Μερικές άχαρες, αλλά ίσως αναγκαίες εξηγήσεις, για να μη δημιουργούνται
παρεξηγήσεις:
1)
Όσες και όσοι, όσο και όπως, δραστηριοποιούμαστε στα Γιαννιτσά και σε κάποια
από τα γύρω χωριά στο έργο της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες στην Ειδομένη
εδώ δυόμιση μήνες, δεν αποτελούμε μη κυβερνητική οργάνωση, δεν εξαρτιόμαστε από
κρατικούς, δημοτικούς ή κομματικούς φορείς και δεν χρηματοδοτούμαστε από
κανέναν. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, που, μέσα σ’ αυτό το γενικό χαμό, κάτι
(ελάχιστο) προσπαθούμε να κάνουμε για τους κατατρεγμένους αυτούς ανθρώπους,
χωρίς να νοιαζόμαστε αν είναι μαύροι ή άσπροι, Χριστιανοί ή Μουσουλμάνοι ή
άθεοι, πρόσφυγες ή μετανάστες.
2)
Δεν θέλουμε ούτε επιδιώκουμε να μονοπωλήσουμε την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες
σε τοπικό επίπεδο ούτε δρούμε ανταγωνιστικά προς άλλες ομάδες με παρόμοιους
στόχους. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλες πρωτοβουλίες συμπαράστασης, γιατί οι
καθημερινές ανάγκες είναι πολλές. Δηλαδή.., εδώ που τα λέμε, μακάρι να
τελειώσει ο πόλεμος, γιατί όσες ομάδες αλληλεγγύης κι αν δημιουργηθούν, το
προσφυγικό ζήτημα δεν είναι αντιμετωπίσιμο.
3)
Έχουμε καθιερώσει να πηγαίνουμε κάθε Παρασκευή απόγευμα στην Ειδομένη με είδη
που συγκεντρώνουμε από εθελοντικές προσφορές συμπολιτών μας, συνεργαζόμενοι με
άλλες ομάδες, κάνοντας τη «βάρδιά» μας και ακολουθώντας έναν γενικό
συντονισμό, στον οποίο υπακούμε (ακόμη κι αν κάποιες φορές δεν συμφωνούμε).
4)
Πίσω από όσους/όσες φαίνονται από την πρωτοβουλία μας υπάρχουν δεκάδες
άνθρωποι, άγνωστοι κάποιες φορές ακόμη και σ’ εμάς, που πρόθυμα, συγκινητικά,
με επιμονή και διάρκεια, βοηθούν με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας και η
καθεμιά: μαγειρεύοντας, συγκεντρώνοντας πράγματα, ξοδεύοντας χρήματα,
ταξινομώντας ρούχα, κουβαλώντας κούτες, προσφέροντας το αυτοκίνητό τους,
μοιράζοντας πράγματα, χάνοντας ώρες από τη δουλειά και την οικογένειά τους. Η
βοήθεια κάθε εβδομάδα έρχεται από ανθρώπους που ούτε καν το φανταζόμασταν (αλλά
και δεν έρχεται από εκείνους που προσδοκούσαμε). Όταν κάποτε γραφτεί η τραγωδία
του προσφυγικού, ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο θα είναι αφιερωμένο στους αφανείς
αλληλέγγυους.
5) Δεν
τρέφουμε καμιά ψευδαίσθηση ότι, κάνοντας αυτό που κάνουμε, λύνουμε το πρόβλημα
των προσφύγων. Κι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε έχουμε βαθιά πεποίθηση πως
είναι ασήμαντο μπροστά στα πολλά που προσφέρουν άλλοι άνθρωποι. Μια μόνο ανάσα
ανθρωπιάς επιχειρούμε να δώσουμε (και να πάρουμε).
6)
Προφανώς και έχουμε πολιτικές απόψεις για το προσφυγικό ζήτημα (ακόμη και
διαφορετικές μεταξύ μας). Χωρίς να τις απαρνούμαστε και μέχρι να λυθεί το
πρόβλημα, κοιτάμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, τώρα και εδώ, για τις άμεσες
ανάγκες των συγκεκριμένων ανθρώπων.
7) Ξέρουμε πως και στην
πατρίδα μας υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό, ένα ζεστό
ρούχο, μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους. Ας μην πέσουμε όμως στην παγίδα της
αντιπαράθεσης των Ελλήνων με τους ξένους. Όπου μπορεί ας βοηθήσει κανείς. Κάθε
κίνηση αλληλεγγύης προς οποιονδήποτε αναγκεμένο άνθρωπο είναι καλοδεχούμενη.
Και τώρα
κάποια άμεσα πρακτικά ζητήματα:
1) Χρειάζονται επειγόντως σκούφοι, γάντια, κασκόλ,
κάλτσες, παπούτσια, μπουφάν και μπλούζες για άντρες, γυναίκες και παιδιά, μονές
κουβέρτες. Το κρύο το βράδυ είναι τσουχτερό και ο χειμώνας είναι μπροστά μας,
2) Παρακαλούμε μη φέρνετε καλοκαιρινά, φθαρμένα ή βρώμικα
ρούχα. Απευθυνόμαστε σε ανθρώπους με αξιοπρέπεια. Δεν αδειάζουμε τις
ντουλάπες μας κι αντί για το σκουπιδοτενεκέ, πηγαίνουμε τα άχρηστα στους
πρόσφυγες.
3) Υπάρχει διαθέσιμη πρώτη ύλη (μακαρόνια, κριθαράκι,
πλιγούρι, ρύζι, φακές, φασόλια κ.λπ.) για όσους/ες ενδιαφέρονται να μαγειρέψουν
για τους πρόσφυγες.
4) Όποιος/α έχει τη δυνατότητα μπορεί να αγοράσει και να
προσφέρει πλαστικά κουπάκια με καπάκι (για το μαγειρεμένο φαγητό) και πλαστικά
πιρούνια. Χρειάζονται μεγάλες ποσότητες (τις τελευταίες βδομάδες πηγαίνουμε
πάνω από 1.000 μερίδες τη φορά). Είναι ένα έξοδο που δεν μπορούν να το σηκώνουν
οι ίδιοι πάντα άνθρωποι.
5) Τηλέφωνα επικοινωνίας και συνεννόησης: 23820 24064,
23820 20002, 23820 22323, 6976640587, 6937408506, 6938722689,
6944189528.
(Αν θέλετε, μπορείτε να προωθείτε τα μηνύματα στους/στις
φίλους/ες σας ή να τα διαδίδετε μέσω facebook. Έτσι πληροφορούνται και δραστηριοποιούνται περισσότεροι/ες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου