Πικρή ήττα για την ομάδα μας σήμερα στα Γιαννιτσά, από κάποια ομάδα που λεγόταν Αναγέννηση. Με όλο το σεβασμό στην μεγάλη ιστορία της, αλλά αυτό το σύνολο που παρουσιάσθηκε σήμερα στο γήπεδο, δεν θύμιζε σε καμιά περίπτωση ποδοσφαιρική ομάδα. Παρόλα αυτά κι αφού η Πέλλα πέταξε στα σκουπίδια την εμφανή ανωτερότητα και την καθολική υπεροχή που είχε στο πρώτο ημίχρονο χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα, ήρθε ένα κρύο γκολ στις καθυστερήσεις για να την ρίξει στο καναβάτσο...
Στο πρώτο μέρος μία ομάδα υπήρχε μέσα στο γήπεδο, κι αυτή ήταν η Πέλλα. Χωρίς να βγάζει μάτια με την απόδοσή της, είχε την πλήρη κατοχή, κυκλοφορούσε την μπάλα καλά, αμυνόταν ψύχραιμα και σωστά, κι έβγαινε με σωστή ανάπτυξη στην επίθεση. Δημιούργησε 4-5 πολύ καλές φάσεις για γκολ με τους Γάκη, Σαρτίνα και Σαλίκα, χωρίς να τα καταφέρει όμως, κι έτσι πήγε με το «άδικο» 0-0 στα αποδυτήρια για το πρώτο ημίχρονο. Οι εκπληκτικές εμπεμβάσεις του τερματοφύλακα της Αναγέννησης και η αστοχία των φιλοξενούμενων επιθετικών, συνετέλεσαν στην διαμόρφωσή του... Η μοναδική υποψία φάσης για τους γηπεδούχους, εξελίχθηκε στον έξτρα χρόνο που υπέδειξε ο διαιτητής, αλλά το χλιαρό σουτ από το ύψος της περιοχής, δεν ανησύχησε τον θεατή μέχρι εκείνη τη στιγμή του αγώνα τερματοφύλακα της Πέλλας, Βελκόπουλο.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τους γηπεδούχους πιο φουριόζους, αλλά σ' αυτό το καλό τους πεντάλεπτο που ήταν και το μοναδικό σε ολόκληρο το παιχνίδι, δεν κατάφεραν με κεφαλιές από καλή θέση να σκοράρουν. Στο υπόλοιπο παιχνίδι υπήρχαν δύο ομάδες «φαντάσματα» στο γήπεδο, που φαίνονταν εντελώς ανίκανες να δημιουργήσουν την παραμικρή επικίνδυνη φάση στις αντίπαλες εστίες. Μια καλή επέμβαση του Βελκόπουλου σε εντελώς τυχαία φάση και σουτ των γηπεδούχων και κάποια στημένα για την Πέλλα που δεν ανησύχησαν ιδιαίτερα τον τερματοφύλακα της Αναγέννησης, ήταν τα πιο αξιοσημείωτα ποδοσφαιρικά στοιχεία του δευτέρου ημιχρόνου.
Κι ενώ το παιχνίδι κυλούσε προς τη λήξη και το 0-0 να φαίνεται ότι μπορεί να αλλάξει μόνο με «θεϊκή» παρέμβαση, ήρθε το πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων όπου χρειάστηκαν δύο απανωτά παιδαριώδη αμυντικά λάθη των αμυντικών της Πέλλας, για να καταφέρει ο νεοεισελθών Κυζιρίδης που πήρε το ανέλπιστο ριμπάουντ, με δυνατό σουτ να πετύχει το «τρίποντο» γκολ για την Αναγέννηση μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς σε αγωνιστικό χώρο και πάγκο.
Η ήττα όχι μόνο δεν άξιζε στην ομάδα μας σήμερα, αλλά και η ισοπαλία ίσως θεωρούνταν αποτυχία βάση της εικόνας των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Όμως αυτά έχει το ποδόσφαιρο...
Αρκετά καλή η Πέλλα στο πρώτο ημίχρονο, από κακή εώς κάκιστη στο δεύτερο. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για την ομάδα μας καλά και άσχημα, όμως είναι νωρίς ακόμα και θα πρέπει να της δώσουμε χρόνο... Βαρύ γήπεδο, αναγκαστικές αλλαγές και ατυχία, είναι κάποιες δικαιολογίες που θα μπορούσαν ίσως να σταθούν. Και λέω ότι θα μπορούσαν, αν δεν υπήρχε απέναντι αυτό το κάτι σαν ποδοσφαιρική ομάδα που λεγόταν Αναγέννηση. Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, κάκιστη από το πρώτο εώς το τελευταίο λεπτό, χωρίς να εξαιρείται ούτε η φάση του γκολ που επιτεύχθηκε εντελώς συγκυριακά, σαν να της το χρωστούσε κάποια εξωκοσμική δύναμη...
Η ομάδα μας έχασε μια ευκαιρία σήμερα να επιτύχει μια ιστορική νίκη, όχι με γνώμονα την αξία του αντιπάλου, αλλά το πολύ βαρύ του όνομα...
Σ' ένα πολύ εύκολο παιχνίδι η διαιτησία του έμπειρου κ. Σιδηρόπουλου ήταν κακή, αλλά αυτή του πρώτου βοηθού κ. Ι. Σίπκα ήταν στην κυριολεξία εξοργιστική! Ο άνθρωπος προκαλεί με κάθε του απόφαση, με κάθε του υπόδειξη! Και το κάνει κατά κόρον, όταν έχει απέναντί του την Πέλλα. Ας τον μαζέψει κάποιος, ή τουλάχιστον να μην τον ορίζουν σε παιχνίδια της ομάδας μας.
Η σύνθεση: Βελκόπουλος, Σταυρακάκης(Βογιατζής), Πέϊκος, Σιαμαντάς, Παναγιωτέλης,
Σαρτίνας, Κούμπους, Καμπούρης, Σαλίκας(Ίμπας), Μπουράκης, Γάκης(Ριζόπουλος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου