Κίνδυνος να γεμίσουμε μικρά και... πανάκριβα αεροδρόμια

Τον κίνδυνο να γεμίσει η χώρα με δεκάδες πανάκριβα μικρά αεροδρόμια κρύβει η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων, που είναι σε εξέλιξη. Η κατάργηση του λεγόμενου «σπατοσήμου» και η αντικατάστασή του με ένα νέο τέλος, το ύψος του οποίου δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη, ικανοποίησε σε πρώτη φάση στελέχη της αεροπορικής αγοράς, που εκτίμησαν ότι θα σημάνει τη μείωση του περιβόητου τέλους.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα και όσο καθυστερεί ο προσδιορισμός του, η ανησυχία κορυφώνεται. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι οι εταιρείες που συμμετέχουν στη διαδικασία αποκρατικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων πιέζουν να πληροφορηθούν το ύψος του προκειμένου να εκπονήσουν τις μελέτες βιωσιμότητας των επενδύσεων στις οποίες καλούνται να προχωρήσουν. Σημειώνεται ότι βάσει προγραμματισμού οι δεσμευτικές προσφορές για τα περιφερειακά αεροδρόμια πρέπει να κατατεθούν έως το τέλος του τρέχοντος μηνός, ωστόσο ουδείς είναι σε θέση να αποκλείσει ενδεχόμενο παράτασης του διαγωνισμού.

Ασάφεια

Το νέο τέλος που θα αντικαταστήσει το σπατόσημο πρόκειται, σύμφωνα με τον νόμο για την αποκρατικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, να επιβληθεί τόσο στον ΔΑΑ όσο και στα ιδιωτικοποιημένα αεροδρόμια, το κόστος χρήσης των οποίων είναι πιθανό να αυξηθεί σημαντικά. Στο μεταξύ και οι ξένες αεροπορικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα δηλώνουν σε κάθε τόνο ότι η ασάφεια που διέπει το καθεστώς που θα ισχύσει μετά την αποκρατικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, μπορεί να προκαλέσει σημαντική αναστάτωση στην αγορά.

Η ανησυχία για το ύψος του νέου τέλους προκύπτει από τις δαπάνες που θα πρέπει να καλύψει. Το νέο τέλος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει, σύμφωνα με τον νόμο για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, το κόστος λειτουργίας των αεροδρομίων που δεν θα ιδιωτικοποιηθούν, καθώς σε αντίθετη περίπτωση αυτά θα κλείσουν.

Ωστόσο το ότι παραμένει αδιευκρίνιστος ο αριθμός των αεροδρομίων που θα ιδιωτικοποιηθούν (υπολογίζεται ότι από τα 37 αεροδρόμια της χώρας, 13 έως 22 θα περάσουν σε ιδιώτες) δεν επιτρέπει ακόμη περιθώρια υπολογισμού του νέου τέλους. Δεν υπάρχει ακόμη εικόνα πόσα αεροδρόμια δεν θα ιδιωτικοποιηθούν, άρα ούτε πόσα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο με την ανάγκη χρηματοδότησης. Με άγνωστο επίσης τον αριθμό των ιδιωτικοποιημένων δεν υπολογίζεται το ύψος των πόρων που αυτά θα συγκεντρώνουν από την είσπραξη του νέου τέλους. Παράλληλα όμως ο αντικαταστάτης του σπατοσήμου θα πρέπει να καλύπτει και την επιδότηση των άγονων δρομολογίων.

Σύμφωνα με τον νομοθέτη θα δημιουργηθεί ένας μηχανισμός ελέγχου του ύψους των χρεώσεων προκειμένου να αποφευχθεί το φαινόμενο «Ελ. Βενιζέλος» που παρουσιάζει πολύ υψηλά τέλη χρήσης. Σε δεύτερο χρόνο επρόκειτο να οριστεί συγκεκριμένο περιθώριο κέρδους για τα αεροπορικά έσοδα, τα οποία δεν θα μπορούσε να υπερβαίνει ο παραχωρησιούχος. Και οι δύο προβλέψεις, όπως είναι αναμενόμενο, έχουν προκαλέσει αντιδράσεις από την πλευρά των υποψηφίων επενδυτών.

Η αποκρατικοποίηση του ΔΑΑ

Την ίδια στιγμή εξελίξεις προμηνύονται και στο μέτωπο της αποκρατικοποίησης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στις αρχές του 2015 θα κατατεθούν οι προσφορές από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Στο μεταξύ το ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να ζητήσει από το καναδικό επενδυτικό κεφάλαιο PSP Investments που διατηρεί το 26,7% και τη διαχείριση του «Ελ. Βενιζέλος» να κοινοποιήσει εάν πράγματι ενδιαφέρεται να διευρύνει τη συμμετοχή του. Πληροφορίες θέλουν τους υποψήφιους επενδυτές να διατηρούν τη δυνατότητα σύναψης συμφωνίας με βάση την τρέχουσα που λήγει το 2026, ενώ θα παρέχεται η επιλογή επέκτασής της. Το Δημόσιο, από την πλευρά του, θα επιμείνει στην επέκταση.

Το διάστημα μέχρι το 2026 θεωρείται πολύ μικρό για να επενδύσει οποιαδήποτε εταιρεία, οπότε υπάρχουν αρκετές πιθανότητες η επένδυση στον ΔΑΑ να συνοδευτεί και από την επέκταση της υφιστάμενης σύμβασης.

Πηγή: kathimerini.gr