Εκατό οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΜΚΟ, όπως το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για το Χρέος και την Ανάπτυξη, προειδοποιούν, με ανοιχτή τους επιστολή, που δημοσιεύει η Wall Street Journal, ότι η υπόθεση της Αργεντινής "δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή ως μία μεμονωμένη περίπτωση, αλλά μάλλον ως η έκφραση ενός παγκόσμιου προβλήματος, που επηρεάζει την αποτελεσματική εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
Η σύγκρουση "μεταξύ της Αργεντινής, των ληστρικών funds και του δικαστικού κλάδου των Ηνωμένων Πολιτειών, εκθέτει ένα παγκόσμιο πρόβλημα που επηρεάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα", προσθέτουν και απαιτούν τη μεταρρύθμιση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
"Πρόκειται για μια υπόθεση που αφορά τη σύγκρουση μεταξύ λίγων ομολογιούχων, οι οποίοι στηρίζονται σε ληστρικές πρακτικές που παρέχονται από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την ικανότητα των Κρατών να συνάπτουν συμφωνίες με την πλειονότητα των κατόχων δημοσίου χρέους και να εγγυώνται τα οικονομικά, κοινωνικά και πολισμικά δικαιώματα των ανθρώπων", υπογραμμίζουν και συνεχίζουν:
"Σήμερα, αυτή η ένταση βρίσκεται στο επίκεντρο μιας από τις πιο φλέγουσες συζητήσεις στη διεθνή κοινότητα, για το πώς μπορούν να εξισορροπηθούν τα συμφέροντα των πιστωτών και των οφειλετών, με τρόπους που να εξασφαλίζουν ότι τα Κράτη μπορούν να σέβονται τις υποχρεώσεις τους, προωθώντας και προστατεύοντας, παράλληλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα".
Οι συνυπογράφουσσες την ανοιχτή επιστολή οργανώσεις αναλύουν τις πρακτικές των ληστρικών funds, τονίζοντας ότι αυτές φανερώνουν μία από τις πολλές εκφάνσεις της αδικίας, που είναι σύμφυτη με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. "Έτσι, τα μέτρα για την καταπολέμησή τους, πρέπει να αποτελέσουν απαραίτητο μέρος της μεταρρύθμισης του υπάρχοντος συστήματος, που απαιτεί άμεση συλλογική δράση", προκειμένου να:
  • Διασφαλιστεί ότι όλα τα Κράτη, ιδιαιτέρως οι ΗΠΑ και άλλα Κράτη , όπου έχουν κατατεθεί παρόμοιες απαιτήσεις, να θεσπίσουν νόμους που να περιορίζουν τις ληστρικές δραστηριότητες των πιστωτών.
  • Να διασφαλιστεί, επίσης, ότι τα Κράτη – οφειλέτες εφαρμόζουν δικονομικές εγγυήσεις που περιορίζουν την ικανότητα των ξένων δικαιοδοσιών να επηρεάζουν την πλήρη εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
  • Να δημιουργηθεί ένας διεθνής μηχανισμός, που θα είναι ουδέτερος και ανεξάρτητος, με στόχο να επιλύει διαφορές που αφορούν την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους και ο οποίος θα βασίζεται στην υποχρέωση των Κρατών να σέβονται, να υπερασπίζονται και να ενισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο στην επικράτειά τους, όσο και εκτός της επικρατείας τους. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένος και να δεσμεύει όλους τους πιστωτές. (...) Επιπλέον, ο μηχανισμός αυτός θα πρέπει να αποφασίζει σχετικά με το τι συνιστά βιώσιμη μια δανειακή επιβάρυνση, συμπεριλαμβάνοντας υπόψιν την ανάγκη ανάκτησης της οικονομικής βιωσιμότητας και διασφαλίζοντας την πλήρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτήν τη βάση, ο μηχανισμός θα πρέπει να αποφασίζει το αναγκαίο επίπεδο της αναδιάρθρωσης. Ένας τέτοιος μηχανισμός, θα πρέπει να αναγνωρίζει ότι ο κυρίαρχος οφειλέτης διαφέρει από έναν ιδιώτη οφειλέτη και να παρέχει την ευκαιρία της συμμετοχής, της λογοδοσίας και της διαφάνειας στον πληθυσμό ενός Κράτους-οφειλέτη.

Καλυβιώτου Μαρία
Πηγή: avgi.gr