Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες - Η χρησιμότητα του «άχρηστου»

Η μητέρα με το παιδί στο χέρι ξαναήρθε εκεί που μοιράζονταν οι σακούλες. Με νοήματα έδειξε πως ο μικρός ήθελε μια φούσκα, ένα μπαλόνι. Σαν κι αυτά που είχαν πάρει προηγουμένως άλλα παιδιά. Που κάποιος είχε την έμπνευση και τα έστειλε στην Ειδομένη. Τα μπαλόνια όμως ήταν λίγα και είχαν τελειώσει. Δεν υπήρχαν άλλα. Το παιδί έφυγε μέσα στη στενοχώρια...

Γι’ αυτό, ανάμεσα στα πολλά και αναγκαία, που απλόχερα κάθε βδομάδα στέλνετε, μην ξεχάσετε να βάλετε λίγες καραμελίτσες, μια μικρή σοκολάτα, ένα τόσο δα παιχνιδάκι. Δεν φαντάζεστε τι χαρά δίνουν αυτά τα ασήμαντα πραγματάκια. Χεράκια απλώνονται, μουτράκια φωτίζονται, ο λασπωμένος πια καταυλισμός γεμίζει χαρούμενες φωνούλες …  

Τώρα, που πλέον «.. ήρθαν οι καιροί και έχει σβήσει το κερί στην καταιγίδα …

Υπερασπίσου το παιδί,
γιατί, αν γλιτώσει το παιδί,
      υπάρχει ελπίδα ….».

ΥΓ. Εκτός από τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, χρειάζονται και χέρια για βοήθεια (και εδώ και στα σύνορα).

Όσοι/ες, όσο και όπως μπορείτε να βοηθήσετε, αν θέλετε, τηλεφωνήστε για συνεννόηση σε κάποιο από τα τηλέφωνα: 23820 24064, 23820 20002, 6976640587, 6937408506, 6938722689, 6944189528.