Εχουν γνώση οι φύλακες

Ο Ανρί Σαριέρ μετρούσε τα κύματα, υπολόγιζε τον παφλασμό τους, τη δύναμή τους. Αυτό που με τη μεγαλύτερη μανία έπεφτε πάνω στα βράχια είχε και την πιο δυνατή επιστροφή, έφευγε μακρύτερα μέσα στη θάλασσα.

Σ’ ένα τέτοιο γιγάντιο κύμα «καβάλησε» και χάθηκε γρήγορα στη μεγάλη υδάτινη αγκαλιά, μακριά από το Νησί του Διαβόλου.

Ηταν η ένατη απόπειρα απόδρασης μέσα σε 13 χρόνια για τον καταδικασμένο σε ισόβια κάτεργα «Πεταλούδα», που αυτό το παρατσούκλι το πήρε όχι μόνο για το τατουάζ στο στήθος, αλλά και γιατί αθόρυβα και ξαφνικά εμφανιζόταν εκεί που δεν τον περίμενε κανείς.

Η ιστορία του «Πεταλούδα» έγινε βιβλίο από τον ίδιο και βέβαια δεν άργησαν να την αρπάξουν τα σαΐνια του Χόλιγουντ και να δημιουργήσουν μία από τις ωραιότερες κινηματογραφικές ταινίες.

Οι αποδράσεις βαρυποινιτών γίνονται θρυλικές στα χέρια συγγραφέων και σκηνοθετών, τοποθετώντας τον πρωταγωνιστή ή τους πρωταγωνιστές, τις συντριπτικά περισσότερες φορές, στην πλευρά του αδικημένου, έτσι ώστε η επιτυχημένη φυγή να είναι λυτρωτική για όλους.

Γιατί, εδώ που τα λέμε, και σωφρονιστικός υπάλληλος να είσαι με τη μεριά του δραπέτη θα ταχθείς στο «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» ή στη «Μεγάλη απόδραση των 11», γιατί παθιάζεσαι με την υπομονή και την εμμονή, το άψογα μελετημένο σχέδιο, την ευρηματικότητα.

Οι 11 κατάδικοι της Κέρκυρας (τι σύμπτωση!) με τα τούνελ και τα λαγούμια και τον μαρτυριάρη σκυλάκο δεν τα κατάφεραν, δυστυχώς γι’ αυτούς κι ευτυχώς για τους φύλακες που θα έμπαιναν οι άνθρωποι σε περιπέτειες.

Οσο για μας, κρατάμε ως την πιο θεαματική απόδραση των ημερών μας εκείνην από τον Κορυδαλλό με το ελικόπτερο. Δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα (τις οξείες γωνίες περί δικαίου και αδίκου τις λειαίνουν οι συγγραφείς και οι κινηματογραφιστές), μόνο το καταστρωμένο σχέδιο για το μεθυστικό πέταγμα προς την ελευθερία.

Που βεβαίως όταν δεν συνοδεύεται από θύματα μπορεί να μας κάνει να κεντράρουμε στην περίτεχνη ύφανση των λεπτομερειών.

Οι ειδικοί λένε ότι οι βαρυποινίτες τουλάχιστον μία φορά την ημέρα σκέφτονται τον τρόπο της απόδρασής τους. Νομοτέλεια.

Εν τούτοις δεν τους αναγνωρίζεται στα δικαιώματά τους η προσπάθεια πραγμάτωσης της σκέψης και γι’ αυτό η τιμωρία είναι πάντα σκληρή.

Παρά όμως τις υποδειγματικές τιμωρίες όσων έχουν αποτύχει, αυτή η σφηνωμένη ιδέα της απόδρασης δεν ξεριζώνεται. Και γι’ αυτό, έχουν γνώση οι φύλακες…

Συντάκτης: Σταυρούλα Ματζώρου

Πηγή: efsyn.gr