«Ένα όχι που βγήκε από μια
βαθιά πεποίθηση είναι πολύ καλύτερο και πιο μεγαλειώδες από ένα ναι που
ειπώθηκε για να αποφευχθούν φασαρίες». Ο αφορισμός του μεγάλου Μαχάτμα
Γκάντι μπορεί να αποτυπώσει το κλίμα των Βρυξελλών που συνάντησαν ο
Έλληνας πρωθυπουργός και οι υπουργοί πριν και μετά τη σύνοδο κορυφής.
Η επιμονή της κυβέρνησης στις «κόκκινες γραμμές», η καθαρή και ευθεία
συζήτηση, η ισότιμη αντιμετώπιση και κυρίως η σθεναρή στάση της
απέναντι στις επιταγές της γερμανικής κυβέρνησης και των συμμάχων της
απέδειξε ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο πεδίο ηγεμονίας για τον ισχυρό,
αλλά ένας πολιτικός χώρος ανοικτός σε διαφωνίες, θέσεις και αντιθέσεις,
διαπάλη αντιλήψεων, που στο τέλος καταλήγουν σε συμβιβασμούς. Η Ευρώπη
μπορεί να γεφυρώνει τις διαφορές και να βρίσκει λύσεις.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός, προετοιμασμένος ακόμα και για πιθανή ρήξη,
ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για ένα μάλλον ασυνήθιστο, για να μην πούμε
πρωτοφανές, γεγονός. Να θυμίσει με τη στάση του στη Γερμανίδα καγκελάριο
ότι οι συμβιβασμοί δεν είναι μόνο για τους μικρούς, δεν είναι
χαρακτηριστικό των αδυνάτων, αλλά κυρίως είναι αποτέλεσμα μιας έντιμης
στάσης του «μικρού» απέναντι στην οίηση του «μεγάλου», είναι η πολιτική
βούληση απέναντι στην έπαρση και την παντοδυναμία εκείνου που πιστεύει
ότι δικαιωματικά ηγεμονεύει.
Ο Τσίπρας πέτυχε μια πολιτική νίκη που υπερβαίνει τα στενά όρια μιας
κρίσιμης διαπραγμάτευσης. Κατάφερε, προβάλλοντας το πολιτικό πρόταγμα,
που δεν είναι άλλο από την αξιοπρέπεια όχι μόνο του ελληνικού λαού αλλά
και όλων των Ευρωπαίων, να οδηγήσει τη σύνοδο στην ουσία της ύπαρξης της
Ευρώπης. Που δεν είναι άλλη από την πολιτική της υπόσταση, τους
ανοικτούς πολιτικούς ορίζοντες, υπενθυμίζοντας -όχι μόνο, αλλά κυρίως-
στην Άνγκελα Μέρκελ ότι σε μια πολιτική ένωση οι ηγεμονισμοί είναι απλώς
προσωρινοί. Όσο και αν αυτοί μπορεί να κρύβονται πίσω από μια τυπική
χειραψία και μισό χαμόγελο...
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου