Τράπεζες: Κακουργηματική απάτη σε βάρος του Δημοσίου από τον ΣΥΡΙΖΑ

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την ολοκλήρωση της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα οικονομικό έγκλημα που θα ενισχύει τις πιο ληστρικές μερίδες του κεφαλαίου, ενώ την ίδια στιγμή θα φορτώσει τα βάρη στους δανειολήπτες, στους τραπεζοϋπαλλήλους και τελικά σε ολόκληρη την κοινωνία, που θα δει την απώλεια της δυνατότητας εθνικοποίησης των τραπεζών να συμβαίνει ταυτόχρονα με τη μετατροπή των ελληνικών τραπεζών σε κέντρα άγριας κερδοσκοπίας... 
Ένα από τα ερωτήματα που δημιουργούνται μετά την ολοκλήρωση της τρίτης –και φαρμακερής– ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών είναι το εξής: Αν Τσακαλώτος, Σταθάκης και Δραγασάκης είχαν επενδύσει δικά τους λεφτά στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, θα επέτρεπαν να εξελιχθεί μια τέτοια κλοπή σε βάρος του Δημοσίου, όπως αυτή που εν κρυπτώ ενορχήστρωσαν και υλοποίησαν με τη βοήθεια του Κολλεγίου Αθηνών, το οποίο διοικεί κυκλικά και κληρονομικώ δικαίω τις ελληνικές τράπεζες με αφορμή την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση που ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 2015; Οι συγκεκριμένοι υπουργοί, που χειρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα τα οικονομικά θέματα, δεν έχουν διαπρέψει μόνο στη θεωρητική ενασχόληση με την οικονομία. Μια ματιά στο χαρτοφυλάκιο των δύο πρώτων εξ αυτών, όπως αποκαλύφθηκε το Δεκέμβριο του 2013, που περιλαμβάνει ποσά της τάξης του μισού εκατομμυρίου ευρώ τοποθετημένα στην JP Morgan και την BlackRock ή στις επιχειρηματικές περιπέτειες του τρίτου της παρεούλας, δείχνει ότι κανείς τους δεν μπορεί να επικαλεστεί ως τεκμήριο αθωότητας την άγνοια. Ήξεραν πολύ καλά το μέγεθος του οικονομικού εγκλήματος που διέπραξαν σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, σε τέτοιο βαθμό ώστε να διεκδικούν τα πρωτεία ακόμη και από τον Γέλτσιν στην καταλήστευσή της. 

Προμελετημένο οικονομικό έγκλημα

Το οικονομικό έγκλημα Τσακαλώτου – Σταθάκη – Δραγασάκη ήταν προμελετημένο. Από τη στιγμή που επέλεξαν τη μέθοδο του «βιβλίου προσφορών» για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών (σαν να λέμε «πόσα δίνετε για να τις ξεφορτωθώ;») τις άφησαν στο έλεος των πιο επικίνδυνων κερδοσκόπων που κυκλοφορούν στο διεθνές οικονομικό στερέωμα, όπως η BlackRock και ο Σόρος, που τελικά τις αγόρασαν.

Η ζημιά είναι πολλαπλή. Πρώτ’ απ’ όλα το Ελληνικό Δημόσιο έχασε σχεδόν το σύνολο των χρημάτων που είχε τοποθετήσει μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (Μάιος-Ιούνιος 2013) και το οποίο ανερχόταν συνολικά σε 40 δισ. ευρώ (25 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση και 15 δισ. για κάλυψη του funding gap). Οι αριθμοί που βεβαιώνουν την απαξίωση της δημόσιας περιουσίας είναι εντυπωσιακοί: η μετοχή της Eurobank κατρακύλησε στο 0,01 ευρώ από 0,31 που είχε μετά την ανακεφαλαιοποίηση του 2014. Να σημειωθεί, δε, πως ακόμη κι εκείνη η τιμή ήταν σκανδαλωδώς χαμηλή. Μάλιστα, τότε, ο ραδιοσταθμός Στο Κόκκινο, εκφράζοντας προφανώς τη γραμμή του κόμματος, είχε βγάλει στον αέρα κι ένα σποτάκι που έλεγε: «0,30 λεπτά η μετοχή της Eurobank, 0,30 λεπτά το sms στο Κόκκινο. 1055 κενό, το μήνυμά σας και αποστολή στο 54045… να αγοράσουμε τη Eurobank!» Τώρα που η μετοχή της μειώθηκε κατά 31 φορές σε σχέση με το 2014, οποιαδήποτε κριτική θα μπορούσε να ασκηθεί στην εν λόγω τράπεζα χάνεται στις διαφημίσεις του ευαγούς ιδρύματος που φιλοξενεί ο ραδιοσταθμός… Ίδια λίγο πολύ είναι η κατάσταση και στις άλλες τράπεζες. Η μετοχή της Εθνικής από 0,30 ευρώ μειώθηκε σε 0,02 (15 φορές μείωση), της Alpha Bank από 0,65 ευρώ σε 0,04 (16 φορές μείωση) και της Πειραιώς από 1,70 σε 0,03 ευρώ (μείωση κατά 56 φορές!). Τη δική του σημασία έχει και το γεγονός ότι η καταβαράθρωση της μετοχής μέσω των προσφορών που εγγράφονταν στο σχετικό βιβλίο παρέσυρε και την τιμή της μετοχής στο Χρηματιστήριο Αθηνών η οποία, παρά τις απώλειες που είχε δεχτεί, έμοιαζε με… blue chip. Επομένως, ούτε η αγορά είχε προεξοφλήσει ένα ξεπούλημα σαν κι αυτό που έστησαν οι Συριζαίοι για να διεκδικήσουν ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και την εύνοια της αστικής τάξης. Οι απώλειες που προκάλεσε στο Δημόσιο το «τρίδυμο της συμφοράς» (Τσακαλώτος – Σταθάκης – Δραγασάκης) δεν περιορίζεται μόνο στην εξαΰλωση των ποσών που διατέθηκαν το 2014. Περιλαμβάνουν ακόμη τα 14,5 δισ. ευρώ του αναβαλλόμενου φόρου και τα 7-8 δισ. ευρώ που θα είναι η επιπλέον συμβολή του Δημοσίου μέσω μετατρέψιμων ομολογιών ώστε Εθνική και Πειραιώς να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες.

Κυβέρνηση και τραπεζίτες δικαιολόγησαν την κακουργηματική απάτη σε βάρος του ελληνικού λαού επικαλούμενοι τον κατεπείγοντα χαρακτήρα που είχε η ανακεφαλαιοποίηση καθώς έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015, αφού με τον νέο χρόνο τίθεται σε εφαρμογή η οδηγία για τη διάσωση των τραπεζών με ίδια μέσα (bail-in). Αρχικά η οδηγία έγινε νόμος με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Επομένως, οι κυβερνητικοί «τερμάτισαν» την πολιτική απάτη εκβιάζοντας τη συναίνεση της κοινωνίας υπό το φόβο της εφαρμογής ενός δικού τους νόμου. Και το έκαναν γιατί με το bail-in, δεδομένου ότι δεν θίγονται καταθέτες κάτω των 100.000 ευρώ –ενώ κι όσοι έχουν υψηλότερες καταθέσεις μπορούν κάλλιστα να τις «σπάσουν» σε 2-3 τράπεζες για να αποφύγουν πιθανό κούρεμα–, οι μοναδικοί που θα έχαναν θα ήταν, πρώτον, οι μέτοχοι, δεύτερον, οι ομολογιούχοι και, τέλος, οι καταθέτες. Επομένως, για να μη θιγούν τα συμφέροντα των διοικήσεων των τραπεζών που εξακολουθούν να έχουν μεγάλα πακέτα μετοχών, οπότε θα κινδύνευε και η δική τους θέση στην τράπεζα, προκρίθηκε η διάσωση των πιστωτικών ιδρυμάτων με χρήματα των φορολογουμένων. Όπως ακριβώς το είχαν ξεκινήσει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας όμως την πιο βρώμικη δουλειά, την εξαΰλωση της δημόσιας συμμετοχής, για το «τρίο της συμφοράς».

Άποψη του γράφοντα, εν ολίγοις, είναι πως η λύση του bail-in ήταν λιγότερο επιβλαβής και διασφάλιζε περισσότερο το δημόσιο συμφέρον σε σχέση με το bail-out. Η βιασύνη που έδειξαν να την αποσύρουν από τη δημόσια συζήτηση είναι δηλωτική για την αποστροφή που προκαλούσε στους ίδιους…

