Λαφαζάνης για ομιλία Τσίπρα: Υμνητής της νέας λιτότητας, είναι τώρα στενός φίλος της Μέρκελ και του Ολαντρέου

Ο Αλ. Τσίπρας την ώρα που συνομολογούσε στο eurogroup 48 νέα επώδυνα μνημονιακά μέτρα και σχεδιάζει να λάβει άμεσα εκατοντάδες άλλα. Την ώρα που έχει ήδη εγκαινιάσει μια αδίστακτη επιχείρηση σφαγιασμού των συντάξεων και φορολεηλασίας σε βάρος αγροτών και επαγγελματιών και ο προϋπολογισμός τον οποίο κατέθεσε για το 2016 περιέχει νέα βάρη στο λαό ύψους 6,5 δισ. Αυτήν την ώρα ο Αλ. Τσίπρας στην Βουλή, αντί προγραμματικών δηλώσεων, επιδόθηκε σε γνώριμη λαϊκίστικη δημαγωγία, σε φτηνή, εκτός τόπου και χρόνου, έκθεση ιδεών και εξαγγελίες κατά της διαπλοκής σαν κι αυτές που αόριστα και αποπροσανατολιστικά έχουν κάνει, χωρίς αντίκρυσμα, όλοι οι προκάτοχοι του.

Ο Αλέξης Τσίπρας από τη στιγμή που, παρά τις δεσμεύσεις του και το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, συνυπόγραψε νέο καταστροφικό μνημόνιο και έφερε προ τετελεσμένων τον ελληνικό λαό με την ψήφιση του στην ελληνική Βουλή, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, απώλεσε πλήρως την πολιτική αξιοπιστία του. Και αυτή η απώλεια πολιτικής του αξιοπιστίας επιτείνεται όταν, τη στιγμή που ξεπουλά το λιμάνι του Πειραιά, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τα αεροδρόμια της χώρας και διαλύει τη ΔΕΗ, δωρίζοντας πελάτες και τη φτηνή παραγωγή της σε ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ υποθηκεύει δημόσια περιουσία ύψους δεκάδων δισ., εμφανίζεται, τάχα, ως ο πρωθυπουργός που θέλει να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας. Ποιος εμπαίζει ποιον;

Τέλος, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο παρέλειψε να μιλήσει για διαγραφή – κούρεμα χρέους αλλά και ξέχασε, προφανώς για να μην ενοχλήσει τα ευρωζωνικά κατεστημένα, κάθε αναφορά στο κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές κατοχικές επανορθώσεις, επί των οποίων είχε αναλάβει ρητές και κατηγορηματικές δεσμεύσεις για τη διεκδίκηση τους.

Δυστυχώς, όμως, ο Τσίπρας των μνημονίων και της νέας λιτότητας είναι τώρα ο στενός φίλος της Μέρκελ και του Ολαντρέου και ο υμνητής της αμερικάνικης πολιτικής και των σχεδιασμών της στην περιοχή μας. Η παλιά ρητορική περί Μερκελισμού και όσα στηλίτευαν την μνημονιακή εθνική υποτέλεια, έχουν γίνει μακρινό παρελθόν και έχουν δώσει τη θέση τους στο νέο δόγμα του εξωραϊσμού και της εξύμνησης της ευρωατλαντικής νεοαποικιοποίησης της χώρας.

Όσοι/ες άντεξαν να ακούσουν μέχρι τέλους τις άχαρες προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, δύσκολα θα απέφυγαν τις μελαγχολικές συγκρίσεις. Αιώνες μοιάζουν νάχουν περάσει από τις πρώτες κυβερνητικές προγραμματικές δηλώσεις του ίδιου ανθρώπου- κι όμως μας χωρίζουν από τότε μόλις οκτώ μήνες...