Σ' ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με εναλλαγή συναισθημάτων και «βρετανική» διακύμανση του σκορ, η Πέλλα με επίθεση διαρκείας στο δεύτερο ημίχρονο κατάφερε να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση και να πάρει πολύτιμη ισοπαλία στην έδρα της Δόξας Ριζού. Αν και το τελικό σκορ προδιαθέτει και παραπέμπει σε «βαρύγδουπους» τίτλους του τύπου «γκολ και θέαμα», εντούτοις τα γκολ υπήρξαν το θέαμα όμως απουσίαζε... Σ' έναν πολύ βαρύ αγωνιστικό χώρο, η μπάλα έκανε τα δικά της τερτίπια, διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό την τελική έκταση του σκορ και το τελικό αποτέλεσμα...
Στο πρώτο ημίχρονο οι γηπεδούχοι ήταν πιο δυνατοί και φρέσκοι κερδίζοντας τις περισσότερες μονομαχίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, καταφέρνοντας χωρίς να έχουν την εδαφική υπεροχή να δημιοργούν πιο εύκολα τις προϋποθέσεις για γκολ. Γκολ που πέτυχαν νωρίς με τον Αργυρόπουλο στο 5' και στο 20', ενώ προσωρινά η Πέλλα στις ελάχιστες ουσιαστικά απειλητικές επιθέσεις της στο πρώτο, είχε ισοφαρίσει με τον Καραμούζα στο 10ο λεπτό. Δυο πολύ καλές ευκαιρίες για τους γηπεδούχους, στην πρώτη εξαιρετική επέμβαση σε τετ α τετ του Ογκανέζωβ και στη δεύτερη ο επιθετικός της Δόξας αστόχησε άουτ από πλεονεκτική θέση μέσα από την περιοχή. Η Πέλλα σ' αυτές είχε να αντιπαραθέσει μια καλή στιγμή με τον Μπρατσούδη, που σούταρε βεβιασμένα στην αγκαλιά του τερματοφύλακα ενώ βρισκόταν λίγο μέσα στην περιοχή πίσω από την άμυνα των γηπεδούχων. Δίκαιο το τελικό σκορ 2-1 του πρώτου ημιχρόνου, με πιο δυνατή και πιο ψυχωμένη τη Δόξα.
Στο δεύτερο ημίχρονο η κατάσταση άλλαξε άρδην με την Πέλλα να παίρνει.τα ηνία και να πιέζει, αλλά οι Γεωργιάδης, Καραμούζας και Μπρατσούδης δεν μπόρεσαν να βρουν στόχο από καλές θέσεις. Σαν να μην έφτανε αυτό, και κόντρα στη ροή του αγώνα, ήρθε και το «κρύο» πέναλτι στο 60' για τους γηπεδούχους, που το εκτέλεσε εύστοχα ο Χαραλαμπίδης για να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ σε 3-1 και να βάλει τους πελλιώτες σε «μαύρες» σκέψεις. Οι αλλαγές από το πάγκο, παράλληλα με την πίστη και το πείσμα των ποδοσφαιριστών της Πέλλας, τόνωσαν ακόμη περισσότερο την επιθετικότητα των φιλοξενουμένων που έφταναν πιο εύκολα στην περιοχή της Δόξας και απειλούσαν. Απειλή που έγινε πράξη από τον Καραμούζα στο 70΄ για να μειώσει το σκορ σε 3-2 και να «ξαναβάλει» την Πέλλα στο παιχνίδι. Η πίεση της Πέλλας συνεχίστηκε, με μεγαλύτερη ένταση με τους γηπεδούχους προδομένους από δυνάμεις να προσπαθούν να απομακρύνουν όπως-όπως την μπάλα από την περιοχή τους. Μάλιστα μ' αυτή την τακτική των «πολιορκημένων» οι γηπεδούχοι κατάφεραν να βγάλουν και δυο καλές αντεπιθέσεις, στη μία εκ των οποίων έχασαν την πολύ μεγάλη ευκαιρία να «καθαρίσουν» το παιχνίδι, όταν το σουτ από το ύψος του πέναλτι έφυγε άουτ.
Η Πέλλα έχοντας συνεχώς την μπάλα στην κατοχή της, σε μια ανύποπτη φάση κατάφερε με βαθιά μπαλιά πίσω από την μεσαία γραμμή, να κερδίσει πέναλτι στο 85' σε ανατροπή του Καραμούζα από τον τερματοφύλακα. Το πέναλτι εκτέλεσε εύστοχα ο Καμπούρης και ισοφάρισε σε 3-3 μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Δύο λεπτά αργότερα ο Καραμούζας είδε την δεύτερη κίτρινη κάρτα και αποβλήθηκε, αφήνοντας την ομάδα του για τα υπόλοιπα λεπτά του αγώνα μαζί με τον 5λεπτο έξτρα χρόνο, με αριθμητικό μειονέκτημα. Δεν συνέβει τίποτα απολύτως μέχρι το τελικό σφύριγμα, που βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες με 3-3.
Η Πέλλα είχε εικόνα πιο ομάδας στο γήπεδο και ίσως δικαιούνταν περισσότερα πράγματα σήμερα στο Ριζό κυρίως με την εμφάνισή της στο δεύτερο μέρος όπου έβγαλε και ποιότητα και δύναμη και πάθος για την ανατροπή, όμως εν τέλει πρέπει να είναι και ευχαριστημένη αφού γύρισε από την «κόλαση» του 3-1 έχοντας στις «αποσκευές» της τον θετικό βαθμό της ισοπαλίας. Πρόσωπο του αγώνα ο Καραμούζας που σκόραρε δύο φορές, κέρδισε το πέναλτι που απέφερε την ισοφάριση και κατάφερε να αποβληθεί κιόλας με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Πάντως οφείλω να ομολογήσω, ότι στο δεύτερο ημίχρονο όλοι οι ποδοσφαιριστές μας ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους.
Το Ριζό όσο είχε δυνάμεις ήταν ανταγωνιστικό κυρίως παραβάλλοντας τη δυνάμη στο παιχνίδι του και με το ικανό και σωματώδη φορ Αργυρόπουλο, κατάφερνε να δημιουργεί καταστάσεις στην άμυνα της Πέλλας. Στο δεύτερο χάθηκε κι απλά «σώθηκε» από το πέναλτι-γκολ που του έδωσε ανάσες μέχρι τη λήξη του αγώνα για να κρατήσει τον βαθμό της ισοπαλίας.
Κακή και μάλλον όχι ικανή για αγώνες Α1 η διαιτητική τριπλέτα, με πάρα πολλές λανθασμένες υποδείξεις και για τις δύο ομάδες, δημιούργησαν εκνευρισμό εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Η σύνθεση: Ογκανέζωβ, Σταυρακάκης, Καμπούρης, Νουσιόπουλος, Ριζόπουλος. Μπρατσούδης, Χαχαμίδης(Παναγιωτέλης), Μπουράκης, Γεωργιάδης, Χωραφάς(Βόλκος), Καραμούζας.
Η Πέλλα είχε εικόνα πιο ομάδας στο γήπεδο και ίσως δικαιούνταν περισσότερα πράγματα σήμερα στο Ριζό κυρίως με την εμφάνισή της στο δεύτερο μέρος όπου έβγαλε και ποιότητα και δύναμη και πάθος για την ανατροπή, όμως εν τέλει πρέπει να είναι και ευχαριστημένη αφού γύρισε από την «κόλαση» του 3-1 έχοντας στις «αποσκευές» της τον θετικό βαθμό της ισοπαλίας. Πρόσωπο του αγώνα ο Καραμούζας που σκόραρε δύο φορές, κέρδισε το πέναλτι που απέφερε την ισοφάριση και κατάφερε να αποβληθεί κιόλας με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Πάντως οφείλω να ομολογήσω, ότι στο δεύτερο ημίχρονο όλοι οι ποδοσφαιριστές μας ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους.
Το Ριζό όσο είχε δυνάμεις ήταν ανταγωνιστικό κυρίως παραβάλλοντας τη δυνάμη στο παιχνίδι του και με το ικανό και σωματώδη φορ Αργυρόπουλο, κατάφερνε να δημιουργεί καταστάσεις στην άμυνα της Πέλλας. Στο δεύτερο χάθηκε κι απλά «σώθηκε» από το πέναλτι-γκολ που του έδωσε ανάσες μέχρι τη λήξη του αγώνα για να κρατήσει τον βαθμό της ισοπαλίας.
Κακή και μάλλον όχι ικανή για αγώνες Α1 η διαιτητική τριπλέτα, με πάρα πολλές λανθασμένες υποδείξεις και για τις δύο ομάδες, δημιούργησαν εκνευρισμό εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Η σύνθεση: Ογκανέζωβ, Σταυρακάκης, Καμπούρης, Νουσιόπουλος, Ριζόπουλος. Μπρατσούδης, Χαχαμίδης(Παναγιωτέλης), Μπουράκης, Γεωργιάδης, Χωραφάς(Βόλκος), Καραμούζας.
1 σχόλιο:
έπρεπε να χάσετε στο Ριζό.Ήσασταν κωλοφαρδοι! Αυτό δεν ξαναγίνετε.
Δημοσίευση σχολίου