Τέτοια λαμπρότητα και τόση επενδυμένη δημόσια διαφήμιση επίσκεψης Ευρωπαίου ηγέτη είχαμε πράγματι πολλά χρόνια να δούμε. Το Γραφείο του πρωθυπουργού έδωσε στην επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ τη λαμπρότητα «ιστορικού γεγονότος». Οι εποχές που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήριζε απαξιωτικά τον Ολάντ «Ολαντρέου» έχουν παρέλθει - άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πλέον… «Τσιπραντρέου» μετατρέποντας το ΝΑΙ σε ΟΧΙ και την πολιτική κατάργησης των μνημονίων σε υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Ωστόσο, πέρα από το επικοινωνιακό προσκήνιο και τα μεγάλα λόγια περί αλληλεγγύης, η πραγματικότητα είναι όπως πάντα πιο πεζή: ο Φρανσουά Ολάντ είναι στην Ελλάδα για δουλειές…
«Η επίσκεψή μου είναι επίσκεψη υποστήριξης και φιλίας», δήλωσε αφικνούμενος στην Αθήνα ο Γάλλος πρόεδρος και συνέχισε με λεκτικά «δώρα»: «η Ελλάδα και Γαλλία έχουν μία κοινή ιστορία πολλών χρόνων, ότι η Γαλλία αγωνίστηκε για να μπει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αγωνίζεται και σήμερα για να παραμείνει», «πρέπει να στηρίξουμε την Ελλάδα γιατί τα ελληνικά σύνορα είναι ευρωπαϊκά σύνορα και στηρίζοντας την Ελλάδα στηρίζουμε την Ευρώπη», «ασφαλώς η Γαλλία έχει την πρόθεση να φέρει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να ελαφρύνει την Ελλάδα απ' αυτό το βάρος».
Ωστόσο, συνόδευσε την υποστήριξή του όσον αφορά την ελάφρυνση του ελληνικού κρατικού χρέους με τη στερεότυπη προϋπόθεση της υλοποίησης του μνημονίου («και η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις»), για να αφήσει αμέσως μετά τα πολιτικά γλυκανάλατα και να περάσει στο «ψητό»: «Όποιος αγαπά την Ελλάδα, έρχεται για διακοπές αλλά επενδύει και στην Ελλάδα»…
Οι μπίζνες γαλλικού ενδιαφέροντος
Το γεγονός ότι συνοδεύεται από 70 εκπροσώπους κορυφαίων γαλλικών εταιρειών, είναι από μόνο του μια απόδειξη. Άλλωστε δεν πρόκειται για οποιεσδήποτε εταιρείες αλλά για πραγματικούς κολοσσούς, αφού ταξίδεψαν στην Αθήνα εκπρόσωποι:
Των κρατικών εταιρειών Electricite de France (EDF) και Gaz de France (GDF), δηλαδή της γαλλικής ΔΕΗ και της γαλλικής ΔΕΠΑ. Οι δύο εταιρείες έχουν ήδη επενδύσει στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από εργοστάσια φυσικού αερίου, σε μικτό σχήμα με τα ΕΛ.ΠΕ. και την ΕΛΛΑΚΤΩΡ η πρώτη («ΕLPEDISON») και με την ΤΕΡΝΑ η δεύτερη («HΡΩΝ»), όπως επίσης και στην προμήθεια-εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας – η EdF, μέσω της θυγατρικής της Edison, το μετοχικό κεφάλαιο της οποίας ελέγχει σε ποσοστό 99,5%. Επιπλέον η Edison πριν από περίπου 12 χρόνια προχώρησε σε στρατηγική συνεργασία με τη ΔΕΠΑ για τη δραστηριοποίηση στην κατασκευή και εκμετάλλευση αγωγών φυσικού αερίου. Για τον λόγο αυτόν έχουν συστήσει τη μικτή εταιρεία Poseidon, μέσω της οποίας κατέχουν τις άδειες και προωθούν τα σχέδια του ελληνο-ιταλικού και ελληνο-βουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου.
Του γαλλικού κατασκευαστικού ομίλου Vinci: Ο γαλλικός όμιλος ελέγχει το πλειοψηφικό πακέτο στη «Γέφυρα» που διαχειρίζεται τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό στις κοινοπραξίες που κατασκευάζουν και θα διαχειριστούν την Ολυμπία οδό και το τμήμα Μαλιακός - Κλειδί, ενώ ενδιαφέρεται και θα διεκδικήσει σειρά έργων που έχουν «παγώσει» λόγω της πολύμηνης πολιτικής εμπλοκής με τους δανειστές και των οξύτατων προβλημάτων χρηματοδότησης που αντιμετώπισε η ελληνική οικονομία.
Επίσης, η Vinci Airports (σε συνεργασία με τον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ είχε διεκδικήσει τη σύμβαση παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στον διαγωνισμό όπου επικράτησε τελικά η γερμανική Fraport) ενδιαφέρεται τόσο για το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου όσο και για άλλα έργα παραχώρησης όπως η υποθαλάσσια ζεύξη Σαλαμίνας - Περάματος.
Του κατασκευαστικού ομίλου Bouygues, που ενδιαφέρεται για το αεροδρόμιο στο Καστέλι.
Των Γαλλικών Σιδηροδρόμων, που συμμετέχουν στο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την πώληση του 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά και της εταιρείας τροχαίου υλικού του ΟΣΕ (ROSCO). Εξετάζει την υποβολή δεσμευτικής προσφοράς, η οποία όμως προϋποθέτει κάποιες δεσμεύσεις και την «αλληλεγγύη» της ελληνικής κυβέρνησης…
Της Alstom, που μαζί με τον όμιλο Κοπελούζου διεκδικεί τη ROSCO.
Του ομίλου Suez, που κατέχει ήδη το 5,5% της ΕΥΑΘ και ενδιαφέρεται για την «ελληνική αγορά διαχείρισης υδάτων και απορριμμάτων»…
Με την εξαίρεση του κατασκευαστικού κλάδου, που αποτελεί το success story της γαλλικής επιχειρηματικής παρουσίας στην Ελλάδα, και την ενέργεια όπου η γαλλική επιχειρηματική παρουσία επιμένει, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η γαλλική οικονομική εισβολή υπέστη «Βατερλό»: Στον τραπεζικό χώρο, η Credit Agricole και η Societe General εγκατέλειψαν με ζημίες τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα, ενώ το ίδιο συνέβη και με την Carrefour. Γρήγορα εγκατέλειψε την Ελλάδα και η αλυσίδα βιβλιοπωλείων και ψυχαγωγίας Fnac, ενώ η εταιρεία τροφίμων Danone, που εισήλθε με κοινό επιχειρηματικό σχήμα με τη ΔΕΛΤΑ, συνεχίζει μόνη της. Τέλος, από τα σαράντα κύματα» πέρασε και η εξαγορά της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής από τον Όμιλο Lafarge. Η μονάδα στη Χαλκίδα έκλεισε, ο όμιλος έκανε «οικονομίες κλίμακας» (μετεγκατάσταση σε μικρότερα γραφεία, πώληση ακίνητης περιουσίας, πρόγραμμα «λειτουργικής αναδιάρθρωσης» κ.λπ.), προσδοκώντας την επάνοδο στα κέρδη στα τέλη του 2015.
Τώρα, στην προοπτική πολιτικής και οικονομικής επανασταθεροποίησης με την υλοποίησης του τρίτου μνημονίου, το γαλλικό επιχειρηματικό ενδιαφέρον ανανεώνεται. Και καθώς η υλοποίηση του μνημονίου επίκειται, με την επίσκεψη Ολάντ δίνεται η δυνατότητα να συζητηθούν σε υψηλό επίπεδο τα προβλήματα χρηματοδότησης -και όχι μόνο- που αντιμετωπίζουν οι γαλλικές εταιρείες που επιχειρούν ή που ενδιαφέρονται να επιχειρήσουν στην Ελλάδα. Και να ζητηθεί η «διακριτική» στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στους γαλλικούς επιχειρηματικούς «στόχους»…
Οι άλλες «δουλειές»…
Έναντι αυτού, ο Γάλλος πρόεδρος δηλώνει πρόθυμος να στηρίξει την ελληνική κυβέρνηση σε δύο θέματα: Την ελάφρυνση του χρέους και το ζήτημα των προσφύγων. Ωστόσο, είναι τα δύο θέματα στα οποία η δυνατότητα της Γαλλίας να επηρεάσει τις αποφάσεις είναι μάλλον μικρή. Όσον αφορά το χρέος, για την όποια ρύθμιση είναι γνωστό ότι θα συγκρουστούν, θα διαπραγματευτούν και θα συμφωνήσουν τα δύο «μεγαθήρια», το ΔΝΤ και η Γερμανία – η Γαλλία, ακόμη και αν είναι ειλικρινής ως προς τις προθέσεις της, θα παίξει δευτερεύοντα ρόλο. Όσον δε αφορά το ζήτημα των προσφύγων, επίσης η Γαλλία έχει δευτερεύοντα ρόλο στον καθορισμό της ευρωπαϊκής πολιτικής, αφού ξανά η Γερμανία (με όλους τους κεντροευρωπαϊκούς συμμάχους της) και ύστερα η Μ. Βρετανία έχουν σαφώς πιο βαρύνοντα ρόλο.
Όμως οι άλλες «δουλειές» του κ. Τσίπρα με τον κ. Ολάντ δεν περιορίζονται σε αυτά. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί ένα σχέδιο «υφαρπαγής» από το ΠΑΣΟΚ των σχέσεων με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, με βασικούς «συνεταίρους» τον Φρανσουά Ολάντ και τον… Μάρτιν Σουλτς! Οι οποίοι έχοντας να διαχειριστούν μείζονα πρότζεκτ (και ο δεύτερος και την επανεκλογή του…) επιθυμούν να συνεργάζονται στην Ελλάδα με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ παρά με το περιθωριοποιημένο ΠΑΣΟΚ – παρά τις… δίκαιες διαμαρτυρίες της Φώφης Γεννηματά.
Πηγή: rproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου