Μείναμε με τον Ολάντ στο χέρι

Η πρώτη εκλογή της αριστερής κυβέρνησης τον Ιανουάριο έφερε χαμόγελα στην ελληνική κοινωνία τα οποία «κόπηκαν» απότομα κατά τη διάρκεια των πολύμηνων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές που κατέληξε στην υπογραφή ενός σκληρού μνημονίου. Στα πηγαδάκια δημοσιογράφων και πολιτικών αναλυτών κυκλοφορούσε συχνά η φράση περί «αλλαγής συσχετισμών» στο ευρωπαϊκό πεδίο με την ελπίδα αλλαγής να αναμένεται κυρίως από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην δεύτερη εκλογή της ίδιας κυβέρνησης τον Σεπτέμβριο, και την ξεκάθαρη πλέον μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, η ευφορία περί «αλλαγής συσχετισμών» εξαφανίστηκε όχι μόνο από το ελληνικό περιβάλλον αλλά και το ευρωπαϊκό.

Οι εκλογές στην Πορτογαλία, χώρα από την οποία η Ελλάδα περίμενε να εκλέξει μια πιο αριστερή κυβέρνηση ακόμα και με κορμό το σοσιαλιστικό κόμμα, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο κεντροδεξιός συνασπισμός του Πασος Κοέλιο αναδείχθηκε πρώτος με διαφορά έξι ποσοστιαίων μονάδων από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, παρόλο που δεν απέκτησε την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Η ελπίδα για αλλαγή στην χώρα της Ιβηρικής κράτησε περίπου δέκα μέρες και τελικά ο ΠτΔ, Σίλβα Καβάκου ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας στον Πάσος Κοέλιο δηλώνοντας πως «έχω διορίσει τον κ. Κοέλιο ως πρωθυπουργό γιατί ηγείται ενός συνασπισμού ο οποίος κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στις 4 Οκτωβρίου."

Σε περίπου δύο μήνες θα διεξαχθούν εκλογές στην άλλη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου, την Ισπανία, μια χώρα που αναφερόταν μονίμως από τα πρωθυπουργικά χείλη πως οδεύει στη δική της αριστερή στροφή και το μέχρι πρότινος «αδελφό κόμμα», Podemos θα αναδεικνυόταν σε βασικό παίκτη της πολιτικής σκηνής. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρνουν τον σχηματισμό  του Πάμπλο Ιγκλεσιας 4η δύναμη, πίσω ακόμα και από τον νέο κεντροδεξιό σχηματισμό, τους Θιουδαδάνος. Προφανώς, η φράση του Γερμανού ΥΠΟΙΚ, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε «πως θα γδάρουν  τον Τσίπρα και θα ανεμίζουν τα κομμάτια του στους Podemos» έπιασε τόπο. Για πρώτη φορά τον τελευταίο μήνα εμφανίζονται οι Ισπανοί Σοσιαλιστές (PSOE) να περνούν οριακά μπροστά από το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι. 

Για ποιόν λόγο λοιπόν περιμένουμε την αλλαγή συσχετισμών από τα αριστερά, όταν τελικά οι Σοσιαλιστές μας ταιριάζουν  καλύτερα; 

Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και η υπογραφή κοινής διακήρυξης ανάμεσα στις δύο χώρες αποδεικνύει πως τελικά μείναμε με τον Ολάντ στο χέρι… Ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος αναδείχθηκε σαν ο μοναδικός που πρόσφερε χείρα βοηθείας στον Έλληνα πρωθυπουργό στις πολύωρες διαπραγματεύσεις της 12^ης Ιουλίου, πρέπει να δρέψει τους καρπούς των κόπων του. Για τον λόγο αυτό  έφτασε στη χώρα μας συνοδευόμενος από Γάλλους επιχειρηματίες, έτοιμους να επενδύσουν και να αναπτερώσουν την καταβαραθρωμένη ελληνική οικονομία από την πολυετή κρίση.

Ίσως να ακούγεται προβοκατόρικο, αλλά μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι το δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro με τίτλο «Να τί θέλουν να αγοράσουν οι Γάλλοι στην Ελλάδα». Διαβάζοντας το άρθρο ανακαλύπτεις  φράσεις  με τη μορφή παραπόνου όπως «Μας έχουν προλάβει ήδη η Κίνα και η Γερμανία», (είναι καιρός να πάρουμε κι εμείς κάτι). Ή την κυνική ομολογία «Στην προσπάθεια της να έχει έσοδα η χώρα πρέπει να πουλήσει τα κοσμήματα της» .

Μια διαφορετική οπτική στην επίσκεψη Ολάντ στην Ελλάδα προσθέτει ρεπορτάζ που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της γαλλικής κρατικής τηλεόρασης με τίτλο «Ελλάδα, η Γαλλία κάνει τα ψώνια της», όπως αποκάλυψε η δημοσιογράφος Μαρία Δεναξά στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook.

Tα πράγματα αρχίζουν να προβληματίζουν όταν την ίδια προοπτική ενστερνίζονται και Έλληνες δημοσιογράφοι, οι οποίοι υποστηρίζουν πως «πλανητικοί γίγαντες» που σχετίζονται με κοινοπραξίες για την εκμετάλλευση υδάτων, ενέργειας και υποδομών, είναι κρίμα να μένουν εκτός της ελληνικής αγοράς. Αίσθηση προκάλεσε δήλωση Έλληνα δημοσιογράφου, συντάκτη του περιοδικού Οικονομική Επιθεώρηση στον ραδιοφωνικό σταθμό 105,5 Στο Κόκκινο πως «νερό χωρίς μεγάλες επενδύσεις δεν γίνεται». Προφανώς, στον έγκριτο συνάδελφο διαφεύγει το γεγονός πως το νερό είναι κοινωνικό, δημόσιο αγαθό και μάλιστα σε πόλεις της Γαλλίας, κινητοποιήσεις του κόσμου έχουν σταματήσει προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού.

Ως απάντηση στην έτερη φράση του «Δυστυχώς, έχουμε αποφασίσει σαν χώρα και σαν κυβέρνηση να κλείσουμε τα νερά» μπορεί να εκληφθεί η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη, πως «Το νερό είναι κοινό αγαθό» και «Όποιος θέλει το μάνατζμεντ των εταιρειών ύδρευσης, ας στήσει το δικό του δίκτυο (...) Aς κάνουν τα δικά τους δίκτυα και αν μπορούν ας πωλούν φθηνότερα το νερό» , στο περιθώριο του 13ο Διεθνούς Συνεδρίου για τους Υδατικούς Πόρους «EUROPE INBO 2015» που διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη.

Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος ανησυχίας, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μας υποσχέθηκε πως θα αποδεσμεύσει κονδύλια για την παιδεία καταλήγοντας στο τέλος της ομιλίας του να φωνάξει «Ζήτω η φιλία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γαλλία»!

Πηγή: thepressproject.gr