Η Λαϊκή Ενότητα παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα την Προγραμματική της Διακήρυξη

Αντιπροσωπεία της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη παρουσίασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα την Προγραμματική της Διακήρυξη.

Στην αντιπροσωπεία μετείχαν ακόμη ο εκπρόσωπος Τύπου της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Κώστας Ήσυχος, ο δημοσιογράφος – συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου και η νομικός Μαριάννα Τσίχλη.

Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, κυρίως νεολαίους, παραβρέθηκαν οι βουλευτές της Λαϊκής Ενότητας Δημήτρης Σρατούλης, Θανάσης Πετράκος, Στάθης Λεουτσάκος, Νάντια Βαλαβάνη, Θανάσης Σκούμας και Ραχήλ Μακρή, καθώς και πολλά στελέχη από όλες τις συλλογικότητες του μετώπου.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά την εισαγωγική του ομιλία, τόνισε τα εξής:

“Επιχειρήσαμε να κάνουμε μια συνέντευξη Τύπου, αλλά βλέπω ότι έχουμε μια πολύ πυκνή συγκέντρωση. Κι αυτό είναι πάρα πολύ θετικό μήνυμα. Δείχνει σε όλους την απήχηση που έχει η “Λαϊκή Ενότητα”. Είμαστε το μέτωπο που πρωτοϊδρύθηκε, αλλά απ' ό,τι φαίνεται μέρα με τη μέρα αποκτάμε μια πολύ μεγάλη λαϊκή δυναμική. Ιδιαίτερη δυναμική στα πιο φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και πρώτα από όλα στη νεολαία. Τα νιάτα της Ελλάδας στα οποία ανήκει και το μέλλον. Και αυτά τα νιάτα θα πάρουν τη σκυτάλη του μέλλοντος στα χέρια τους. Και η “Λαϊκή Ενότητα” έχει αυτόν τον κύριο στόχο. Να πάρει η νεολαία τη σκυτάλη, τις αποφάσεις και να πάρει στα χέρια της την πορεία της χώρας. Και τότε θα γίνουν παρελθόν μνημόνια, εξαρτήσεις, λιτότητες και υποτέλειες. Θα δούμε μια νέα Ελλάδα.

Επιτρέψτε μου να πω εισαγωγικά ορισμένες θεμελιώδεις σκέψεις για το εγχείρημα της «Λαϊκής Ενότητας».

Η «Λαϊκή Ενότητα» γεννήθηκε με ταχύτητα αστραπής προκειμένου να υπάρξει ένα δυνατό και αποφασιστικό εγχείρημα ως ριζοσπαστική απάντηση στη νέα μνημονιακή συναίνεση, στο νέο μνημονιακό συνεταιρισμό της απερχόμενης κυβέρνησης του Αλ. Τσίπρα με τη ΝΔ, το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως εκφράστηκε με την από κοινού ψήφιση στη βουλή του τρίτου μνημονίου καταλήστευσης της χώρας και του λαού.

Η «Λαϊκή Ενότητα» δεν είναι ένα κόμμα και πολύ περισσότερο ένα κόμμα με την παραδοσιακή έννοια.

Η «Λαϊκή Ενότητα» ιδρύθηκε ως ένα μέτωπο.

Ένα ανοικτό και πλατύ μέτωπο που φιλοδοξεί να εκφράσει και να αντιπροσωπεύσει όλο και ευρύτερες αριστερές, ριζοσπαστικές, καινοτόμες και προοδευτικές δυνάμεις, που έχουν αντιμνημονιακό δημοκρατικό προσανατολισμό και επιδιώκουν να βάλουν τη χώρα σε μια νέα ανορθωτική αναπτυξιακή τροχιά παραγωγικής ανασυγκρότησης με κοινωνικό πρόσωπο και σοσιαλιστικό ορίζοντα.

Στη «Λαϊκή Ενότητα» ήδη έχουν δηλώσει ενεργή συμμετοχή ή συνεργασία πολλές οργανώσεις, κινήσεις και προσωπικότητες της Αριστεράς και του προοδευτικού τόξου.

Η «Λαϊκή Ενότητα» προφανώς δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει ένα προεδροκεντρικό ή αρχηγικό συγκεντρωτικό μόρφωμα, όπως τα παραδοσιακά κόμματα του συστήματος. Δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει ένα μονολιθικό κόμμα, όπως ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς.

Η «Λαϊκή Ενότητα» βασίζεται και θέλει να λειτουργεί με αδιαπραγμάτευτες συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, με την πλήρη, αδιαπραγμάτευτη και άμεση συμμετοχή των μελών της στη λήψη όλων των αποφάσεων και ιδιαίτερα των αποφάσεων που καθορίζουν τις βασικές επιλογές και την πορεία της «Λαϊκής Ενότητας».

Απ' αυτήν την άποψη φιλοδοξούμε να αναδειχθούμε σε ένα απολύτως πρωτότυπο και καινοτόμο εγχείρημα και πείραμα δημοκρατίας, που παραπέμπει στις αρχές και τις πρωτότυπες δημοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες εγκαινιάστηκαν από το ΕΑΜ και την αντιστασιακή Ελλάδα των βουνών.

Από αυτή τη θέση καλούμε εργαζόμενους, πολίτες, προοδευτικούς ανθρώπους, πατριώτες, αγωνιστές, μαχητές και στελέχη των κοινωνικών αγώνων και της Αριστεράς να αυτενεργήσουν και να αναλάβουν πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης και να κτίσουν παντού, σε πόλεις, Δήμους, Κοινότητες και γειτονιές, ανοικτές Επιτροπές και οργανώσεις της «Λαϊκής Ενότητας» που θα λειτουργούν με πλατιές συμμετοχικές διαδικασίες ως κύτταρα προοδευτικής αντιμνημονιακής ανατροπής και κοινωνικού μετασχηματισμού. Και κυρίως να κτίσουν παντού Επιτροπές και οργανώσεις ανοικτής λαϊκής συμμετοχής που θα δώσουν αποφασιστικά και με επιτυχία τον εκλογικό αγώνα για μια μεγάλη νίκη της «Λαϊκής Ενότητας».

Η «Λαϊκή Ενότητα», όμως, δεν περιορίζεται μόνο ως μέτωπο οργανώσεων, κινήσεων και προσώπων που συμμετέχουν στο εγχείρημα στη βάση κοινής προγραμματικής διακήρυξης, διατηρώντας πλήρως την οργανωτική τους αυτονομία και την ιδεολογικοπολιτική τους ιδιαιτερότητα και διαφορετικότητα.

Η «Λαϊκή Ενότητα» πρώτα από όλα και κυρίως φιλοδοξεί να είναι ένα κίνημα λαϊκής βάσης. Ένα κίνημα λαϊκής συμμετοχής, λαϊκής αυτοργάνωσης και λαϊκής αυτενέργειας. Ένα μέτωπο που θα δίνει το παρόν στην κοινωνία και θα στηρίζεται στους εργατικούς, λαϊκούς, κοινωνικούς, ταξικούς αγώνες και στα κοινωνικά κινήματα, ως τις κατεξοχήν δυνάμεις αντίστασης και προοδευτικής ανατροπής”.

Αυτά τα χαρακτηριστικά έχει η Λαϊκή Ενότητα και αυτά τα χαρακτηριστικά επιδιώκουμε όχι μόνο να τα διατηρήσουμε ως αρχές. Αλλά να τα εφαρμόσουμε πλήρως και απολύτως στην πράξη. Και σε αυτό είμαστε δεσμευμένοι απολύτως όλοι όσοι και όσες συμμετέχουμε και πήραμε την πρωτοβουλία έστω και ταχύτατους ρυθμούς και μέσα σε έναν πυκνό χρόνο για να συγκροτήσουμε τη Λαϊκή Ενότητα.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η Λαϊκή Ενότητα, προχώρησε και στη διαμόρφωση της προγραμματικής της διακήρυξης και του καταστατικού της και μέσα σε λίγες μέρες είναι υποχρεωμένη να καταρτίσει και τα ψηφοδέλτια της.

Ο χρόνος όπως καταλαβαίνετε είναι αμείλικτος και είναι ελάχιστος και πρέπει να κάνουμε πολλά μέσα σε αυτόν τον ελάχιστο χρόνο. Είναι μερικές μέρες. Θα θέλαμε να έχουμε πολύ πλατιές και ουσιαστικές δημοκρατικές διαδικασίες με μεγάλη συμμετοχή προκειμένου να συγκροτήσουμε την προγραμματική μας διακήρυξη. Το ίδιο θα θέλαμε και για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων μας αν και κάνουμε πάρα πολλά σε δημοκρατική κατεύθυνση προκειμένου να συγκροτηθούν έως το Σάββατο τα ψηφοδέλτια μας σε όλη την Ελλάδα. Παντού επιδιώκουμε να γίνουν λαϊκές συνελεύσεις σε όλες τις περιφέρειες, προκειμένου οι ίδιες οι λαϊκές συνελεύσεις και όχι κάποιος αρχηγός ή κάποιο κέντρο να αποφασίσουν για τα ψηφοδέλτια μας. Τα ψηφοδέλτια μας σε όλη την Ελλάδα τα οποία ξέρετε ότι θα έχουν τη μορφή λίστας, επειδή οι εκλογές γίνονται σε λιγότερο από έναν χρόνο από τις προηγούμενες. Κάνουμε αυτές τις διαδικασίες και τις διεξάγουμε με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα και επομένως από αυτήν την άποψη υπάρχει ένα δημοκρατικό έλλειμμα στη διαμόρφωση των επεξεργασιών μας.

