Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά
τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και
φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα – Jonas Salk.
Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς».
Είναι φανερό πως κανείς από τους δύο γονείς δεν μπορεί να αναπληρώσει
τα καθήκοντα του άλλου. Το περιεχόμενο του ρόλου τους είναι ξεχωριστό,
σημαντικό και απαραίτητο για την ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού.Τα
παιδιά χρειάζονται και έχουν ανάγκη και τους δυο γονείς.Ο ρόλος των
γονέων, του μπαμπά και της μαμάς, είναι ισότιμος στην φροντίδα και
ανατροφή του παιδιού, ακόμα κι αν οι γονείς - σύζυγοι αποφασίσουν να
χωρίσουν. Η ομαλή ψυχική-σωματική ανάπτυξη ενός παιδιού προϋποθέτει τη
συμμετοχή και των δύο γονέων έστω και εάν ένας από τους δύο συμμετέχει
περισσότερο.
Ο πατρικός ρόλος είναι πιο περιορισμένος από τον μητρικό στην
ανατροφή των παιδιών, είτε λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων («Ο άντρας δεν
είναι για να μεγαλώνει παιδιά»), είτε λόγω αυξημένων υποχρεώσεων, που
συνεπάγονται μειωμένο ελεύθερο χρόνο και σωματική - πνευματική κούραση.
Μέχρι πρόσφατα, ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια και ειδικά στην
ανάπτυξη του παιδιού, θεωρούνταν δευτερεύουσας σημασίας. Ίσως, γιατί
υπήρχε η πεποίθηση ότι η επίδρασή του έχει μικρότερη σημασία από εκείνη
της μητέρας.
Σήμερα, είναι σαφές ότι η αλληλεπίδραση πατέρα-παιδιού είναι πολύ
σημαντική και επηρεάζει θετικά ή αρνητικά την προσωπικότητα του παιδιού.
Συνήθως ο πατέρας είναι αυτός ο οποίος εδραιώνει στην ψυχή του παιδιού
το συναίσθημα της ασφάλειας…. Η πατρική εμπλοκή στην ανατροφή του
παιδιού είναι σημαντική καθώς - περιορίζει την δημιουργία ποικίλων
ψυχολογικών προβλημάτων στο παιδί - ενδυναμώνει το δεσμό πατέρα-παιδιού
και - βοηθάει στην ψυχο-κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Είναι σημαντικό
να εδραιωθεί η εικόνα του πατέρα τόσο στη ζωή όσο και στην ψυχή ενός
παιδιού. Η απουσία του πατέρα για διάφορους λόγους έχει αρνητικές
επιπτώσεις πάνω στην γενικότερη εξέλιξη του παιδιού.Το παιδί χρειάζεται
και έχει ανάγκη από τον πατέρα του στην καθημερινότητά του.
Από την άλλη ο πατέρας οφείλει:
* Να ανταποκρίνεται στις καθημερινές ανάγκες και στη φροντίδα του παιδιού
* Να έχει σταθερές και δημιουργικές επαφές με το παιδί, και να συμμετέχει ενεργά στη ζωή του παιδιού
Η μικρή συμμετοχή ενός πατέρα στη ζωή του παιδιού του, και η
οποία χαρακτηρίζεται από αποδοκιμασίες, επιπλήξεις και σωματικές
τιμωρίες, δημιουργεί αισθήματα ματαίωσης και απέχθειας του παιδιού προς
τον πατέρα. Η υιοθέτηση μιας τέτοιας άσχημης και ανώριμης συμπεριφοράς,
δημιουργεί αυξημένες πιθανότητες είτε για παραβατική, βίαιη αντίδραση
από μέρους του παιδιού, είτε για ολοκληρωτική υποταγή του στις
απαιτήσεις των γονέων. Οι καταστάσεις αυτές έχουν καταστροφικές
συνέπειες στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του παιδιού.
Υπάρχουν μικρά «βήματα» που μπορεί ένας πατέρας να κάνει για να έρθει
πιο κοντά στο παιδί του. Οι πραγματικές σχέσεις του πατέρα με το κάθε
παιδί του, κτίζονται και καλλιεργούνται όταν αυτός αφιερώνει χρόνο για
να είναι με το κάθε παιδί του ξεχωριστά.Ένας πατέρας με ενεργό ρόλο μέσα
στο σπίτι, μπορεί να βοηθήσει ώστε να αποφορτίζονται οι σχέσεις παιδιού
– μητέρας όταν αυτές φτάνουν σε αδιέξοδο. Μπορεί να λύνει προβλήματα
και να βοηθήσει τη σχέση μητέρας – παιδιού να εξελιχθεί και να χαλαρώσει
και η μητέρα που θα της φύγει ένα βάρος, αφού θα μοιραστεί τόσο τις
ευθύνες όσο και τις φροντίδες ή τις πιθανές συγκρούσεις της με το παιδί.
Πολύ σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα και όσον αφορά τη διαμόρφωση
της ταυτότητας του φύλου του παιδιού, είτε αυτό είναι αγόρι είτε είναι
κορίτσι. Επίσης, η σχέση που θα αναπτύξει ένα παιδί με τον πατέρα
συμβάλει και διαμορφώνει το είδος των σχέσεων που θα δημιουργεί το παιδί
με τους άλλους ενήλικες γενικότερα.Τέλος, επειδή όπως όλες οι σχέσεις
κι αυτή η σχέση (πατέρα- παιδιού) είναι αμφίδρομη δεν επωφελούνται μόνο
τα παιδιά, από μια υγιή και ισορροπημένη σχέση, αλλά και ο ίδιος ο
πατέρας. Ωριμάζει, ανακαλύπτει τον εαυτό του, του δίνεται η ευκαιρία να
εκφράσει συναισθήματα και ανάγκες, που σε άλλη περίπτωση δε θα το έκανε.
Η εβδομάδα που γιορτάζει ο πατέρας καθιερώθηκε από τις Διεθνείς
Οργανώσεις για τη Γονεϊκή Ισότητα και την Υπεράσπιση του Δικαιωμάτων του
Παιδιού, από τη δεύτερη μέχρι και την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου με
εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.
Ο ΣΥΓΑΠΑ επί δεκαετίας,
κινητοποιεί και ευαισθητοποιεί την κοινωνία για το θέμα των διαζευγμένων
μπαμπάδων και τη σημασία της ίσης και δίκαιης αντιμετώπισής τους στα
ελληνικά δικαστήρια. Έτσι, διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις για τη
γιορτή του πατέρα και συντονίζει παγκόσμιο κίνημα αντίστασης κατά της
δικαστικής καταστροφής πατέρα-παιδιού μετά το διαζύγιο.
Γ εννώ- δημιουργώ
Ο λοκληρώνομαι- ορίζω-χρησιμεύω
Ν οιάζομαι
Ε υθύνομαι
Α γαπώ- αφοσιώνομαι
Σ υνεργάζομαι- συναισθάνομαι
Πηγή: ipaideia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου