Προς "Το Ποτάμι Ν. Πέλλας".
Ποτέ δεν έκρυψα ότι οι αναρτήσεις, όπως και τα σχόλια σ' αυτό το blog δημοσιεύονται επιλεκτικά. Κι αυτό δεν γίνεται ούτε από εμπάθεια, ούτε από αντιπάθεια, ούτε από οποιαδήποτε άλλη εμμονή... Απλά επιλέγω αυστηρά ότι προσωπικά θεωρώ χρήσιμο και ότι έχει να προσφέρει καλές υπηρεσίες και έγκυρη ενημέρωση στην ελληνική κοινωνία και τους πολίτες.
Ποτέ δεν έκρυψα ότι οι αναρτήσεις, όπως και τα σχόλια σ' αυτό το blog δημοσιεύονται επιλεκτικά. Κι αυτό δεν γίνεται ούτε από εμπάθεια, ούτε από αντιπάθεια, ούτε από οποιαδήποτε άλλη εμμονή... Απλά επιλέγω αυστηρά ότι προσωπικά θεωρώ χρήσιμο και ότι έχει να προσφέρει καλές υπηρεσίες και έγκυρη ενημέρωση στην ελληνική κοινωνία και τους πολίτες.
Όλες οι ειδήσεις περνούν κυριολεκτικά από «κόσκινο» και διασταυρώνονται από αρκετές και διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων πηγές, πριν καταλήξω στην τελική ανάρτηση... Δεν αναρτώ ότι βρεθεί μπροστά μου, «αμάσητο» όπως κάνουν τα περισσότερα γνωστά sites και blogs είτε προπαγανδίζοντας, είτε κινδυνολογώντας, είτε για να πουλήσουν αίμα, πόνο και δάκρυα, προκειμένου να ανεβάσουν την επισκεψιμότητα και να αυξήσουν τα κλικ... Κάθε τι που αναρτάται προσέχω να είναι όσο γίνεται πιο κοντά στην αλήθεια και την πραγματικότητα(οι κίνδυνοι της διαδικτυακής ενημέρωσης είναι πάρα πολλοί δυστυχώς), κι επιθυμώ να έχει και την δική μου άποψη, όταν αυτό κρίνω και «απαιτείται» από την περίσταση. Άλλοτε με ένα μικρό σχόλιο, κι άλλοτε που είναι και οι περισσότερες των περιπτώσεων, με την κατάλληλη κατά την άποψη μου φωτογραφία ή σκίτσο με ή χωρίς την χρήση Photoshop... Το «μια εικόνα χίλιες λέξεις» έχει την τιμητική του στο blog μου, γιατί πολλές φορές έχω συναισθανθεί κι εγώ ως αναγνώστης και ως blogger, την «κόπωση» του αναγνώστη να διαβάζει «ξύλινα» και ανούσια χιλοειπωμένα και χιλιογραμμένα κατεβατά! Αλλά κι από την άλλη πολλές φορές οι εικόνες αποδίδουν πολύ πιο ανάγλυφα το νόημα...
Αυτά όσο αφορά τις αναδημοσιευμένες αναρτήσεις, που πάντα συνοδεύονται κι από την πηγή κι από το δημοσιογράφο-συγγραφέα-συντάκτη-αρθρογράφο όταν αυτοί τις υπογράφουν, σεβόμενος τη δουλειά που έχει γίνει... Κάτι που κάνουν ελάχιστοι «συνάδελφοι» σε δημοφιλή sites και blogs με μεγάλες επισκεψιμότητες!
Όμως σε ότι αφορά δελτία τύπου, ανακοινώσεις, δημοσιεύσεις, αρθρογραφία, θέσεις, προτάσεις ή προβολή προσώπων, ομάδων, συλλόγων, φορέων, οργανισμών κ.α. όταν απ' αυτούς δεν γίνεται «κατάχρηση» της φιλοξενίας μου για ίδιον όφελος εις βάρος του συνόλου, με υστεροβουλίες, προσβολές, ύβρεις κ.α., το @ P e l l a είναι διαθέσιμο χωρίς λογοκρισία, αποκλεισμούς και εξαιρέσεις. Η μόνος αποκλεισμός από τα παραπάνω, ο οποίος και θα είναι ισόβιος, έχει να κάνει με την Χρυσή Αβγή για καθαρά δικούς μου προσωπικούς, πολιτικούς και «δημοκρατικούς» λόγους! Όμως πιο συγκεκριμένα για Το Ποτάμι Ν. Πέλλας, ότι μου έχει επίσημα αποσταλεί και ζητηθεί μέχρι σήμερα, έχει αναρτηθεί χωρίς δεύτερη σκέψη, κι αυτό θα εξακολουθήσει να γίνεται και στο μέλλον, έστω κι αν δεν έχω και την καλύτερη άποψη γι' αυτόν τον πολιτικό φορέα.
Και να καταθέσω την άποψη μου επιγραμματικά για να γίνω πιο σαφής... Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πολιτικός χώρος ακόμα και σε δημοκρατικά καθεστώτα όπως το δικό μας, για ένα κόμμα που τέμνεται τόσο βαθιά με τα δύο πάλε ποτέ κραταιά αλλά πολύ φθαρμένα και απαξιωμένα κόμματα της χώρας, για ένα κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα και προσανατολισμό που είναι "λίγο απ' όλα" και βρέθηκε «ουρανοκατέβατο» στα πολιτικά μας πράγματα, χωρίς να το απαιτεί καμιά κοινωνική, οικονομική ή πολιτική αναγκαιότητα και συγκυρία. Θα μου πει κανείς ότι τι 21 τι 22 κόμματα δεν χάλασε ο κόσμος... Πιστεύω όμως ότι προσβάλλει την νοημοσύνη μας ένα κόμμα που κατεβαίνει για πρώτη φορά στις ευρωεκλογές του 2014 και λαμβάνει 6,5% του εκλογικού σώματος, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές και ο αρχηγός του να μας καταμαρτυρά δημοσίως ότι το καταστατικό συνέδριο και το πρόγραμμά του θα ετοιμασθούν μετά τις ευρωεκλογές! Ομως για όσα του καταλογίζουν για την «προέλευση» και ίδρυση του, δε μ' αγγίζουν όταν αυτά δεν αποδεικνύονται με χειροπιαστές αποδείξεις και παραμένουν απλά μια από τις πολλές πολιτικές ιστορίες συνωμοσίας του τόπου μας...
Από τότε κύλισε αρκετό «νερό» στο "Ποτάμι" που με καταστατικό και πρόγραμμα πλέον συμμετείχε και στις βουλευτικές εκλογές, αλλά και πάλι το "Ποτάμι" παρέμεινε "Ρηχό Αυλάκι" χωρίς την παραμικρή δυναμική χάνοντας μάλιστα και μισή ποσοστιαία μονάδα και περίπου 80.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014, φέρνοντας και πάλι στη θύμησή μας παρόμοιους πολιτικούς σχηματισμούς «αστροπελέκια» του παρελθόντος, που ήρθαν, είδαν και απήλθαν στην πολιτική ζωή του τόπου και απορροφήθηκαν μεταγενέστερα απ' άλλα ιστορικότερα και μεγαλύτερα κόμματα με κοινές ιδεολογικές θέσεις και αναφορές... Και το "Ποτάμι" πιστεύω δημιουργήθηκε με ημερομηνία λήξης, γιατί πραγματικά μέχρι σήμερα δεν έχει προσφέρει τίποτα περισσότερο και διαφορετικό στη πολιτική μας ζωή, ώστε να εμπνεύσει! Θα μπορούσε να «απορροφηθεί» άμεσα, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς γι' αυτό, δεν προέκυψε η "Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη" παρά τις επίμονες προσπάθειες και πολιτικές «ραδιουργίες» εκείνης της περιόδου...
Και φτάνουμε στο σήμερα ύστερα από μια σειρά «ανακολουθίες και χαμαιλεοντισμούς» εντός και εκτός Ελλάδας, να προσπαθεί και να μην βρίσκει ακόμα πρόσφορο πολιτικό έδαφος, αφού δεν έχει ξεπεράσει την εκ γεννετής κρίση ταυτότητας και δεν μπορεί να πείσει τον έλληνα ψηφοφόρο... Εσχάτως διάλεξε εμφανώς πλευρά και στην διαπραγμάτευση, παίζοντας ένα από τα τελευταία του χαρτιά για την πολιτική του επιβίωση... Το είδαμε και χθες αν και δεν μας ήταν και πολύ απαραίτητο, στη συνάντηση με τον Μοσκοβισί, όταν με «θάρρος και παρρησία» δήλωνε και πάλι ότι θα στηρίξει μια συμφωνία με τις υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων συμμάχων, έστω κι αν έχει ενστάσεις έναντι ορισμένων προτάσεων που κατέθεσε η πρώτη. Ενώ για τις σκληρές απαιτήσεις των Ευρωπαίων συμμάχων και των θεσμών, προφανώς δεν έχει καμία ένσταση!
Και για να το κλείσω εδώ και να μην κουράσω άλλο, οφείλω να ομολογήσω ότι εξεπλάγην δυσάρεστα με την «περίσσια ευαισθησία» που επέδειξε "Το Ποτάμι Ν. Πέλλας" για την ανάρτηση του @ P e l l a -"Το Ποτάμι" «μίλησε», ξεχείλισε και το τερμάτισε: «"Μένουμε ευρώ", ναι σε περικοπή συντάξεων, όχι σε... μείωση χρέους!-. Όμως δεν είδα παρόμοια «ευαισθησία» και αντανακλαστικά με μια ανακοίνωση, μια παρέμβαση μια δημόσια πολιτική θέση τους τελευταίους 5 μήνες της διαπραγμάτευσης, με την οποία "Το Ποτάμι" να καταφέρεται, να καυτηριάζει και να καταδικάζει τις κάθε λίγο και ποτέ ολοκληρωμένες παράλογες απαιτήσεις καθώς και τις αφόρητες πιέσεις των δανειστών και των εταίρων μας, ή κάποιες ενστάσεις σε κάποια δημοσίευση από τις εκατοντάδες του διεθνούς τύπου, που προσπαθούσαν να απαξιώσουν τη χώρα και τους πολίτες. Και δεν αναφέρομαι στους κυβερνητικούς χειρισμούς, τις θέσεις και τις προτάσεις, που δικαίως ή αδικώς δεν έχει σημασία, αντιπολιτεύεται "Το Ποτάμι", γιατί αυτό είναι μέσα στο πολιτικό παιχνίδι και το θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένο και θεσμικά σεβαστό από ένα κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης που διαφωνεί, σε ότι διαφωνεί. Όμως για τους δανειστές και τους θεσμούς ούτε μία κουβέντα, ούτε μία φράση;;;
Τέλος ας μου επιτραπεί να μην «συμμορφωθώ με τις υποδείξεις» ότι «...σε επόμενο άρθρο σας σχετικά με Το Ποτάμι, είτε να χρησιμοποιήσετε το επίσημο σύμβολο του κόμματος, είτε την ίδια φωτογραφία που χρησιμοποιείται και στην αρχική πηγή». Σε ότι αφορά την επίσημη επικοινωνία με "Το Ποτάμι" ασφαλώς και θα χρησιμοποιώ το σύμβολο ή οτιδήποτε άλλο μου ζητηθεί από τον πολιτικό φορέα. Όμως σε οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση θα χρησιμοποιώ ότι τίτλο, φωτογραφία ή σκίτσο πιστεύω εγώ ότι αποτυπώνει καλύτερα την είδηση, το άρθρο ή την δημοσίευση και κυρίως όταν πρόκειται και απαιτείται να εκφέρω συμπληρωματικά και την προσωπική μου άποψη. Αν μου το ζητήσει ο αρθρογράφος της αρχικής πηγής ή ίδια η πηγή, τότε ίσως κι αν το κρίνω αναγκαίο ίσως κάνω την εξαίρεση.
Πάντα στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ανάρτηση του πολιτικού σας φορέα!
Και να καταθέσω την άποψη μου επιγραμματικά για να γίνω πιο σαφής... Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πολιτικός χώρος ακόμα και σε δημοκρατικά καθεστώτα όπως το δικό μας, για ένα κόμμα που τέμνεται τόσο βαθιά με τα δύο πάλε ποτέ κραταιά αλλά πολύ φθαρμένα και απαξιωμένα κόμματα της χώρας, για ένα κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα και προσανατολισμό που είναι "λίγο απ' όλα" και βρέθηκε «ουρανοκατέβατο» στα πολιτικά μας πράγματα, χωρίς να το απαιτεί καμιά κοινωνική, οικονομική ή πολιτική αναγκαιότητα και συγκυρία. Θα μου πει κανείς ότι τι 21 τι 22 κόμματα δεν χάλασε ο κόσμος... Πιστεύω όμως ότι προσβάλλει την νοημοσύνη μας ένα κόμμα που κατεβαίνει για πρώτη φορά στις ευρωεκλογές του 2014 και λαμβάνει 6,5% του εκλογικού σώματος, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές και ο αρχηγός του να μας καταμαρτυρά δημοσίως ότι το καταστατικό συνέδριο και το πρόγραμμά του θα ετοιμασθούν μετά τις ευρωεκλογές! Ομως για όσα του καταλογίζουν για την «προέλευση» και ίδρυση του, δε μ' αγγίζουν όταν αυτά δεν αποδεικνύονται με χειροπιαστές αποδείξεις και παραμένουν απλά μια από τις πολλές πολιτικές ιστορίες συνωμοσίας του τόπου μας...
Από τότε κύλισε αρκετό «νερό» στο "Ποτάμι" που με καταστατικό και πρόγραμμα πλέον συμμετείχε και στις βουλευτικές εκλογές, αλλά και πάλι το "Ποτάμι" παρέμεινε "Ρηχό Αυλάκι" χωρίς την παραμικρή δυναμική χάνοντας μάλιστα και μισή ποσοστιαία μονάδα και περίπου 80.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014, φέρνοντας και πάλι στη θύμησή μας παρόμοιους πολιτικούς σχηματισμούς «αστροπελέκια» του παρελθόντος, που ήρθαν, είδαν και απήλθαν στην πολιτική ζωή του τόπου και απορροφήθηκαν μεταγενέστερα απ' άλλα ιστορικότερα και μεγαλύτερα κόμματα με κοινές ιδεολογικές θέσεις και αναφορές... Και το "Ποτάμι" πιστεύω δημιουργήθηκε με ημερομηνία λήξης, γιατί πραγματικά μέχρι σήμερα δεν έχει προσφέρει τίποτα περισσότερο και διαφορετικό στη πολιτική μας ζωή, ώστε να εμπνεύσει! Θα μπορούσε να «απορροφηθεί» άμεσα, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς γι' αυτό, δεν προέκυψε η "Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη" παρά τις επίμονες προσπάθειες και πολιτικές «ραδιουργίες» εκείνης της περιόδου...
Και φτάνουμε στο σήμερα ύστερα από μια σειρά «ανακολουθίες και χαμαιλεοντισμούς» εντός και εκτός Ελλάδας, να προσπαθεί και να μην βρίσκει ακόμα πρόσφορο πολιτικό έδαφος, αφού δεν έχει ξεπεράσει την εκ γεννετής κρίση ταυτότητας και δεν μπορεί να πείσει τον έλληνα ψηφοφόρο... Εσχάτως διάλεξε εμφανώς πλευρά και στην διαπραγμάτευση, παίζοντας ένα από τα τελευταία του χαρτιά για την πολιτική του επιβίωση... Το είδαμε και χθες αν και δεν μας ήταν και πολύ απαραίτητο, στη συνάντηση με τον Μοσκοβισί, όταν με «θάρρος και παρρησία» δήλωνε και πάλι ότι θα στηρίξει μια συμφωνία με τις υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων συμμάχων, έστω κι αν έχει ενστάσεις έναντι ορισμένων προτάσεων που κατέθεσε η πρώτη. Ενώ για τις σκληρές απαιτήσεις των Ευρωπαίων συμμάχων και των θεσμών, προφανώς δεν έχει καμία ένσταση!
Και για να το κλείσω εδώ και να μην κουράσω άλλο, οφείλω να ομολογήσω ότι εξεπλάγην δυσάρεστα με την «περίσσια ευαισθησία» που επέδειξε "Το Ποτάμι Ν. Πέλλας" για την ανάρτηση του @ P e l l a -"Το Ποτάμι" «μίλησε», ξεχείλισε και το τερμάτισε: «"Μένουμε ευρώ", ναι σε περικοπή συντάξεων, όχι σε... μείωση χρέους!-. Όμως δεν είδα παρόμοια «ευαισθησία» και αντανακλαστικά με μια ανακοίνωση, μια παρέμβαση μια δημόσια πολιτική θέση τους τελευταίους 5 μήνες της διαπραγμάτευσης, με την οποία "Το Ποτάμι" να καταφέρεται, να καυτηριάζει και να καταδικάζει τις κάθε λίγο και ποτέ ολοκληρωμένες παράλογες απαιτήσεις καθώς και τις αφόρητες πιέσεις των δανειστών και των εταίρων μας, ή κάποιες ενστάσεις σε κάποια δημοσίευση από τις εκατοντάδες του διεθνούς τύπου, που προσπαθούσαν να απαξιώσουν τη χώρα και τους πολίτες. Και δεν αναφέρομαι στους κυβερνητικούς χειρισμούς, τις θέσεις και τις προτάσεις, που δικαίως ή αδικώς δεν έχει σημασία, αντιπολιτεύεται "Το Ποτάμι", γιατί αυτό είναι μέσα στο πολιτικό παιχνίδι και το θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένο και θεσμικά σεβαστό από ένα κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης που διαφωνεί, σε ότι διαφωνεί. Όμως για τους δανειστές και τους θεσμούς ούτε μία κουβέντα, ούτε μία φράση;;;
Τέλος ας μου επιτραπεί να μην «συμμορφωθώ με τις υποδείξεις» ότι «...σε επόμενο άρθρο σας σχετικά με Το Ποτάμι, είτε να χρησιμοποιήσετε το επίσημο σύμβολο του κόμματος, είτε την ίδια φωτογραφία που χρησιμοποιείται και στην αρχική πηγή». Σε ότι αφορά την επίσημη επικοινωνία με "Το Ποτάμι" ασφαλώς και θα χρησιμοποιώ το σύμβολο ή οτιδήποτε άλλο μου ζητηθεί από τον πολιτικό φορέα. Όμως σε οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση θα χρησιμοποιώ ότι τίτλο, φωτογραφία ή σκίτσο πιστεύω εγώ ότι αποτυπώνει καλύτερα την είδηση, το άρθρο ή την δημοσίευση και κυρίως όταν πρόκειται και απαιτείται να εκφέρω συμπληρωματικά και την προσωπική μου άποψη. Αν μου το ζητήσει ο αρθρογράφος της αρχικής πηγής ή ίδια η πηγή, τότε ίσως κι αν το κρίνω αναγκαίο ίσως κάνω την εξαίρεση.
Πάντα στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ανάρτηση του πολιτικού σας φορέα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου