Πρόκληση για τον ελληνικό λαό,
που έχει πληρώσει πανάκριβα και κατ' επανάληψη τη «διάσωση» των
τραπεζιτών στα πέντε χρόνια των Μνημονίων συνιστά ο νέος νόμος περί
ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του
κατεπείγοντος και σε κλίμα συναίνεσης στη Βουλή το Σάββατο από
ευρεία μνημονιακή πλειοψηφία.
Η πρόκληση είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν ο υπουργός Οικονομικών Ε.
Τσακαλωτος δήλωσε χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να κάνει την αυτοκριτική
του «ότι χάθηκε η μάχη για τη διοίκηση των τραπεζών».
Από το 2008 οι ελληνικές τράπεζες έχουν «φιλοδωρηθεί» με περίπου 201
δισ. ευρώ. Τα 130 δισ. ήταν κρατικές εγγυήσεις, τα 48,5 δισ. άμεση
κρατική χρηματοδότηση, τα 11 δισ. συμμετοχή ιδιωτών στις αυξήσεις
κεφαλαίου και τα 11,5 δισ. το κυριολεκτικό φιλοδώρημα του αναβαλλόμενου
φόρου.
Η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των 14,4 δισ. ευρώ θα φτάσει τον λογαριασμό στα 215 δισ.
Με βάση τη χρηματιστηριακή αξία των 4 συστημικών τραπεζών, το ποσό
αυτό αντιστοιχεί στην απόκτησή τους –από το κράτος, και τελικά τους
φορολογούμενους– όχι μία, αλλά πάνω από 40 φορές!
Κι όμως η κυβέρνηση με το νέο πλέον νόμο προχωρεί σε σχέδιο
διευκόλυνσης μιας φθηνής και ελεγχόμενης ιδιωτικοποίησης των τραπεζών
και εκχώρησης του διοικητικού τους ελέγχου στους δανειστές.
➨Πρώτον αντί η κυβέρνηση να θεσπίσει την άμεση
μετατροπή όλων των προνομιούχων μετοχών σε κοινές και να επιβάλει στη
συνέχεια το πέρασμα της διοίκησης των συστημικών τραπεζών στο ελληνικό
δημόσιο, όπως επιβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα αφού η «διάσωση»
τους έχει φορτωθεί στον Ελληνικό λαό , ο νόμος προσφέρει και πάλι τη
δυνατότητα στους τραπεζίτες και τους ξένους «επενδυτές» να διατηρούν τη
διοίκηση των τραπεζών, ακόμη κι αν η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου
προέρχεται από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τους φορολογούμενους.
Αν και το νομοσχέδιο αφήνει τεράστιες «γκρίζες ζώνες» ασάφειας, η
διευκρίνιση των οποίων αφήνεται σε αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου,
όλα τα δεδομένα, προοιωνίζουν ότι και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες
θα μείνουν σε ιδιωτικά χέρια.
Το μόνο που θα αλλάξει με τη νέα επανακεφαλαιοποίηση είναι τα ποσοστά
συμμετοχής των Ελλήνων και των ξένων μεγαλομετόχων υπέρ των ξένων.
➨Δεύτερον, μετατίθεται στο προσεχές μέλλον το καυτό
πρόβλημα των «κόκκινων δανείων», με το φάσμα των πλειστηριασμών για την
πρώτη κατοικία, που απειλεί εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, να έρχεται
ακόμη πιο κοντά.
➨Τρίτον δεν υπάρχει καμία πρόνοια να μην «κουρευτούν» και πάλι οι μικροομολογιουχοι.
➨Τέταρτον η EBRD (Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την
Ανάπτυξη και την Ανασυγκρότηση), θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση
των τραπεζών. Από το καταστατικό της έχει αμνηστία (!)
Η Τράπεζα αυτή λοιπόν έρχεται και επισήμως στην Ελλάδα μαζί με την
αμνηστία και θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών!
➨Πέμπτον και πιο σοβαρό. Το ΤΧΣ θα μετάσχει στην
τρίτη ανακεφαλαιοποίηση με ένα απροσδιόριστο μείγμα κοινών μετοχών με
δικαιώματα ψήφου, προνομιούχων μετοχών που θα ανταλλαγούν με κοινές, και
ομολόγων μετατρέψιμων σε ομόλογα (CoCos).
Το ΤΧΣ θα καλύψει κεφαλαιακά το «δυσμενές σενάριο» των stress tests,
ενώ το «βασικό σενάριο» πρέπει να καλυφθεί υποχρεωτικά από ιδιώτες,
πρακτικά αποκλειστικά ξένα κεφάλαια .
Όμως οι σαρωτικές αλλαγές που δρομολογούνται στη διοίκηση του ΤΧΣ
και, στη συνέχεια, των συστημικών τραπεζών, παραδίδουν το ελληνικό
τραπεζικό σύστημα στους δανειστές (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM).
Το ΤΧΣ δεν είναι πλέον «Δημόσιο». Βάσει και των ρητών δεσμεύσεων του
Μνημονίου, η πλήρης λειτουργική «ανεξαρτησία» του ΤΧΣ σημαίνει πολύ απλά
την πλήρη εξάρτησή του από τους πιστωτές, μέσω ΕΚΤ, ESM και ΤτΕ.
Τα επτά από τα εννέα μέλη του Γενικού Συμβουλίου του ΤΧΣ και τα δύο
από τα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του (συμπεριλαμβανομένων και
των προέδρων των δύο οργάνων) θα επιλέγονται από "Επιτροπή Επιλογής" με
τη σύμφωνη γνώμη του Euro Working Group.
Η εν λόγω Επιτροπή Επιλογής θα αποτελεί άμεσο όργανο των δανειστών,
αφού τα τρία από τα έξι μέλη της, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της,
θα ορίζονται από Κομισιόν, ΕΚΤ και ESM.
Στη συνέχεια, το διορισμένο από τους δανειστές, ουσιαστικά, ΤΧΣ, θα
αξιολογήσει τα Δ.Σ των Τραπεζών και θα κάνει όποιες αλλαγές θέλει στη
διοίκησή τους, ενώ η παντοδύναμη Επιτροπή θα μπορεί να παύει και να
αλλάζει τα μέλη του, ανάλογα με την "απόδοση" τους και θα καθορίζει τις
απολαβές τους. Σημειωτέον, ότι το ΤΧΣ θα λειτουργεί υπό συνθήκες άκρας
μυστικότητας, για ευνόητους λόγους.
Αυτό σημαίνει πλήρη παράδοση του άμεσου ελέγχου του ελληνικού
τραπεζικού συστήματος- και μέσω αυτού, στρατηγικής σημασίας, χρεωμένων
ελληνικών επιχειρήσεων, από τη βιομηχανία μέχρι τα ΜΜΕ- στους δανειστές
και επικυρίαρχους της χώρας.
Τέλος αποτελεί «μεγάλη επικοινωνιακή απάτη» ότι με τη νέα ανακεφαλαιοποίηση οι τράπεζες θα ξεκινήσουν να χορηγούν δάνεια!!!
Τα ποσά αυτά στο σύνολο του Παθητικού και σε σύγκριση με τις καταθέσεις αποτελούν ασήμαντο ποσοστό...
Τα στοιχεία της ΕΚΤ αποκαλυπτικά: 120 δισ. είναι οι καταθέσεις
και 107 δισ. ευρώ τα «κόκκινα» δάνεια - Ύφεση 3,3% για φέτος και 3,9%
για το 2016 .
Το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων έχει μετατραπεί - δυστυχώς - σε «κόκκινα δάνεια».
Στο 3ο Μνημόνιο δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη να χορηγηθούν
δάνεια από τους Θεσμούς για να αποπληρωθούν τα «κόκκινα δάνεια».
Σε καμιά περίπτωση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν συνεπάγεται επιστροφή των καταθέσεων.
Τα παραπάνω καθιστούν εξαιρετικά αναγκαία και επείγουσα τη λαϊκή, αγωνιστική παρέμβαση για:
◈Την άμεση εθνικοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και τη λειτουργία τους υπό κοινωνικό έλεγχο.
◈Για ένα δημόσιο τραπεζικό σύστημα, που θα προβεί στην αναγκαία
διαγραφή και γενναία ρύθμιση των χρεών στα νοικοκυριά και τις
μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα για τα στεγαστικά δάνεια
και
◈Την παροχή ζωτικά αναγκαίας ρευστότητας στην οικονομία, σε ρήξη με
τις ασφυκτικές πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει η ευρωζώνη.
Θανάσης Πετράκος - τέως βουλευτής Μεσσηνίας και μέλος του πολιτικού συμβουλίου της ΛΑ.Ε.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου