Δουλγερίδου Μαριάννα: Tα προβλήματα των σχολείων

1.Υποχρηματοδότηση Εργαστηρίων: Τα κύρια προβλήματα εντοπίζονται στα ΕΠΑΛ όπου συνάδελφοι των τομέων αναφέρουν τα εξής:

Το Υπουργείο εδώ και μια πενταετία δεν έχει στείλει στα σχολεία ούτε μια βίδα!

Ο μηχανολογικός εξοπλισμός των εργαστηρίων είναι ελλιπής και πεπαλαιωμένος.Ειδικότερα στον τομέα Οχημάτων αναφέρεται οτι το πιο σύγχρονο αυτοκίνητο που διαθέτουν για τη διδασκαλία είναι του 1998-9. Έτσι όμως, με χτυπημένα παλιά αυτοκίνητα εικοσαετίας, οι μαθητές δε μπορούν να έχουν πρόσβαση στη γνώση για τα αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας.

Δυστυχώς δεν προβλέπεται διαδικασία ώστε να προμηθεύονται τα εργαστήρια αυτοκίνητα,ούτε μέσω του ΟΔΔΥ, ούτε μέσω ΚΤΕΟ, όπως παλαιότερα,ούτε με κανέναν άλλον τρόπο. Ζητούν να συνεννοηθεί το ΥΠΠΕΘ με το Υπουργείο Οικονομικών και να βρεθεί μια λύση να προμηθεύουν τα εργαστήρια μέσω κάποιου δημόσιου φορέα.

Επιπλέον στα εργαστήρια,σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, προβλέπεται η αναλογία ενός  καθηγητή ανά 12 μαθητές. Στους 13 μαθητές προβλέπεται δεύτερος εκπαιδευτικός.Αυτό είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία των μαθητών,αφού είναι προφανές ότι ένας εκπαιδευτικός δεν αρκεί για να επιβλέπει ταυτόχρονα 12 άτομα. Ζητούν να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά καθηγητή στους 8.

Τα ΕΠΑΛ, μετά τη διάλυσή τους με καταργήσεις τομέων τις διαθεσιμότητες-απολύσεις εκπαιδευτικών και τη σταθερή υποχρηματοδότησή τους το προηγούμενο διάστημα, δε μπορούν να ελκύσουν το ενδιαφέρον των μαθητών, και να τα επιλέξουν,η συντριπτική πλειοψηφία στρέφεται στα Γενικά Λύκεια. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται μόνο στη χώρα μας, αφού σε άλλες ευρωπαικές χώρες η τεχνική εκπαίδευση κατέχει το 50-70% στην Ελλάδα μόνο το 20% του μαθητικού δυναμικού στρέφεται σε αυτήν. Είναι επείγον να χρηματοδοτηθούν άμεσα,με οποιονδήποτε τρόπο.

2.Αύξηση ωραρίου: Οι συνάδελφοι, κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία έχουν επιβαρυνθεί σημαντικά με την αύξηση του ωραρίου που έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση. Βαρυγκομούν με τις υποχρεωτικές υπερωρίες που τους επιβάλλονται, αφού δε διορίζονται νέοι εκπαιδευτικοί εδώ και 5 χρόνια.

3.Αύξηση μαθητών ανά τάξη: Φέτος 30 μαθητές του χρόνου 35; Σε ποιον ακριβώς αριθμό μαθητών ανά τάξη θα σταματήσουν να ταλαιπωρούνται μαθητές και εκπαιδευτικοί; Η διάταξη για μείωση του αριθμού των μαθητών σε τμήματα όπου υπάρχουν παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες δεν τηρείται στις περισσότερες περιπτώσεις. Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε να τηρείται.

4.Κενά στα σχολεία: Χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται καθημερινά απο την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Η αδιοριστία εκπαιδευτικών, οι καθυστερήσεις στις προσλήψεις αναπληρωτών, η μη λειτουργία ενισχυτικής διδασκαλίας, οι ελλείψεις από υλικοτεχνικές υποδομές, μέχρι χαρτί φωτοτυπίας, συνθέτουν την καθημερινή μας εφιαλτική πραγματικότητα. Στην περιοχή μας εκτός απο φιλόλογους και βιολόγους,λείπουν κυρίως οι ειδικότητες γεωπονίας, μουσικοί και καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων.

5.Ειδικά σχολεία: Το πιο ευαίσθητο κομμάτι της εκπαίδευσης είναι αυτό που χτυπιέται περισσότερο από όλα. Οι δομές ακόμη και σε πλήρη ανάπτυξη, καλύπτουν μικρό ποσοστό των αναγκών

7.«Εθελοντική» εργασία αδιόριστων εκπαιδευτικών: Άνεργοι εκπαιδευτικοί καλούνται να καλύψουν δωρεάν τα κενά ενός εκπαιδευτικού συστήματος με μια από τις χαμηλότερες χρηματοδοτήσεις παγκοσμίως. Οι  άνεργοι αυτοί εκπαιδευτικοί καλούνται να πληρώσουν έξοδα μετακινήσεων, βιβλίων κλπ. από τη τσέπη τους με ανταμοιβή αμφίβολης χρησιμότητας μόρια.

«Εθελοντική» εργασία διορισμένων εκπαιδευτικών: Διορισμένοι εκπαιδευτικοί καλούνται σε «εθελοντική» εργασία με αντάλλαγμα θετική αξιολόγηση. Δε θα καταδεχτούμε να κλέψουμε τη δουλειά από καθαρίστριες, επιστάτες, βαφείς και άλλους εργαζόμενους, με πληρωμή αμφίβολης χρησιμότητας μόρια.

Διαστρέβλωση της ευγενούς έννοιας του εθελοντισμού: Δε θα ανεχτούμε την μετατροπή μιας από τις πιο ευγενικές έννοιες σε καθεστώς απλήρωτης εργασίας – δουλείας εκπαιδευτικών με σκυμμένο το κεφάλι.

8.Χαρτζιλίκι 150€ τη βδομάδα: Φήμες για μόνιμο κάπιταλ κοντρόλ σε δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Σα να είναι αυτοί ακριβώς που ευθύνονται για τη φοροδιαφυγή! Δε θα ανεχτούμε να μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας ως ένα ανώριμο λαό εφήβων που χρειάζεται τιμωρία για παραδειγματισμό. Πρέπει να πάψουν να καταπατώνται βασικά δικαιώματά μας, όπως η ανεμπόδιστη πρόσβαση και η ελεύθερη διαχείριση του μισθού μας. Ήταν 420€ τη βδομάδα, τα πηγαίνουν στα 150, σε λίγους μήνες στα 50€;

9.Η «ατμόσφαιρα»στα Σχολεία: Η επιλογή διευθυντών απο το Σύλλογο Διδασκόντων εκτιμούμε οτι ήταν ένα θετικό βήμα για τον εκδημοκρατισμό της διοίκησης των σχολείων. Ο φόβος και η ανασφάλεια όμως,εξακολουθούν να υπάρχουν στους εκπαιδευτικούς αφού ακούγεται οτι μπορεί να υπάρξει νέα μείωση στους ήδη πετσοκομένους μισθούς, πολλοί εκπαιδευτικοί είναι εγκλωβισμένοι λόγω του νέου συνταξιοδοτικού-ασφαλιστικού προγράμματος,και δε μπορούν να βγούν στη σύνταξη επειδή δε γνωρίζουν το ύψος της νέας σύνταξης, κι αν θα μπορούν να επιβιώσουν με πιθανές συντάξεις-φιλοδωρήματα.Δεν είναι καθόλου παραγωγικό να έχουμε ένα γερασμένο εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία και φυσικά δε μπορούμε να φανταστούμε εκπαιδευτικό να μπαίνει στην τάξη στα 67 του χρόνια! Είναι ισοπεδωτικό να παραβλέπει  η πολιτεία το χάσμα των γενεών και τις ιδιαιτερότητες της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να απαιτεί απο τον εκπαιδευτικό να υπερβεί τις φυσικές και πνευματικές του δυνάμεις.  Άραγε σε τι είδους ανάπτυξη ελπίζουμε, όταν επενδύουμε μηδενικά στην Παιδεία και στους νέους μας; 

Δουλγερίδου Μαριάννα, Πρόεδρος Α΄ ΕΛΜΕ ΠΕΛΛΑΣ