Ωστόσο όμως κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε αυτή η προγραμματική διακήρυξη που παρουσιάζουμε σήμερα την έχετε στα χέρια σας, να συζητηθεί όσον το δυνατό ευρύτερα ανάμεσα στις οργανώσεις τις προσωπικότητες που συμμετέχουν στο εγχείρημά μας. Για αυτό κιόλας είμαι υπερήφανος να πω ότι η προγραμματική διακήρυξη αυτή που σας καταθέτουμε και την υποβάλλουμε στον ελληνικό λαό προς κρίση και απόφασή του, αυτή η προγραμματική διακήρυξη και είμαι υπερήφανος να πω μαζί με τους συμπαρουσιαστές αυτής της διακήρυξης ότι ήταν ένα έργο πυρετώδους εργασίας, σοβαρής και υπεύθυνης εργασίας στο οποίο συμμετείχαμε όλοι όσοι πήραμε την πρωτοβουλία για την Λαϊκή Ενότητα. Εκφράστηκαν απόψεις ακούστηκαν παρατηρήσεις και γνώμες έγινε συζήτηση πλατιά και καταλήξαμε σε ένα αρχικό κείμενο. Φυσικά, δεν είναι το τέλος της προσπάθειας μας και των προγραμματικών μας επεξεργασιών. Αλίμονο είναι η αρχή.

Η αφετηρία μιας μεγάλης, πολιτικής και προγραμματικής προσπάθειας για να συγκροτήσουμε όσο το δυνατό πληρέστερα και αναλυτικότερα τις προγραμματικές μας απόψεις και το αναλυτικό πρόγραμμα για την εναλλακτική μας πρόταση. Αλλά όμως είναι και καλή αφετηρία νομίζουμε, μια καλή αρχή αυτή που κάνουμε, μέσα από σωστές διαδικασίες, μέσα από όσο το δυνατό συλλογικές διαδικασίες και αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημά μας. Απέναντι σε όσους παρουσιάζουν μεταλλαγμένα προγράμματα αλλοιωμένες κατευθύνσεις και αρχηγικά μανιφέστα του ενός ή της παρέας του. Αυτό δεν συμβαίνει και δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ με τη Λαϊκή Ενότητα. Δεν θα ασχοληθώ συντρόφισσες και σύντροφοι φίλοι και φίλες με τα μνημόνια και ειδικότερα με το τρίτο μνημόνιο. Δεν θα σας κουράσω υποβάλλοντάς το σε κριτική. Δεν αντέχει σε κριτική αυτό το τρίτο μνημόνιο. Αυτό το τρίτο μνημόνιο μαζί με τα άλλα δύο που εφαρμόζονται πλήρως αποτελεί την καταστροφή αυτής της χώρας. Την απόλυτη καταστροφή αυτής της χώρας. Και το υπογραμμίζουμε εδώ υπεύθυνα.

Δεν λέμε δημαγωγίες, ούτε λόγια. Όπως δεν λέγαμε μέχρι τώρα. Καμία δημαγωγία, καμιά υπερβολή όταν μιλάγαμε για τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Υπάρχει όμως μια διαφορά του τρίτου μνημονίου από τα άλλα δύο. Διαφορά εντός εισαγωγικών.

Αυτό το τρίτο μνημόνιο δεν επιπίπτει μόνο στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους και ιδιαίτερα την νεολαία οι οποίοι έχουν κουτσουρευτεί με τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Κουτσουρεύει και αυτό το τρίτο μνημόνιο περαιτέρω τους μισθούς κυρίως τις συντάξεις κυρίως το ασφαλιστικό σύστημα, πλήττει βάναυσα την νεολαία και ήδη πρέπει να ξέρουμε ότι οδηγούμεθα με τη φορά των μνημονιακών πραγμάτων οδηγούμεθα σε μια Ελλάδα η οποία θα έχει 150 ευρώ την κατώτατη σύνταξη και 220 ευρώ τον κατώτατο μισθό.

Αυτό είναι το επίτευγμα το οποίο ευαγγελίζονται τα μνημόνια και οι μνημονιακές νεοαποικιακές πολιτικές. Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα θύματα του τρίτου μνημονίου. Ο κύριος και βασικός στόχος είναι η περιφέρεια της χώρας μας, ο αγροτικός κόσμος, η καρδιά της περιφέρειας της Ελλάδας. Αυτόν τον αγροτικό κόσμο θέλει να εξοντώσει το τρίτο μνημόνιο, να τον αφανίσει. Ήδη η ύπαιθρος έχει ερημωθεί όπως ξέρετε. Πηγαίνεις στην ελληνική περιφέρεια και βλέπεις ακαλλιέργητες εκτάσεις. Τεράστιες ακαλλιέργητες εκτάσεις. Χωράφια τα οποία είναι γόνιμα, είναι καλλιεργήσιμη γη υπεραποδοτική είναι εγκαταλλειμμένα. Η πρωτογενής παραγωγή διαλυμένη. Έρχεται τώρα με τη φορολεηλασία η κυβέρνηση να δώσει τη χαριστική βολή στον αγροτικό κόσμο. Και έρχεται επίσης με τις αλλαγές που γίνανε στο λεγόμενο φρέσκο γάλα στην ουσία να διαλύσει και την ελληνική κτηνοτροφία. Αυτό είναι το κύριο μεγάλο έργο του τρίτου μνημονίου. Καταστροφή της υπαίθρου. Καταστροφή της πρωτογενούς παραγωγής.

Η Λαϊκή Ενότητα είναι η μόνη δύναμη αυτή την ώρα που μπορεί να αποτελέσει ουσιαστική αντιπολίτευση απέναντι στη μνημονιακή συναίνεση. Που διαθέτει ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση απέναντι στα μνημόνια. Μια εναλλακτική πρόταση με κυβερνητική προοπτική, άμεση κυβερνητική προοπτική και θέλω να το επισημάνω ιδιαίτερα αυτό και προοπτική όχι μόνο κυβερνητική αλλά και εξουσίας με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Αυτή είναι η Λαϊκή Ενότητα. Ξέρουμε ότι κατεβήκαμε στις εκλογές άρον άρον αλλά βλέπουμε πολύ μακριά. Έχουμε ένα μεγάλο στρατηγικό ορίζοντα. Η Ελλάδα από πειραματόζωο να γίνει το θετικό πείραμα σε έναν μεγάλο, ριζοσπαστικό, προοδευτικό, σοσιαλιστικό μετασχηματισμό που θα επεκταθούν σε όλη την περιοχή μας, σε όλη τη Μεσόγειο, σε όλη τη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη. Και τονίζω αυτή την περιφερειακή διάσταση, τις διαστάσεις αυτές. Διότι δεν είναι σωστό να αναφερόμαστε μόνο στην Ευρώπη και μάλιστα σε δύο πρωτεύουσες Βερολίνο και Βρυξέλλες. Πέρα από την Ευρώπη, η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει μια τετραδιάστατη πολιτική που να έχει αναφορά στη Μεσόγειο, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ασία, την Νοτιοανατολική Ασία, τη Λατινική Αμερική. Γιατί αυτοί είναι οι νέοι ορίζοντες του σύγχρονου κόσμου και οι νέοι παράγοντες που αναδύονται στον πλανήτη μας και παίζουν όλο και πιο καθοριστικό ρόλο απέναντι σε μια νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική Ευρώπη που δυστυχώς συνεχώς παρακμάζει και διαλύεται κοινωνικά. Επιτρέψτε μου να τονίσω ορισμένα μόνο σημεία από το ριζοσπαστικό, προοδευτικό μας πρόγραμμα, όπως αυτό περιλαμβάνεται και περιέχεται στην προγραμματική μας διακήρυξη. Δεν θα κάνω μια αναλυτική αναφορά άλλωστε θα ήταν και κουραστική το κείμενο δεν είναι πολύ μεγάλο αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κάπως εκτενές. Τονίζω ορισμένους άξονες οι οποίοι δίνουν ακριβώς το στίγμα των προγραμματικών μας κατευθύνσεων.

Πρώτον, η ΛαΪκή Ενότητα ακυρώνει το τρίτο μνημόνιο στο σύνολό του, μαζί με τα δύο προηγούμενα μνημόνια και βάζει τέρμα στην λιτότητα και στη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων. Όλες οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που προβλέπονται στο τρίτο μνημόνιο καταργούνται όπως καταργούνται και οι τελευταίες επιβαρύνσεις στον ΦΠΑ που έφθασε στο ύψος για πάρα πολλά είδη ανεπίτρεπτο ύψος του 23%. Και αυτό το οποίο τονίζουμε και υπογραμμίζουμε ότι θα αγωνιστούμε για μια σταδιακή αύξηση και των μισθών και των συντάξεων πρώτα από όλα του κατώτατου μισθού και της κατώτατης σύνταξης με βάση βεβαίως την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανάπτυξη και προοπτική και τροχιά της χώρας μας. Στο πλαίσιο αυτό, αποκαθιστούμε πλήρως τις συλλογικές συμβάσεις τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας. Μπαίνει τέρμα στη φορολεηλασία όπως είπα των μικρομεσαίων εισοδημάτων και συγκεκριμένα καθιερώνεται αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ για όλα τα φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως δραστηριότητας και καταργείται ο ΕΝΦΙΑ, αυτός ο άδικος, εξουθενωτικός, δημευτικός και αντιαναπτυξιακός φόρος που πνίγει κάθε προοπτική ανάπτυξης για όλη τη χώρα. Καθιερώνουμε νέους, δίκαιους συντελεστές φορολογίας οι οποίοι είναι κλιμακωτοί και βασίζονται στα πραγματικά εισοδήματα των πολιτών αυτής της χώρας.

Δεύτερον, η Λαϊκή Ενότητα εθνικοποιεί άμεσα όλες τις τράπεζες και εγγυάται τις καταθέσεις πλήρη προστασία των καταθέσεων και αναδεικνύει έναν νέο ρόλο των εθνικοποιημένων τραπεζών με αποκλειστικό αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο και κατεύθυνση. Έναν νέο ρόλο που θα βάζει τις τράπεζες να λειτουργούν με μοναδικό γνώμονα νέα, αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό, προχωράμε σε μια τολμηρή και αποφασιστική σεισάχθεια. Μια σεισάχθεια η οποία αγκαλιάζει όλους όσους είναι υπερχρεωμένοι, νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο δανεισμό τους. Η νέα σεισάχθεια είναι απαραίτητη για μια νέα αρχή στην οικονομία.

Τρίτον, καταργούμε άμεσα το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό το αμαρτωλό όργανο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και δεν ιδρύεται το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων όπου δυστυχώς θα υποθηκευτεί για να ξεπουληθεί όλο σχεδόν ο δημόσιος πλούτος της χώρας. Σταματάμε τις ιδιωτικοποιήσεις σταματάμε το ξεπούλημα της Ελλάδας. Σε πρώτη φάση ματαιώνουμε άμεσα τις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί για το αμέσως επόμενο διάστημα και είναι ιδιωτικοποιήσεις των αεροδρομίων, του Ελληνικού, των λιμανιών, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άλλων δημόσιων επιχειρήσεων.

Τέταρτον, η Λαϊκή Ενότητα προωθεί τη δημόσια ιδιοκτησία, δημόσια διαχείριση, τον κοινωνικό και εργατικό έλεγχο όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων της χώρας. Οι στρατηγικές επιχειρήσεις υπό δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο ανασυγκροτούνται και γίνονται μοχλός μιας νέας προσπάθειας οικονομικής ανάπτυξης. Ιδιαίτερα και λόγω προηγούμενης αρμοδιότητας θέλω να τονίσω ότι σταματάμε τις ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες υπάρχουν στο τρίτο μνημονιακό πακέτο για την ενέργεια και βεβαίως σταματάμε τη διάλυση, την αυθαίρετη, και πραξικοπηματική διάλυση και τη συρρίκνωση της ΔΕΗ, της οποίας προβλέπει το τρίτο μνημόνιο ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα χάσει το 50% του παραγωγικού της δυναμικού και το 50% των πελατών της. Αυτή είναι η κατά τα άλλα ελεύθερη αγορά, αποφασίζομεν και διατάσσομεν τη διάλυση των δημόσιων επιχειρήσεων προκειμένου να μπουν οι αετονύχηδες της διαπλοκής και των ενεργειακών συμφερόντων για να αρπάξουν τη λεία.

Πέμπτον, η ΛαΪκή Ενότητα έχει ως κεντρική της κατεύθυνση να αποκαταστήσει μια ισχυρή ρευστότητα στην ελληνική οικονομία προκειμένου να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά. Το κεντρικό πρόβλημα για να φύγουμε από την κρίση και να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης είναι η χρηματοδότηση της οικονομίας, η ρευστότητα στην οικονομία. Χωρίς ρευστότητα στην οικονομία, τίποτα απολύτως δεν μπορεί να γίνει ως αναπτυξιακό βήμα σε αυτή τη χώρα και η ρευστότητα έχει σταματήσει, έχει διακοπεί προς την ελληνική οικονομία. Δεν υπάρχει ρευστότητα, μια απέραντη μαύρη τρύπα στις τράπεζες υπάρχει την οποία πληρώνει με δεκάδες δις ο φορολογούμενος χωρίς καμιά προοπτική. Αυτό είναι που κυριαρχεί σήμερα. Θα επιτύχουμε αυτή τη μεγάλη ρευστότητα, προκειμένου να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο δημόσιο παραγωγικό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων το οποίο θα είναι το έδαφος το θεμέλιο για την ανάπτυξη της χώρας και την ανάκαμψη. Και επίσης με τη ρευστότητα θα χρηματοδοτήσουμε με ευνοΪκούς όρους την ελληνική οικονομία, χωρίς τα στενά και κλειστά τραπεζικά κριτήρια και χωρίς τη διαπλοκή των σημερινών τραπεζών με τους ολιγάρχες των μίντια και τους μιζαδόρους της κλεπτοκρατίας που εν πάση περιπτώσει μας εμφανίζονται ότι είναι η κυρίαρχη ελίτ αυτής της χώρας. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να δώσουμε ικανή ρευστότητα με νέα κριτήρια τα οποία θα στοχεύσουν στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Κριτήρια ρευστότητας και χρηματοδότησης που θα περιέχουν και ρίσκο, δεν θα είναι κριτήρια τα οποία θα είναι κλειστά, προς τη μικρομεσαία επιχείρηση και ασύδοτα προς τη διαπλεκόμενη ολιγαρχία. Αυτού του είδους η ρευστότητα θα αποκατασταθεί για να τονώσει την οικονομία της χώρας και θα δώσει τη δυνατότητα να εφαρμοστεί το προοδευτικό μας πρόγραμμα.

Έκτον, θα προχωρήσουμε σε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Η χώρα δεν είναι μόνο διαμετακομιστικό, ναυτιλιακό και χρηματοπιστωτικό κέντρο. Θυμάστε τα παλιά σημιτικά του εκσυγχρονισμού και βλέπετε πού καταντήσαμε. Χωρίς παραγωγική ανάπτυξη, χωρίς παραγωγική ανασυγκρότηση, χωρίς παραγωγική βάση, δεν μπορεί να σταθεί καμιά χώρα, δεν είμαστε Νήσοι Κέιμαν. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγικές βάσεις από τον πρωτογενή τομέα, τη μεταποίηση μέχρι τους νέους τεχνολογικούς τομείς. Και μπορούμε να προωθήσουμε, αυτήν την παραγωγική ανασυγκρότηση με ένα σχέδιο και με ικανή χρηματοδότηση.

Έβδομον, φέρνουμε τη Δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο με το λαό κυρίαρχο συμμέτοχο σε όλες τις αποφάσεις. Σήμερα, Δημοκρατία, δεν υπάρχει. Έχουμε μια Δικτατορία στην Ελλάδα, το χω ξαναπεί, το ξαναλέω για ακόμη μια φορά. Και εννοούμε αυτό που λέμε. Είναι μια Δικτατορία μνημονιακή. Είναι μια Δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου. Είναι μια Δικτατορία του Ευρώ. Και αυτό που λένε είναι το εξής δόγμα : Δεν πειράζει, ψηφίστε ό,τι θέλετε, ελληνικέ λαέ. Αγωνιστείτε όσο θέλετε. Διαδηλώστε όσο θέλετε και κάντε γιγάντιες κινητοποιήσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Δεν έχει καμιά σημασία, ό,τι και αν ψηφίσετε ό,τι και αν αποφασίσετε ακόμη και με 62%, παρά την τρομοκρατία, μνημόνια θα υπάρχουν, καταλήστευση θα υπάρχει, λιτότητα θα υπάρχει, υποτέλεια θα υπάρχει, κηδεμονία, θα υπάρχει. Θα σπάσουμε αυτό το τείχος της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Θα φέρουμε στο προσκήνιο μια αναζωογόνηση του λαΪκού παράγοντα και της λαϊκής συμμετοχής. Η ΛαΪκή Ενότητα δεν πρόκειται να εκβιαστεί δεν πρόκειται να αποδεχθούμε τυραννικές εντολές δεν πρόκειται να έρθουμε να πούμε στον ελληνικό λαό ότι μας πίεσαν και δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε. Δεν υπάρχουν μόνο εκβιαστές, υπάρχουν και εκβιαζόμενοι. Και εμείς δεν θα γίνουμε εκβιαζόμενοι και θύματα εκβιασμού. Αυτό είναι σαφές.

Όγδοον, και τελευταίο, αυτό το οποίο θέλουμε να διαμορφώσουμε σε αυτή τη χώρα να συγκροτήσουμε είναι επιτέλους ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη χώρα όπου θα τη διαφεντεύει ο ελληνικός λαός. Τέρμα στις πολιτικές εθνικής υποτέλειας. Θα ασκήσουμε μια πολυδιάστατη και με ανεξάρτητη κατεύθυνση διεθνών ενεργειακών και οικονομικών και πολιτικών σχέσεων η οποία θα έχει προσανατολισμό τεσσάρων οριζόντων. Αυτό προσπάθησα να κάνω και στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης επιχειρώντας να διαμορφώσω νέες σχέσεις ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας, που ήταν στην αρμοδιότητά μου. Να διαμορφώσω νέες σχέσεις έξω από τον ευρωατλαντικό κλοιό. Σκεπτόμενος ότι η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ένα ευρωατλαντικό οικόπεδο. Ότι μπορεί να έχει σχέσεις και με άλλες χώρες οι οποίες αμφισβητούν τον ευρωατλαντισμό και την ηγεμονία του σε όλον τον κόσμο. Και προσπαθήσαμε προς αυτή την κατεύθυνση σθεναρά και κάναμε μια πολύ μεγάλη, εξαιρετική συμφωνία ευρωπαϊκής και παγκόσμιας σημασίας για τον αγωγό με ρωσικό φυσικό αέριο. Ένα μεγάλο βήμα το οποίο αν θα έχει συνέχεια. Αν θα αποκτήσει συνέχεια. Μπορεί να αλλάξει πάρα πολλά σε αυτή τη χώρα, στην περιοχή μας και στην Ευρώπη. Φοβούμαι όμως ότι αυτή η συμφωνία κινδυνεύει μετά το τρίτο μνημόνιο να μείνει μετέωρη και αυτό θα είναι θανάσιμο πισώπλατο πλήγμα για την Ελλάδα. Γιατί σταθήκαμε πρωτοπόροι και ανοίξαμε μεγάλους, καινούριους δρόμους και για την περιοχή μας και για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. Και διαμορφώσαμε εμείς σε αυτόν τον τομέα με γενικότερη σημασία ένα νέο πλαίσιο αποφάσεων και επιλογών. Αν ματαιωθεί αυτό το βήμα, η Ελλάδα θα επιστρέψει κάτω από χειρότερη μορφή στη λογική του προτεκτοράτου. Είμαστε προτεκτοράτο, θα γίνουμε ακόμη χειρότερο.

Προϋπόθεση βεβαίως και τελειώνω με αυτές τις παρατηρήσεις για να εφαρμόσουμε αυτό το πρόγραμμά μας, αυτό το ριζοσπαστικό, προοδευτικό, αντιμνημονιακό, δημοκρατικό πρόγραμμα είναι να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Είναι αδύνατο μέσα στην Ευρωζώνη, με το ευρώ, να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ένα τέτοιο ριζοσπαστικό, προοδευτικό πρόγραμμα. Όχι γιατί είμαστε αντιευρωπαϊστές, όχι γιατί έχουμε κάτι με το ευρώ, ως κοινό, ενιαίο νόμισμα. Δεν έχουμε καμιά προκατάληψη. Δεν έχουμε ένα στενό νομισματικό ορίζοντα στην πολιτική μας. Κάθε άλλο. Αλλά το ευρώ και η Ευρωζώνη δεν είναι απλώς ένα συμμαχικό σχήμα. Ούτε το ευρώ είναι ένα νόμισμα. Είναι ένα σκληρό πολιτικό ιδεολογικό και οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα εκθεμελίωσης νεοφιλελευθεροποίησης και απορρύθμισης και διάλυσης των πιο αδύνατων χωρών και πρώτα από όλα της χώρας μας. Για αυτό δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό το ανορθωτικό πρόγραμμα. Για την επιβίωση του λαού της Ελλάδας, που χρειάζεται εθνικό νόμισμα. Το εθνικό νόμισμα δεν είναι για εμάς λατρευτικό φετίχ. Δεν συνιστά αυτοσκοπό. Για εμάς το εθνικό νόμισμα είναι μέσο και εργαλείο. Είναι μέσο και εργαλείο για να εφαρμόσουμε μια νέα πορεία της χώρας να ανοίξουμε μια νέα πορεία της χώρας και να εφαρμόσουμε ένα καινούριο προοδευτικό πρόγραμμα. Διότι το εθνικό νόμισμα θα αποκαταστήσει στη χώρα τη νομισματική κυριαρχία διότι το εθνικό νόμισμα θα μας δώσει την ευχέρεια να κάνουμε μια ανεξάρτητη εθνική νομισματική πολιτική, διότι το εθνικό νόμισμα θα μπορέσει να τονώσει τις εξαγωγές μας, υποβοηθητικά, να μειώσει τις εισαγωγές, να τις υποκαταστήσει, να ενισχύσει το τουριστικό ρεύμα και την ευρύτερη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Το εθνικό νόμισμα είναι ένα εργαλείο για να φύγουμε από τις δεσμεύσεις των νεοφιλελεύθερων επιλογών της Ευρωζώνης, να φύγουμε από τις νομισματικές υποδουλώσεις, να μπορούμε ανεξάρτητα να καθορίσουμε μια οικονομική πολιτική, και κυρίως για να ενισχύσουμε τη ρευστότητα, για την οποία σας μίλησα, ως κεντρικό πρόβλημα στην οικονομία. Διότι με το εθνικό νόμισμα θα έχουμε τη δυνατότητα όπως κάνουν σειρά από χώρες στην Ευρώπη και στον πλανήτη θα έχουμε τη δυνατότητα να ενισχύουμε και το δημόσιο και την οικονομία με άφθονη ρευστότητα και ευνοϊκούς όρους προκειμένου να σταματήσουμε τον υφεσιακό κατήφορο να ανακόψουμε την πτώση και να μπούμε σε ανοδική τροχιά.

Για αυτό, εμείς θέλουμε το εθνικό νόμισμα και την έξοδο από την Ευρωζώνη. Για αυτό εμείς θέλουμε επίσης τη σύγκρουση συνολικότερα με τις νεοφιλελεύθερες και τις αντιδημοκρατικές επιλογές της Ε. Ε. . διότι η Ευρωπαϊκή Ενωση βλέπετε όλοι τώρα τι γίνεται το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα κινείται όλο και πιο αυταρχικά όλο και πιο αντιδραστικά όλο και πιο αντιδημοκρατικά. Γίνεται μια ζώνη μιας κλειστής ελίτ του μεγάλου πολιτικού κεφαλαίου σε βάρος λαών και χωρών, η οποία συρρικνώνει μέχρι καταργεί μέχρι ακυρώνει την Δημοκρατία. Αυτή είναι σήμερα η Ε.Ε. για αυτό εμείς σήμερα σε ριζική αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές και τις αντιδημοκρατικές πολιτικές που ασκεί και το ρόλο που παίζουν τα στεγανά υπερεθνικά της όργανα, που λειτουργούν χωρίς καμιά διαφάνεια, χωρίς λογοδοσία. Αυτές είναι ορισμένες βασικές σκέψεις πάνω στην προγραμματική μας διακήρυξη, που βεβαίως περιέχει και πολλά άλλα θέματα και σημεία άξια για να τα σημειώσει κανείς και να τα εκθέσει. Βεβαίως όμως και ο χρόνος μας είναι περιορισμένος. Για αυτό αρκούμαι σε αυτά τα σημεία υπογραμμίζοντας ότι η δική μας προγραμματική διακήρυξη είναι μια διακήρυξη αυθεντικά εναλλακτική ρεαλιστική και εφαρμόσιμη με άμεση προοπτική κυβερνητικής εξουσίας και της πραγματικής εξουσίας και με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Με αυτή την προγραμματική διακήρυξη εμείς απευθυνόμαστε σε όλες τις αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις γιατί όπως είπα η Λαϊκή Ενότητα είναι μέτωπο ανοιχτό, μέτωπο που θέλει συνεχώς να διευρύνεται.

Απευθυνόμαστε σε όλες τις αριστερές, τις προοδευτικές δυνάμεις και τις καλούμε αν όχι σε συμμετοχή σε αυτό το μέτωπο τουλάχιστον σε συνεργασία σε συμπόρευση και σε κάθε περίπτωση τις καλούμε να σταματήσουν έναν πόλεμο ανάμεσα μας άγονο ανεδαφικό και βοηθά μόνο τις μνημονιακές δυνάμεις και τα μνημονιακά κατεστημένα. Αυτή την ώρα όλες οι αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να είναι σε κοινό μετερίζι. Να δίνουν μια κοινή μάχη και μάλιστα νικηφόρα. Και να είναι μάχη προοπτικής μάχη αποτελεσματική μάχη η οποία δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό αλλά πολύ ευρύτερα. Αν δεν έγινε δυνατό αυτό τουλάχιστον όχι με ευθύνη μας βεβαίως, τουλάχιστον να σταματήσει αυτός ο άγονος πόλεμος που ορισμένοι από αντιμνημονιακή υποτίθεται και σοσιαλιστική θέση τη Λαϊκή Ενότητα ως κύριο αντίπαλο σε αυτή την εκλογική μάχη. Λάθος στόχος, λάθος κατεύθυνση, και μπορεί αυτό το λάθος να αποβεί και μοιραίο. Για τον τόπο και τον λαό. Εμείς όμως ό,τι και αν γίνει σηκώνουμε ψηλά τη σημαία της ενότητας, της συνεργασίας, της συμπόρευσης, της συμπαράταξης και της κοινής δράσης. Γιατί έτσι θα πάμε μπροστά. Έτσι θα μπορέσουμε να σπάσουμε τα τείχη, να σπάσουμε την αντίδραση που υπάρχει, εγχώρια και ευρωπαϊκή, και παγκόσμια θα έλεγα να σπάσουμε αυτή την αντίδραση να σπάσουμε το τείχος να ανοίξουμε ρήγματα τα οποία θα διαμορφώσουν άλλους ορίζοντες και άλλες προοπτικές. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Κώστας Ήσυχος: Ευχαριστούμε τον Παναγιώτη, να υπενθυμίσω ότι και την επόμενη Τρίτη στη ΔΕΘ θα έχουμε την ευκαιρία να συνεχιστεί προς τα μέσα ενημέρωσης η πρόταση της Λαϊκής Ενότητας, η προγραμματική διακήρυξη, όπως επίσης και η οικονομική εναλλακτική πρόταση για τη χώρα που θα εξειδικευτεί στη ΔΕΘ την επόμενη Τρίτη. Επίσης να υπενθυμίσω ότι αύριο σε αυτή την αίθουσα στις έντεκα η ώρα, αν θυμάμαι καλά Πάνο, θα έχουμε και την παρουσίαση, συνέντευξη τύπου, επίσης προς τους ξένους ανταποκριτές εδώ στην Αθήνα. Λοιπόν, έχουμε χρόνο νομίζω προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ για σύντομες ερωτήσεις, και από την πλευρά του πάνελ θα υπάρχουν και απαντήσεις. Ποιος θα ήθελε να ρωτήσει; Θα παρακαλούσα το μέσο και το όνομα προκειμένου να ακουστεί και στα μικρόφωνα.

Γκαλονάκη Δήμητρα: Μία ερώτηση θα κάνω. Εφόσον είπατε ότι για την οικονομική διακήρυξη θα μιλήσετε εμπεριστατωμένα στη ΔΕΘ, δε θα κάνω τώρα πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις. Μια όμως ερώτηση. Για τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Ακούγεται ότι θα υπάρξει συρρίκνωση των δημοσίων υπαλλήλων. Τι θέση θα πάρετε πάνω σε αυτό το θέμα; Ευχαριστώ.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Συρρίκνωση των δημοσίων υπαλλήλων σημαίνει δηλαδή απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Κάτι άκουσα ότι μια τέτοια περίφημη εξαγγελία την έκανε ξανά ο κύριος Μητσοτάκης. Στο όνομα του μικρού επιτελικού κράτους, στο δρόμο χιλιάδες κόσμος, χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι. Η θέση μας είναι σαφής, σαφέστατη: ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος απολυμένος. Ούτε ένας  δημόσιος υπάλληλος στο δρόμο. Όποια και αν είναι η εργασιακή του σχέση με το δημόσιο, το οποίο δυστυχώς, αναπτύσσει όλο και περισσότερο δουλεμπορικές εργασιακές σχέσεις. Το δημόσιο βεβαίως χρειάζεται ανασυγκρότηση, χρειάζεται αναπροσανατολισμό, χρειάζεται μία νέα προσπάθεια για να μπορέσει να παίξει τον καθοριστικό του ρόλο για την ανάπτυξη και την διέξοδο από την κρίση, αλλά αυτή η ανασυγκρότηση, ο εκδημοκρατισμός, ο αναπροσανατολισμός του δημοσίου δεν μπορεί να γίνει και δεν θα γίνει με απολύσεις. Οι απολύσεις αντίθετα θα οδηγήσουν το δημόσιο σε περαιτέρω διάλυση, αναξιοκρατία και αναποτελεσματικότητα. Αυτή είναι η κατηγορηματική θέση μας.

Πέτρος Παπακωνσταντίνου: Ένα μικρό παράδειγμα. Έχω μπροστά μου την ανακοίνωση του Πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου ο οποίος δεν μπορεί να κατηγορηθεί  ότι ελέγχεται από τη Λαϊκή Ενότητα, ή για αριστερίστικες θέσεις στα οικονομικά θέματα. 28 του μήνα, Αυγούστου. Το κεντρικό μοτίβο του ήταν ότι είναι καταστροφική για την δημόσια υγεία η πολιτική του Τρίτου Μνημονίου. Μεταξύ άλλων, ανέφερε ένα ανατριχιαστικό στοιχείο: ότι οι δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα του Προϋπολογισμού το 2015, που διανύουμε, θα κλείσει στο 4% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 6,9% του ΑΕΠ. Αυτά δεν είναι νούμερα. Αυτά είναι θάνατοι, είναι ακρωτηριασμοί, είναι κόσμος που υποφέρει στα νοσοκομεία που διαλύονται. Και αυτός ο νεοφιλελεύθερος λαϊκισμός, που είναι κοινωνικός φασισμός ουσιαστικά, των παλιών μνημονιακών δυνάμεων και ιδιαίτερα του κυρίου της ΝΔ που αναφέρθηκε πριν, «να κόψουμε δημόσιες δαπάνες, το αδηφάγο κράτος κλπ». Αυτό σημαίνει να κόψουμε γιατρούς. Να κόψουμε νοσοκόμες. Να κόψουμε δασκάλους για τα παιδιά μας, που ανοίγουν τα σχολεία σε λίγο με 20.000 θέσεις κενές και να φορτωθεί το βάρος της υγείας, της παιδείας και της σύνταξης βέβαια, η εργατική λαϊκή οικογένεια. Αυτό είμαστε αποφασισμένοι να μην το αφήσουμε να γίνει, και όχι εμείς, γιατί εμείς δεν έχουμε άλλο λόγο ύπαρξης, από το να είμαστε ένα εργαλείο για τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν και έχουν κάθε λόγο να ενωθούν και να παλέψουν εναντίον αυτών των πολιτικών.

Γιώργος Ιγνατίου: Ακούγοντας κάποιος τις εξαγγελίες που κάνετε, κάποιος καλόπιστος, διακρίνει μια σταθερότητα και μια συνέπεια σε αυτά που είχε εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ, πρωτού κατακτήσει την εξουσία στις 25 Ιανουαρίου. Εύλογα όμως ο πολίτης έχει την εξής απορία: τι ήταν αυτό που έφταιξε και δεν μπόρεσαν να εφαρμοστούν αυτά τα οποία εξαγγείλατε και τώρα με αποτέλεσμα να έχουμε ένα τρίτο μνημόνιο; Και μια δεύτερη ερώτηση: σχετικά με το εθνικό νόμισμα, πολλοί έχουν τον εξής προβληματισμό. Σε περίπτωση που χρειαστεί να πάμε, μέχρι να βρει την περπατησιά του το εθνικό νόμισμα, θα πάμε για κάποιο διάστημα σε κουπόνι; Υπάρχει αυτή η πιθανότητα, όπως είχε πει αν θυμάμαι καλά και ο κύριος Λαπαβίτσας; Ευχαριστώ.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Βεβαίως είναι πάρα πολύ σωστό και νομίζω επαινετικό για εμάς ότι εκτιμάτε τη σταθερότητα και τη συνέπεια που επιδεικνύουμε σε προγραμματικές δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει. Βεβαίως όμως αυτό που παρουσιάζουμε εδώ ως προγραμματική διακήρυξη δεν είναι μια απλή συνέχεια κάποιων προγραμματικών δεσμεύσεων ή διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ, αν και θέλουμε να είμαστε συνεχιστές των καλύτερων ριζοσπαστικών παραδόσεων του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα σε κινηματικό επίπεδο. Γιατί υπήρχαν στιγμές που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολύ μεγάλες αναλαμπές κινηματικές, συμμετοχικές αναλαμπές σε κοινωνικές διεργασίες, και όπως είναι σαφές ο ΣΥΡΙΖΑ διέθετε ένα πλούτο προγραμματικών επεξεργασιών σε θετική κατεύθυνση, όχι όλες βέβαια. Δεν ήταν όλες. Θέλω να σας πω ότι εμείς είχαμε, σε όλη την πορεία των προηγούμενων ετών, θεμελιώδεις διαφωνίες με την πορεία που ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα με την κυβερνητική πορεία του. Και αυτές οι διαφωνίες δεν ήταν κρυφές. Δεν τις κρατούσαμε στα τέσσερα δωμάτια. Ήταν πάρα πολύ γνωστές στην κοινωνία. Ξέρετε ότι εμείς κατεβαίναμε ως αριστερή πλατφόρμα με ξεχωριστά ψηφοδέλτια στις συνδιασκέψεις και στα συνεδριακά σώματα του ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτοντας τις δικές μας ιδιαίτερες απόψεις. Ιδιαίτερη πλατφόρμα θα λέγαμε. Ξέρετε επίσης ότι στις κεντρικές επιτροπές τις περισσότερες - αν όχι όλες- καταθέταμε ιδιαίτερες αποφάσεις ή τροπολογίες στα κρίσιμα θέματα. Και τις θέταμε σε ψηφοφορίες. Αυτές οι τροπολογίες, αυτές οι πλατφόρμες γίνονταν δημόσια γνωστές. Ήταν λοιπόν σαφής η δική μας διαφοροποίηση σε κρίσιμα και θεμελιώδη θέματα. Μας ένωνε βεβαίως ο αντιμνημονιακός προσανατολισμός, ένα μείζων, μεγάλο θέμα για την Ελλάδα σε αυτή την συγκυρία. Και πιστεύαμε μέχρι τέλους ότι ήταν δυνατόν, χωρίς να έχουμε αυταπάτες, πως εν τέλει, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση με την τελική της απόφαση θα έβαζε πάνω το συμφέρον του λαού, κάτω τα μνημόνια, πάνω την Ελλάδα και κάτω το Ευρώ. Δυστυχώς δεν έγινε αυτό. Δυστυχώς - εγώ παίρνω την πιο καλή, την πιο ευνοϊκή πλευρά των πραγμάτων - επέλεξε τα μνημόνια αντί μιας εναλλακτικής πρότασης, τολμηρής, ριζοσπαστικής, αποφασιστικής η κυβέρνηση. Αυτό όμως είναι καταστροφή, όπως σας είπα, για την χώρα.

Εθνικό νόμισμα: κοιτάξτε, δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα. Εδώ στην Ελλάδα κάνουμε μια συζήτηση λες και είμαστε η μόνη χώρα η οποία μπορεί να πάει σε εθνικό νόμισμα. Και να έχει εθνικό νόμισμα. Αστειευόμεθα; Το 99% των χωρών του πλανήτη έχει εθνικά νομίσματα. Μέσα στην Ευρώπη υπάρχουν καμιά δεκαριά νομίσματα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν χώρες μέσα, που δεν είναι στην ευρωζώνη και πάνε καλά. Αρκετά καλά θα έλεγα, παρότι καπιταλιστικές και παρότι εφαρμόζουν και πολιτικές με τις οποίες εμείς διαφωνούμε. Και πάνε και καλά. Γιατί λοιπόν εδώ εμφανίζουμε το εθνικό νόμισμα ως καταστροφή; Και λυπάμαι να πω ότι είμαστε και η μόνη χώρα που μπορεί να διαφωνεί κανείς με το εθνικό νόμισμα, αλλά να το κατηγορεί και να το καθυβρίζει, να το εμφανίζει ως κόλαση. Δεν το κάνουν αυτό, ούτε στην Ιταλία, ούτε στη Γαλλία. Σέβονται τα εθνικά τους νομίσματα ανεξάρτητα αν έχουν κάνει την επιλογή του ευρώ. Εμείς θεωρούμε το εθνικό νόμισμα κατάρα. Δεν καταλαβαίνω αυτή τη λογική της άκρατης και ακραίας υποτέλειας,  που είναι μάστιγα για τη χώρα δεκαετίες τώρα. Μάστιγα, κυριολεκτική. Πρέπει να είμαστε περήφανοι αν έχουμε κάτι το οποίο έχει εθνικό χρώμα, με τη σωστή έννοια βεβαίως, τη δημοκρατική έννοια. Και όχι να το κατεδαφίζουμε. Από εκεί και πέρα, η μετάβαση. Βεβαίως κάθε μετάβαση έχει τις δυσκολίες της. Εμείς δεν είμαστε λαϊκιστές. Δεν ερχόμαστε να πούμε «θα σκίσουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους σε μία νύχτα». Λέμε δεσμεύσεις οι οποίες είναι πραγματικές και μπορούν να γίνουν. Ούτε εξωραΐζουμε τα πράγματα. Βεβαίως η μετάβαση θα έχει δυσκολίες. Αλλά ξέρετε, δε θα ξεχειλίζουν τα ποτάμια, θα εξακολουθεί να βρέχει - συχνά φαντάζομαι -, οι γυναίκες θα γεννάνε και τότε, δε θα έχουμε λοιπόν την κόλαση στη Γη. Δε θα έρθει η κόλαση στη Γη. Αυτή η μετάβαση θα έχει ανυπέρβλητες δυσκολίες; Θα σημαίνει κουπόνια; Θα σημαίνει πράγματα τα οποία θα είναι καταστροφικά για τον τόπο; Όχι, καθόλου δε θα συμβαίνει τέτοιο πράγμα. Και δεν πρόκειται να γίνει τέτοιο πράγμα. Η μετάβαση αυτή θα έχει δυσκολίες αλλά μπορεί να γίνει ομαλά. Το μόνο που χρειάζεται αυτή η μετάβαση είναι η εκτύπωση χρήματος. Και από εκεί και πέρα με μια ισοτιμία μπορεί να περάσουμε σε ένα άλλο οικονομικοκοινωνικό στάτους. Και η Ελλάδα μπορεί να κρατηθεί όρθια σε αυτό το στάτους να είναι βιώσιμη αυτή η επιλογή και κυρίως να είναι ελπιδοφόρα και με προοπτική. Γιατί τώρα με τα μνημόνια, η χώρα είναι χωρίς προοπτική, και δεν έχει ελπίδα. Δεν υπάρχει κανένα φως. Η χώρα αυτή τι κάνει; Κάνει πρόσφυγες τη νεολαία της, αυτό κάνει. Γιατί μιλάμε για τους πρόσφυγες από τις χώρες τις γειτονικές, και σωστά μιλάμε - και εδώ υπάρχει μια μεγάλη τραγωδία - αλλά έχουμε και εμείς πρόσφυγες για τους οποίους δε μιλάμε. Είναι τα παιδιά μας. Τα οποία υποχρεώνονται να φύγουν στο εξωτερικό, σε ένα νέο κύμα μετανάστευσης, νέου είδους, προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτή τη χώρα θέλουμε; Και την καταστροφή θα τη φέρει το εθνικό νόμισμα;

Χρήστος Μπόκας : Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε η συμπόρευση σας με την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν πληροφορίες για συνεργασία με τον κύριο Μανώλη Γλέζο, ενδεχομένως και με την κυρία Σοφία Σακοράφα. Θα ήθελα να μας επιβεβαιώσετε σε πιο στάδιο βρίσκεται αυτή η συνομιλία, αν θα ευοδωθεί, αν θα γίνει, αν θα υπάρξει συνεργασία, καθώς επίσης όταν λέτε ότι «όλες οι αριστερές δυνάμεις θα έπρεπε να βρεθούν κάτω από κοινό μετερίζι απέναντι στα μνημόνια» εννοείται και το ΚΚΕ;

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Ναι, ασφαλώς εννοούμε και το ΚΚΕ, ασφαλώς και εννοούμε κάθε ριζοσπαστική αριστερή δύναμη. Το ΚΚΕ είναι μια ιστορική δύναμη της αριστεράς, της κομμουνιστικής αριστεράς στη χώρα μας. Είναι ένα κόμμα με μεγάλη παράδοση, με μεγάλη ιστορία, το οποίο έχει αγωνιστές. Στελέχη, μέλη, οπαδούς, φίλους. Και με αυτούς εμείς συνευρισκόμεθα και έχουμε άριστες σχέσεις και θέλουμε να έχουμε συναγωνιστικές, συντροφικές σχέσεις και κοινή δράση μαζί τους. Θέλουμε μαζί τους να συμπορευτούμε στον κοινό αυτό αγώνα για να αλλάξουμε την πατρίδα μας, να αλλάξουμε την περιοχή μας και την Ευρώπη. Βεβαίως απευθυνόμαστε και στο ΚΚΕ και λυπούμεθα πάρα πολύ όταν κάποιοι από την ηγεσία του επιδίδονται σε ανοίκειες επιθέσεις και απρεπείς προσωπικούς χαρακτηρισμούς, πράγμα το οποίο δεν έχω δει ποτέ να κάνει η ηγεσία του ΚΚΕ, και λυπούμεθα όταν βλέπουμε να αναγορεύει τη λαϊκή ενότητα, όπως είπα πριν σε κύριο αντίπαλο. Δεν είμαστε εμείς ο κύριος αντίπαλος για να ανοίξει ένας θετικός δρόμος για τη χώρα. Ακόμα και χίλιες δυο διαφωνίες να έχει κάποιος από αριστερά με την ΛΑΕ δεν είμαστε αντίπαλοι. Δεν είμαστε εχθροί. Δεν είναι δυνατόν να νομίζουμε ότι πρέπει να εξοντώσει ο ένας τον άλλον για να πάμε μπροστά στην Ελλάδα. Αυτό είναι μυωπική τακτική ο οποία δεν αποφέρει τίποτα. Και το ξέρει σήμερα ο κόσμος της Αριστεράς αυτό. Το βιώνει. Βεβαίως λοιπόν απευθυνόμαστε στο ΚΚΕ, απευθυνόμαστε σε όλες τις ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς με πνεύμα θετικό, εποικοδομητικό, με διάθεση να κάνουμε όλες τις δυνατές υποχωρήσεις προκειμένου να βρούμε κοινό βηματισμό και να δώσουμε την εκλογική μάχη μαζί, αλλά και πέραν της εκλογικής μάχης, να πάμε σε κοινούς αγώνες ενάντια στα μνημόνια για προοδευτικούς δρόμους. Βεβαίως είμαστε σε διάλογο με τον Μανώλη τον Γλέζο και ελπίζουμε αυτός ο διάλογος, πολύ γρήγορα να έχει ένα γόνιμο, θετικό αποτέλεσμα. Ανάλογο με αυτό που προέκυψε με την Ζωή Κωνσταντοπούλου Η Ζωή ήρθε μαζί μας, συμπορεύεται μαζί μας κι είναι τιμή μας που το κάνει αυτό. Στάθηκε όρθια σε δύσκολους καιρούς όταν οι μνημονιακές δυνάμεις και δυστυχώς η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. πήγε να κατεδαφίσει τον κανονισμό της Βουλής, να κάνει κουρελόχαρτο το Σύνταγμα στο όνομα της μνημονιακής προσήλωσης. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αντιστάθηκε, αντιστάθηκε σθεναρά από τη θέση του προέδρου της βουλής, μαζί με όλους μας τους βουλευτές, μαζί με αυτούς οι οποίοι θέλουν να υπάρχει στοιχειώδης δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο και να μην τα πνίξει όλα ο μνημονιακός χειμώνας. Ελπίζουμε λοιπόν, και με την περίπτωση του Γλέζου να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα και βεβαίως και με τη Σοφία τη Σακοράφα, είμαστε ανοιχτοί, τη σεβόμαστε, την εκτιμούμε απεριόριστα, το ρόλο της, τη δράση της, την ιστορία της, τη συμμετοχή της. Εκτιμούμε πάρα πολλούς από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖΑ, οι οποίοι είτε παραμένουν είτε ταλαντεύονται είτε προβληματίζονται για την περαιτέρω πορεία τους, εκτιμούμε πάρα πολύ κόσμο, ο οποίος έχει δώσει αγώνες στο παρελθόν, έχει συμμετοχή, δεν κλείνουμε την πόρτα, δεν βάζουμε ένα χ στους ανθρώπους, δεν πρέπει να βάζεις ποτέ χ στους ανθρώπους, εδώ υπάρχει και διάφορες ας πούμε απόψεις που λέγονται κατά καιρούς, οι οποίες λένε «έκανε κάποιο λάθος, ένας ή μία, ένα ολίσθημα, πρέπει να το καταγράψουμε και να το κρατάμε για όλη τη ζωή», δεν είναι έτσι τα πράγματα. Βεβαίως ο κόσμος αλλάζει, μεταβάλλεται, σκέπτεται, προβληματίζεται, πολλοί είναι διχασμένοι, με το ένα πόδι εδώ, με το άλλο πόδι εκεί, βλέπουν τούτο, βλέπουν κι εκείνο, είναι φυσικά πράγματα, συμβαίνουν στη ζωή. Εμείς παλεύουμε για ό,τι το καλύτερο, για ό,τι το θετικότερο μπορεί να προκύψει.

Μαραθιάς Αντρέας: Βλέπω εδώ στην προγραμματική διακήρυξη που μας μοιράσατε ότι έχετε μία θέση για το ενδεχόμενο, για την πιθανότητα δημοψηφίσματος για παραμονή ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να τεθεί εκ των πραγμάτων, εκτός από την έξοδο από την Ευρωζώνη τάσσεστε και υπέρ της εξόδου ενδεχομένως από την Ευρωπαϊκή Ένωση;  Το πρώτο είναι αυτό και το δεύτερο είναι, σε περίπτωση μιας νέας κυβέρνησης συνεργασίας με κορμό το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του Αλέξη Τσίπρα ποια θα είναι η θέση σας, καθώς όλα δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα είστε στη νέα Βουλή.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Ευχαριστώ πολύ για την καλή σας διάθεση να μας βάλετε και στη Βουλή, νομίζω ότι κάτι περισσότερο θα πετύχουμε και τελικά θα το κρίνει ο ελληνικός λαός κι αυτό. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω αν θα έχουμε κυβέρνηση με κορμό το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σίγουρο, το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει μετεκλογικά θα έχει πολιτικό και προγραμματικό κορμό το μνημόνιο και θα στηρίζεται από έναν πολιτικό αστερισμό δυνάμεων που έχουν ψηφίσει το μνημόνιο  και θέλουν να εφαρμόσουν μνημονιακές πολιτικές. Σ’ αυτές τις κυβερνήσεις εμείς, δεν έχουμε θέση, αν θέλαμε να ακολουθήσουμε το μνημόνιο και να εφαρμόσουμε μνημονιακές πολιτικές, είχαμε πριν δυνατότητα να το κάνουμε με την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχαμε ως υπουργοί. Δε θέλαμε να μείνουμε υπουργοί με μνημόνια. Δε μένουμε σε θέσεις πάση θυσία και με κάθε τίμημα. Αυτό είναι έξω από τη λογική μας, έξω από τις αρχές μας. Όσον αφορά τη θέση μας για τις ευρωζωνικές και ευρωενωσιακές καταστάσεις, η διακήρυξή μας λέει με σαφήνεια ότι φεύγουμε από την Ευρωζώνη και είμαστε σε σύγκρουση με τις νεοφιλελεύθερες και αντιδημοκρατικές επιλογές της ευρωπαϊκής ένωσης, και σας είπα τα χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής ένωσης εισαγωγικά στην ομιλία μου. Όπως βλέπετε θέτουμε άμεσα θέμα εξόδου από την Ευρωζώνη, δε θέτουμε όμως άμεσα θέμα εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δε θέτουμε ένα ζήτημα, το οποίο θα μπορούσε να μας οδηγήσει έξω από τον ευρωενωσιακό χώρο. Όχι γιατί πάνε καλά τα πράγματα εκεί, όχι γιατί εφαρμόζονται σωστές επιλογές, το έχουμε εξηγήσει οι πολιτικές αυτές και οι επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας βρίσκουν άκρως και ριζικά αντίθετους. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, επιλέγοντας την έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά όχι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς θα εφαρμόσουμε μέχρι τέλους το ριζοσπαστικό, προοδευτικό πρόγραμμα μας. Αν και εφόσον στην πορεία της εφαρμογής αυτού του προγράμματος, προκύψουν εμπόδια από το πλαίσιο που διαμορφώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε όπως λέει η προγραμματική μας διακήρυξη, εμείς πιστοί στη λαϊκή εντολή και στην εξουσιοδότηση που έχουμε από τον ελληνικό λαό θα προσφύγουμε στον ελληνικό λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα, όπου θα του θέσουμε ευθέως το ερώτημα, τι επιλέγει και αυτός κυρίαρχα θα αποφασίσει. Νομίζω ότι είναι μια δημοκρατική θέση, απόλυτα δημοκρατική θέση και η οποία δείχνει ότι πάνω από όλα και κυρίως η Λαϊκή Ενότητα είναι προσηλωμένη στην εντολή του λαού, στη λαϊκή εντολή και στο πρόγραμμα που θα υποστηρίξει και θα υπερασπίσει με την ψήφο και τους αγώνες του ο ελληνικός λαός. Έξω από την Ευρωζώνη, δε θέτουμε έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όμως πάνω από όλα και σε κάθε περίπτωση είναι το ριζοσπαστικό προοδευτικό μας πρόγραμμα.

Μάριος Ζαφειρόπουλος: Μια ερώτηση για το δημόσιο χρέος δεν άκουσα κάτι να λέτε, δηλαδή σε περίπτωση μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα αναγνωρίζουμε και το δημόσιο χρέος; Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση, προχωράμε σε διαγραφή άρα σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ευχαριστώ.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Ναι μπορεί να θεωρηθεί ως εισαγωγική παράλειψη το θέμα της αναφοράς στο χρέος που είναι κρίσιμο, μείζον θέμα, είναι η θέση μας καταγεγραμμένη με σαφήνεια στην προγραμματική διακήρυξη. Το χρέος της χώρας, το δημόσιο χρέος, γιατί υπάρχει και ιδιωτικό χρέος και αυτό είναι τεράστιο θέμα, εν πάση περιπτώσει, το δημόσιο χρέος, είναι μη βιώσιμο. Είναι ένα άδικο, βαθύτατα ταξικό χρέος, από το οποίο επωφελήθηκαν κυρίως οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ αυτής της χώρας κι όχι η ανάπτυξη και ο ελληνικός λαός. Αυτό το χρέος δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Δεν μπορούμε να αποκληρώσουμε ως χώρα αυτό το χρέος, εκτός αν εξοντώσουμε – και το εννοούμε αυτό, το κυριολεκτούμε όταν το λέμε – τον ελληνικό λαό. Επομένως αυτό το χρέος, δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη διαγραφή του, τουλάχιστον τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Και αυτήν την επιλογή την εννοούμε, θα την κάνουμε και θα την προωθήσουμε με όλα τα δυνατά, τα δημοκρατικά και κινηματικά μέσα που διαθέτουμε. Ήδη αυτό που έχει γίνει στη βουλή με την εργασία για την αλήθεια για το χρέος, είναι ένα πολύ θετικό βήμα και ένα θετικό όπλο το οποίο μπορούμε να το αξιοποιήσουμε στον αγώνα για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους τουλάχιστον του χρέους, ο οποίος είναι και όρος για την εφαρμογή βεβαίως του προγράμματός μας. Δεν μπορεί κανένα θετικό, ανορθωτικό πρόγραμμα στη χώρα με αυτό το χρέος, αποπληρώνοντας αυτό το χρέος. Και αυτό το χρέος χρησιμοποιείται, ως εργαλείο, ως μοχλός για να μπαίνει το σχοινί στο λαιμό της χώρας, η θηλιά στο λαιμό της χώρας και να σφίγγεται όλο και περισσότερο. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια το βλέπουμε αυτό καθαρά, λιτότητα, θυσίες, εξόντωση, λεηλασία αλλά το χρέος, χρέος και ανεβαίνει, ανεβαίνει και απόλυτα και ως ποσοστό επί του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος. Αδιέξοδος ο δρόμος. Όταν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο φτάνει να μιλάει για διαγραφή έστω μέρους του χρέους, αντιλαμβάνεστε τι έγκλημα έχουν κάνει εδώ οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, οι οποίες το αποσιωπούν. Και μπορούμε να πετύχουμε αυτό το οποίο λέμε. Δεν είναι αυτό ακατόρθωτο. Άλλωστε, το έχουν καταφέρει, έχουν καταφέρει αυτή την διαγραφή χρέους οι περισσότερες από τις ανεπτυγμένες  εντός εισαγωγικών χώρες, εκτός εισαγωγικών, ό,τι θέλετε, που μας κουνάνε το δάχτυλο. Έχουν διαγράψει χρέος τους και μεγάλο μέρος του χρέους τους, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους τους και όλο το χρέος τους και πρόσφατα είδα το Ιράκ να διαγράφεται το χρέος του. Γιατί διαγράφηκε του Ιράκ; Επειδή είναι υπό κατοχή αμερικάνικη κι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Αμερικανών; Και είδα και στην Ουκρανία να διαγράφεται ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Λοιπόν, γιατί για την Ελλάδα είναι αδύνατον; Γιατί η Ελλάδα είναι ανήσυχη, ατίθαση και θέλει να ακολουθήσει μια διαφορετική πολιτική; Λοιπόν όχι. Εμείς θα δώσουμε την μάχη και θα την δώσουμε με αποτελεσματικότητα και νικηφόρα.

Κώστας Ήσυχος: Μία συμπλήρωση για το ζήτημα του δημοψηφίσματος και από την Μαριάννα Τσίχλη

Μαριάννα Τσίχλη: Μια παρατήρηση. Βεβαίως το ζήτημα του δημοψηφίσματος στην περίπτωση που θα τεθούν, που είναι και μία πιθανή περίπτωση γιατί η Λαϊκή Ενότητα διαφοροποιείται και στο γεγονός ότι προτείνει έναν άλλο δρόμο εναλλακτικό και δεν έχει αυταπάτες και λέει με καθαρό τρόπο την αλήθεια στα κομμάτια εκείνα του λαού και στη νεολαία κυρίως, που χτυπιούνται τόσο σκληρά από την κρίση.  Το δημοψήφισμα βεβαίως είναι μία πολιτική επιλογή, σαφής. Είναι μια δημοκρατική επιλογή, έχουν ξαναϋπάρξει παραδείγματα όπου οι λαοί της Ευρώπης έχουν κληθεί να πάρουν θέση σε πολύ σημαντικά ζητήματα και είναι ξεκάθαρο γιατί ο κόσμος αυτός και επιτρέψτε μου γιατί  ιδιαίτερα ο κόσμος της νεολαίας στον οποίο κι εγώ ανήκω, ακριβώς θέλει καθαρές απαντήσεις και ευθείες, ναι βεβαίως και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος η Λαϊκή Ενότητα θα πει την αλήθεια, θα δώσει μια καθαρή απάντηση, θα πάμε όπως είπε κι ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης να εφαρμόσουμε ένα πολιτικό πρόγραμμα με συγκεκριμένους προσδιορισμούς. Ένα πολιτικό πρόγραμμα που θα θέτει ως αναγκαίο, όχι μοναδικό ικανό αλλά ως αναγκαίο όρο την έξοδο από την Ευρωζώνη γιατί αλλιώς δεν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες για να υπάρξει ας πούμε ανακούφιση όλου του κόσμου που πλήττεται από την κρίση. Θα πάμε με ένα πρόγραμμα που θα εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα με εργατικό, κοινωνικό έλεγχο. Θα πάμε με ένα πρόγραμμα που θα βάζει στην προμετωπίδα όπως είπε πριν κι ο Παναγιώτης το στοιχείο  της διαγραφής τουλάχιστον του συνόλου ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και βεβαίως δεν έχουμε αυταπάτες. Είναι οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι επιλογές της και το θεσμικό της πλαίσιο και τα όργανα της, χαρακτηρίζονται από όλα αυτά που περιγράφει η προγραμματική διακήρυξη της Λαϊκής Ενότητας, χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι η Ευρωζώνη, ας πούμε, είναι μία εξειδίκευση όλων αυτών των χαρακτηριστικών και βεβαίως στην περίπτωση αυτή που θα υπάρξει ερώτημα σύγκρουση με σαφές όπως περιγράφεται και από αυτή την προγραμματική διακήρυξη ότι για να επιβληθεί αυτό το πρόγραμμα και είναι και η θέση μας, θα μπούμε σε μία σύγκρουση με το ασφυκτικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές και τις πολιτικές της. Εάν σ’ αυτή την πορεία, εμείς βάζουμε παραπάνω απ’ όλα την υλοποίηση του πολιτικού προγράμματος, εάν σε αυτή την πορεία τεθεί αυτό το ερώτημα, τότε τοποθετούμαστε σαφώς ότι η Λαική Ενότητα με το δημοψήφισμα θα καλέσει το λαό όπως στις 5 Ιούλη είπε «Όχι» μέχρι τέλους και τη νεολαία που σε 85% ποσοστό είπε «Όχι» μέχρι τέλους έτσι και σε αυτή την περίπτωση θα καλέσει για ένα ακόμα Όχι μέχρι τέλους για την εφαρμογή αυτού του πολιτικού προγράμματος που είναι και η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για όλο αυτόν τον κόσμο που πραγματικά δεν πρόκειται να έρθει ο Αρμαγεδδώνας,όπως λένε διάφοροι, έχει ήδη έρθει και πρέπει να τον ανασχέσουμε και να τον αποτρέψουμε.

Θύμιος Κάκκος: Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγο αναφερθήκατε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εξασφάλιση ρευστότητας κι ότι στη συνέχεια θα μας αναλύσετε κάποια πράγματα παραπάνω, μπορείτε να μας πείτε η Λαϊκή Ενότητα τι προτείνει, ποια είναι η λύση; Ευχαριστώ.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Νομίζω το ανέφερα, για να μην κουράζω πάλι τους συμπολίτες μας, του συντρόφους και τις συντρόφισσες που παρακολουθούνε, θεωρούμε ότι ένα βασικό εργαλείο για να φέρουμε ρευστότητα στην οικονομία, για να αποκαταστήσουμε τη ρευστότητα στην οικονομία είναι το εθνικό νόμισμα. Μέσω του εθνικού νομίσματος μπορεί να υπάρξει από την εθνικοποιημένη, κοινωνικοποιημένη κεντρική τράπεζα, να υπάρξει έκδοση χρήματος κι επομένως δανεισμός στο δημόσιο και στις τράπεζες, προκειμένου οι εθνικοποιημένες τράπεζες να αξιοποιούν αυτόν τον φθηνό, προνομιακό δανεισμό για φθηνή και άφθονη δανειοδότηση της ελληνικής οικονομίας κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κυρίως για επενδύσεις. Αυτό νομίζω ότι θα είναι ένα πολύ μεγάλο, βασικό, τονωτικό εργαλείο για να ανακόψουμε τις υφεσιακές τάσεις και να μπούμε σε μία τροχιά ανάπτυξης.

Διονύσης Μποτόνης: Κύριε πρόεδρε, είναι το πρόγραμμά σας υλοποιήσιμο, εφαρμόσιμο, εφικτό να γίνει για την ελληνική κοινωνία, αυτό προϋποθέτει ότι πρέπει με ένα τρόπο να συμμετάσχετε στην κυβέρνηση, στην εξουσία – και το είπατε ότι έχετε προοπτική εξουσίας – όμως έτσι όπως είναι η κυβέρνηση σήμερα και τα δημοσκοπικά ευρήματα, δε φαίνεται κάτι τέτοιο και μάλιστα δυνάμεις που συμφωνούν σε αυτήν την κατεύθυνση και θέλω επίσης να μου σχολιάσετε πώς θα γίνει αυτό και ένα σχόλιο για τις δημοσκοπήσεις που σας φέρνουν και χαμηλά αλλά και κάποιές θα έλεγα να δίνετε μάχη για να μπείτε στη Βουλή.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Πολλά δε φαίνονταν και πολλά έγιναν. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν 4% κι έγινε κυβέρνηση. Ζούσαμε σε μία κατάσταση κάποιας μέθης αναπτυξιακής, ας το πω έτσι απλά και μπήκαμε σε έναν βαρύ, παρατεταμένο μνημονιακό χειμώνα, άρα δεν πρέπει να βλέπουμε τις εξελίξεις εντελώς στατικά, πρέπει να βλέπουμε τη δυναμική αυτών των εξελίξεων. Η Λαϊκή Ενότητα λοιπόν, πολύ γρήγορα σας διαβεβαιώ θα είναι η δύναμη, η οποία θα διαμορφώνει τις πολιτικές εξελίξεις. Είναι η δύναμη η οποία θα αναλάβει και κυβερνητικές ευθύνες για να φέρει σε πέρας το πρόγραμμά της και το έργο της. Τώρα όσον αφορά στις δημοσκοπήσεις, νομίζω ότι ξέρουμε όλοι τι γίνεται, εδώ είμαστε, δεν αξίζουν ούτε στο χαρτί που είναι γραμμένες αυτές οι δημοσκοπήσεις. Σημειώστε το αυτό, δεν αξίζουν ούτε στο χαρτί που είναι γραμμένες. Αυτές οι δημοσκοπήσεις έχουν γίνει κουρελόχαρτο σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις με χαρακτηριστικό παράδειγμα το δημοψήφισμα. Κι έχουν γίνει κουρελόχαρτο διότι τους γυρίζει την πλάτη ο φτωχός κόσμος, τους γυρίζει την πλάτη και η νεολαία διότι τους θεωρεί μέρος του συστήματος, και διότι επίσης ο ένας με τον άλλον οι δημοσκοπικές εταιρείες εντάσσονται σε ένα συστημικό πλαίσιο, το οποίο θέλει περισσότερο να προδιαγράψει τις πολιτικές εξελίξεις παρά να αποτυπώσει γνήσια κοινωνικά ρεύματα. Επομένως, ας αφήσουμε τις δημοσκοπήσεις, για άλλη μια φορά θα διαψευστούν, για άλλη μια φορά δε θ καθορίσουν το πολιτικό σκηνικό, όπως δε θα το καθορίσει η μιντιοκρατία το πολιτικό σκηνικό και η διαπλεκόμενη ολιγαρχία. Για άλλη μια φορά θα ηττηθούν. Για άλλη μια φορά θα ηττηθούν από τον ελληνικό λαό, ο οποίος τους έχει πάρει χαμπάρι, τους γυρίζει την πλάτη και ιδιαίτερα η νεολαία, αυτήν την ώρα ξανά όπως το έκανε και τις προηγούμενες φορές, όπως το έκανε στο δημοψήφισμα, θα ψηφίσει προοδευτικά, δημοκρατικά, ανατρεπτικά.

Κώστας Ήσυχος: Να ευχαριστήσουμε τους σκληρά εργαζόμενους τεχνικούς και δημοσιογράφους για την παρουσία τους όπως και όλους εσάς. Ραντεβού αύριο σε αυτήν την αίθουσα, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, όπου θα έχουμε συνέντευξη τύπου του επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτη Λαφαζάνη στους ξένους ανταποκριτές.