Αναπάντητα ερωτήματα, πικρόχολα σχόλια, «ευκαιριακά» απωθημένα και «γωνιακοί» τύποι

Παναθηναϊκός 1980/81: Ο Λούις Αντρεούτσι σκοράρει και πανηγυρίζει "δεόντως"

Η ομάδα μας την περασμένη Κυριακή διαλύθηκε από τον Εδεσσαϊκό, με το εξευτελιστικό 7-0. Στο δικό μου μυαλό αλλά και συναίσθημα, συνυφασμένα φυσικά πάντα με την μακροχρόνια σχέση μου με την ομάδα ως ποδοσφαιριστής, ως παράγοντας και βεβαίως ως φίλαθλος, φάνταξε ως κάτι πρωτόγνωρο, αναπάντεχο, ανήκουστο, ντροπιαστικό με απλά λόγια ως κάτι βαρύ και ασήκωτο! Ο κάθε Πελλιώτης έχει προσδιορίσει με τον δικό του τρόπο, ιδοσυγκρασία, συναίσθημα και λογική, σωστά ή λάθος δεν θα το κρίνω, τη δική του σχέση μ' αυτή την ομάδα και κάποια πράγματα που της στμβαίνουν, τα «παίρνει και τα φέρει», ελαφρύτερα ή βαρύτερα αναλόγως των επιπτώσεων και των αποτελεσμάτων.

Την ανάρτηση που ανέβασα μετά τον διασυρμό της Έδεσσας και η οποία προκάλεσε ποικίλες ανώνυμες και επώνυμες αντιδράσεις, ο καθένας «πατοικούντας την Ιερουσαλήμ», την ερμήνευσε όπως ακριβώς τον «βόλεψε», με αποκλειστική στόχευση τη σχέση του με μένα προσωπικά και φυσικά όχι τη σχέση του με την ομάδα και το ακριβές περιεχόμενό της, όπως αυτό ξεκάθαρα αναφέρθηκε και χαρακτήρισε το τραγικό αποτέλεσμα.της Κυριακής και την «προεργασία» που προηγήθηκε μέχρι να φτάσουμε σ' αυτό.

Η σχέση και η αγάπη γι' αυτή την ομάδα σε καμιά περίπτωση και για κανέναν, δεν αποτελεί μονοπωλειακό δικαίωμα. Κι αυτό το δικαίωμα δεν το διεκδίκησα και ούτε θα το ασκήσω ποτέ στο μέλλον και βεβαίως δεν έχω την νομιμοποίηση να το αφαιρέσω από κανέναν....
Τα σχόλια αναμενόμενα πολλά, αλλά όπως το περίμενα, τα περισσότερα και αναμενόμενα «άστοχα» και «εκτός θέματος». Κάποια συναινετικά όπως αυτό διοικητικού παράγοντα, τα οποία και πραγματικά τα ασπάζομαι ειλικρινά, από μόνα τους αν δεν υπάρχει «ευρύτερη συναίνεση» κλέβοντας τον όρο από την μνημονιακή μας πραγματικότητα, μοιάζουν πιο πολύ με «ευχολόγια»... Γιατί πολύ απλά, όλοι δεν έχουν την ίδια ανιδιοτέλεια και την ίδια καλή διάθεση να το πράξουν. Προσπαθούν μάλλον να πράξουν το εντελώς αντίθετο, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» για τους δικούς τους ανεξήγητους λόγους και σκοπούς...
Πάμε στα ερωτήματα, για τα οποία δεν περιμένω φυσικά συγκεκριμένες απαντήσεις, αλλά παρόμοια σχόλια όπως της επίμαχης ανάρτησης. Αναφέρθηκα καταρχήν σε "Όνειδος" και στο "εξευτελιστικό" 7-0.... Υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί ότι ήταν ντροπή για την ομάδας μας και εξευτελιστικό το 7-0;
Όλοι γωνρίζουμε τις διεργασίες και τις αλλαγές που επήλθαν στην ομάδα μας την τελευταία εβδομάδα πριν το παιχνίδι της Έδεσσας. Είχα και γω τις ενστάσεις μου φωναχτά και εγγράφως για την προηγούμενη κατάσταση. Όμως αυτό απέχει πολύ από το να την καταδικάσουμε και να την βγάλουμε άχρηστη στέλνοντας την στο "πυρ το εξώτερον". Το «ισοζύγιο» θετικών-αρνητικών και ο μέχρι τότε απολογισμός, ήταν συντριπτικά υπέρ της. Και δε νομίζω να διαφωνεί κανείς και μ' αυτό όσο κακοπροαίρειτα κι αν το δει.... Οπότε "οι φαεινές εμπνεύσεις" και "τα ατυχή πειράματα" της διοίκησης δεδομένου και του τραγικού αποτελέσματος, πως αλλιώς θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ηπιότερα και με πολύ περισσότερο σεβασμό απ' όσο απαιτούνταν, κι απ' όσο αποδείχθηκε ότι απαιτούνταν «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις»; Όσοι εκτιθόμαστε σε δημόσιες θέσεις και αξιώματα, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και την ανάλογη θετική ή αρνητική κριτική....Αν δεν την αντέχουμε, μάλλον δεν κάνουμε γι' αυτές.
Τέλος αν δεν είναι  "τερατούργημα" ως άμεση συνέπεια και αποτέλεσμα των προηγούμενων «διεργασιών» που ανέφερα παραπάνω αυτή η συντριβή και το 7-0 της Έδεσσας, τότε ποιο είναι το κατώτατο όριο εξευτελισμού για μια ομάδα με το κύρος και την ποιότητα της Πέλλας που θέτει ο κάθε φίλαθλος, ο κάθε παράγοτας, ο κάθε ποδοσφαιριστής;
Είμαι πολύ προσεκτικός για το τι γράφω, πως το γράφω και για ποιον το γράφω. Δεν υπονόμευσα και δεν θα υπονομεύσω κανέναν, γιατί είναι κάτι που το έζησα στο πετσί μου και όσο γίνεται μακριά από μένα! Αν θέλει κάποιος να με κρίνει, να με κατακρίνει, να με απορρίψει και να με ακυρώσει, τότε σίγουρα δεν θα χρειαστεί να διαβάσει τις αναρτήσεις μου. Είμαι ο ίδιος και απαράλλαχτος εδώ και 47 συναπτά χρόνια! Και πότε δεν κρύφτηκα από κανέναν...
Για να επανέλθω στην ανάρτηση, δεν αναφέρομαι προσωπικά για κανέναν παράγοντα θίγοντας τον, τους οποίους και στηρίζω όσο και όπως μπορώ κάθε χρόνο, παρά μόνο για τις ενέργειες της διοίκησης συνολικά τις οποίες τις χαρακτηρίζω όσο πιο ήπια και πολιτισμένα μπορώ και μου επιτρέπεται κι από την ψυχική μου διάθεση, δεν αναφέρομαι προσωπικά σε κανέναν ποδοσφαιριστή, τους οποίους και εκτιμώ απεριόριστα τόσο προσωπικά όσο και αγωνιστικά και το γωνρίζουν πολύ καλά οι περισσότεροι απ' αυτούς, παρά μόνο στην ομάδα συνολικά που παρουσιάσθηκε "αναιμική" στο στάδιο της Έδεσσας.
Δέχομαι και θα δεχθώ και το έχω αποδείξει πολλάκις, ακόμα και την πιο σκληρή κριτική για τις απόψεις και τις πράξεις μου, λογοδοτώ και θα λογοδοτώ πάντα γι' αυτές όταν και όπου απαιτείται, με τόσο σεβασμό όσο απαιτεί η κάθε περίσταση. Άγιος δεν είμαι, ούτε «άσφαλτος», όπως θα έλεγε και μια ψυχή του λαϊκού μας πενταγράμμου. Όμως δεν ανέχομαι και ούτε θα ανεχθώ «γωνιακους» τύπους που λειτουργούν ρεμβαστστικά και προσπαθούν να πιαστούν από κάθε περίσταση και λέξη, για να φτιάξουν τα δικά τους «ευφάνταστα σενάρια», να ρίξουν «δηλητήριο» και να βγάλουν χολή για καθαρά προσωπικούς και ιδιοτελείς σκοπούς...
Και όσο κι αν τους χαλάσει μερικούς, εγώ θα πανηγυρίσω και πάλι κάθε επιτυχία της ομάδας μας, ευχόμενος αυτό να συμβεί την προσεχή αγωνιστική με τον Εξαπλάτανο, όπως και θα κρίνω αυστηρά κάθε παταγώδη αποτυχία της όπως αυτή της προηγούμενης με τον Εδεσσαϊκό....
Η φωτογραφία της ανάρτησης δεν είναι τυχαία.... Μάλλον προφητική είναι και ίσως «διευκολύνει» τους «γωνιακούς» τύπους που προανέφερα!