Παραμύθια της Χαλιμάς

Εδώ και χρόνια ειδικοί και ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν ανελέητα με δείκτες και αριθμούς, που ανάγονται σε απόλυτες εκφάνσεις της αλήθειας τις οποίες κανείς δεν θα τολμούσε να αμφισβητήσει. Ας παίξουμε λοιπόν και εμείς για λίγο στο γήπεδο των θιασωτών της οικονομικής τρομοκρατίας. Ας μου επιτρέψουν λοιπόν οι αριθμολάγνοι ειδήμονες να θέσω κάποια ερωτήματα, παρ’ ότι δεν είμαι οικονομολόγος.

Ακούμε πολλά τον τελευταίο καιρό για ένα πακέτο 35 δις που ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι διατεθειμένος να δώσει στην Ελλάδα,  με όρους και προϋποθέσεις βέβαια. Τους γνωστούς και μη εξαιρετέους: διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δημοσιονομικά πλεονάσματα, ιδιωτικοποιήσεις κ. ο.κ, Εν ολίγοις τα συνήθη, δηλαδή τα πάντα όλα. Πολλοί μάλιστα έσπευσαν να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους γιατί με την μη υπογραφή συμφωνίας χάνεται η χρυσή ευκαιρία για επενδύσεις και για ανάπτυξη που μας πρόσφερε αφιλοκερδώς το αποκαλούμενο «πακέτο Γιούνκερ».

Μάλιστα, ο κ. Γιούνκερ δεν παρέλειψε να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα επενδύσεων 35 δισ. που κατανέμονται σε 5 χρόνια (μέχρι το 2020)  όχι μόνο σαν διαπραγματευτικό χαρτί στην αναζήτηση συμφωνίας, αλλά και σαν ένα επιχείρημα που κατατροπώνει όσους διανοούνται ότι το σχέδιο των δανειστών επιδιώκει να βυθίσει την Ελλάδα στην απόλυτη εξαθλίωση.

Το εξόφθαλμα  υφεσιακό σχέδιο των δανειστών για την Ελλάδα όπως κατατέθηκε στην τελευταία εκδοχή του, και του οποίου οι επιπτώσεις σύμφωνα με τον Βολφγκανγκ Μίνχαου θα είναι η πλήρης και αμετάκλητη καταστροφή της ελληνικής οικονομίας – ο Μινχάου μιλάει μάλιστα για την «κόλαση του Δάντη»-  υποτίθεται ότι αντισταθμίζεται από το αναπτυξιακό πακέτο «Γιούνκερ».

Για να αρχίσει, όμως, να ρέει χρήμα προϋπόθεση είναι ότι θα έχει υπογραφεί συμφωνία και θα προταθούν αντίστοιχης αξίας προγράμματα για να απορροφηθεί. Επειδή μας έχουν πουλήσει αρκετές φορές φύκια για μεταξωτές κορδέλες η γράφουσα,  παρ’ ότι αδαής για τα οικονομικά, αποφάσισε  να το ψάξει λίγο το θέμα. Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του ιστότοπου Keep talking Greece, το περιώνυμο πακέτο που υποτίθεται απωλέσθηκε εξ αιτίας της «αδιαλλαξίας» του Τσίπρα υπάρχει περίπτωση να είναι καθρεφτάκια για ιθαγενείς. Πρόκειται για το μερίδιο που αναλογεί στην Ελλάδα ενός repackaging, μιας αναδιανομής ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. πόρων από προηγούμενα προγράμματα που είχαν παραμείνει αδιάθετοι.

Σύμφωνα με τον Romaric Godin, η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. δικαιούται αυτά τα χρήματα και σε καμία περίπτωση η απελευθέρωση τους δεν εξαρτάται από την σύναψη ή όχι συμφωνίας με τους εταίρους και ούτε βέβαια από την συμμετοχή ή όχι στην Ευρωζώνη. Επομένως ο κ. Γιούνκερ παράτυπα έως παράνομα τα παρακρατά βάζοντας όρους για την απόδοσή τους στον καθ’ όλα νόμιμο δικαιούχο τους. Επομένως ουδείς μπορεί να θέτει όρους της αρεσκείας του για την απορρόφησή τους από την Ελλάδα πέραν από τους όρους που ισχύουν για όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εντός ή εκτός Ευρωζώνης.

Είναι μήπως όλα αυτά υποβολιμαίες κριτικές κάποιων κακόβουλων δημοσιογράφων; Σε ερώτηση του Ρομαρίκ Γκοντέν, αξιόπιστου οικονομικού αναλυτή της γαλλικής La Tribune, στην εκπρόσωπο της επιτροπής η  Mina Andreeva  (Μίνα Αντρέγιεβα), επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για κονδύλια που διατίθενται στο πλαίσιο της Ε.Ε. και ότι σύμφωνα με την νόμο η διάθεσή τους δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εξαρτάται  από την έκβαση των διαπραγματεύσεων.

Η εκπρόσωπος της Κομισιόν φρόντισε όμως να προσθέσει ‘το γεγονός ότι αυτό τα κονδύλια δεν έχουν ακόμη αρχίσει να εκταμιεύονται δείχνει ότι εξαρτώνται σε πολιτικό πια επίπεδο από την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Εν ολίγοις η κ. Αντρέγιεβα αναγνώρισε ότι η «η Επιτροπή χρησιμοποιεί ταμεία ανεξάρτητα του αποτελέσματος των διαπραγματεύσεων ως μέσο πίεσης» γράφει ο Ρομαρίκ Γκοντέν. Και προσθέτει  ότι η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων για την οποία μιλούσε ο Αλέξης Τσίπρας είναι ήδη μια πραγματικότητα, καθώς εσκεμμένα στερούνται  από μια ρημαγμένη χώρα κονδύλια για επενδύσεις που δικαιωματικά της αναλογούν.

Τόση καλοσύνη κύριε Γιούνκερ; Τέτοια έγνοια για τους ταλαίπωρους Έλληνες τους οποίους από βάθος ψυχής συμπονάτε; Θα ήμουν ευτυχής να μην ισχύει τίποτα από όλα αυτά και αδημονώ να ακούσω τη διάψευσή σας. Αλλά και την εξήγηση που δίνεται σε όσα είπε η εκπρόσωπός σας. Πόσω μάλλον πηγές που αναφέρει Keep talking Greece αμφισβητούν την συνεκτικότητα και την πραγματική περιεκτικότητα του πακέτου σας. Η « γενναιόδωρη προσφορά [του κυρίου Γιούνκερ] θα αποτελείται  σ’ένα μέρος της από δάνεια, σ’ ένα άλλο από χρήματα που ούτως ή άλλως δικαιούται η Ελλάδα από τα διαρθρωτικά ταμεία, και σε ένα τρίτο από λεφτά που ο Γιούνκερ δεν διαθέτει».

Τώρα πως κονδύλια που δεν υφίστανται θα μπορούσαν μέσα από αναμοχλευτικές αλχημείες να γεννήσουν με ένα πολλαπλασιαστή 1:15 (για ένα ευρώ που ξοδεύεται 15 επενδύονται) τέτοια ποσά, προσωπικά ομολογώ ότι αδυνατώ να το κατανοήσω. Και δεν είμαι σε θέση να πω τι από όλα αυτά ισχύει, αν το πακέτο που προσφέρεται ως ευεργέτημα είναι ή όχι αέρας κοπανιστός.  Ίσως όμως να φιλοτιμηθεί κάποιος αρμόδιος να μας δώσει εξηγήσεις;  Ακόμα και οι ιθαγενείς δικαιούνται κάποια στοιχειώδη πληροφόρηση.

Αλλά οι παράνομοι και εξωθεσμικοί εκβιασμοί δεν περιορίζονται μόνο σ’ αυτό. Σύμφωνα με τον ίδιο ιστότοπο, πληροφορίες προερχόμενες από Ιταλούς φοιτητές αναφέρουν πως η Κομισιόν φέρεται να έχει αναστείλει για «διαδικαστικούς λόγους» την συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ERASMUS για την κινητικότητα των φοιτητών στην Ευρώπη!  Ως γνωστόν το εν λόγω πρόγραμμα απευθύνεται σε φοιτητές χωρών μελών της Ε.Ε. και η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Ε.Ε. δικαιούται να συμμετέχει να συμμετέχει σε αυτό. Αλλά κατά πως φαίνεται η ισοτιμία επιδέχεται πάντα εξαιρέσεις, όταν τίθεται θέμα να ασκηθούν οι μέγιστες δυνατές πιέσεις σε μια χώρα. Εάν η εν λόγω πληροφορία επιβεβαιωθεί σημαίνει ότι τελείως αυθαίρετα και εξωθεσμικά η ευρωπαϊκή επιτροπή αντιμετωπίζει την Ελλάδα όχι μόνο σαν μια χώρα που δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη αλλά και σαν μια χώρα που δεν είναι καν μέλος της Ε.Ε.

Αυτές είναι οι αρχές και οι κανόνες της Ευρώπης για τις οποίες κόπτεται ο κ. Γιούνκερ, παραδίδοντας μαθήματα ευρωπαϊκής ευπρέπειας στον πρωθυπουργό της χώρας. Αν κάτι από τα παραπάνω ισχύει, τότε πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση όχι μόνων των κανόνων λειτουργίας αλλά της αρχής της ισοτιμίας και της ισονομίας. Σε περίπτωση που οι εκπρόσωποι των θεσμών το έχουν λησμονήσει υπενθυμίζουμε ότι η ισότητα απέναντι στον νόμο ανεξαρτήτως καταγωγής και περιουσίας αποτελεί θεμέλιο της δημοκρατίας από την εποχή του Σόλωνα.

Δεν έφτανε δηλαδή που ο Ντάισεμπλουμ έχει το θράσος να καλεί άτυπη συνεδρίαση με τους 18 χωρίς την Ελλάδα, λες και η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ εξαρτάται από την δικαιοδοσία του αδέκαστου τιμητή Γερούν. Δεν ήταν όμως μόνο θέμα αλαζονείας και τσαμπουκά. Έπρεπε να δοθεί το μήνυμα στους Έλληνες καταθέτες πως η Ελλάδα εκδιώχθηκε από το ευρώ ή τουλάχιστον επίκειται η εκδίωξή της, οπότε όποιος θέλει να σώσει τις καταθέσεις του ας σπεύσει στο πλησιέστερο ΑΤΜ.

Έτσι αυτοί οι κύριοι θεωρούν δικαίωμά τους να φέρονται στην Ελλάδα όχι μόνο σαν να μην ανήκει στην ευρωζώνη αλλά σαν να μην είναι καν μέλος της Ε.Ε. Εξ ού και οι καθιερωμένοι όροι με τους οποίους μιλούν για την αντίθεση μεταξύ πιστωτών και οφειλέτη. Από τη μια οι Ευρωπαίοι και από την άλλη οι Έλληνες. Λες και οι τελευταίοι δεν είναι ευρωπαίοι αλλά το αντίπαλο δέος της Ευρώπης. Λες ο συρφετός από ανηλεείς δανειστές, ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου, από τεχνοκράτες, λογιστές και πάσης φύσεως παρατρεχάμενους αποτελούν την πεμπτουσία της Ευρώπης.

Λαγοί με πετραχήλια

Μήπως παράλληλα ο πρόεδρος της Επιτροπής θα μπορούσε να μας πληροφορήσει πόσα φορολογικά έσοδα έχασε η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες λόγω του συστήματος φοροδιαφυγής που είχε στηθεί στο Λουξεμβούργο; Ο φορολογικός παράδεισος που στήθηκε στο Λουξεμβούργο στέρησε δισεκατομμύρια έσοδα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η Έβα Ζολί εκτιμούσε την ζημιά που υπέστη μόνο η Ελλάδα σε δισεκατομμύρια. Θα λάβουμε άραγε ποτέ μια απάντηση στο πόσο ακριβώς κόστισε στην Ελλάδα η ευμάρεια ενός, καθ’ όλα νόμιμου όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται ο κ. Γιούνκερ, παραδείσου που έχει το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στον κόσμο;

Ο ακριβοδίκαιος φιλέλλην κ. Γιούνκερ δεν χάνει ευκαιρία να στιγματίσει την άγνοια των ευρωπαϊκών κανόνων που επιδεικνύει ο ‘άπειρος’ και απειθής’Αλέξης Τσίπρας. Θα μπορούσε άραγε να μας πει ο αξιότιμος πρόεδρος της Επιτροπής, που εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της πιστής τήρησης των κανόνων του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αν επέβαλλε πρόστιμο, ή έστω αν έκανε τις  αρμόζουσες προειδοποιητικές συστάσεις στην ευρωπαϊκή χώρα που παραβιάζει συστηματικά εδώ και πέντε χρόνια το πλαφόν εμπορικού πλεονάσματος που έχει θεσμοθετήσει η Ε.Ε.; Κι αν δεν το έκανε μέχρι στιγμής, σκοπεύει να το κάνει; Όπως θα το έχει ήδη αντιληφθεί ο αναγνώστης η χώρα που ξεπερνάει συστηματικά το ανώτατο επιτρεπτό όριο πλεονασμάτων δεν είναι άλλη από την Γερμανία, της οποίας το ισοζύγιο χτύπησε πρόσφατα ένα μεγαλοπρεπές 7,9%, 1,9 μονάδες πάνω από το 6% που ορίζουν οι …κανόνες.

Το ζήτημα βέβαια δεν είναι απλά και μόνο τυπικό. Όπως το έχει διατείνεται ο Ambrose Evans-Pritchard στην Daily Telegraph, ένα τόσο ψηλό  πλεόνασμα αντιστοιχεί σε υπεξαίρεση μονάδων ανάπτυξης και σε καταστροφή θέσεων εργασίας  στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Εν ολίγοις η παραβατική αυτή συμπεριφορά της Γερμανίας που συνεχίζεται απρόσκοπτα σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας μεταφράζεται με εξαγωγή ανεργίας στους εταίρους της. Για αυτό ακριβώς ο Άμπροζ Έβανς θεωρεί ότι τα γερμανικά πλεονάσματα αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ευρωζώνη από ότι το ελληνικό χρέος.

Και τώρα τι άλλο, μας έβγαλε από το καπέλο ο κ. Γιούνκερ; Το ανύπαρκτα πραγματικό  σχέδιο των δανειστών που ποτέ δεν κατατέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η ύπαρξη του οποίου εξαντλείται σε μια υποθετική δυνητικότητα. Είναι το σχέδιο θα μπορούσε να είχε κατατεθεί. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση θεωρείται υπεύθυνη, όχι μόνο γιατί δεν απάντησε σε ένα πρόγραμμα που ποτέ δεν της επιδόθηκε, αλλά γιατί απέκρυψε από τον ελληνικό λαό κάτι την ύπαρξη του οποίου αγνοούσε. Από ότι διαφαίνεται ο κ. Γιούνκερ ειδικεύεται στην ταχυδακτυλουργική μετάλλαξη του τίποτα σε κάτι.

Άρα πώς να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το Λουξεμβούργο χωρίς να έχει βαριά βιομηχανία, χτυπάει ταβάνι με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα του κόσμου; Τώρα το γεγονός ότι η τελευταία πρόταση που δεν προτάθηκε αλλά θα μπορούσε να είχε προταθεί εάν και εφόσον,  δεν διαφέρει σε τίποτα από την προηγούμενη παρά μόνο στον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία που περνάει από το 23% στο 13%. Ο συγκεκριμένος δείκτης δεν σταμάτησε επί σειρά ημερών να  κάνει τραμπάλα ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, κάτι που θα μπορούσε να είχε προϊδεάσει την κυβέρνηση για πιθανή νέα αναβάθμιση στο 23. Το θέμα λοιπόν δεν είναι γιατί η κυβέρνηση δεν έδωσε συνέχεια σε μια πρόταση που δεν της έγινε, αλλά τι άλλα βέλη έχει στη φαρέτρα του ο μαθητευόμενος μάγος των Βρυξελλών. 

Τέλος αφού το κύριο θέμα των ημερών είναι η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα ήθελα να παρακαλέσω τον κύριο Ντράγκι να μας ενημερώσει έστω και στοιχειωδώς για την  ευρωστία της Deutsche Bank, οι δύο διευθυντές της οποίας αναγκάστηκαν να παραιτηθούν αρχές Ιουνίου. Πολλές ανησυχίες διατυπώνονται σε ότι αφορά την αξιοπιστία της  μεγαλύτερης ευρωπαϊκής τράπεζας που φαντάζει όλο και περισσότερο σαν ένα γίγαντας με τα πήλινα πόδια. Στα μέσα Μαρτίου οι αμερικάνικες θυγατρικές της Deutsche Bank απέτυχαν στα Stress Test της Fed. Ταυτόχρονα πριν λίγες εβδομάδες της επιβλήθηκε  πρόστιμο 2,2 δις  για εσκεμμένη παραχάραξη του Libor ενώ εκκρεμούν ακόμη η εκδίκαση 6.000 υποθέσεων εναντίον της.

Αλλά αυτό που δεν είναι γνωστό είναι πόσα τρισεκατομμύρια επισφαλή έως τοξικά προϊόντα διαθέτει στο χαρτοφυλάκιό της ο γερμανικός πιστωτικός κολοσσός. Κυκλοφορούν τα πιο εξωφρενικά σενάρια από τρία ή τέσσερα έως κάποιες δεκάδες τρις. Δεν γνωρίζω και δεν είμαι σίγουρη ότι κάποιος γνωρίζει το πραγματικό ύψος των τοξικών προϊόντων. Το ελληνικό χρέος που δεν αντιπροσωπεύει ούτε το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, συνιστά απειλή για την συνοχή της ευρωζώνης και όχι η φούσκα τοξικών του γερμανικού κολοσσού; Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η εμμονή να αναχθεί το ελληνικό χρέος σε μείζον θέμα της Ευρώπης υπηρετεί πρωτίστως πολιτική και δευτερευόντως οικονομική σκοπιμότητα.

Χωρίς αμφιβολία η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους εξυπηρετεί κατά κύριο λόγο το σχέδιο επιβολής ενός ακραία νεοφιλελεύθερου κοινωνικού μοντέλου όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στην Ευρώπη στο σύνολο της. Η παραδειγματική καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας, η καθολική λεηλασία των πόρων αλλά και του ανθρώπινου δυναμικού μιας χώρας εντάσσονται σε μια στρατηγική εκφοβισμού προς γνώση και συμμόρφωση όσων τολμούν ακόμη να εγείρουν αξιώσεις κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής είναι το σχέδιο πολιτειακής εκτροπής και κατάλυσης της δημοκρατίας με όπλο το έντεχνα υποκινούμενο τραπεζικό πανικό που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες. Οι ηγέτες της Ευρώπης συγκαλύπτουν την πραγματική υφή αυτού που διακυβεύεται ανάγουν το θέμα του χρέους  σε ζήτημα οικονομικίστικης μπακαλικής για την οποία κινητοποιούν στίφη τεχνοκρατών και πάσης φύσεως ειδικών.

Αφού, λοιπόν, η οικονομίστικη λογιστική είναι αυτή που επικρατεί –έτσι τουλάχιστον θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι θανάσιμοι αντίπαλοί μας- ας παραστήσουμε ότι χάβουμε το παραμύθι κι ας ρίξουμε μια ματιά στα κατάστιχά τους. Μας οφείλει ή όχι ο κ. Ντράγκι κάποιες εξηγήσεις για τις παράτυπες έως παράνομες πρακτικές της Deutsche Bank, και πολύ περισσότερο  για την κατάσταση του χαρτοφυλακίου της; Τι ακριβώς ρόλο διαδραματίζει η ΕΚΤ σε αυτή την ιστορία; «Αμέσως πριν το PSI, η ΕΚΤ βοήθησε τη Deutsche Bank, μεταξύ άλλων, να πωλήσει σε καλή τιμή τα «τοξικά» ελληνικά ομόλογα που κατείχε» έγραψε ο Μιχάλης Γιαννεσκής στο tvxs. Μήπως όμως όλα όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες είναι  εκτός όλων των άλλων  και μια κίνηση αντιπερισπασμού για να κατευθυνθεί η προσοχή των αγορών αλλού;  Ασφαλώς στα μάτια των δανειστών μας όποιος δεν είναι ειδικός δεν έχει λόγο για ζητήματα που αφορούν το μέλλον όλων μας. Δικό μας όμως καθήκον σαν Ευρωπαίοι πολίτες είναι όχι μόνο να  θέτουμε τα ερωτήματα αλλά και να απαιτούμε απαντήσεις.

Συντάκτης: Βίκη Σκουμπή

Πηγή: efsyn.gr