Ο χτεσινός θάνατος του Γιώργου Σταμέλου,
εργαζόμενου με 5μηνο στο Δήμο Μεγάρων, ως συνέπεια του τραυματισμού του
στις 5 Οκτωβρίου 2015, ενώ εργαζόταν στην καθαριότητα του Δήμου, φέρνει
στο προσκήνιο την τραγική κατάσταση με την ελαστική εργασία στο
δημόσιο. Χιλιάδες εργαζόμενες/οι δουλεύουν στα «5μηνα», μέσα σε μια
συνθήκη ακραίας επισφάλειας, χωρίς να θεωρούνται καν εργαζόμενοι αλλά
απλώς «ωφελούμενοι», καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για 495
ευρώ/μήνα ή 19 ευρώ/μέρα, εκτεθειμένοι συχνά σε κινδύνους χωρίς να έχουν
τα δικαιώματα των υπόλοιπων εργαζομένων. Αναρωτιέται κανείς πόσο αξίζει
η ανθρώπινη ζωή στη μνημονιακή Ελλάδα...
Είναι σαφές ότι δεν πάει άλλο με την
ελαστική εργασία και τα 5μηνα. Είναι άθλια η πολιτική της φθηνής και
ανακυκλώσιμης εργασίας που προκρίνει η κυβέρνηση. Η μόνιμη και
αξιοπρεπής εργασία είναι αυτονόητο δικαίωμα κι όχι τρόπαιο. Η ασφάλεια
στην εργασία δεν μπορεί να θεωρείται προνόμιο. Η οργή και η αγανάκτηση
των εργαζομένων στα 5μηνα είναι και δική μας οργή και αγανάκτηση.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική τους στον αγώνα για τα δίκαια αιτήματά
τους, στηρίζουμε τον αγώνα τους για εργασία και αξιοπρέπεια,
αγωνιζόμαστε και εμείς ενάντια στη διάλυση του δημοσίου από τις
περικοπές, ,την υποστελέχωση και τη γενικευμένη επισφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου