Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Σκηνή 1η
Σε τι διαφέρει ένας Ιρανός από έναν Ιρακινό πρόσφυγα;
Και οι δυο έφυγαν από τις πατρίδες τους, περπάτησαν χιλιόμετρα, διέσχισαν βουνά, θαλασσοπνίγηκαν, έφτασαν στην Ειδομένη, πεινασμένοι και κατάκοποι, με τις ίδιες προσδοκίες.
Εκείνο όμως το «κι» ανάμεσα στο «Ιρα-» και το «-νος», αυτή η ελάχιστη συλλαβή, αποτελεί για τον έναν διαβατήριο στα σύνορα. Ο άλλος δεν μπορεί να συνεχίσει.
Ο εγκλωβισμός, το να μη μπορείς να πας ούτε μπρος ούτε πίσω, η απελπισία, συμπεριλαμβάνονται στο κλισέ «προσφυγικό δράμα»;

Σκηνή 2η

Ο φράχτης έχει πια πάνω από δύο μέτρα ύψος. Με μεταλλικές κολώνες και αγκαθωτό σύρμα. Στη μια μεριά στέκονται οι αστυνομικοί της FYROM με τα όπλα προτεταμένα, σα να λένε «μην τολμήσετε». Στην άλλη εκατοντάδες άνθρωποι, μέσα σε μικρές σκηνές, καθισμένοι σε χαρτόνια ή στο χώμα, δίπλα ή πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές, περιμένουν με τις μέρες μήπως και ανοίξουν και για τις δικές τους εθνικότητες  τα σύνορα. Μπροστά-μπροστά καμιά δεκαριά απεργοί πείνας από το Ιράν. Τρεις από αυτούς, όρθιοι, σε απόσταση αναπνοής από τους πάνοπλους αστυνομικούς (το σύρμα μόνο τους χωρίζει), επαναλαμβάνουν μονότονα: «please, open», «please, open», «please, open» … δεκάδες, εκατοντάδες φορές … και μετά «freedom»,  «freedom», «freedom» … δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες φορές …

Σκηνή 3η

Το μπαμ ακούστηκε από μακριά Και μετά δεύτερο και τρίτο. Οι αστυνομικοί της FYROM έριξαν δακρυγόνα. Και πριν να γεμίσει ο τόπος καπνούς και κυλήσουν δάκρυα από τα μάτια, με το πρώτο μπαμ τέσσερες-πέντε γυναίκες τσίριξαν κι αλαφιασμένες άρχισαν να τρέχουν από δω κι από εκεί. Άραγε, ποιες μνήμες και τρόμο πολέμου έφερε στο νου και την καρδιά τους ο ήχος του όπλου;

Σκηνή 4η

Μέσα στον «καταυλισμό» υπήρχε μεγάλη ένταση. Η πολυήμερη παραμονή, η απελπισία μπροστά στο αδιέξοδο, τα δακρυγόνα είχαν κάνει εκρηκτική την κατάσταση. Δεν μπορέσαμε να ξεφορτώσουμε τα πράγματα στον συνηθισμένο τόπο. Παρκάραμε κάπως μακριά περιμένοντας. Στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου υπήρχαν κούτες με φαγώσιμα. Μόλις το αντιλήφθηκαν κάποιοι, πλησίασαν. Στην αρχή λίγοι, μετά περισσότεροι. Τα χέρια απλώνονταν, στην αρχή παρακλητικά, μετά διεκδικητικά, απαιτητικά. Σε λίγο δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα να κρατηθεί σειρά. Όποιος προλάβαινε, ορμούσε κι έπαιρνε ό,τι μπορούσε. Πώς να κατηγορήσεις κάποιον πεινασμένο; Ένας ψηλός γεροδεμένος άντρας πήρε στην αγκαλιά του μια ολόκληρη κούτα και απομακρύνθηκε. Ένα νέο παλικάρι, κυριολεκτικά παλεύοντας, τού πήρε από την κούτα δυο σακούλες με πράγματα. Όταν ηρέμησε κάπως η κατάσταση (το πορτμπαγκάζ είχε πια αδειάσει) πλησίασε και έδωσε πίσω τις δυο σακούλες βουρκωμένος, ψιθυρίζοντας κάτι στη γλώσσα του. Είναι σίγουρο πως ζητούσε συγγνώμη στο όνομα όλων για την πληγωμένη ανθρώπινη αξιοπρέπεια        

Ενημέρωση

Το περασμένο Σάββατο έγινε στην Ειδομένη συνάντηση ομάδων εθελοντών και μη κυβερνητικών οργανώσεων με θέμα τον εβδομαδιαίο προγραμματισμό της σίτισης των προσφύγων ενόψει της νέας κατάστασης που έχει δημιουργηθεί (διέλευση από τα σύνορα προσφύγων συγκεκριμένων εθνικοτήτων, πολυήμερη παραμονή των υπολοίπων στον «καταυλισμό», εντάσεις κ.λπ.).

Αποφασίστηκε να δίνονται δυο γεύματα την ημέρα, ένα το πρωί και ένα το βράδυ. Το γεύμα που θα δίνεται κάθε φορά πρέπει να είναι ίδιο τόσο από την άποψη του είδους όσο και από την άποψη της ποσότητας. Δεν μπορεί να δίνεται τίποτε επιπλέον (π.χ. φρούτο), αν δεν υπάρχει για όλους. Στα παιδιά (σε όλα όμως τα παιδιά) μπορεί να δίνεται επιπλέον χυμός και κρουασάν ή μπισκότα.

Κι αυτό, επειδή η διαφοροποίηση μπορεί να γίνει αφορμή παρεξηγήσεων.

Εμείς, η ομάδα αλληλεγγύης από τα Γιαννιτσά, αναλάβαμε (όπως μέχρι τώρα) το δείπνο (βραδινό γεύμα) της Παρασκευής.

• Γι’ αυτή την Παρασκευή μαγειρεύουμε μακαρόνια με σάλτσα (χωρίς συνοδευτικό κιμά ή κρέας ή κοτόπουλο) και όχι κάτι άλλο (ούτε σάντουιτς). Πρέπει να ετοιμάσουμε 1.500 περίπου μερίδες.
• Το πλαστικό κουπάκι που βάζουμε το μαγειρεμένο φαγητό πρέπει να είναι των 500 ml. Όχι μεγαλύτερο.
• Η σακούλα με το φαγητό, εκτός από το κουπάκι, θα έχει μέσα πλαστικό πιρούνι, χαρτοπετσέτα και δυο φέτες ψωμί. Τίποτε άλλο.
• Επειδή ψωμί μας δίνει σε μεγάλες ποσότητες ένας φούρνος από τα Γιαννιτσά, αν δεν υπάρχει ψωμί στη σακούλα, μπορούμε να το συμπληρώνουμε εμείς.
• Το μαγειρεμένο φαγητό πρέπει να έχει έρθει στο γνωστό μέρος συγκέντρωσης μέχρι ώρα 14:00΄ της Παρασκευής.
• Για όσους/όσες ενδιαφέρονται να μαγειρέψουν, υπάρχουν διαθέσιμα μακαρόνια. Ας επικοινωνήσουν μαζί μας.
• Όποιος/α έχει τη δυνατότητα μπορεί να αγοράσει και να προσφέρει πλαστικά κουπάκια με καπάκι (για το μαγειρεμένο φαγητό) και πλαστικά πιρούνια, καθώς και χυμούς ντομάτας. Είναι απαραίτητες μεγάλες ποσότητες και μας λείπουν. 
• Εξακολουθούν να χρειάζονται  βρεφικά γάλατα σε σκόνη, νερά και χυμοί (ατομικές συσκευασίες), κρουασάν, μπισκότα, σοκολάτες, καραμέλες, μεγάλες σακούλες σκουπιδιών, αδιάβροχα,, είδη ατομικής καθαριότητας (σαπούνια, χαρτί υγείας, οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες, σερβιέτες), σλίπινγκ μπαγκ, μικρά λούτρινα παιχνίδια, παυσίπονα και  αντιπυρετικά, καθώς και μονές κουβέρτες.
• Τα μόνα ρούχα που χρειάζονται είναι μπουφάν (κυρίως ανδρικά), χοντρές μπλούζες, σκουφιά, γάντια, κάλτσες, κασκόλ και παπούτσια (ανδρικά, γυναικεία και παιδικά, κατάλληλα για περπάτημα). Τίποτε άλλο.
• Είναι απολύτως αναγκαίο για τη μεταφορά των πραγμάτων κλειστό αυτοκίνητο (βαν, κλούβα, μικρό φορτηγό ή κάτι παρόμοιο). Όποιος έχει και μπορεί να το διαθέσει, ας επικοινωνήσει μαζί μας.
• Τέλος, χρειάζονται περισσότερα ανδρικά χέρια για βοήθεια.
• Τηλέφωνα επικοινωνίας και συνεννόησης: 23820 24064, 23820 20002, 23820 22323,  6976640587,  6937408506, 6938722689, 6944189528.