Ευχαριστώ τους (αρχαιοκάπηλους) Αμερικάνους

Ολο κυβερνητικά και οικονομικά, κι όλο προεδρολογία, μπάφιασε ο πρωθυπουργός. Αποφάσισε λοιπόν να γυρίσει για λίγο στα παλιά του λημέρια, με την ελπίδα να επιστρέψει και στις παλιές ανέφελες μέρες που ήταν σκέτος υπουργός και υπεύθυνος για τον πολιτισμό σε αντίθεση με το σήμερα, που είναι υπεύθυνος για τα πάντα. Το άσπρο γάντι, άλλωστε, του βγαίνει πάντοτε σε καλό. Στα εγκαίνια του Μουσείου Ακρόπολης με  λευκό γαντάκι κόλλησε στη θέση του στην ανατολική ζωφόρο το μαρμάρινο κεφαλάκι της Ιριδας. Αλλο ζευγάρι φόρεσε χθες στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, για να πιάσει το τετραευάγγελο του 12ου αιώνα, που επέστρεψε στη χώρα μας από το Μουσείο Γκετύ της Αμερικής.

Κι εμείς το επιστρέψαμε στη Μονή Διονυσίου του Αγίου Ορους, όπου και ανήκε. Από εκεί το είχαν κλέψει κατά τη δεκαετία του ’60. Γύρισε ποιος ξέρει πόσους αγοραστές και αγορές, και κατέληξε εν τέλει στο συγκεκριμένο μουσείο, το οποίο δεν έχει δα και την καλύτερη φήμη. Μέχρι τώρα όλοι ήξεραν πως αποκτήματά του έχουν αγοραστεί από αρχαιοκάπηλους. Σιγά το νέο, θα πείτε, έτσι δεν έκαναν κι άλλα μουσεία; Μάλιστα, όμως εμείς με το συγκεκριμένο έχουμε υπογράψει σύμφωνο συνεργασίας, αφού μας επέστρεψε μερικές αρχαιότητες. Πόσες άλλες κρύβει άραγε στα υπόγειά του; Αγνωστον.
Εν πάση περιπτώσει, ο υπουργός Πολιτισμού ευχαρίστησε επανειλημμένα το μουσείο που μας το επέστρεψε, διότι σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στο Αμέρικα, αλλά και στην Ευρώπη, δεν ήταν υποχρεωμένο. Οι αρχαιοκάπηλοι διεθνώς φροντίζουν να κατοχυρώνονται γρήγορα τα προϊόντα εγκλήματός τους, ώστε να βρίσκουν αγορές. Απαξ και το εμφανίσει ο νέος κάτοχος σε έκθεση έστω ενός μήνα και η χώρα προέλευσης δεν καταφέρει εγκαίρως να αποδείξει πως το έχουν κλέψει από αυτήν, το πουλάκι έχει πετάξει! Το Γκετύ το είχε παρουσιάσει πριν από χρόνια, σε έκθεση του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης για τη «Δόξα του Βυζαντίου» αλλά, παρότι ήταν τεραστίου μεγέθους, και στείλαμε κι εμείς το κατιτίς μας, χαμπάρι δεν πήραμε. Ετσι, αν ήθελαν τώρα μπορούσαν να μη μας το δώσουν.
«Υψιστη πράξη πολιτισμού» σου λέει ο υπουργός, αλλά μην ορκιζόμεθα κιόλα. Οσο δίνουν κάτι, παίρνουν εκθέσεις ή δανεικά αρχαία. Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο, και κάποιο νίβεται καλύτερα…
Γυρίζουμε λοιπόν στην αγαπημένη του πρωθυπουργού Ορθοδοξία και στον καθηγούμενο της Μονής Διονυσίου, ο οποίος επαίνεσε τον κ. Σαμαρά δις, μία όταν δεν είχε ακόμη φτάσει στο μουσείο και μια μετά (διότι, έπρεπε να ακούσει οπωσδήποτε τους επαίνους. Αλλιώς, γιατί να γίνουν; σου λέει ο μοναχός. Νομίζαμε ότι οι μοναχοί αινούν μονάχα τον Κύριο, αλλά τες παν.) Λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος, το έσκασαν το μυστικό. Το σπάνιο και υπέροχο αληθινά χειρόγραφο επεστράφη από το Γκετύ στο υπουργείο Πολιτισμού και από το υπουργείο Πολιτισμού στη Μονή Διονυσίου. Μαζί επεστράφη στη Μονή και ένα φύλλο από τη συλλογή Κανελλοπούλου, που ανήκει στο ίδιο χειρόγραφο και ήταν σε έκθεση στο Μουσείο Κανελλοπούλου. Ως εδώ, καλώς.
Το μυστικό είναι ότι σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν, φύλλα από τον ίδιο σπάνιο περγαμηνό κώδικα, έχει και η Μονή Ζωγράφου. Και ευχήθηκαν όλοι να επιστραφούν και αυτά στην Μονή Διονυσίου, αφού ολοκληρώνουν το χειρόγραφο. ΕΥΧΗΘΗΚΑΝ. Διότι ως γνωστόν, οι παπάδες δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό. Κι αν είναι ποτέ να γίνει, προφανώς θα γίνει στη Δευτέρα Παρουσία.
Πάμε ξανά τώρα στον πρωθυπουργό, που είπε πως η Ελλάδα πάντοτε θα συνεχίζει τον αγώνα για τον επαναπατρισμό των θησαυρών της, αλλά πως φταίνε και κάποιοι Ελληνες για τις διαρπαγές. Και κατόπιν ερωτηθείς- άσχετα- για την Αμφίπολη, είπε πως ο ίδιος ακούει την ανασκαφέα, τη σκαπάνη και το εύρημα. Ολα σωστά αυτή τη φορά. Πλην, πρωθυπουργέ μου, αφού το γνωρίζουμε ότι φταίνε και Ελληνες, οι οποίοι για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους σκάβουν παράνομα και φυγαδεύουν παράνομα θησαυρούς και αφού αυτό όπως μάθαμε φόρα- παρτίδα γινόταν συστηματικά στην αγαπημένη σας Αμφίπολη, ΠΟΤΕ επιτέλους θα λάβετε μέτρα; Τα αδικήματά τους μπορεί να έχουν παραγραφεί. Ομως, οι ανήθικες πράξεις τους θα έπρεπε να στηλιτεύονται, να στιγματίζονται και, πάνω απ’ όλα, να διερευνώνται. Εστω και αν είναι πλέον ανέφικτο νομικά να τιμωρηθούν, κάποιος πρέπει να σπάσει αυτό το ρυπαρό δαχτυλίδι της αρχαιοκαπηλίας, στο οποίο ήταν μπλεγμένοι και ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί. Το κράτος. Και να φροντίσει, ώστε να μη το ξανακάνουν. Αν, δε, από αυτές τις έρευνες καταφέρναμε να πάρουμε πίσω και κανένα άλλο αρχαίο, καλά θα ήταν. Διότι οι αποδέκτες, μόνο από την οικονομική ζημία μαζεύονται και κάνουν λιγότερες αγορές- κανείς δεν είναι αφελής να πιστεύει πως τις σταματούν.
Μια και μιλάμε μάλιστα για την αρχαιοκαπηλία, τι έγινε εκείνη η Ενορκη Διοικητική Εξέταση για το μέλος της δίωξης αρχαιοκαπηλίας που θεωρήθηκε ότι εμπλεκόταν σε υπόθεση; Βγήκε; Ηταν μόνος του; Πότε επιτέλους θα μάθουμε ποιος φυλάει τα έρημα εεεε τα αρχαία μας;

Πηγή: entexnos.wordpress.com