Προγραμματική Διακήρυξη της Αυτόνομης Δημοτικής Κίνησης ΑΝ.Α.Σ.Α. Πέλλας

Η Αυτόνομη Δημοτική Κίνηση ΑΝ.Α.Σ.Α. Πέλλας, είναι ξεκάθαρη απέναντι στους πολίτες του Δήμου Πέλλας. Μετά από μεγάλη και πολύμηνη προσπάθεια μιας ομάδας μελών της συντονιστικής της επιτροπής, κατάρτισε και δημοσιεύει ίσως το πληρέστερο και ρεαλιστικότερο πρόγραμμα που είδε και διάβασε ποτέ η κοινωνία της Πέλλας. Βασισμένο στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής και στις μεγάλες ανάγκες των πολιτών και του τόπου μας, αποκαθιστά τις αδικίες, την αδράνεια και την απραξία του παρόντος, βγάζει την Πέλλα από το περιθώριο, προετοιμάζει, σχεδιάζει και θέτει παράλληλα σε στέρεες βάσεις το μέλλον, απαντώντας με τον πιο πειστικό και ρεαλιστικό τρόπο στα καθημερινά προβλήματα, στα μνημονιακά αδιέξοδα, στην ανάπτυξη, στις πραγματικές δυνατότητες και τις προοπτικές του Δήμου Πέλλας.Πρεσβεύει και προάγει τη διαφάνεια, τη δημοκρατία και την συμμετοχικότητα όπως δεν την έζησε ποτέ ο πολίτης της Πέλλας, ο οποίος πλέον άμεσα θα διαβουλεύται, θα προτείνει, θα ελέγχει, θα συναποφασίζει, θα διοικεί. Είναι στην κυριολεξία ένα πρόγραμμα «ΑΝ.Α.Σ.Α.» για τον Δήμο μας, που αποκαθιστά την αξιοπρέπεια και δίνει όραμα και ελπίδα στους πολίτες...

Διαβάστε τα πρώτα 5 άρθρα από τα συνολικά 19,  της Προγραμματικής Διακήρυξης της Αυτόνομης Δημοτικής Κίνησης ΑΝ.Α.Σ.Α. Πέλλας.

1. Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

Η Αυτοδιοίκηση υπήρξε ένα από τα μεγάλα θύματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας, της συντηρητικής μεταρρύθμισης στη διοίκηση του Κράτους με το νόμο «Καλλικράτης» και των αλλεπάλληλων Μνημονίων, που είχαν ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του κοινωνικού της ρόλου και την πολιτική και θεσμική της υποβάθμιση.

Οι βασικοί άξονες της «μνημονιακής αντεπανάστασης» στην Αυτοδιοίκηση

1) Μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς αντίστοιχους πόρους.

2) Μείωση σχεδόν κατά 60% των θεσμοθετημένων πόρων της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης.

3) Κλείσιμο ή συγχώνευση δημοτικών επιχειρήσεων, καθώς και μεταφορά αρμοδιοτήτων σε ανώνυμες εταιρίες.

4) Συρρίκνωση ή και κατάργηση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών (βρεφονηπιακοί σταθμοί, πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι», συντήρηση σχολείων και μεταφορά μαθητών, δημοτικά ιατρεία, Κ.Α.Π.Η., προνοιακά επιδόματα, δομές πολιτισμού και αθλητισμού, καθαριότητα, διαμόρφωση και συντήρηση δημόσιων και πράσινων χώρων κ.ο.κ.)

5) Μεγάλη μείωση προσωπικού (μη ανανέωση συμβάσεων, διαθεσιμότητες, μετατάξεις, απολύσεις, πολλές συνταξιοδοτήσεις, μηδενικές σχεδόν προσλήψεις κ.ά.).

6) Ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων (πολυποίκιλες ελαστικές μορφές απασχόλησης, εργασιακές σχέσεις με «δανεικούς» εργαζόμενους από Μ.Κ.Ο. και ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ., εργασία πέντε μηνών ή και πέντε ημερών το μήνα).

