Γιατί φεύγουν τα μυαλά από την Ελλάδα

Από τους «γκασταρμπάιτερ», τους φιλοξενούμενους εργάτες της δεκαετίας του ’60, ερχόμαστε σήμερα σε μία νέα γενιά μεταναστών.

Η Ελλάδα πρωταγωνίστησε την τελευταία πενταετία, λόγω της σκληρής κρίσης που μεταξύ άλλων, δημιούργησε ορδές ανέργων. Πολλοί από αυτούς, νέοι και μορφωμένοι, έφυγαν από τη χώρα για να αναζητήσουν εργασία κυρίως στις χώρες του Βορρά.

Η δημοσιογράφος του euronews Έφη Κουτσοκώστα πήγε στη Σουηδία και συνάντησε κάποιους από τους χιλιάδες Έλληνες που έφτασαν στη χώρα.

Η Ελευθερία Γεροφωκά είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις. Έφυγε από την Ελλάδα πριν από τρία χρόνια και ήρθε στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Σήμερα, έχοντας μάθει και τη γλώσσα, σκηνοθετεί τη δική της παράσταση στην κρατική σκηνή Angereds. 

Τον πρώτο χρόνο όμως, η δουλειά της ήταν να τοποθετεί τα αντικείμενα στη σκηνή, να καθαρίζει το θέατρο και να πλένει τα ρούχα των ηθοποιών.

«Πολλές φορές πήγαινα στο θέατρο και το σπόρβαγκ, σπόρβαγκ είναι το τρόλεϊ, και με έπιαναν τα κλάματα. Και έλεγα κοίτα. Πώς θα τα καταφέρω, πώς θα τα καταφέρω; Το βάρος και το άγχος ενός μετανάστη είναι πολύ μεγάλο», μας λέει η Ελευθερία.

Επόμενη στάση η ελληνική κοινότητα στο Γκέτεμποργκ. Εκεί συναντήσαμε το Γιώργο Ζαπάρτα. Ήρθε εδώ πριν από έξι μήνες μαζί με τη γυναίκα και τα δυο του παιδιά. Δούλευε στο εμπορικό τμήμα μεγάλου δημοσιογραφικού οργανισμού, αλλά απολύθηκε το 2012. Έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση. Τώρα μαθαίνει τη γλώσσα και ελπίζει να βρει σύντομα δουλειά.

Ο ίδιος μας λέει πως «σε καμία περίπτωση δε σκεφτόμουν να ξενιτευτώ στα 40 μου χρόνια. Δεν ήταν επιλογή μου. Ήταν μία αναγκαστική επιλογή. Καθημερινά υπάρχει μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει την επόμενη μέρα, τον επόμενο μήνα, Εδώ ξέρεις τι έχεις να περιμένεις τον επόμενο μήνα Ξέρω ότι σε έξι μήνες από τώρα έχω να τελειώσω κάποια πράγματα. Έχεις ένα πρόγραμμα. Στην Ελλάδα ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο, αυτή αβεβαιότητα σε τρώει, γίνεται σαράκι και σε τρώει».

Στη Σουηδία, σε αντίθεση με την Ελλάδα υπάρχει μεγάλη ζήτηση για γιατρούς. Ο Γιώργος Τσικαντιλάκης είναι χειρούργος ορθοπεδικός. Έφυγε από την Ελλάδα λίγο πριν την κρίση γιατί η κρίση στη δική του δουλειά ήταν ήδη αισθητή.

«Μπορείς πάντα να επιλέξεις την ειδικότητά σου αλλά δεν μπορείς να την κάνεις. Τότε έπρεπε να περιμένεις από πέντε μέχρι 7 ή και 8 χρόνια. Και αν δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις για να έχεις κάποιο εισόδημα, απλά πρέπει να περιμένεις», λέει ο Γιώργος.

Αποστολή στη Σουηδία: Οι νέοι Έλληνες μετανάστες

Το 2012 έφτασαν στη Σουηδία 2.254 Έλληνες, κατά 45,4% περισσότεροι σε σχέση με το 2011 που ξεκίνησε ουσιαστικά το μεγάλο κύμα φυγής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις σχεδόν 1,5 εκατομμύριο Ελλήνων έφυγαν από τη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια.

«Η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού όπως περιγράφεται με ευρωπαϊκούς όρους, δεν είναι απαραίτητα καλή για τις χώρες από τις οποίες φεύγουν οι εργαζόμενοι. Η κοινωνική Ευρώπη δεν υπάρχει μόνο για τις πλούσιες χώρες της Ευρώπης και αν έχει διαβρωθεί όπως έχει διαβρωθεί στις χώρες του Νότου και όσες χώρες έχουν χτυπηθεί από την κρίση στην Ανατολική Ευρώπη, τότε πιστεύω ότι τίθεται ένα σοβαρό θέμα ευρωπαϊκής πολιτικής», σύμφωνα με τον καθηγητή Εργασιακών Δομών Τσαρλς Γούλφσον από το Πανεπιστήμιο Λινσόπινγκ της Σουηδίας.

Όλοι, ωστόσο, παραδέχονται ότι τους λείπει η Ελλάδα και κυρίως οι δικοί τους άνθρωποι. Αλλά τελικά, σκέφτονται να επιστρέψουν;

Ο Γιώργος Τσικαντιλάκης νιώθει ότι «δεν θα μπορούσα να ταιριάξω στο κλίμα ενός δημοσίου νοσοκομείου. Εάν πήγαινα, θα πήγαινα ως ιδιώτης γιατρός αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι για ιδιώτες στην Ελλάδα».

Όπως μας λέει ο Γιώργος Ζαπάρτας, «δεν μπορώ να φανταστώ πώς μία χώρα βυθίζεται συνέχεια και πριν από τις εκλογές βρίσκονται χρήματα, επιστρέφουμε στις αγορές, όταν όπως λένε και στο χωριό μου χρωστάμε της Μιχαλούς».

Η Ελευθερία, τέλος, από την πλευρά της, αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: «Δεν έχω κλείσει καμία πόρτα. Ζούμε στην Ευρώπη. Μπορούμε να δουλεύουμε στη Σουηδία, την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Αίγυπτο. Τώρα είμαι εδώ αλλά δεν ξέρω που θα βρίσκομαι αύριο. Έτσι πιστεύω ότι πρέπει να σκεφτόμαστε στη ζωή. Να κινούμαστε λίγο σαν τα πουλιά».

Πηγή: Euronews