Η ανελέητη, βάρβαρη και άνευ προηγουμένου επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου
σε βάρος του κόσμου της εργασίας, για να πάρει πίσω ότι έχει απομείνει,
από όσα με αγώνες και θυσίες κατακτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, συνεχίζεται.
Οι διαχρονικές απαιτήσεις των τραπεζών, των διεθνών τοκογλύφων και των επιχειρηματικών ελίτ, υπηρετούνται στο ακέραιο από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας, οι οποίες μέσα από την πολιτική των Μνημονίων που επιβάλει η Τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) υλοποιούν την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, ισοπεδώνοντας στην κυριολεξία την Ελληνική κοινωνία.
Ανεργία, αβάσταχτη φορολογία, διάλυση του κοινωνικού κράτους,
απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων
εργασίας, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, μειώσεις μισθών και
συντάξεων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μετατροπή των δημοσίων
αγαθών σε εμπόρευμα, απολύσεις, μετανάστευση της νέας γενιάς, φτώχεια,
ανασφάλεια, αποκλεισμός, φόβος, είναι μερικά από αυτά που βιώνει σήμερα ο
Ελληνικός λαός, ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εφαρμόζει στη χώρα μας μια πολιτική τάξη απόλυτα διαπλεκόμενη και εξαρτημένη από ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Το δημόσιο απαξιώνεται και καταγγέλλεται ως
αντιπαραγωγικό, φαύλο, διεφθαρμένο και παρουσιάζεται σαν επιτακτική
ανάγκη η συρρίκνωσή του και η εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων του στα
αρπακτικά, που περιμένουν να κατασπαράξουν τη δημόσια περιουσία
στο όνομα μιας άκρως νεοφιλελεύθερης αντίληψης για ένα μικρό και
επιτελικό κράτος-υπηρέτη των δικών τους συμφερόντων και επιλογών και όχι
υπηρέτη του κοινωνικού συνόλου.
Η άθλια προπαγάνδα, η κατασυκοφάντηση, η διαπόμπευση των Δημοσίων υπαλλήλων
από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ είναι στην ημερήσια διάταξη.
Οι εφεδρείες, οι διαθεσιμότητες, οι απολύσεις, οι εργασιακές σχέσεις
Μεσαίωνα, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η κατατρομοκράτηση των
εργαζομένων στο δημόσιο είναι τα εργαλεία για να ανοίξει ο δρόμος της
λεηλασίας.
Στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού,
ο νέος οργανισμός συρρίκνωσης δομών και προσωπικού αποτυπώνει τις
επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών με συγκεκριμένη στόχευση.
Η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση, η νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας,
οι διορισμοί υμετέρων σε θέσεις ευθύνης, η ιδιωτικοποίηση τομέων δράσης
και η εκχώρηση αρμοδιοτήτων (ακόμη και της διαχείρισης αρχαιολογικών
χώρων και μουσείων), παραδίδουν με μαθηματική ακρίβεια την πολιτιστική μας κληρονομιά ως βορά σε συγκεκριμένα συμφέροντα.
Απέναντι στην κατάσταση αυτή η κοινωνία και οι εργαζόμενοι δεν
μπόρεσαν να αντιδράσουν επαρκώς για να αποτρέψουν τις τραγικές
επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών.
Το συνδικαλιστικό κίνημα – στην ΠΕΥΦΑ αυτό είναι
ιδιαίτερα εμφανές – με ηγεσίες ενσωματωμένες στη λογική της άλλης
πλευράς, εγκλωβισμένες στον κομματισμό, τις προσωπικές στρατηγικές, την
πελατειακή λογική και την λογική του μικρότερου κακού δεν μπόρεσε να
μετατρέψει τον θυμό και την αγανάκτηση σε οργανωμένη παρέμβαση ανατροπής
αυτής της πολιτικής που ισοπεδώνει τα πάντα.
- «Δεν αφορά εμάς, αφορά τους άλλους»
- «Ε! εκεί υπάρχει υπερβολή!»
- «Εσύ δεν κινδυνεύεις αρκεί να….»
- «Εμείς έχουμε τον τρόπο και τις προσβάσεις να καθαρίσουμε.»
- «Δεν βλέπεις τι συμβαίνει δίπλα σου!»
- « Εμείς από τους 500 σώσαμε τους 300»
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από όσα κυριάρχησαν στην συνδικαλιστική
πρακτική μέχρι σήμερα, τα οποία οδήγησαν τους εργαζόμενους στην λογική
του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και το συνδικαλιστικό κίνημα στην πλήρη
απαξίωση του.
Η ανασυγκρότηση και η επαναθεμελίωση του συνδικαλιστικού κινήματος
με άλλον προσανατολισμό, σε άλλη βάση, με εγκατάλειψη της λογικής της
ανάθεσης, με ενεργοποίηση των ίδιων των εργαζομένων, με επίκεντρο τον
εργαζόμενο και τις ανάγκες του και στόχο τη ρήξη με το παρελθόν και τον
μετασχηματισμό του σε ταξική, ριζοσπαστική δύναμη είναι η μόνη διέξοδος για την ανατροπή της βαρβαρότητας και των μνημονιακών πολιτικών.
Εμείς με προμετωπίδα την συλλογική δράση, την κοινή αντίληψη, τους
κοινούς στόχους διεκδικούμε να συναντηθούμε με όλους τους εργαζόμενους,
να αθροίσουμε δυνάμεις για να γίνει πράξη η ανάγκη της ανατροπής.
Η αρχή έγινε!
Στις επικείμενες εκλογές της ΠΕΥΦΑ (19.1, 20.1, 21.1.15) η Δημοκρατική Συνεργασία, η Αυτόνομη Παρέμβαση και η Ενωτική Αγωνιστική κίνηση ενώνουμε τις δυνάμεις μας προσδοκώντας από τους συναδέλφους να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, ώστε το συνδικάτο να αλλάξει βηματισμό, να βγεί από την εσωστρέφεια, τον παραγοντισμό, τη λογική της προσωπικής εξυπηρέτησης, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες του κλάδου των Αρχαιοφυλάκων.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ – ΔΥΝΑΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου