Μήπως ήρθε η ώρα να συζητήσουμε για την νομιμοποίηση της ιατρικής και ψυχαγωγικής χρήσης της κάνναβης;

Μαριχουάνα ή κάνναβη ή γκάντζα, χόρτο, χασίς, μπάφος, μαύρο…Όπως και να το πεις αυτό το πράσινο βοτάνι και τα παράγωγά του, πρέπει να το πεις σιγά, διακριτικά και πιθανότατα στα σκοτεινά. Γιατί είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι, για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας όλες αυτές οι λέξεις, και κυρίως το φορτίο που τις συνοδεύει, ανήκουν στην κατηγορία των εθνικών μας ταμπού.

Και ναι, ίσως το 1997, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να ανοίξει τη συζήτηση για την αποποινικοποίηση της χρήσης, να ήταν πολύ νωρίς. Φάνηκε άλλωστε από τις ανακλαστικές «απαντήσεις» και τις εκδηλώσεις χλεύης. Κάτι ανάλογο όμως, αλλά σε μικρότερη έκταση, έγινε και πριν από δύο χρόνια όταν αναφέρθηκε στο μοντέλο νομιμοποίησης της κάνναβης στην Ουρουγουάη. Tότε σχολιάστηκε ως μια «ακόμη εμμονή του Γιώργου». Η ίδια αντίδραση και σήμερα…Οι Έλληνες, αν και σπεύδουμε να προμηθευτούμε ό,τι γιατροσόφι και σκεύασμα κυκλοφορεί- ακόμη και μη εγκεκριμένο-για να αδυνατίσουμε ή για να κάνουμε γράμμωση, αντιμετωπίζουμε με ένα πονηρό γελάκι του στιλ «έλα μωρέ τώρα», όποιον επιχειρήσει να μας μιλήσει για τις μελέτες που αφορούν έστω τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης. Περί εναλλακτικών πολιτικών για τη χρήση και αποτυχίας στον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», ούτε λόγος. «Αυτά τα λένε εκείνοι που πίνουν…». Η καθολική απαγόρευση άραγε έχει λύσει αυτά τα θέματα;

Το ερώτημα είναι βέβαια πόσο σίγουροι είμαστε για όλα αυτά...Πολλοί κάνουν λόγο για «ιδεοληψίες». Είναι όντως έτσι;

Απαντήσεις σε αυτό ερώτημα θέλουμε και εμείς. Γι αυτό και με αφορμή την 1η Γιορτή Κάνναβης στην Αθήνα (Athens Cannabis Protestival) το Σάββατο στην Πλατεία Συντάγματος -με τη στήριξη κοινωνικών ομάδων, συλλογικοτήτων, κομμάτων κα-η HuffPost Greece καταγράφει τα επιχειρήματα όσων σήμερα ζητούν από την αποπινικοποίηση της ιατρικής ή/και ψυχαγωγικής χρήσης μέχρι την νομιμοποίηση της σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που προτείνουν. 

«Ο Ιησούς των Βοτανιών»

Ο ιατρός Γιώργης Οικονομόπουλος, ασχολείται από τις αρχές του 1980 με τις φαρμακευτικές απεξαρτήσεις και τα ναρκωτικά. Βρεθήκαμε στο ιατρείο του και μας απάντησε σε σχετικές ερωτήσεις για την κάνναβη την οποία ο ίδιος αποκαλεί «Ιησού των βοτανιών».

Γιατί πρέπει να νομιμοποιηθεί η ινδική κάνναβη στην Ελλάδα, είναι βασικό μας ερώτημα. «Η ινδική κάνναβη ήταν από παλιά αναγνωρισμένη για την αντιμετώπιση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας. Η πρώτη επίσημη αναγνώριση έγινε για το γλαύκωμα. Ήταν το 1976 όταν και την χρησιμοποίησε ο Μπόμπ Ράντελ για να μην τυφλωθεί. Εκείνη την εποχή το πανεπιστήμιο του Μισισίπι του χορηγούσε 300 τσιγάρα το μήνα» και προσθέτει «Το γεγονός ότι αποκαλώ την κάνναβη "Ιησού των βοτανιών" που “κάνει τους τυφλούς (γλαύκωμα) να βλέπουνε, τους παράλυτους να περπατάνε (ΣΚΠ) και τους καρκίνους να αυτοκτονούν”, δεν είναι προϊόν δικής μου επινόησης. Είναι προϊόν των ευρημάτων της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας, που επιβεβαιώνουν τα ευεργημάτα της μακρόχρονης θεραπευτικής χρήσης της κάνναβης στην ανθρώπινη ιστορία».

Η συζήτηση πάει στο αν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις για όσα υποστηρίζει: «Η υπεράσπιση σήμερα της κάνναβης γίνεται από διεθνείς κύκλους –επιστημονικούς κατά κανόνα- οι οποίοι έχουν διαπιστώσει κλινικά την σχεδόν θαυματουργή επίδραση της κάνναβης στην αντιμέτωπη διαφόρων διαταραχών με τελική τον καρκίνο όπου έχουμε βελτίωση έως και ίαση με χρήση κάνναβης. Το 1990 ανακαλύφθηκε ότι το ανθρώπινο κορμί παράγει κανναβινοειδή και ανακαλύφθηκε το Ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ECS). Ονομάστηκε έτσι γιατί "ξεκλειδώνει" τους ίδιους υποδοχείς που ξεκλειδώνουν και τα κανναβινοειδή φυτά. Αποδείχθηκε ότι είναι κεντρικό για τη διατήρηση της ομοιόστασης, δηλαδή της ισορροπίας εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος. Αντιμετωπίζει όλες τις διαταραχές: πόνους,σπασμούς,εμετούς, φλεγμονές,καρκίνους» λέει στη HuffPost Greece.

Όπως τονίζει «η ινδική κάνναβη γενικά δεν έχει παρενέργειες και γι' αυτό το λόγο πρέπει να χορηγηθεί ιατρικά. Υπάρχουν αρκετοί ασθενείς που χρησιμοποιούν κάνναβη και το βρίσκω απαράδεκτο να πηγαίνουν στη μαύρη αγορά και να καταφεύγουν σε εγκληματικά κυκλώματα για να την προμηθευτούν».

Τονίζει δε πως η κάνναβη έχει νομιμοποιηθεί σε 23 πολιτείες των ΗΠΑ για ιατρική χρήση. Στην Ευρώπη, Ισπανία και Βέλγιο και σε άλλες χώρες σιγά -σιγά λειτουργούν οι κοινωνικές λέσχες κάνναβης, όπου είναι νόμιμη πλέον η κατοχή και καλλιέργεια κάνναβης για προσωπική χρήση στα μέλη της λέσχης. Εκεί μαζεύονται άνθρωποι, φροντίζουν να καλλιεργούν κάνναβη που είναι μόνο για την λέσχη και έτσι δεν τροφοδοτούν την μαύρη αγορά.

Τέλος ρωτάμε τον λόγο που η κάνναβη δεν είναι νόμιμη στην Ελλάδα. Η απάντηση είναι απλή για τον ίδιο. «Γιατί στην Ελλάδα υπάρχει μια βαθιά ριζωμένη προκατάληψη και πλύση εγκεφάλου η οποία λέει ότι η κάνναβη είναι ναρκωτικό, είναι επικίνδυνη» απαντά.

Ο νόμος. Τα ισχύοντα και τα παράδοξα

Πέραν της αποποινικοποίησης της χρήσης κάνναβης για ιατρικούς λόγους, διοργανωτές του Protestival θέτουν ανάλογο αίτημα και για την ψυχαγωγική χρήση αλλά και τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας προς ίδιον όφελος.

Εδώ, η συζήτηση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη καθώς τα επιχειρήματα, υπέρ και κατά, είναι πολλά.

Ας ξεκινήσουμε όμως από το σήμερα και το τι ισχύει. «Είναι πολύ απλό. Υπάρχει πλήρης ποινικοποίηση. Αν κάποιος έχει επάνω του έως 50γραμ. φούντα ή 5γραμ. κατεργασμένη τότε διώκεται για πλημμέλημα και η ποινή φυλάκισης είναι 5 μήνες», λέει στη HuffPost Greece η δικηγόρος Λίνα Καρανασοπούλου η οποία εδώ και χρόνια ασχολείται με το Ποινικό Δίκαιο και στηρίζει την αποποινικοποίηση. «Βέβαια», όπως σπεύδει να προσθέσει, «τα πάντα είναι στην κρίση του δικαστή και στην δικογραφία που έχει μπροστά του. Για παράδειγμα εάν μια ομάδα ατόμων κάνουν από κοινού χρήση και συλληφθούν με 50γραμ κάνναβης τότε μπορεί να αντιμετωπίσουν κακουργηματικού χαρακτήρα διώξεις. Αυτό καθώς μπορεί να σχηματιστεί δικογραφία για διακίνηση και εμπόριο. Τίποτε δεν είναι ξεκάθαρο».

Όταν συζητάμε δε για υποθέσεις που έχει χειριστεί μας μεταφέρει το εξής οξύμωρο: «Όταν χρήστες κάνναβης για να έχουν επιεικέστερη αντιμετώπιση δηλώσουν εξαρτημένοι, η έδρα δεν το δέχεται. Βλέπετε, αν και η χρήση κάνναβης έχει νομικές συνέπειες- όπως έχουν και οι εξαρτησιογόνες ναρκωτικές ουσίες- οι δικαστές γνωρίζουν πως δεν προκαλεί εξάρτηση και εκτιμούν πως πας να τους κοροϊδέψεις».

Η ίδια, υποστηρίζει πως η ποινικοποίηση, εφόσον κάποιος δεν πουλάει παράνομα και μάλιστα σε ανηλίκους, συνιστά παραβίαση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και τονίζει πως είναι η ίδια η καθολική απαγόρευση η οποία οδηγεί τον χρήση και στη διακίνηση της κάνναβης - προκειμένου να εξασφαλίσει κάποιο ποσό για την αγορά της προς ιδιωτική χρήση. Παράλληλα όμως, όπως τονίζει, οδηγεί και στην εισαγωγή «ενός σωρού σκουπιδιών από το εξωτερικό, όπως από την Αλβανία. Κακής ποιότητας κάνναβη που κάνουν κυρίως τα πιτσιρίκια γιατί είναι πιο φτηνή. Αυτό τη στιγμή που στην Ελλάδα παράγουμε την καλύτερη ποιότητα και θα μπορούσαμε να βγάζουμε νόμιμα χρήματα γεμίζοντας τα δημόσια ταμεία αντί να γεμίζουν οι τσέπες του οργανωμένου εγκλήματος».

Τι μπορεί να σημαίνει η «αποποινικοποίηση» και η «νομιμοποίηση»

Από τις πλέον δυναμικές ομάδες που μετέχουν στο κίνημα υπέρ της αποποινικοποίησης-νομιμοποίησης, είναι οι «Ηλιόσποροι».Μάλιστα έχουν απευθύνει και σχετική επιστολή στον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα για το θέμα, χωρίς να ξεχνούν να του υπενθυμίσουν πως και ο ίδιος είχε συνυπογράψει επιστολή με τα αιτήματά τους μόλις το 2009 και με παραλήπτη τον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου. Το ίδιο είχαν πράξει και άλλοι βουλευτές και ευρωβουλευτές όπως οι Ψαριανός, Παπαδημούλης, Τρεμόπουλος, Χρυσόγελος. Σημειώνεται πως τόσο η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ όσο και το Τμήμα Δικαιωμάτων του κόμματος μετέχουν στο Protestival της 9ης Μαϊου.

Μιλώντας μαζί τους το πρώτο πράγμα που μας λένε είναι πως η Ελλάδα έχει μείνει πολύ πίσω γενικότερα στις πολιτικές για τα ναρκωτικά και σίγουρα πολύ πίσω σε ό,τι αφορά το θέμα της κάνναβης.

Πέραν των νομικών επιχειρημάτων, στέκονται με έμφαση στις μελέτες που υπάρχουν για ευεργετικές ιδιότητες της θεραπευτικής κάνναβης και στην εν εξελίξει συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα.

Παράλληλα όμως, σε ό,τι αφορά την ψυχαγωγική χρήση εστιάζουν και στις έρευνες που καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η κάνναβη είναι λιγότερο βλαβερή και εξαρτησιογόνα από τον καπνό και το αλκοόλ τα οποία φυσικά δεν υπόκεινται σε νομικές απαγορεύσεις στη αγορά και τη διάθεση.

«Πρέπει να δούμε ξανά το νομικό πλαίσιο αφού η νομική απαγόρευση της κάνναβης δημιουργεί μεγάλη βλάβη και αυξημένο ρίσκο σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Έχουμε τα εργαλεία, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι άλλες προσεγγίσεις είναι πιο αποδοτικές και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει στην Ελλάδα να αξιοποιηθούν οι θετικές εμπειρίες από δοκιμασμένα μοντέλα στο εξωτερικό τόσο την Ευρώπη όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού».

Ποιό είναι όμως το μοντέλο που προτείνουν; «Σίγουρα δεν θα θέλαμε να υπάρχουν τα χαρακτηριστικά του κρατικού ή ιδιωτικού μονοπωλίου όπως το βλέπουμε στις ΗΠΑ, τα οποία οδηγούν σε αύξηση της τιμής και ακραία εμπορευματοποίηση. Σίγουρα όμως θέλουμε την αποποινικοποίηση της χρήσης και τη δυνατότητα καλλιέργειας για προσωπική κατανάλωση και από εκεί και πέρα μπορούμε να δούμε τα μοντέλα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας όπου υπάρχει ελευθεροχρησία, και λειτουργούν κοινωνικές λέσχες οι οποίες καλλιεργούν και καλύπτουν τη ζήτηση των χρηστών-μελών τους, ενώ ενδιαφέρον έχει και το μοντέλο της Ουρουγουάης που είναι και η πρώτη χώρα που ρύθμισε νομικά το καθεστώς της κάνναβης».

Το βασικότερο όλων βέβαια, όπως τονίζουν, «είναι να ξεκινήσει επιτέλους μια δημόσια συζήτηση για το θέμα. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, σαν αυτή που επικρατεί σήμερα στο συγκεκριμένο θέμα. Και σίγουρα πιο ανεξέλεγκτη δεν γίνεται. Ας ανοίξει η συζήτηση και ας έρθουν όλα στο φως. Να συζητήσουμε, να προτείνουμε και να καταφέρουμε να καταλήξουμε σε ένα μοντέλο που θα ελέγχει και ρυθμίζει όλα τα στάδια. Και στην τελική ας κάνουμε αυτό που είπε και ο Ομπάμα: ας φύγουμε από την ιδεοληψία και ας πάμε στην επιστήμη».

Ποιοι βγάζουν εκατομμύρια από τη νομιμοποίηση της κάνναβης

Όπως διαπιστώνουμε, σε όλη αυτή τη συζήτηση με τις δεκάδες παραμέτρους, μπαίνει κάποια στιγμή και ο παράγων «χρήμα». Ένα επιπλέον επιχείρημα υπέρ της νομιμοποίησης είναι τα οικονομικά οφέλη αφού οι χώρες ή Πολιτείες των ΗΠΑ που έχουν επιτρέψει την καλλιέργεια κάνναβης έχουν δει- ανάλογα με το μοντέλο που επέλεξαν να ακολουθήσουν- να μπαίνουν χρήματα στο δημόσια ταμεία, νέες επικερδής επιχειρήσεις να ξεπηδούν και φυσικά δημιουργήθηκαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

«Με έναν συντηρητικό υπολογισμό που έχουμε κάνει, βασιζόμενοι στο μοντέλου του Κολοράντο των 5εκατ. κατοίκων, μπορούμε να πούμε πως η νομιμοποίηση για ιατρική και ψυχαγωγική χρήση θα φέρει 1 με 1,5δισ. ευρώ, τα οποία σήμερα πηγαίνουν στις τσέπες του οργανωμένου εγκλήματος. Παράλληλα θα δημιουργηθούν περίπου 15.000 νέες θέσεις εργασίας και θα ενισχυθούν κλάδοι όπως ο εμπορικός, ο ιατρικός και ο τουριστικός», λένε στη HuffPost Greece οι «Ηλιόσποροι».

Όπως τονίζουν δε, εάν συνυπολογιστούν και τα οφέλη από την παραγωγή και αξιοποίηση της κλωστικής κάνναβης τότε ο ετήσιος τζίρος μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 2 με 2.5δισ. ευρώ κατ’ έτος και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας να φθάσει τις 40.000.

Τα επιχειρήματα αυτά σχετικά με τα οικονομικά οφέλη από τη νομιμοποίηση της ιατρικής και ψυχαγωγικής κάνναβης φαίνεται να επιβεβαιώνονται από την εμπειρία που ήδη υπάρχει στις ΗΠΑ όπου πλέον η συγκεκριμένη βιομηχανία είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη.

Πρόσφατη μελέτη μάλιστα εκτιμά πως εάν προχωρήσει η νομιμοποίηση και στις 50 Πολιτείες τότε μπορεί να ξεπεράσει την βιομηχανία οργανικών τροφίμων που είναι η πιο προσοδοφόρα. Στην έκθεση του ArcView Group, η βιομηχανία της κάνναβης «μεγάλωσε» κατά 74% μέσα σε ένα χρόνο φθάνοντας το 2014 τα 2,4δισ. ευρώ έναντι 1,3δισ. ευρώ στα οποία ανήλθε το 2013.

Ειδικότερα δε το Κολοράντο φαίνεται πως υφίσταται μια σταδιακή «μεταμόρφωση» στον τομέα της οικονομίας .

Μόνος τους τρεις πρώτους μήνες της νομιμοποίησης στη συγκεκριμένη Πολιτεία και χωρίς η συγκεκριμένη βιομηχανία να έχει πάρει ουσιαστικά μπροστά:

• εισπράχθηκαν φόροι 6,5εκατ. ευρώ μόνο από τον ψυχαγωγικό τομέα
• συλλέχθηκαν 11,2εκατ. ευρώ από την έκδοση αδειών
• όσοι ασχολούνται με τη διάθεση κάνναβης για ιατρική χρήση έκαναν τζίρο 27.6εκατ. ευρώ

Στις ΗΠΑ μάλιστα έχουν δημιουργηθεί και μια σειρά από κερδοφόρες επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν όλες τις αναγκαίες πληροφορίες και διευκολύνσεις σε όσους θέλουν να «μπουν» σε αυτή τη βιομηχανία, καθώς και εταιρείες διασύνδεσης επιχειρήσεων του κλάδου ανά τον κόσμο με άτομα που αναζητούν εργασία σε σχετικούς τομείς αυτού.

Το…πονεμένο «κεφάλαιο» της κλωστικής κάνναβης

«Πιανόμαστε» από την αναφορά των Ηλιόσπορων για την κλωστική κάνναβη και αναζητούμε απαντήσεις στο Κannabishop, στην Ιππποκράτους.

Το κατάστημα του Αργύρη Μουτζούρη και της Κρίστα Παππά, στην οι οποίοι γνωρίζουν όσο ελάχιστοι την ιστορία της και τις…περιπέτειές της Ελλάδα. Εστιάζουμε αποκλειστικά στην ήμερη κάνναβη (Cannabis Sativa) και την αξιοποίηση της καλλιέργειάς της με τον κ.Μουτζούρη να εξηγεί στη HuffPost Greece πως είναι ένα προϊόν πολλαπλών χρήσεων σε αντίθεση πχ με το βαμβάκι και κατά συνέπεια ο καλλιεργητής μπορεί να παράγει υπεραξία. «Χρησιμοποιείται από την δημιουργία σκοινιού και καραβόπανου ή της γνωστής τζίβας που χρησιμοποιεί ο υδραυλικός, μέχρι και στην κατασκευή αντισεισμικών κτιρίων. Φτιάχνεις από ρούχα, μέχρι χαρτί ή καμβά ενώ ακόμη και διατροφικά έχει αποδειχθεί πως ανήκει στην κατηγορία των superfoods. Είναι η δεύτερη πιο πλούσια τροφή σε πρωτεϊνες και αμινοξέα μετά γη σόγια. Για τον γεωργό δε, είναι μια καλλιέργεια χωρίς πολλές απαιτήσεις ενώ έχει χαρακτηριστεί και ως πράσινη καλλιέργεια και ενδείκνυται και για σπορά σε εγκαταλειμμένα χωράφια».

Αφού όμως έχει όλα αυτά τα θετικά, γιατί δεν την εκμεταλλευόμαστε; Ακόμη και ο ίδιος μάλιστα, όπως μας λέει αναγκάζεται να εισάγει, κυρίως από τη Γερμανία, τα προϊόντα του καταστήματος (ρούχα, τσάντες, πορτοφόλια κλπ).

«Ο νόμος για τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας ψηφίστηκε πριν από δύο και πλέον χρόνια (4139/2013). Η καλλιέργεια της κλωστικής ή βιομηχανικής κάνναβης είναι επιτρεπτή μόνο που ποτέ δεν υπογράφτηκε η ΚΥΑ από τα συναρμόδια υπουργεία. Ακόμη όμως και αν υπογραφόταν, υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα που θα έπρεπε να τεθούν σε διαβούλευση. Για παράδειγμα σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη του ΕΛΓΟ Δήμητρα προϋπόθεση της έναρξης καλλιέργειας θα πρέπει να είναι η δημιουργία μεταποιητικών μονάδων, καλλιεργούμενη έκταση τουλάχιστον 50.000στρεμμάτων κα. Πού θα βρεθούν όμως τόσο μεγάλες εκτάσεις και ποιος θα επενδύσει σε αυτές από τη μια στιγμή στην άλλη. Όπως πχ και στο Κεντάκι των ΗΠΑ μπορούμε να ξεκινήσουμε με μικρές πειραματικές καλλιέργειες για ένα χρονικό διάστημα, να στηθούν επίσης μικρές μεταποιητικές μονάδες και σιγά- σιγά να χτίσουμε πάνω βάσει και της εμπειρίας που θα αποκτηθεί» αναφέρει ο κ.Μουτζούρης.

«Διάβαζα μια πρόσφατη μελέτη (Endeavor Greece, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) στην οποία ανέφερε πως 640.000 εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να αλλάξουν κλάδο εργασίας και πως 500.000 κάτοικοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα αναγκαστούν να αλλάξουν τόπο διανομής εξαιτίας των δραματικών αλλαγών που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση. Τονίζεται μάλιστα πως σε τομείς όπως η αγροτική παραγωγή θα πρέπει να γίνουν ταχύτατα βήματα προς αναπλήρωση μέρος των δραστηριοτήτων τους. Η ανάπτυξη της καλλιέργειας ήμερης κάνναβης και η εκμετάλλευσης της είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα για εμάς και για όσους αναγκάζονται να αλλάξουν τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό» αναφέρει ο κ.Μουτζούρης.

Βέβαια η ιστορία της κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα, είναι ούτως ή άλλως μια πονεμένη ιστορία. Όπως μας διηγήθηκε «στον τόπο μας την καλλιεργούμε από την αρχαιότητα. Η καλλιέργεια της κάνναβης ήταν γνωστή και διαδεδομένη- αφού και το κλίμα την ευνοεί -ενώ ήταν γνωστές και οι τεχνικές επεξεργασίας των ινών κάνναβης. Έφτιαχναν καραβόπανα, σχοινιά, υφάσματα κάθε λογής κα. Βλέπετε είναι εξαιρετικά ανθεκτική, κρατάει μια ζωή. Σε ό,τι και να την χρησιμοποιήσεις κρατάει για μια ζώη». Η καλλιέργεια συνεχίστηκε και το 1875 καταγράφεται η πιο σοβαρή προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτέλεσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν, εξ ου και τα γνωστά «κανναβουργεία», τα οποία σταδιακά χρεοκόπησαν μετά την καθολική απαγόρευση της κάνναβης το 1936. Το τελευταίο κανναβουργείο που λειτουργούσε στη Γαρίτσα της Κέρκυρας, έκλεισε στις αρχές της δεκαετία του ’80.

«Από τότε η ήμερη κάνναβη δαιμονοποιήθηκε στην Ελλάδα εξαιτίας της ινδικής κάνναβης. Ακόμη και το εξωτερικό αναφέρονται στην ήμερη κάνναβη ως hemp για να αποσυνδεθεί από την ινδική. Ωστόσο αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες. Η καλλιέργειά της εδώ απαγορευόταν μέχρι το 2013 τη στιγμή που επί δεκαετίες επιδοτείται σε πολλές χώρες της ΕΕ».

Κατερίνα Πρίφτη,  Στέφανος Νικήτας 

Πηγή: huffingtonpost.gr