7) Μειώσεις μισθών και επιδομάτων των υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. και των Δημοτικών Επιχειρήσεων,

8) Προώθηση των Σ.Δ.Ι.Τ. (συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), με παραχώρηση δημόσιων χώρων και αρμοδιοτήτων στην κερδοσκοπική εκμετάλλευση ιδιωτών (απορρίμματα, κοινωνικές υπηρεσίες κ.ά.).

9) Ακρωτηριασμός της αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην άσκηση του ρόλου τους, με τη δημιουργία «Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α.».

10) Ενοποίηση διαφόρων προγραμμάτων σχετικών με τον αναπτυξιακό ρόλο των Ο.Τ.Α.. κάτω από κοινή «ομπρέλα» με το όνομα «ΑΚΣΙΑ» (Αυτοδυναμία, Κοινωνική Συνοχή, Ισόρροπη Ανάπτυξη), με πρόσχημα τον συντονισμό, αλλά με πραγματικούς στόχους λιγότερα κονδύλια, μεγαλύτερο έλεγχο στην Αυτοδιοίκηση και υποταγή στα ιδιωτικά συμφέροντα.

11) Μετατροπή της Αυτοδιοίκησης σε ιμάντα μεταβίβασης των εθνικών και υπερεθνικών αντιλαϊκών πολιτικών (π.χ. Ελληνογερμανική Συνεργασία και «αξιοποίηση», δηλαδή εκποίηση της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας).

Τα κύρια χαρακτηριστικά του «Καλλικράτη»

1) Αντιδημοκρατική και συγκεντρωτική λειτουργία των Ο.Τ.Α. (υπερπλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, δημαρχοκεντρικός χαρακτήρας).

2) Πολυπλοκότητα του θεσμικού πλαισίου (γραφειοκρατία, σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ Δήμου και Περιφέρειας, ταλαιπωρία των πολιτών, αδιέξοδες ρυθμίσεις για τον Συμπαραστάτη του Δημότη κ.λπ.),

3) Αδιαφανής λειτουργία και ελλιπής δημόσια λογοδοσία των δημοτικών αρχών.

4) Πρόχειρος, χωρίς λειτουργικά κριτήρια και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, χωροταξικός σχεδιασμός, που είχε ως αποτέλεσμα:

α) τη δημιουργία μεγάλων διαστάσεων Δήμων, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές και χωρίς την απαιτούμενη εσωτερική οικονομική, συγκοινωνιακή, κοινωνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή, και β) την απομάκρυνση των πολιτών από το θεσμό,

5) Απουσία θεσμών ουσιαστικής κοινωνικής συμμετοχής (απουσία ρυθμίσεων για κοινωνική εκπροσώπηση, συμμετοχή φορέων, τοπικά δημοψηφίσματα, συμμετοχικό προϋπολογισμό, διαστρέβλωση και υποβάθμιση του ρόλου που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν τα συμβούλια των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων κ.λπ.).

6) Ασφυκτικός έλεγχος στους Ο.Τ.Α., ο οποίος προσκρούει στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλειά τους (πολύπλοκοι και αλλεπάλληλοι έλεγχοι που στραγγαλίζουν την ελεύθερη δράση τους, οικονομική επιτροπεία κ.λπ.)

2. ΔΗΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ: ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ

Σε τοπικό επίπεδο βιώνουμε τα αποτελέσματα της παραπάνω πολιτικής αλλά και της πολιτικής που εφάρμοσαν διαχρονικά οι παρατάξεις, οι οποίες διαχειρίστηκαν τα δημοτικά πράγματα στον τόπο μας:

‒ οικονομική εξαθλίωση, ανεργία, μερική απασχόληση και ανασφάλιστη εργασία

‒ παραγωγική υποβάθμιση και κλείσιμο επιχειρήσεων και καταστημάτων

‒ τραγικά αδιέξοδα της αγροτικής οικονομίας

‒ υποβάθμιση του Νοσοκομείου Γιαννιτσών, του Κέντρου Υγείας Κρύας Βρύσης, του Ι.Κ.Α./Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και γενική απαξίωση της δημόσιας υγείας

‒ απομάκρυνση δημόσιων υπηρεσιών

‒ χρονίζοντα προβλήματα υποδομών

‒ εγκατάλειψη και μαρασμός δημοτικών κοινοτήτων

‒ απομόνωση από τους βασικούς οδικούς άξονες (Εγνατία) και το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας

‒ έλλειψη συνολικού πολεοδομικού σχεδιασμού

‒ συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών

‒ έλλειψη οργανωμένων μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης

‒ αδιαφορία για το περιβάλλον, το πράσινο και τους δημόσιους χώρους

‒ προβλήματα στην ανεμπόδιστη κίνηση των πεζών και κυρίως των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, αλλά και την κυκλοφορία και τη στάθμευση των οχημάτων

‒ αδυναμία διαχείρισης των απορριμμάτων

‒ πολιτιστική καχεξία

‒ περιθωριοποίηση της νεολαίας

‒ υποβάθμιση της ποιότητας ζωής αλλά και της αισθητικής

‒ ανυπαρξία στρατηγικού σχεδίου για τη συνολική ανάπτυξη του Δήμου

‒ έλλειψη δημοκρατίας, διαφάνειας και λαϊκής συμμετοχής, απαξίωση και ευτελισμός της λαϊκής κυριαρχίας.

Αυτή είναι η εικόνα του Δήμου Πέλλας.

3. ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Στην κατάσταση αυτή εμείς απαντούμε:

1) Η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί στο σημερινό καλλικρατικό - μνημονιακό πλαίσιο, που ουσιαστικά οδηγεί όχι απλά σε μια «καχεκτική» αλλά σε μια «κλινικά νεκρή» αυτοδιοίκηση. Πρέπει να μετασχηματιστεί σε αποκεντρωμένη δημοκρατική εξουσία με λαϊκή συμμετοχή, για να αποτελέσει βασικό στήριγμα του κοινωνικού κράτους και φορέα της παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας.

2) Ο Δήμος μας δεν μπορεί να συνεχίσει να βουλιάζει στην αδράνεια, τη συντήρηση, τη μιζέρια και την περιθωριοποίηση. Πρέπει να μετατραπεί σε ένα Δήμο με υψηλής ποιότητας υποδομές και υπηρεσίες, με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, με οικονομική ανάπτυξη και πολιτιστική άνθιση, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, με δημοκρατία και ενεργητική συμμετοχή των πολιτών, με αναβαθμισμένο ρόλο στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

3) Η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, των Μνημονίων και του «Καλλικράτη» αποτελεί ανάγκη άμεσης προτεραιότητας.

4) Ο πολιτικός αγώνας για την ανατροπή αυτή συνδέεται άμεσα με τον αγώνα μας για μια Αυτοδιοίκηση, που να εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών

4. Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

(βασικές θέσεις και άμεσα αιτήματα για την επιβίωσή της)

1) Η Αυτοδιοίκηση αποτελεί βασικό κύτταρο της δημοκρατίας και πυλώνα της κρατικής/διοικητικής λειτουργίας ισότιμο με το κεντρικό κράτος. Είναι ένας γνήσιο λαϊκός θεσμός, που συναρθρώνεται με τα κοινωνικά κινήματα των πολιτών για τα ζητήματα της περιοχής και της καθημερινότητάς τους, βρίσκεται στην υπηρεσία του πολίτη και λειτουργεί ως λαϊκή εξουσία. Ο θεσμικός της ρόλος δεν αναιρείται, αλλά αντίθετα ενισχύεται από τον κινηματικό και διεκδικητικό της χαρακτήρα.

2) Οι Ο.Τ.Α. πρέπει να έχουν τις αρμοδιότητες που προκύπτουν από το ρόλο τους (πολιτική έκφραση/εκπροσώπηση, κοινωνική αλληλεγγύη, εξασφάλιση βασικών υποδομών, πολιτιστική αναπαραγωγή, αντιμετώπιση έκτακτων περιστάσεων, αναπτυξιακός σχεδιασμός) και επιπλέον να αναλάβουν εκείνες τις κρατικές αρμοδιότητες, που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών και αποσκοπούν στην καλύτερη δυνατή εξυπηρέτησή τους. 

Επίσης οι Ο.Τ.Α. πρέπει να αναλάβουν στο χωρικό τους επίπεδο, αφενός την υλοποίηση των εθνικών δημόσιων πολιτικών, στα πλαίσια του δημοκρατικού προγραμματισμού, και αφετέρου την ανάπτυξη (σχεδιασμό, υλοποίηση και έλεγχο) τοπικών δημόσιων πολιτικών.

3) Η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού κράτους και Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι σαφής, εύληπτη και σταθερή με βάση τον κύκλο των δημόσιων πολιτικών και να μη μπορεί να μεταβληθεί με την έκδοση απλών υπουργικών αποφάσεων.

4)Προτεραιότητες της Αυτοδιοίκησης ιδίως σήμερα πρέπει να αποτελούν το κοινωνικό όφελος, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, της κατοικίας και του περιβάλλοντος από της επιθέσεις της νεοφιλελεύθερης αγοράς, η προώθηση της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής, η καταπολέμηση κάθε μορφής αποκλεισμού, η υποστήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

5) Η Αυτοδιοίκηση, για να ανταποκριθεί στο ρόλο της, πρέπει να είναι οικονομικά εύρωστη, με θεσμοθετημένους και εγγυημένους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ απαιτείται άμεση εφαρμογή του Συντάγματος, ώστε για τη μεταβίβαση, σ’ αυτήν, αρμοδιοτήτων να προηγείται η μεταφορά των απαιτούμενων πόρων.

6) Οι συμμετοχικοί θεσμοί αποτελούν θεμελιώδες γνώρισμα της Αυτοδιοίκησης και κατά συνέπεια αποτελούν αναπόσπαστο και δομικό συστατικό μέρος της θεσμικής και πολιτικής της λειτουργίας.

7) Το υφιστάμενο εκλογικό σύστημα, που αποδίδει τα 3/5 των εδρών στον συνδυασμό που πλειοψήφησε, αλλοιώνει την αναλογική αντιπροσώπευση και πρέπει ν’ αντικατασταθεί από την απλή αναλογική σε όλα τα επίπεδα εκλογής και αντιπροσώπευσης των Ο.Τ.Α..

8) Το μοντέλο αυτοδιοίκησης του «Καλλικράτη», που επιβάλλει ένα συγκεντρωτικό και δημαρχοκεντρικό σύστημα εξουσίας, όπως και το κατ’ επίφαση «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α.», που καταλύει τη σχετική αυτονομία τους, πρέπει να καταργηθούν. 

Είναι αναγκαία μια ουσιαστική δημοκρατική μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η διαμόρφωση ενός πλαισίου δημοκρατίας, αυτοτέλειας, διαφάνειας και κοινωνικής συμμετοχής , που θα μετατρέψει τους Δήμους σε κύτταρα άμεσης δημοκρατίας και αποτελεσματικής λειτουργίας προς όφελος των δημοτών, σε πρωτεργάτες της κοινωνικής αλληλεγγύης και σε κοιτίδες της τοπικής

πολιτικής έκφρασης και δράσης.

9) Το σύστημα διακυβέρνησης των Δήμων πρέπει να απλοποιηθεί και να γίνει περισσότερο δημοκρατικό και λειτουργικό.

Προτεινόμενα μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή:

α) Λειτουργία τριών βασικών οργάνων σε κάθε Δήμο:

(ι) Δημοτικό Συμβούλιο: αποτελεί το ανώτατο όργανο του Δήμου και έχει αρμοδιότητα για όλες τις αποφάσεις στρατηγικού χαρακτήρα 

(ιι) Δημοτική Επιτροπή Διοίκησης: εκλέγεται από το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου και αποτελεί όργανο λήψης των αποφάσεων επιχειρησιακού επιπέδου.

(ιιι) Δήμαρχος: Οι αρμοδιότητές του περιορίζονται προς όφελος του Δ.Σ. και των άλλων συλλογικών οργάνων. Είναι ο προϊστάμενος του διοικητικού μηχανισμού του Δήμου. Έχει δικαίωμα να εκλεγεί για δύο συνεχόμενες θητείες, με μία ακόμα ανανέωση, μετά την πάροδο μίας αυτοδιοικητικής περιόδου.

β) Παράλληλη λειτουργία της Οικονομικής Επιτροπής, που έχει την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης του Δήμου, κατά τα πρότυπα της σημερινής Οικονομικής Επιτροπής.

γ) Δυνατότητα του Δημοτικού Συμβουλίου να συγκροτεί άλλα όργανα (επιτροπές κ.λπ.), ανάλογα με τις ανάγκες του.

δ) Σαφής οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων και ευθυνών μεταξύ των αιρετών συμβούλων και των υπαλλήλων του Δήμου και επίβλεψη της εφαρμογής της συγκεκριμένης αρχής από ένα Υπηρεσιακό Συμβούλιο σε επίπεδο Περιφέρειας.

ε) Λειτουργία των ΟΤΑ με όρους στρατηγικής διοίκησης – Μακροπρόθεσμα και επιχειρησιακά προγράμματα, στοχοθεσία - μετρήσεις, λογοδοσία.

στ) Υποχρεωτική λειτουργία και αναβάθμιση των οργάνων, θεσμών και μηχανισμών συμμετοχής των πολιτών και δέσμευση των Δημοτικών Αρχών από τις αποφάσεις τους .

ζ) Αναδιάρθρωση και απλοποίηση των μηχανισμών εποπτείας στους Ο.Τ.Α. – Διασφάλιση ότι πραγματοποιείται αυστηρά και μόνο έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας (όπως συχνά συμβαίνει με τους ελέγχους των Γ.Γ. των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου) – Θέσπιση διαδικασιών εσωτερικού ελέγχου.

η) Αλλαγή του τρόπου εκλογής και λειτουργίας των Συμβουλίων των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων σε δημοκρατική, πλουραλιστική και συμμετοχική κατεύθυνση.

θ) Διαμόρφωση των ορίων των Δημοτικών Ενοτήτων από τους ίδιους τους Δήμους, με βάση τις ιδιαίτερες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές κ.λπ συνθήκες κάθε περιοχής.

ι) Εκχώρηση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στα Συμβούλια των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων.

ια) Δέσμευση ενός ποσοστού του δημοτικού προϋπολογισμού υπέρ των Δημοτικών Ενοτήτων και των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων.

10) Η επανεξέταση της χωροταξικής διάρθρωσης των Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού θα πρέπει να βασιστεί στα ακόλουθα λειτουργικά κριτήρια/προϋποθέσεις βιωσιμότητας ενός Δήμου: α) τη διευκόλυνση της ουσιαστικής συμμετοχής των πολιτών στα δημοτικά δρώμενα, β) την οικονομική ευρωστία και την επιχειρησιακή ικανότητα του Δήμου, γ) το σεβασμό σε πολιτιστικές/ιστορικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και δ) τις γεωμορφολογικές συνθήκες κάθε περιοχής. 

Αυτονόητη προϋπόθεση αποτελεί η δημοκρατική συζήτηση/διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες.

11) Οι πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, νερό, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.) πρέπει πάση θυσία να αποτραπούν.

Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων ή του νερού, όπου και αν υλοποιήθηκε, μόνο υπερκέρδη σε μεγαλοεργολάβους δημιούργησε, ενώ έβλαψε και τους πολίτες και την κοινωνία και τους ίδιους τους Ο.Τ.Α.

12) Οι ρυθμίσεις για τη «διαθεσιμότητα» και «κινητικότητα» των δημοτικών υπαλλήλων, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημοτικών νομικών προσώπων κ.λπ., που έχουν ως στόχο τις απολύσεις και τη συρρίκνωση των μόνιμων και σταθερών θέσεων εργασίας αλλά και τη μείωση των μισθών, δεν πρέπει να εφαρμοστούν. Οι δομές των Ο.Τ.Α. μπορούν και πρέπει να αναδιαρθρωθούν χωρίς απολύσεις εργαζομένων, με ειλικρινή διάλογο, αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού και στρατηγικό σχεδιασμό, ώστε να λειτουργούν εύρυθμα και αποτελεσματικά προς όφελος των δημοτών και της κοινωνίας.

13) Η εξασφάλιση της συνέχειας και βιωσιμότητας των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης (παιδικοί σταθμοί, πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» κ.λπ.) αλλά και ίδρυση νέων (κοινωνικά παντοπωλεία, ξενώνες, κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία κ.λπ.) αποτελεί πρώτιστη ανάγκη. Στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται ως έκτακτο και επείγον μέτρο η αναπροσαρμογή των στόχων του Ε.Σ.Π.Α.

με προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή και την απασχόληση.

14) Τα προγράμματα «ΑΚΣΙΑ» πρέπει να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση υλικοτεχνικών και κοινωνικών υποδομών, την προστασία του περιβάλλοντος, την εξοικονόμηση ενέργειας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας,

15) Κάθε μειωμένη μέχρι σήμερα καταβολή εκ μέρους της κεντρικής διοίκησης στους Ο.Τ.Α. πρέπει να αντισταθμιστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ενώ στη νέα προγραμματική περίοδο είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρξει γενναία αύξηση των διαθέσιμων πόρων ισότιμα σε Δήμους και Περιφέρειες μέσα από την εφαρμογή του δημοκρατικού προγραμματισμού.

5. ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ,

ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Η συμμετοχή του πολίτη στα κοινά αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα ανανέωσης του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και δυναμικό στοιχείο διαρθρωτικών αλλαγών στην κοινωνία. Μόνο με τη λαϊκή συμμετοχή σε συνδυασμό με την ουσιαστική αποκέντρωση, η Αυτοδιοίκηση μπορεί να μετασχηματισθεί σε πραγματικά λαϊκή εξουσία, σε εξουσία που δεν θα πηγάζει μόνο αλλά και θα ασκείται από τους ίδιους τους πολίτες.

Στόχος μας, είναι ένας δήμος αντιγραφειοκρατικός, αποτελεσματικός. Ανοιχτός στους πολίτες, δημοκρατικός και αποκεντρωμένος στην λειτουργία του. Επιδίωξή μας είναι να «εισβάλλουν» στη λειτουργία του Δήμου οι πολίτες. Έτσι θα ξαναδώσουμε νόημα στην πραγματική αυτοδιοίκηση του Δήμου.

Για την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών προτείνουμε και δεσμευόμαστε να εφαρμόσουμε τα παρακάτω μέτρα:

1) Διαμόρφωση/θεσμοθέτηση των εξής σχημάτων συμμετοχής:

α) συνέλευση γειτονιάς,

β) συμμετοχικός προγραμματισμός - ετήσιος προϋπολογισμός και τεχνικό πρόγραμμα,

γ) δημοψηφίσματα (με κάλπη – ηλεκτρονικά), είτε με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής είτε με λαϊκή πρωτοβουλία.

δ) συνέλευση του Δήμου (αντιπροσωπευτικό όργανο σε επίπεδο Δήμου, όπου εκπροσωπούνται οι συνελεύσεις των κατοίκων στις γειτονιές και όλοι οι φορείς του Δήμου).

2) Πλήρης ενημέρωση των δημοτών με όλα τα πρόσφορα μέσα για τα ζητήματα που απασχολούν τον Δήμο, για τα πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής αλλά και για τους σχεδιασμούς της σε κάθε τοπικό θέμα.

3) Πρόσκληση για συμμετοχή των πολιτών ή κοινωνικών φορέων στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, των Δημοτικών Επιτροπών και των Δ.Σ. των Δημοτικών Επιχειρήσεων και Οργανισμών, όταν συζητούνται θέματα που τους αφορούν.

4) Υποχρεωτική συμπερίληψη στην ημερήσια διάταξη του Δημοτικού Συμβουλίου κάθε θέματος-αιτήματος που υπογράφεται από 200 δημότες ή ζητείται από το Συμβούλιο μιας Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας και δεν αντιβαίνει στο σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

Αντίστοιχα συμπερίληψη στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου κάθε Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας, που υπογράφεται από 100 ή 50 κατοίκους, αντίστοιχα, με τον ίδιο πάντοτε περιορισμό.

5) Αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των συμβουλίων των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων με διαδικασίες συμμετοχής των πολιτών και παράλληλα με εκχώρηση στα συμβούλια ουσιαστικών αρμοδιοτήτων.

6) Τροποποιήσεις στο οργανόγραμμα του δήμου, ώστε να ανταποκρίνεται στις προτεραιότητες που επιβάλλει η αντιμετώπιση της κρίσης.

7) Στενή συνεργασία της Δημοτικής Αρχής και συνδιαμόρφωση αποφάσεων με τους κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς, επιστημονικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς φορείς του Δήμου.

8) Καθιέρωση διαφάνειας, κοινωνικού ελέγχου και δημοκρατικής συμμετοχής ιδίως στα ζητήματα των προμηθειών, των εσόδων και των δαπανών του Δήμου, στις δημοπρασίες έργων και μελετών, στις προσλήψεις προσωπικού, στην εκπόνηση προγραμμάτων, στην κατάρτιση των προϋπολογισμών και τον έλεγχο των απολογισμών.

9) Δημιουργία Επιτροπής υλοποίησης έργων και διαφάνειας, που θα αποτελείται από εκπροσώπους όλων των δημοτικών παρατάξεων και εκπροσώπους συλλογικών φορέων των πολιτών, ώστε να εξασφαλίζεται η διαφάνεια στους δημόσιους διαγωνισμούς για τη μελέτη και εκτέλεση των έργων, η χρηστή διαχείριση και ο έλεγχος των οικονομικών τους, ο έλεγχος των αρμόδιων υπηρεσιών για την εξασφάλιση της καλής κατασκευής, της χρηστικότητας και λειτουργικότητας των έργων πριν από την παραλαβή τους από το Δήμο.

10) Εκπροσώπηση όλων των δημοτικών παρατάξεων και των ενδιαφερομένων φορέων στα νομικά πρόσωπα του Δήμου.

11) Συγκρότηση θεματικών επιτροπών και ομάδων εργασίας από δημότες για μελέτη και επεξεργασία διαφόρων ζητημάτων και αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων.

12) Πλειοψηφία των λαϊκών μελών στις συμβουλευτικές Επιτροπές του Δημοτικού Συμβουλίου.

13) Συμμετοχή του προσωπικού των δημοτικών υπηρεσιών στην επεξεργασία και εφαρμογή της δημοτικής πολιτικής.

14) Αξιολόγηση από τους πολίτες όλων των δημοτικών υπηρεσιών και των δημόσιων υπηρεσιών που λειτουργούν στο Δήμο.

15) Διάθεση όλων των μέσων του Δήμου στην υπηρεσία των δημοτών και των οργανώσεών τους.

16) Ισότιμη αντιμετώπιση των δημοτών, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, φύλο, ηλικία, επάγγελμα, καταγωγή ή θρήσκευμα, και ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους χωρίς διαμεσολαβήσεις τρίτων.

17) Λειτουργία του θεσμού «Ο συνήγορος του Δημότη», ως ανεξάρτητης αρχής, που θα βοηθά τους πολίτες στην επίλυση των διαφορών τους με το Δήμο και τα δημοτικά νομικά πρόσωπα.

18) Υποστήριξη τοπικών φορέων, συλλόγων, ομάδων πολιτών κ.λπ. στις δίκαιες διεκδικήσεις τους.

19) Ενθάρρυνση και ενίσχυση νέων μορφών λαϊκής παρέμβασης κατά τομείς κοινωνικών προβλημάτων (οικολογικές κινήσεις, γυναικείες ομάδες, νεολαιίστικες μορφές αυτοοργάνωσης, πολιτιστικές πρωτοβουλίες, κινήσεις κατά του φασισμού και του ρατσισμού κ.λπ.).

20) Στήριξη δημιουργίας συλλογικών σχημάτων αλληλεγγύης.

21) Πρωτοβουλίες και λήψη θετικών μέτρων για τη συμμετοχή των μεταναστών στην κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή του Δήμου.

22) Ενεργοποίηση και με κάθε τρόπο κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα στα πλαίσια διεκδίκησης εκ μέρους του Δήμου έργων μακράς πνοής και της ανάληψης από αυτόν πρωτοβουλιών για σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.

23) Αποφασιστική παρέμβαση του Δήμου στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

24) Ουσιαστική συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζομένων στο Δήμο στα όργανα που αποφασίζουν για ζητήματα που τους αφορούν.

25) Συνεργασία με τους εργαζόμενους του Δήμου, για να απολαμβάνουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και δικαιώματα. Ριζική αντίθεση στο σχέδιο απολύσεων που προωθούν η κυβέρνηση και η τρόικα, καθώς και σε οποιαδήποτε μορφή επισφαλών εργασιακών σχέσεων στον Δήμο.

Συνεχίζεται...