Κάτω τα χέρια από την Ζωή, παλιολαμόγια

Πόσο γελοίοι ακούγονται αλήθεια όλοι αυτοί οι part time και κατά περίπτωση δημοκράτες – αριστεροί και δεξιοί – όταν επιτίθενται σε άτομα που ολοφάνερα δεν ελέγχουν. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην συγκαλυμμένη και απροκάλυπτη προσπάθεια προσωπικής απαξίωσης των Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και Μηλιού. Ο πρώτος είναι νάρκισσος, η δεύτερη οξύθυμη και δικομανής, ο τρίτος απλά πικραμένος.

Για τον Γιάνη Βαρουφάκη έχουν γραφτεί πολλά. Προσωπικά, διαφωνώ με πολλές από τις επιλογές του και τις απόψεις του, όμως το γεγονός ότι οι Γερμανοί ζητούν με κάθε τρόπο την αποπομπή του με οδηγεί στο συμπέρασμα πως τον Βαρουφάκη δεν τον έχουν -ακόμα- του χεριού τους. Κι αυτό, προς το παρόν, μου αρκεί.

Προτιμώ λοιπόν τον Βαρουφάκη με την παρορμητική κι ενίοτε Δον Κινχωτική συμπεριφορά από τον σεβάσμιο «γέρο-σοφό» Δραγασάκη ή τον «ρεαλιστή» Παπαδημούλη.

Τον προτιμώ από «τον όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, όλα τα καταπίνω», αγωνιστή της αριστεράς Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Είμαι κακός και περίεργος, το ξέρω, αλλά, μετά από 40 και βάλε χρόνια εμπειρίας, έχω μάθει να εκτιμώ περισσότερο τους έξυπνους και γεμάτους αυτοπεποίθηση ανθρώπους, από τους δήθεν επαναστάτες αρουραίους που ροκανίζουν -έτσι πιστεύουν- «εκ των έσω» τα θεμέλια του συστήματός.

Ακόμα κι όταν διαφωνώ σε πολλά με τους πρώτους. Ακόμα και όταν συμφωνώ σε πολλά με τους δεύτερους. Αστείο δεν είναι; Ή μήπως όχι;

Προχθές το βράδυ, για μια ακόμα φορά βρέθηκε στο διακομματικό στόχαστρο η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Γιατί παρακαλώ; Μα επειδή δεν έκανε τον μεταπολιτευτικό μαλάκα!

Επειδή δεν είπε και αυτή «δεν γαμιέται ο νόμος αφού δεν αφορά εμάς αλλά το ακροδεξιό μόρφωμα που η δημοκρατία μας το έχει βάλει φυλακή αλλά το αφήνει να διεκδικεί στις εκλογές την ψήφο του λαού».

Φυσικά, όλα αυτά είναι μονάχα η αφορμή. Επιτίθενται στην Ζωή διότι δεν συμμορφώνεται. Με αφορμή την ΧΑ, πάνε να την απαξιώσουν σε προσωπικό και όχι μόνο πολιτικό επίπεδο. Μέχρι και ως κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΧΑ την χαρακτηρίσανε!

Χωρίς ντροπή ο ίδιος ο πρωθυπουργός την «άδειασε» εντελώς άκομψα – παρά την προεκλογική δέσμευση για ονομαστική ψηφοφορία όλων των ν/σ που κατατίθενται στην Βουλή – είναι η αλήθεια και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να διαχωρίσει την θέση του!

Δεν είναι – λένε – εισαγγελέας σε δικαστήριο -ανατριχίλα σε πολλούς ΠΑΣΟΚους, ΝΔ/τες και ΔΗΜΑΡίτες «λειτουργούς» του κράτους- αλλά πολιτικός που οφείλει να ενισχύσει το έργο του πρωθυπουργού της «πρώτης φοράς αριστερά» ακόμα κι αν χρειαστεί να παραβιάζει -όπως όλοι άλλωστε στο παρελθόν- τον κανονισμό του κοινοβουλίου.

Στην πραγματικότητα, τους ενόχλησε -όλους για διαφορετικούς λόγους τον καθένα- αφάνταστα η πρωτοβουλία της για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους. Γιατί πρωτοβουλία της Ζωής ήτανε η επιτροπή αυτή. Αν δεν ήτανε, θα πήγαινε ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες κρατώντας ως σημαία.

Και να πάλι στο προσκήνιο η Σακοράφα. Να αποκτά ρόλο στην επιτροπή «λογιστικού ελέγχου του χρέους».

Τώρα που έγραψα «Τσίπρας», να μην ξεχάσω να προσθέσω πως τώρα πια γνωρίζω γιατί τοποθέτησε την Ζωή στο προεδρείο της Βουλής και όχι στο Δικαιοσύνης όπως πριν τις εκλογές ακούγονταν.

Η Ζωή είναι «μη συνεννοήσιμη». Θα άρχιζε να χώνει κόσμο και κοσμάκη στην ψειρού και δεν θα καταλάβαινε ούτε από το «συμφέρον της χώρας», ούτε από την «ανάγκη του τόπου για ηρεμία».

Θηλυκό Ροβεσπιέρο δεν την αποκαλούν άλλωστε εχθροί και «φίλοι»;

Ο Αλέξης βέβαια δεν φαίνεται πως είναι τυχαίος παίκτης. Ακολουθεί τις παραδόσεις της ευρύτερης «νέο-ελληνικής» αριστεράς και κεντροαριστεράς.

Δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά το συνέδριο που έγινε έπειτα από τις εκλογές του 2012, ο ένας έκλεινε το ματάκι στον άλλο, υπονοώντας πως οι συνιστώσες θα παραμείνουν ουσιαστικά ανεξάρτητες αλλά το κόμμα θα πρέπει να γίνει ενιαίο, προκείμενου να κερδίσει το bonus των 50 εδρών -το bonus Παυλόπουλου!!!- στις επόμενες εκλογές.

Ο μόνος που τα έχωσε τότε χοντρά στον Αλέξη ήταν ο Μανώλης Γλέζος, προκαλώντας μια mini κρίση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός του Γλέζου, μια ακόμη βουλευτής με προοδευτικές, αριστερές και πατριωτικές απόψεις προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ και πρώτη σε σταυρούς στην Β΄ Αθηνών πολύ νωρίς άρχισε να ασκεί κριτική για την λεγόμενη «δεξιά στροφή» του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του 2012.

Πάντως, στις ευρωεκλογές του 2014, και οι δύο μετακόμισαν από το Ελληνικό στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Κατά διαβολική σύμπτωση ήταν και οι πρώτοι που άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση πια του ΣΥΡΙΖΑ για αθέτηση των προεκλογικών της υποσχέσεων.

Επίσης, αρχίζω να αντιλαμβάνομαι και τον ρόλο που επιφυλάσσουν για τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Θα είναι εκείνος του αποδιοπομπαίου τράγου. Όταν μετά την επιβολή ελέγχου στις αναλήψεις από τα ΑΤΜ, δεν θα έρθει το φυσιολογικό «άει σιχτίρ» για την ευρωζώνη αλλά ο ρεαλιστικός συμβιβασμός και η ώρα των «φρονίμων».

Προσωπικά, ποτέ δεν ήμουνα αισιόδοξος. Ούτε ήμουνα ποτέ μέσα στο εορταστικό κλίμα των εκπληκτικών και μοναδικών επιτυχιών.

Πιστεύω ότι έχουν αποφασίσει τι ακριβώς θα μαγειρέψουνε αλλά ψάχνουν ακόμα τον τρόπο με τον οποίο θα μας το σερβίρουνε.

Σε κάθε περίπτωση όμως ένας φίλος μου θύμισε πως η πολιτική συνειδητοποίηση είναι μια εξελικτική διαδικασία.

Ίσως όλοι οι διαχειριστές – έντιμοι ή μη – της υπάρχουσας κατάστασης να ξυπνήσουν σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό από εκείνον όπου κοιμήθηκαν. Θα δείξει.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει αποφασίσει να ξεβρομίσει τον τόπο τούτο από τον εθνικό του Βρικόλακα. Στα 95 του χρόνια θέλει γραφείο στην Βουλή! Να μου το θυμηθείτε μόλις του πάρει το γραφείο η Ζωή, θα ψοφήσει ο σκατόψυχος. Ας μην κάνει καμιά «παρέμβαση» ο πρωθυπουργός για τον «Δράκουλα του κοινοβουλίου», γιατί δεν θα το αντέξω!

(Αγαπητέ Ηλία, δεν ξέρω αν το έχεις παρατηρήσει αλλά ένα μέρος της επίθεσης που γίνεται στον Γιάνη Βαρουφάκη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι πως έχουν ψυχολογικά προβλήματα, και αυτό λέει πάρα πολλά. Βλέπω να τους βάζουν σε κάνα τρελοκομείο. Φυσικά, άνθρωποι όπως ο Δραγασάκης -που κάνει τη γλάστρα στην Έλλη Στάη, προσπαθώντας να συμμαζέψει τη μασέλα του- είναι πολύ λογικοί και πολύ συνετοί. Και πολύ ακίνδυνοι. Και πολύ χαριτωμένοι. Αλήθεια, γιατί παιδεύει ο Τσίπρας τον Βαρουφάκη και δεν βάζει υπουργό Οικονομικών τον Δραγασάκη; Φοβάται μήπως τα υπογράψει όλα αμέσως; Μπα, θα φοβάται μήπως επιτεθεί στους ολιγάρχες. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ηλία, βλέπω τον Σταύρο Θεοδωράκη να έρχεται στη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ρήξη μάλλον θα αναβληθεί. Είναι και που δεν μας λέει ξεκάθαρα ο Τσίπρας τι συμβαίνει και πού το πάει. Αν το έκανε, εγώ θα ήμουν αισιόδοξος. Αλλά όλα αυτά τα έχω ξαναδεί. Να είσαι καλά, Ηλία.

Πηγή: pitsirikos.net