Δεύτερον, το Δημόσιο, με ευθύνη της «συμμορίας των 3» Τσακαλώτου – Σταθάκη – Δραγασάκη, απεμπόλησε το δικαίωμα εθνικοποίησης των τραπεζών, που διατηρούσε μέχρι να ξεκινήσει ο τρίτος γύρος της ανακεφαλαιοποίησης. Η συμμετοχή του Δημοσίου μειώθηκε κάθετα: στην Alpha Bank από 66% μειώθηκε στο 11%, στην Πειραιώς από 67% μειώθηκε στο 26%, στην Εθνική από 57% σε ένα ποσοστό γύρω στο 35% χωρίς να είναι ακόμη γνωστό το ακριβές ύψος και στη Eurobank από 35% σε 2,7%! Ποτέ ξανά λοιπόν το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα έχει την ευκαιρία με τόσο εύκολο τρόπο, όπως μπορούσε μέχρι πριν από ένα μήνα, να αποκτήσει τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος και μέσω αυτού όλης της οικονομίας. Κατά συνέπεια, ο ρόλος των Τσακαλώτου – Σταθάκη – Δραγασάκη αποδεικνύεται πολύ πιο επιζήμιος για τα λαϊκά συμφέροντα σε σχέση με το ρόλο που διαδραμάτισαν Βενιζέλος – Στουρνάρας – Χαρδούβελης, ενώ επίσης αποδεικνύονται και πολύ πιο χρήσιμοι για την αστική τάξη. Μένει να δούμε πώς θα τους ανταμείψει για τις ανεκτίμητες υπηρεσίες που πρόσφεραν…

Η ώρα των πλειστηριασμών

Το τρίτο κακό που έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης σχετίζεται με τα δεινά που θα επέλθουν στην οικονομία από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση των συστημικών τραπεζών. Στο μετοχικό τους κεφάλαιο έχει εισέλθει κοινώς η σάρα και η μάρα. Αεριτζήδες περιωπής οι οποίοι για το μόνο το οποίο ενδιαφέρονται είναι τα βραχυχρόνια κέρδη. Όποιος ήλπιζε πως η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης (ακόμη και στην εξαιρετική περίπτωση που δεν θα χρειαστεί και τέταρτος γύρος) θα άνοιγε τους κρουνούς των χρηματοδοτήσεων στην οικονομία κι έτσι θα γινόταν η πολυπόθητη επανεκκίνηση της οικονομίας θα βρεθεί προ απροόπτων. Πρώτο μέλημα των νέων μετοχών θα είναι η ψήφιση με το επόμενο πακέτο προαπαιτουμένων του νομοθετικού πλαισίου που θα επιτρέπει την πώληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μετά την κατάργηση του νόμου Κατσέλη το Νοέμβρη και μετά την αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα τον Ιούλιο που πλέον δίνει προτε-ραιότητα στις τράπεζες, σε βάρος δημοσίου, ταμείων και εργαζομένων. (Ποιος δεν θα υποκλιθεί στον τέλειο συγχρονισμό της κυβέρνησης με τους τραπεζίτες; Ποιος επίσης θα ξαναμιλήσει για προχειρότητα και ερασιτεχνισμούς;) Με άλλα λόγια, ο ελέφαντας πλέον είναι μέσα στο δωμάτιο. Τα κεφάλαια που περιμένουν να κερδοσκοπήσουν από τους πλειστηριασμούς υποθηκευμένων σπιτιών και επιχειρήσεων έχουν αποκτήσει θέσεις στα ΔΣ των τραπεζών (αυτές που δεν θέλησε το Δημόσιο να αποκτήσει μετατρέποντας με νόμο τις προνομιούχες μετοχές σε κοινές) και μιλούν απευθείας με τους αρμόδιους υπουργούς. Με ορισμένους δε εξ αυτών τρώνε και συχνά…

Οι τραπεζοϋπάλληλοι στο στόχαστρο

Επιπλέον, μεγάλοι χαμένοι της ανακεφαλαιοποίησης θα αποδειχθούν οι τραπεζοϋπάλληλοι. Ετοιμαστείτε για μια πλημμυρίδα άρθρων στον Τύπο το επόμενο διάστημα που θα δείχνει ότι οι θέσεις εργασίας στις τράπεζες ως τώρα δεν θίχτηκαν στο ελάχιστο παρά την κάθετη πτώση των εργασιών. Εκατοντάδες (!) δημοσιογράφοι άλλωστε πέρασαν από τα payroll των τραπεζών την εποχή της λεγόμενης ευημερίας· ήρθε η ώρα να ανταποδώσουν. Κοινό μυστικό επίσης είναι ότι οι πιέσεις στο υπουργείο Εργασίας για αλλαγή του νόμου σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις εκπορεύονται από τους τραπεζίτες. Δεν αποκλείεται μάλιστα η απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων να ήταν όρος των αεριτζήδων για να εγγραφούν στα βιβλία προσφορών. Σε κάθε περίπτωση, η σπουδή της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στα αιτήματά τους είναι κακός οιωνός για τους εργαζομένους στις τράπεζες, για χιλιάδες δανειολήπτες και για όλη την κοινωνία που βλέπει την απώλεια της δυνατότητας εθνικοποίησης των τραπεζών να συμβαίνει ταυτόχρονα με τη μετατροπή των ελληνικών τραπεζών σε κέντρα άγριας κερδοσκοπίας…

Λεωνίδας Βατικιώτης

Πηγή: unfollow.com.gr