Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος πάντα έπαιζε με
κρυφές κάμερες, ροζ βίντεο και δήθεν αποκαλύψεις μαζί με αφόρητη
ηθικολογία. Οταν ο κόσμος τον πήρε χαμπάρι, στράφηκε ανοιχτά προς τη
Χρυσή Αυγή.
Εδώ και δεκαετίες ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος κάνει την ίδια δουλειά
και την ονομάζει δημοσιογραφία. Κρυφές κάμερες, ροζ βίντεο, αναγγελία
αποκαλύψεων που δεν πραγματοποιούνται ποτέ, υπονοούμενα, μισόλογα και
μια αφόρητη ηθικολογία. Η ΕΣΗΕΑ, το ΕΣΡ, η Δικαιοσύνη έχουν πολλές φορές
καταδικάσει αυτή τη δραστηριότητα, αλλά ο κ. Τριανταφυλλόπουλος είναι
επαγγελματίας του είδους και δεν χαμπαριάζει. Ακόμα και την εφημερίδα
που έστησε, στην ίδια συνταγή τη βάσισε, με πολλή κλειδαρότρυπα και
πολλά υπονοούμενα, έτσι ώστε να «συμμορφώνεται» ο εκάστοτε στόχος. Και
τελικά με τα ίδια μέσα πολεμά σήμερα ακόμα και τον τότε αγαπημένο του
συνεταίρο, εκείνον που μοιράστηκε μαζί του το νερό της ίδιας μπανιέρας.
Τώρα που η καριέρα του αυτοαποκαλούμενου «δημοσιογράφου» άρχισε να δύει,
τώρα που ακόμα και τα trash κανάλια έπαψαν να του κάνουν τεμενάδες, ο
καημένος επιχειρεί να ξαναζήσει τις παλιές δόξες ξαναζεσταίνοντας την
παλιά συνταγή. Και απειλεί να δημοσιοποιήσει ροζ βίντεο, στο οποίο
εικονίζεται ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, κατά τρόπο που δεν εγκρίνει ο κ.
Τριανταφυλλόπουλος.
Γιατί μόνον αυτή είναι η «βόμβα» που απειλεί να απασφαλίσει ο
παλαίμαχος της κρυφής κάμερας. Τα μισόλογα και οι υποσχέσεις για
γαργαλιστικές αποκαλύψεις δεν αφορούν παρά την προσωπική ζωή ενός
πολιτικού.
Η δουλειά χάλασε, με την ευθεία καταγγελία του ίδιου του κ.
Σακελλαρίδη, ο οποίος μίλησε για μεθόδους που παραπέμπουν σε παρακράτος
και πολιτικό περιθώριο, με στόχο τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι
η υπόθεση ξεκίνησε λίγες μέρες πριν από τις επαναληπτικές εκλογές για
τη δημαρχία της Αθήνας δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τα πολιτικά
κίνητρα της επιχείρησης.
Οι αφελείς… μειώθηκαν
Αυτό που δεν έχει κατανοήσει ο κ. Τριανταφυλλόπουλος είναι ότι τώρα
πια έχουν ελαττωθεί δραστικά οι αφελείς τηλεθεατές που κρέμονταν από τις
οθόνες τους σε κάθε μια από τις ποικίλες «αποκαλύψεις» του. Εχουν όλοι
κατανοήσει το περιεχόμενο, τις σκοπιμότητες και τους πραγματικούς
στόχους του ευκατάστατου επιχειρηματία της Εκάλης και έχουν πάψει από
καιρό να του αποδίδουν τον ρόλο του «Ρομπέν των Δασών» στα μέσα
ενημέρωσης. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι έχει πλέον αποκτήσει ένα νέο
κοινό, με το οποίο συμμερίζεται καθώς φαίνεται τις ίδιες αντιλήψεις για
τις κρυφές κάμερες, τις ροζ αποκαλύψεις και τις εθνοπρεπείς ερωτικές
περιπτύξεις.
Δεν μας ξενίζει το γεγονός ότι πρώτος αναφέρθηκε στο ζήτημα ο Ηλίας
Κασιδιάρης, αναμένοντας με αδημονία τις αποκαλύψεις Τριανταφυλλόπουλου,
ενώ με τη «Ζούγκλα» συντάχθηκαν ο «Στόχος» και όλα τα ακροδεξιά
ιστολόγια.
Δεν είναι πρώτη φορά. Εδώ και μήνες η «Ζούγκλα» έχει αναλάβει τον
ρόλο της επίσημης προώθησης της Χρυσής Αυγής και ειδικά ορισμένων
στελεχών της. Κάθε λίγο και λιγάκι δημοσιεύει μαϊμού «δημοσκοπήσεις»
στις οποίες εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή να βρίσκεται στην πρώτη θέση των
προτιμήσεων των πολιτών, ενώ και τις παραμονές των δημοτικών εκλογών
κατά τη «Ζούγκλα» ο Ηλίας Κασιδιάρης έβγαινε δήμαρχος από τον πρώτο
γύρο! Αυτή κι αν είναι «ροζ» δημοσιογραφία!
Δυστυχώς και για τον κ. Τριανταφυλλόπουλο, ο οποίος επί χρόνια
περηφανευόταν για την αντιστασιακή δράση του πατέρα του τού χωροφύλακα, ο
κιτρινισμός του είναι πλέον κατάμαυρος.
Του Δημήτρη Ψαρρά
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Δημόσια πρόσωπα και ιδιωτική ζωή
Με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για ένα βίντεο που κατέχει ο κ. Μ.
Τριανταφυλλόπουλος με προσωπικές στιγμές πολιτικού, επανέρχεται ένα
παλιό ερώτημα: Επιτρέπεται ένας δημοσιογράφος να δημοσιοποιήσει
προσωπικές στιγμές ενός δημόσιου προσώπου; Τα τελευταία 15 χρόνια, με
αφορμή κρυφές κάμερες ή άλλες αποκαλύψεις που γίνονται εν ονόματι,
δήθεν, της ανάγκης του κοινού για πληροφόρηση, οι αποφάσεις ευρωπαϊκών
και ελληνικών δικαστηρίων έχουν θέσει σειρά κανόνων. Ας τους
επαναλάβουμε, πρωτίστως για τον κ. Τριανταφυλλόπουλο. Εξάλλου, ο ίδιος
μετείχε, ως δημοσιογράφος, σε ορισμένες από τις υποθέσεις αυτές.
Πρώτον, οι προσωπικές, πόσο μάλλον ερωτικές, στιγμές ενός προσώπου
ανήκουν στη «σφαίρα της ιδιωτικότητάς του»: στον χώρο δηλαδή της
οικειότητας και της άνεσης του καθενός, στον οποίο δεν δικαιούται να
εισβάλει κανένας. Δεύτερον, η αξίωση του κοινού για ενημέρωση δεν μπορεί
να φτάνει μέχρι του σημείου να απαιτεί να λαμβάνει αυτό γνώση
ευαίσθητων δεδομένων, η οποία έχει αποτέλεσμα τον εξευτελισμό, τη
διαπόμπευση και εντέλει την προσβολή της αξίας του ανθρώπου.
Ετσι, σε υπόθεση γνωστού τραγουδιστή, το Συμβούλιο Επικρατείας είπε
με εμφαντικό τρόπο τα ακόλουθα: «Η ελευθερία της έκφρασης και διάδοσης
στοχασμών, όπως και η ελευθερία του πληροφορείν και του πληροφορείσθαι
[…], δεν περιλαμβάνει και την ελευθερία διάδοσης πληροφοριών που
ανάγονται στην απαραβίαστη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής των προσώπων, στον
πυρήνα της οποίας ανήκει προδήλως και η ερωτική τους ζωή. Στον ιδιωτικό
αυτόν πυρήνα, στον βαθμό που τα στοιχεία που τον συνθέτουν δεν
δημοσιοποιούνται οικειοθελώς, ουδείς (ούτε δημόσια Αρχή, ούτε ιδιώτης)
επιτρέπεται να διεισδύσει» (ΣτΕ 3545/2002).
Τι γίνεται, όμως, όταν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα και μάλιστα
πολιτικούς; Δεν δικαιούται να δει και να μάθει το κοινό; Η απάντηση
είναι κατ’ αρχήν πάλι αρνητική. Και τούτο, διότι οι απόκρυφες στιγμές
της ερωτικής ζωής ενός πολιτικού, όσο «πικάντικες», «προκλητικές» ή
«αποκλίνουσες» και αν είναι, δεν ενδιαφέρουν για την αποκατάσταση της
«ιστορικής αλήθειας» ούτε βεβαίως επηρεάζουν την ικανότητα του
συγκεκριμένου να ασκήσει πολιτική.
Τούτο έχει ήδη από καιρό κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων
του Ανθρώπου (υποθέσεις Plon και Καρολίνα του Μονακό) και το έχει
επιβεβαιώσει το ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας. Πράγματι, και τα
δημόσια πρόσωπα έχουν δικαίωμα προστασίας και σεβασμού της ιδιωτικής
τους ζωής σε τέτοιο βαθμό ώστε να διασφαλίζεται και σ’ αυτά μια σφαίρα
«ιδιωτικότητας». Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν η διείσδυση στις
προσωπικές αυτές στιγμές γίνεται με αξιόποινες πράξεις, δηλαδή με μέσα
που ελήφθησαν χωρίς τη γνώση και τη συναίνεση των συγκεκριμένων
προσώπων. Τούτο έκρινε ήδη από το 2005 το Συμβούλιο Επικρατείας
δικαιώνοντας πρώην δήμαρχο, η ερωτική ζωή του οποίου εν αγνοία του
βιντεοσκοπήθηκε και εν συνεχεία δημοσιοποιήθηκε στο πανελλήνιο (ΣτΕ
3922/2005).
Στον κανόνα αυτό της μη δημοσιοποίησης των ερωτικών στιγμών ενός
δημόσιου προσώπου (όπως προφανώς είναι ένας πολιτικός) δικαιολογείται
μόνο μία εξαίρεση: πρόκειται για τις στιγμές εκείνες που η δημόσια
συμπεριφορά του προσώπου αυτού είναι αντιφατική σε σχέση με όσα κάνει ο
ίδιος στις ιδιωτικές του στιγμές. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει προφανής
αντινομία μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Ετσι, για παράδειγμα, ένας
πολιτικός που δεν σταματά να καταγγέλλει δημοσίως την «καταβαράθρωση
των ηθών» της σημερινής νεολαίας και την ίδια στιγμή διοργανώνει ερωτικά
«όργια» παρουσιάζει μια κραυγαλέα αντινομία ανάμεσα στον δημόσιο λόγο
και στην ιδιωτική εικόνα που θέλει ο ίδιος να φαίνεται για τον εαυτό
του.
Συνοψίζοντας: Στις δικαιοκρατούμενες χώρες είναι ανεπίτρεπτη η
διαπόμπευση οποιουδήποτε ανθρώπου. Εντέλει, καμία απολύτως σκοπιμότητα
και κανένα «δημοσιογραφικό ενδιαφέρον» δεν δικαιολογεί την προβολή του
επίμαχου βίντεο που ισχυρίζεται ότι διαθέτει ο κ. Τριανταφυλλόπουλος!
Του Βαγγέλη Μάλλιου*…
………………………………………………………………………………………………………………
*Δικηγόρος, γ.γ. της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπο
…………………………………………………………………………………………………………………………………..
Συμπαράσταση
Στη συναυλία στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα, χθες, ο Θανάσης
Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε στην απόφαση για τη λειτουργία φυλακών
υψίστης ασφαλείας. Κάλεσε μάλιστα από τη σκηνή τους «Χαΐνηδες» και τους
«Deus ex machina» αλλά και όλους όσοι εναντιώνονται στο νομοσχέδιο να
δώσουν μια μεγάλη συναυλία, θυμίζοντας πόσο εύκολα μαζεύτηκε ο κόσμος
στις Σκουριές και πώς αντίστοιχα θα μπορούσε να γίνει αυτό ως κίνηση
αλληλεγγύης στους κρατούμενους.
Α.Ψ.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου