ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Επί της ουσίας…

Είναι η τρίτη φορά μέσα σε 5 χρόνια που το Υπουργείο Πολιτισμού βρίσκεται συγχωνευμένο με ένα άλλο . Η πρώτη ήταν το 2010, που συγχωνεύτηκε με το Υπουργείο Τουρισμού, η δεύτερη το 2012 με το Υπουργείο Παιδείας και η τρίτη – ας μην είναι και φαρμακερή – στην νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πάλι με το Υπουργείο Παιδείας. Πολλοί διαμαρτύρονται, κυρίως οι εργαζόμενοι, και διεκδικούν την πλήρη αυτονομία του Πολιτισμού. Αδικο δεν έχουν… Στο κάτω –κάτω αποτελούσε και δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμά του για τον Πολιτισμό. Από την άλλη πλευρά είδαμε πολύ καλά την κατάντια και υποβάθμιση του Υπουργείου Πολιτισμού και με το περιτύλιγμα της αυτονομίας.

Αλλά αν βγάλουμε το περιτύλιγμα από κάτω τι μένει; Τι πολιτική εφαρμόζεται, πώς αντιμετωπίζονται οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και κονδύλια, πως ενισχύονται οι κρατικοί φορείς , πως θωρακίζεται ο πολιτισμός απέναντι σε μία …. «ασύμμετρη» απειλή που είναι η καλοσχεδιασμένη διάδοση της θεωρίας του καλού ιδιωτικού τομέα που θα έρθει, θα συμπράξει και θα σώσει από δομές και θεσμούς μέχρι μνημεία; Είναι γνωστό ότι αρκετοί εποφθαλμιούν το «φιλέτο» της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ο νέος αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης από πολιτισμό γνωρίζει, καθώς όλα του τα τεράστια προβλήματα, τις αγκυλώσεις, τη μόνιμη έλλειψη κονδυλίων, την απαξίωση των κρατικών πολιτιστικών φορέων, τα αντιμετώπισε από το δημοσιογραφικό «χαράκωμα». Η τοποθέτησή του σε αυτή τη θέση έχει προκαλέσει εκρήξεις ανακούφισης σε καλλιτεχνικές και άλλες παρέες.

Γνωρίζει και τις νέες τάσεις στη διαχείριση, ειδικά των μνημείων. Πριν ακόμα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Πολιτισμού στο υπερυπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Αθλητισμού και ενώ ακόμα αρθρογραφούσε έγραφε: «Διεθνώς αναγνωρισμένοι αρχαιολόγοι και έμπειρα στελέχη του υπουργείου επισημαίνουν ότι η πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να αποδώσει μεγάλο πλούτο, να βοηθήσει τον τουρισμό και το εθνικό εισόδημα και ταυτόχρονα να διαφυλαχθεί και αναπτυχθεί όπως του αρμόζει. Αναγκαία προϋπόθεση: το αυστηρό, διαφανές πλαίσιο σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για προστασία του δημόσιου συμφέροντος και αποδοτικότητα» (Εφημερίδα Καθημερινή, 21/12/2014).

Δεν γνωρίζουμε αν ο νέος υπουργός υιοθετεί αυτή την οπτική. Αλλά όταν ανοίγουμε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουμε: «Θωρακίζουμε θεσμικά το δημόσιο χαρακτήρα του αρχαιολογικού έργου και της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, προωθώντας τις απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις και καταργώντας οποιαδήποτε μορφή άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι κοινωνικό αγαθό που συνδέεται με τη βιώσιμη ανάπτυξη, όχι εμπορεύσιμο προϊόν που υπηρετεί το κέρδος συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων».

Τι από τα δύο θα υπερισχύσει; Δίκην προθέσεων δεν κάνουμε, πολύ περισσότερο προφητείες. Αλλά, αρχή άνδρα δείκνυσι.

Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για τη συγχώνευση του Υπουργείου Πολιτισμού. 

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ 

Πηγή: imerodromos.gr