Συστηματική είναι η προσπάθεια πολλών αυτοδιοικητικών παρατάξεων να
εμφανιστούν οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης ανεξάρτητες από τις
αποφάσεις της κεντρικής πολιτικής και να προσδώσουν σ’ αυτές ένα
χαρακτήρα απολίτικο, προσανατολίζοντας τα κριτήρια επιλογής των δημοτών
στο καλό παιδί , στο βαθμό συγγένειας, σε προσωπικές συμπάθειες , σε
δεσμεύσεις για μικροεξυπηρετήσεις που έγιναν ή που θα γίνουν… και άλλα
παρόμοια.
Με το ίδιο πνεύμα και τα προβλήματα που προβάλλουν, δεν είναι αυτά που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική, δηλαδή η φτώχεια, η ανεργία, το ξεπούλημα των βασικών αγαθών και της δημόσιας περιουσίας, αλλά πώς θα καλυφθούν όλα αυτά ώστε να αποκρύπτονται οι αίτιοι και οι αιτίες τους. Γι αυτό και η θεραπεία δε θα αγγίζει το αίτιο αλλά το σύμπτωμα…
Με το ίδιο πνεύμα και τα προβλήματα που προβάλλουν, δεν είναι αυτά που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική, δηλαδή η φτώχεια, η ανεργία, το ξεπούλημα των βασικών αγαθών και της δημόσιας περιουσίας, αλλά πώς θα καλυφθούν όλα αυτά ώστε να αποκρύπτονται οι αίτιοι και οι αιτίες τους. Γι αυτό και η θεραπεία δε θα αγγίζει το αίτιο αλλά το σύμπτωμα…
Έτσι εύκολα θα απαλλάσσονται των ευθυνών τους όσοι πιστά υπηρέτησαν και
θα συνεχίσουν να υπηρετούν τις μνημονιακές πολιτικές με όχημα τους
καλλικρατικούς δήμους , που επινοήθηκαν για να ανοίξουν το δρόμο της
εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στην αυτοδιοίκηση.
Δεν έφταιξαν άραγε “τα καλά παιδιά” για την εξαθλίωση των πολιτών , για
το κλείσιμο των καταστημάτων , των σχολείων ,των υπηρεσιών υγείας , για
το ξεπούλημα κτιρίων , του νερού ή της ενέργειας , τις ελαστικές μορφές
εργασίας ή τις απολύσεις και διαθεσιμότητες και άλλα πολλά που είτε
εφαρμόστηκαν είτε πρόκειται να εφαρμοστούν;
Ούτε έχουν καμία ευθύνη για την πλήρη επιτροπεία των Δήμων και τον περιορισμό της οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειάς τους;
Ισχυρίζονται βεβαίως ότι τις αποφάσεις αυτές δεν τις έπαιρναν οι ίδιοι
και για να μιλήσουμε σύμφωνα με το πνεύμα των ημερών , απαρνούνται όπως ο
Πέτρος το Χριστό τους πάτρωνές τους…ούτε τους είδαν ούτε τους ξέρουν…
Έτσι λοιπόν αναβαπτίζονται στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και εμφανίζονται
με νέα ονόματα…Γίνονται στη συνέχεια Πόντιοι Πιλάτοι για τα πεπραγμένα
του Δήμου ως τώρα και για όσα σκληρά και αμείλικτα θα εφαρμοστούν ως
τρίτο μνημόνιο αμέσως μετά τις εκλογές . Εκτός αν οι πολίτες … τους
χαλάσουν τα σχέδια…
Είναι ακριβώς η ίδια τακτική αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης της
κοινής γνώμης που επιχειρείται και από τα μιντιακά συμφέροντα-το
στυλοβάτη των άθλιων πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα τα τελευταία
χρόνια: Εμφανίζουν τις αιτίες ως μεταφυσικές και την πολιτική που
εφαρμόζεται ως Θεία Δίκη…από τους “ελέω Θεού” κυβερνώντες…
Γι αυτό είναι φαρισαισμός να βλέπουμε υποψηφίους δημάρχους που
μπαινόβγαιναν στα κομματικά γραφεία, που παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα
στη χώρα κωφεύοντας ή το πολύ διαμαρτυρόμενοι εκ των υστέρων μπροστά σε
κάμερες , τώρα να δηλώνουν ότι θα σταθούν δίπλα στον πληττόμενο
πολίτη…Η αντίφαση βρίσκεται στο ότι στέκονται και δίπλα σ’ αυτούς που
ανελέητα τον πλήττουν…
Και αυτή μπορεί να είναι η πρώτη ερώτηση στον ξάδελφο : Με την εξουσία
που θα έχει ως δημοτική αρχή θα αρκεστεί στο παρηγορητικό χτύπημα στην
πλάτη , επικαλούμενος την τρόικα και αποποιούμενος κάθε ευθύνη ή θα
παλέψει για πιο αποτελεσματικές λύσεις,θα συγκρουστεί με την κεντρική
εξουσία μαζί με τους δημότες υποστηρίζοντας τα δίκαιά τους;
Με ποιους τρόπους θα υπερασπιστεί το δικαίωμά του κάθε πολίτη στη σίτιση
, στην περίθαλψη; -Με φιλανθρωπικές πράξεις – ως υποκατάστατο των
ευθυνών του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης – ίσα για να μη
πεθαίνουν οι άνθρωποι στο δρόμο ;
Το δικαίωμά του για δωρεάν δημόσια δωδεκάχρονη παιδεία; -Ευλογώντας όλες
τις νέες διατάξεις για την παιδεία που στοχεύουν στη συρρίκνωσή της;
Το δικαίωμά του στην εργασία; -Με βόλτες σε μια ερειπωμένη αγορά και
χειραψίες στους λίγους εναπομείναντες ; Με το να αποδέχονται τις
διαθεσιμότητες και τις απολύσεις ; Την αυθαιρεσία και εκμετάλλευση στους
εργασιακούς χώρους;
Τι θα κάνει για να υπερασπιστεί τη δημόσια περιουσία από τα αρπακτικά του ΤΑΙΠΕΔ ;
Τι θα κάνει με το θέμα της υποχρηματοδότησης των Δήμων;
Πώς θα αξιοποιήσει ευρωπαικά κονδύλια όχι για πρόχειρες αναπλάσεις αλλά για τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών;
Πώς θα αντιμετωπίσει την αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας των πολιτών από
τις τράπεζες που , αφού σώθηκαν από χρήματα των πολιτών, χαρίζονται
στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες ; – Προσφέροντας στρατιωτικές σκηνές για
καταλύματα;
Αυτά τα καίρια ερωτήματα εκφράζουν πόσο σοβαρό είναι το διακύβευμα
των εκλογών του Μαίου , εφόσον κρίνεται το παρόν και το μέλλον το δικό
μας και του τόπου μας.
Δεν επιλέγουμε επομένως απλά μια νέα δημοτική αρχή που θα αντικαταστήσει ή θα συνεχίσει τη θητεία της απερχόμενης .
Επιλέγουμε με ποιο τρόπο θα ζήσουμε!
Επιλέγουμε με ποιο τρόπο θα ζήσουμε!
Επιλέγουμε αν συμφωνούμε να προδιαγράφουν τη μοίρα μας και τη μοίρα
των επερχόμενων γενεών , με τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος στη βουλή ή
μετα-μεσονύχτια στα δημοτικά συμβούλια !
Αν δεχόμαστε ο ξάδελφος , ο φίλος , ή ο κουμπάρος που θα επιλέξουμε ,
να μας στερήσει την ελπίδα να αγωνιστούμε για να συνεχίσουμε τη ζωή μας
από εκεί που έκοψαν το νήμα της και όχι γυρνώντας δεκαετίες ολόκληρες
πίσω !
Αν θα παλέψουμε για ένα Δήμο ΚΟΝΤΑ στον πολίτη που σημαίνει ΜΑΖΙ με
τον πολίτη , για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση , για να αλλάξουμε
τους Δήμους όχι μόνο τη δημοτική αρχή. Για να γίνει ο Δήμος η ψυχή της
πολιτείας , η ίδια η πολιτεία και η ουσία της και όχι ένας
γραφειοκρατικός μηχανισμός .
Γι’ αυτό πριν υποσχεθούμε στον ξάδελφο…ας ακούσουμε τις απαντήσεις του…
Και πριν τον ψηφίσουμε…ας τις ζυγίσουμε…
της Μαριάνθης Τουτουντζίδου
Πηγή: aienaristeyein.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου