Στους χώρους εργασίας, στο σπίτι, στα καφενεία και στις ταβέρνες, όπου
βρεθούν κι όπου σταθούν οι Έλληνες της προεκλογικής περιόδου, μοιάζουν
να μην έχουν καταλάβει τίποτα από την κρίση. Μια σημαντική μάλιστα
μερίδα του πληθυσμού – που αισθάνεται σίγουρη για τον εαυτό της μέσα από
ακλόνητες ιδεολογικές βεβαιότητες – φαίνεται σαν να μιλά για άλλο
ζήτημα.
Η χώρα δοκιμάστηκε σκληρά και εξακολουθεί λαβωμένη να καταπονείται από μια σειρά κακώς κείμενα του παρελθόντος. Ωστόσο, στην αναζήτηση των αιτιών όλοι αλληθωρίζουν – αν δεν παθαίνουν στραβισμό. Το να ευθύνονται οι τράπεζες και οι τραπεζίτες, για παράδειγμα, είναι μια εύκολη προσέγγιση, που έχει τις μεγάλες της αλήθειες, άλλα δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
Η χώρα δοκιμάστηκε σκληρά και εξακολουθεί λαβωμένη να καταπονείται από μια σειρά κακώς κείμενα του παρελθόντος. Ωστόσο, στην αναζήτηση των αιτιών όλοι αλληθωρίζουν – αν δεν παθαίνουν στραβισμό. Το να ευθύνονται οι τράπεζες και οι τραπεζίτες, για παράδειγμα, είναι μια εύκολη προσέγγιση, που έχει τις μεγάλες της αλήθειες, άλλα δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
Αυτή η ευκολία στο να ερμηνεύουμε την πολιτική επικαιρότητα μέσα από
στερεότυπα ιδεολογήματα – τα οποία στο τέλος δεν επιβεβαιώθηκαν και ποτέ
για να εμπνέουν τόσες απολυτότητες, συνιστά μια ιδιότυπη πολιτική
ομηρεία.
Είναι περισσότερο από προφανές ότι δεν ζούμε τη δικαιότερη πολιτική
συνθήκη. Άλλο είναι όμως αυτή η παραδοχή κι άλλο ο μηδενισμός και η
πολιτική τυφλότητα. Κάποτε τα κόμματα πρέπει να σταματήσουν να
εμπορεύονται το μέλλον με θρησκευτική ευλάβεια. Η καθημερινότητά μας
επείγεται για λύσεις – όχι διαπιστώσεις.
Η επίκληση της τελειότητας (στο μέλλον...) μας κρατά δέσμιους μιας
πολιτικής απραξίας, όπου συμμετέχουμε διαμαρτυρόμενοι και όχι
πράττοντας. Πολιτική όμως ενίοτε σημαίνει και πράξεις, λύσεις,
προτάσεις, λάθη. Πολιτική δεν σημαίνει ασκώ προγραμματικά κριτική. Για
να συναινέσω σε μια θετική εξέλιξη, δεν μπορώ να βάζω ως προϋπόθεση την
εκ θεμελίων ανατροπή του συστήματος, την όποια επανάσταση – όπως τη
φαντασιώνεται κατ’ ιδίαν ο καθένας. Πολιτική σημαίνει «πράττω» πριν από
όλα.
Με θλίψη αντιλαμβάνεται κάθε λογικός πολίτης αυτής της χώρας ότι και σε
αυτήν την προεκλογική περίοδο, δεν άλλαξε τίποτα ποιοτικά. Ο λαός ζητά
παροχές και οι πολιτικοί πλειοδοτούν. Εκ νέου λοιπόν θα μας αυξήσουν
τους μισθούς, θα μας αναβαθμίσουν την ψυχολογία, θα μας φτιάξουν γέφυρες
και ποτάμια κι όταν κλείσουν οι κάλπες θα κάνουν αυτό που γνωρίζουν
καλύτερα: θα μας αλλάξουν εκ νέου τα φώτα.
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
Πηγή: topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου