
β) μακαρόνια, ρύζι, κριθαράκι, όσπρια, χυμοί ντομάτας, αυγά, λάδι, αλάτι, κρεμμύδια, καρότα, πράσα, λάχανα και μπρόκολα (για το καθημερινό μαγείρεμα στην εθελοντική κουζίνα του καταυλισμού),
γ) σάντουιτς (μόνο με κασέρι) ή μόνο κασέρι για σάντουιτς, ψωμί, κρουασάν, μπισκότα, σοκολάτες, μπάρες δημητριακών, σταφίδες, ξηροί καρποί, νερά, γάλατα και χυμοί σε μικρές συσκευασίες, καραμέλες κ.λπ,
δ) είδη ατομικής καθαριότητας (σε μικρές συσκευασίες), μικρά λούτρινα παιχνίδια, παυσίπονα και αντιπυρετικά.
Τηλέφωνα επικοινωνίας και συνεννόησης: 2382024064, 2382020002, 2382022323, 6976640587, 6937408506, 6938722689, 6944189528, 6973499502.
Αν μπορείτε λοιπόν και θελήσετε να βοηθήσετε (και μη Χριστιανούς!), για να πάμε στην Ειδομένη και την επόμενη Παρασκευή, να ξέρετε ότι χρειάζονται:
α) μπουφάν, παντελόνια, χοντρές μπλούζες, ζακέτες, σκουφιά, γάντια, κάλτσες, κασκόλ και παπούτσια,
β) μακαρόνια, ρύζι, κριθαράκι, όσπρια, χυμοί ντομάτας, αυγά, λάδι, αλάτι, κρεμμύδια, καρότα, πράσα, λάχανα και μπρόκολα (για το καθημερινό μαγείρεμα στην εθελοντική κουζίνα του καταυλισμού),
γ) σάντουιτς (μόνο με κασέρι) ή μόνο κασέρι για σάντουιτς, ψωμί, κρουασάν, μπισκότα, σοκολάτες, μπάρες δημητριακών, σταφίδες, ξηροί καρποί, νερά, γάλατα και χυμοί σε μικρές συσκευασίες, καραμέλες κ.λπ,
δ) είδη ατομικής καθαριότητας (σε μικρές συσκευασίες), μικρά λούτρινα παιχνίδια, παυσίπονα και αντιπυρετικά.
Τηλέφωνα επικοινωνίας και συνεννόησης: 2382024064, 2382020002, 2382022323, 6976640587, 6937408506, 6938722689, 6944189528, 6973499502.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου