Η σχιζοφρενική... αποθέωση των πολιτικών λιτότητας

«Σχιζοφρένεια και κυνισμό» αποτελεί η εμμονή των θεσμών στις αναποτελεσματικές πολιτικές λιτότητας στην Ελλάδα, τονίζει ο Βέλγος οικονομολόγος Ολιβιέ Μπουφόν.

Σε χθεσινή συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μπουφόν παρατήρησε ότι όλες οι μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν για τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στον πλανήτη την τελευταία πενταετία έδειξαν παντελή αποτυχία. Σημείωσε ακόμη οι χώρες του Τρίτου Κόσμου που εφάρμοσαν νωρίτερα, για περισσότερα από 20 χρόνια, ανάλογες πολιτικές είχαν καταστροφικά αποτελέσματα σε κοινωνία, οικονομία και στον δανεισμό τους. Οσο μεγαλύτερη λιτότητα εφάρμοσαν τόσο περισσότερο αυξήθηκε το χρέος τους.

Μια τέτοια περίπτωση είναι, σύμφωνα με τον οικονομολόγο, και η Ελλάδα, «η ευρωπαϊκή χώρα που εφάρμοσε με τον πιο επιθετικό και βίαιο τρόπο τις πολιτικές λιτότητας... Η Ελλάδα ήταν ο καλύτερος μαθητής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Σήμερα βρίσκεται σε δραματική κοινωνική και οικονομική κατάσταση ενώ το χρέος της έχει εκραγεί. (...) Η προσπάθεια συνέχισης της πολιτικής αυτής από την πλευρά των πιστωτών δεν έχει καμία λογική βάση, υπάρχει ένα είδος σχιζοφρένειας και κυνισμού, είναι απαράδεκτη κατάσταση από μέρους των θεσμών».

Ο Μπουφόν υπενθύμισε ότι Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΔΝΤ έχουν εκπονήσει πολλές εκθέσεις στις οποίες παραδέχονται πια ότι γνώριζαν πως οι πολιτικές που ζητούσαν από την Ελλάδα δεν θα έφερναν αποτέλεσμα. «Επαναλάμβαναν χρόνο με τον χρόνο, μήνα με τον μήνα ότι δυστυχώς κάναμε λάθος, όμως το μόνο πράγμα που έπρατταν ήταν να ζητούν την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής.(…) Πρόκειται για κυνισμό και σχιζοφρένεια να τα βάζουν με έναν λογικό οικονομολόγο όπως ο Γ. Βαρουφάκης, αλλά και πληθώρα άλλων οικονομολόγων που βλέπουν ότι η κατάσταση είναι δραματική».

Από την πλευρά του ο Romaric Godin στο χθεσινό του άρθρο για την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup στη γαλλική «La Tribune» δηλώνει ιδιαίτερα επιφυλακτικός για τις πραγματικές προθέσεις των πιστωτών. Παρατηρεί ότι η Ελλάδα κάνει διαρκώς υποχωρήσεις οι οποίες κρίνονται από τους πιστωτές ανεπαρκείς και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ζητούμενο για τους τελευταίους είναι τελικά μια άνευ όρων συνθηκολόγηση της ελληνικής κυβέρνησης. Πίσω από αυτήν υπάρχει εμφανώς μια πολιτική σκοπιμότητα, η αποτυχία της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων, προκειμένου να υπάρξει μια νέα συνεργασία μεταξύ της πιο μετριοπαθούς μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ και της φιλομνημονιακής μερίδας του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Αποψη που, όπως υπενθυμίζει, εκφράστηκε τον περασμένο μήνα στους «Financial Times» από αξιωματούχο που παρακολουθεί στενά τις διαπραγματεύσεις.

Πάντως η οικονομική ιστορία είναι περισσότερο ξεκάθαρη ως προς τα γεγονότα και διαλύει τον υπερβολικό φόβο ενός Grexit με τον οποίο εκβιάζουν εδώ και χρόνια τον ελληνικό λαό οι πιστωτές. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο του επικεφαλής οικονομολόγου τής Oxford Economics, Aνταμ Σλάτερ, στις 70 περιπτώσεις αποχώρησης χωρών από νομισματικές ενώσεις μετά το 1945, πάνω από τα 2/3 αυτών εμφάνισαν θετική ανάπτυξη ενώ μόνο μια μικρή μειοψηφία υπέστη μεγάλες απώλειες στο ΑΕΠ. Ο Σλάτερ πιστεύει ότι μετά την έξοδό της από το ευρώ η Ελλάδα θα επωφελούνταν τόσο από τη νομισματική χαλάρωση όσο και από την πιο χαμηλή ισοτιμία. Υπάρχει ρίσκο αλλά με πιθανό θετικό αποτέλεσμα αν το Grexit οργανωθεί σωστά - η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι θα μπορούσαμε να δούμε μια πολύ μικρότερη αρχική συρρίκνωση απ’ ό,τι εκτιμάται, σημειώνει.

Συντάκτης: Μπάμπης Μιχάλης 

Πηγή: efsyn.gr