Πρόσχωμεν!

Ο λαλίστατος Αρχιεπίσκοπος και η εργαλειακή χρήση της Εκκλησίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρό­σφα­τη δή­λω­ση του «πάσης Ελ­λά­δος» ότι «δεν γί­νε­ται τη μια μέρα ο λαός να ψη­φί­ζει και την άλλη να επα­να­στα­τεί» είναι ένας μικρό επει­σό­διο στην ανά­καμ­ψη της Εκ­κλη­σί­ας σε ρόλο άμε­σου δια­μορ­φω­τή της κοι­νής γνώ­μης, δη­λα­δή στον κατά τας γρα­φάς ρόλο του ποι­μέ­να. Ας θυ­μη­θού­με μερι­κές από τις στιγ­μές αυτές θείας φω­τί­σε­ως.

Στις 17/6 ο Ιε­ρώ­νυ­μος δη­μο­σιεύ­ει επι­στο­λή του κατά την οποία χα­ρα­κτή­ρι­ζε το σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης ως επα­να­φο­ρά της «παλ­λα­κεί­ας», μη χά­νο­ντας και την ευ­και­ρία να λαν­σά­ρει τον όρο «ομο­φυ­λο­φι­λι­κή οι­κο­γέ­νεια». Νω­ρί­τε­ρα είχε αφο­ρί­σει τη γιό­γκα, και επει­δή τότε υπήρ­χε ακόμη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το γρά­φει και η «Αυγή».[i]

Στη 1/7 ο «πάσης Ελ­λά­δος», με δή­λω­σή του στα ΜΜΕ, το­πο­θε­τεί­ται υπέρ του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα, γιατί «ανή­κου­με στην Ευ­ρώ­πη», αυτή την Ευ­ρώ­πη όπου η συμ­βί­ω­ση θε­ω­ρεί­ται «παλλα­κεία».

Στις 27/9, ο «προ­ο­δευ­τι­κός» Αρ­χιε­πί­σκο­πος, επει­δή είχε σιω­πή­σει για λίγο πε­ρι­μέ­νο­ντας το αποτέλεσμα των εκλο­γών, επι­στρέ­φει με πολ­λές δη­λώ­σεις. Μέσα σε λίγα λεπτά πα­ρα­πέ­μπει για την αντιμετώ­πι­ση του ζη­τή­μα­τος των με­τα­να­στών στον 5ο μετά Χρι­στόν αιώνα, χα­ρα­κτη­ρί­ζει την αναπληρώ­τρια υπουρ­γό ανό­η­τη και ξα­να­γρά­φει το Σύ­νταγ­μα της χώρας για να υπο­στη­ρί­ξει ότι κατά το Σύνταγ­μα η Παι­δεία οφεί­λει να είναι «ελ­λη­νο­χρι­στια­νι­κή».[ii] Ση­μειω­τέ­ον, η «Αυγή», επει­δή δεν υπάρ­χει πια ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ανα­πα­ρά­γει τις δη­λώ­σεις αυτές, βγαλ­μέ­νες από το 1967, ασχο­λί­α­στες.[iii]

Ει­ρή­σθω εν πα­ρό­δω, ο λα­λί­στα­τος Αρ­χιε­πί­σκο­πος, εκτός από το ανα­φαί­ρε­το δι­καί­ω­μά του να ομι­λεί, ασκεί και το ανα­φαί­ρε­το δι­καί­ω­μά του να σιωπά. Έτσι, για πα­ρά­δειγ­μα, ξέ­χα­σε να το­πο­θε­τη­θεί για το ελ­λη­νο­χρι­στια­νι­κό­τα­το κου­κού­λω­μα του κατ’ επα­νά­λη­ψη βια­σμού επτά­χρο­νου παι­διού στο Πα­πά­φειο Ορ­φα­νο­τρο­φείο. Πά­ντως, στις 14/10 γευ­μα­τί­ζει, νη­στί­σι­μα λόγω Τε­τάρ­της, με τον Αλέξη Τσί­πρα και τον Νίκο Παππά, πράγ­μα που είναι δι­καί­ω­μά τους, όπως κι εμάς είναι δι­καί­ω­μά μας να το σημειώνου­με. Άλ­λω­στε είχαν να δει­πνή­σουν από τον Ια­νουά­ριο.[iv] Στις 21/10 μα­θαί­νου­με ότι το γεύμα ήταν καλό και πε­ριε­λάμ­βα­νε στή­ρι­ξη της κυ­βέρ­νη­σης. Οπότε, με δή­λω­σή του στο MEGA, που όλοι αγα­πά­με, ο Ιε­ρώ­νυ­μος καλεί το λαό, αυτόν με τις παλ­λα­κί­δες και την ελ­λη­νο­χρι­στια­νι­κή παι­δεία, «να βάλει πλά­τες και να μην επα­να­στα­τεί».[v]

Αυτό το τε­λευ­ταίο δεν είναι τυ­χαίο, αφού είναι στο στόμα ολο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρων υπουρ­γών και βου­λευ­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Να κά­νου­με μια μικρή πα­ρά­καμ­ψη και να ση­μειώ­σου­με ότι, πρώ­τον, για κά­ποιο λόγο, δεν μπο­ρού­σα­με να ξέ­ρου­με τι ψή­φι­σε ο λαός στις 5 Ιούλη αλλά εί­μα­στε εντε­λώς σίγου­ροι τι ψή­φι­σε στις 20 Σε­πτέμ­βρη, όπου ο μισός δεν πήγε να ψη­φί­σει. Και δεύ­τε­ρον, οι άν­θρω­ποι για κά­ποιο λόγο φο­βού­νται, αλ­λιώς γιατί ξορ­κί­ζουν «το κακό» προ­κα­τα­βο­λι­κά; Αλλά ας επι­στρέ­ψου­με στην ποι­με­νι­κή.

Μα τι έπαθε ο καλός ποι­μέ­νας και εκεί που πα­λαιό­τε­ρα μας έλεγε ότι «ο λαός δεν αντέ­χει άλλα μέτρα» και «πρέ­πει να αγω­νι­στού­με»,[vi] τώρα του λέει να τα αντέ­ξει; Οι υπη­ρε­σί­ες αντα­μεί­βο­νται και πρέ­πει και οι βο­σκοί να ζή­σουν. Οπότε, εκτός από τη γε­νι­κό­τε­ρη ασυ­λία, η Εκ­κλη­σία εξαι­ρεί­ται πλέον και από τα capital controls. Ένας κα­κό­πι­στος πα­ρα­τη­ρη­τής μπο­ρεί να έλεγε ότι υπάρ­χει κά­ποια σχέση…

Αλλά το πρό­βλη­μα με την Εκ­κλη­σία δεν είναι αν τα λέει «δεξιά» ή «αρι­στε­ρά», αν τα λέει «προοδευτικά ή συ­ντη­ρη­τι­κά», αν μας βο­λεύ­ουν αυτά που λέει. Το πρό­βλη­μα δεν είναι να βγού­με παραπονούμενοι που δεν λέει ο κάθε ιε­ρέ­ας αυτά που θα θέ­λα­με να ακού­σου­με εμείς. Το πρό­βλη­μα με την Εκ­κλη­σία είναι από ποια θέση τα λέει. Και τα λέει από τη θέση του «ποι­μέ­να», εξ ορι­σμού. Αυτό είναι εξ ορι­σμού απα­ρά­δε­κτο για μια αυ­τό­νο­μη κοι­νω­νία, δη­λα­δή για μια κοι­νω­νία που αποφασί­ζει για τον εαυτό της, είναι εξ ορι­σμού απα­ρά­δε­κτο από τη σκο­πιά της κοι­νω­νι­κής απελευθέρω­σης. Απλώς, είναι τώρα μια ευ­και­ρία να το θυ­μί­σου­με σε όσους πα­λαιό­τε­ρα χειροκροτού­σαν τις επι­σκέ­ψεις στο Άγιον Όρος και τις ασκή­σεις στο αμό­λη­μα πε­ρι­στε­ριών, πρόσχωμεν: είναι αδύ­να­τον να κά­νε­τε ερ­γα­λεια­κή χρήση της Εκ­κλη­σί­ας, έχει ποι­με­νι­κή εμπει­ρία δύο χι­λιά­δων ετών και το ερ­γα­λείο θα είστε πάντα εσείς.

[i] Κ. Πα­πα­γιάν­νης, Η Αυγή, 17/6/2015, [ηλ. εκδ]: http://goo.gl/G7l9Zq
[ii] Βί­ντεο των επί­μα­χων δη­λώ­σε­ων: https://goo.gl/OguhIE
[iii] Η Αυγή, 27/9/2015, [ηλ. εκδ]: http://goo.gl/KCjpYv
[iv] Η Αυγή, 14/10/2015, [ηλ.εκδ]: http://goo.gl/ga2Sgr
[v] Iefimerida.gr: http://goo.gl/4TmAHw
[vi] Ελευ­θε­ρο­τυ­πία, 1/12/2013, [ηλ.εκδ]: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=401754
 

Σωτήρης Σιαμανδούρας

Πηγή: rproject.gr